"Το φως και το φιλί" (Ποιητικό δικτυακό δρώμενο: "Ένα ποίημα για το καλοκαίρι")

  "Το φως και το φιλί"

(Λιόγερμα του Αυγούστου)

Όταν ο έρωτας συναντά το καλοκαίρι, το φως γίνεται φιλί και η μνήμη αιώνια...

Η εικόνα δημιουργήθηκε από εφαρμογή ΑΙ

Του Αυγούστου το λιόγερμα ντυμένο στο χρώμα,

που άπλωσε ο ήλιος στη θάλασσα να σμίξει.

Τ’ αστέρια, διαβαίνουν στο ουράνιο δώμα,

το φεγγάρι καλούνε, το φως του να ρίξει.

Στης αγκαλιάς σου τη θέρμη, κοκκινίζει το δείλι,

θωρεί τη ματιά σου, το χρώμα της παίρνει.

Ριγώ καθώς νιώθω το υγρό σου το χείλι

του φιλιού σου το θάμπος την ανάσα μου σέρνει.

Το φως αχνοπέφτει , οι σκιές βασιλεύουν,

την ακτή αγκαλιάζουν, το κύμα θωπεύουν.

Οι καρδιές μας μονάχες χορό θε να στήσουν,

τα κορμιά μας ξυπνάνε ερωτικά να μιλήσουν.

Καλοκαιρινές οι νεράιδες σε χορό θα βρεθούνε

της αγάπης τον οίστρο γλυκά τραγουδούνε,

Αχ οι πόθοι θεριεύουν στο μικρό ακρογιάλι,

στον αέρα το νιώθεις λυρικό μαϊστράλι.

Σε νιώθω γλυκά το κορμί σου να γέρνεις,

τον δικό μου τον ώμο στενά συναντάς,

τα μαλλιά σου ανεμίζουν σιμά μου τα φέρνεις,

τα στητά σου τα στήθη στα δικά μου ακουμπάς.

Το κορμί σου φωτιές με σιωπή τις απλώνει,

το σμίξιμο λάγνο  κοντά μας ζυγώνει,

τι είναι αυτό που τα λόγια δεν μπορούνε να πούνε,

μοναχά τα κορμιά μας να ζήσουν διψούνε.

Τ’ αστέρια κεριά, το φως το κρατούν

και τα βότσαλα στρώμα θα κάνουν ζεστό,

τα κορμιά μας γυμνά με ηδονές θα μεθούν,

και το κύμα θα φέρνει τραγούδι γλυκό.

Πώς οι καρδιές μας με τόνο πλαντάζουν,

τις δικές τους στιγμές, τις ζουν, τις φωνάζουν.

Ποιες χάρες με πάθος τα κορμιά μας λικνίζουν,

τα όνειρα βλέπεις τις στιγμές τους κερδίζουν.

Τα καλοκαίρια τις μνήμες γλυκά τις ταράζουν,

για κείνα που φύγανε με στόμφο κραυγάζουν.

Και τις φέρνουν κοντά μας ξανά να θυμίζουν

και να κάνουν τα μάτια αχνά να δακρύζουν.

Στα όνειρα αξίζει μια ζήση γεμάτη,

δεν ταιριάζει καθόλου μια νιότη φευγάτη.

Καλοκαίρι, βωμός στων ερώτων τη πλάση

που κανείς δεν μπορεί ποτέ να ξεχάσει.

Η εικόνα δημιουργήθηκε από πρόγραμμα ΑΙ

«Σε όσους έζησαν έναν έρωτα που άνθισε ένα καλοκαίρι
και έμεινε να φωτίζει σαν λιόγερμα στη μνήμη τους.

Τα καλοκαίρια φεύγουν, μα ο έρωτας, όταν γραφτεί με φως και φιλί,

μένει για πάντα χαραγμένος στη θάλασσα της ψυχής.»

Αγαπημένες φίλες και φίλοι, το παραπάνω ποίημα είναι η τρίτη δική μου συμμετοχή στο καλοκαιρινό ποιητικό δρώμενο

που διοργανώνει η αγαπημένη μας φίλη, η Αριστέα εδώ.

Ένα ποίημα για το καλοκαίρι

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, πόση έμπνευση μπορεί να "πυροδοτήσει" το καλοκαίρι μέσα από μια ιδέα της αγαπημένης μας φίλης.

Μια σειρά από πανέμορφα λυρικά ποιητικά δημιουργήματα, στόλισαν το δικτυακό μας χώρο αλλά και τις καρδιές μας.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους αυτούς τους δημιουργούς αλλά και στην καλή μας φίλη, που για μια ακόμα φορά, μάς έδωσε το πάτημα να εμπνευστούμε και να γράψουμε.

"Δεκαοκτώ οι μέρες του Αυγούστου" (Ποιητικό δικτυακό δρώμενο: "Ένα ποίημα για το καλοκαίρι")

 "Δεκαοκτώ οι μέρες του Αυγούστου"

Ένα καλοκαίρι, μια μέρα, μια στιγμή που άλλαξε τα πάντα. Ένα ποίημα για τον Αύγουστο, για τον έρωτα που περιμένεις χρόνια, και για τα μικρά θαύματα που συμβαίνουν όταν αφήνεσαι να νιώσεις

Η εικόνα δημιουργήθηκε με πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης 

Δεκαοκτώ ήλιοι.
Δεκαοκτώ σιωπές.

Τα «πρέπει» βαρίδια,
οι φόβοι σκιές.

Κι όμως,
παράθυρα άνοιξαν,
γιασεμιά μοσχοβόλισαν,
μάτια φωτιά, τρεμόπαιξαν.

Ένα σινιάλο στο τζάμι,
ένας ήχος, "έρχομαι... περίμενε!"

Η μέρα στάθηκε
γυμνή γεμάτη υποσχέσεις,
δεκαοκτώ του Αυγούστου.

Σε είδα.
Δεν ήσουν όνειρο.

Η καρδιά χτυπούσε άτακτα,
η ανάσα σου με τύλιξε.
Ρόδινο πρόσωπο,
κόκκινος Αύγουστος.

Μας σήκωσε ο χρόνος.
Αφεθήκαμε.

Καλοκαίρι ’84,
σμαράγδι και ζαφείρι.

Κι εκείνο το φιλί…
τόλμη ή λύτρωση;
Ο κόσμος πανηγύρισε
στα χείλη σου.

Καλοκαίρι ερωτικό,
καλοκαίρι βωμός.
Και εσύ
ιέρεια.

Έρωτας, σιωπή.
Η αγκαλιά σου ίαμα.

Ο δικός μας Αύγουστος.

Αγαπημένες φίλες και φίλοι, το παραπάνω ποίημα είναι η δεύτερη δική μου συμμετοχή στο καλοκαιρινό ποιητικό δρώμενο

που διοργανώνει η αγαπημένη μας φίλη, η Αριστέα εδώ.

Ένα ποίημα για το καλοκαίρι

Το ποίημα αυτό είναι επετειακό για την ίδια τη ζωή μου και τη γυναίκα/σύντροφο, που τη σημάδεψε.

Τι πιο όμορφο από ένα ποιητικό δρώμενο μέσα στις καλοκαιρινές μας στιγμές.

Να θυμηθούμε, να κλάψουμε, να γελάσουμε, να οριοθετήσουμε, να ονειρευτούμε.

Ο δημιουργικός οίστρος της καλής μας φίλης, λειτουργεί, μια ακόμα φορά, ως ο βωμός, που πάνω του θα απλώσουμε την πραμάτεια της ψυχής μας.

Πραγματικά μια λυρική καταιγίδα με πάρα πολλά ποιήματα, από πολλούς φίλους στόλισαν τις στιγμές μας μέσα στο καλοκαίρι και ακόμα συνεχίζουν. Είναι μια πανέμορφη εμπειρία, ίαμα σε αυτό που ζούμε.

Ευχαριστούμε την Αριστέα μας για την έμπνευση, που μάς έδωσε αλλά και όλους εκείνους, που μάς χαρίζουν τις ποιητικές τους δημιουργίες.

Στο σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε και τους συνδέσμους όλων των συμμετοχών. Να πω ότι πολύ θα ήθελα να συνεχιστεί αυτό το δρώμενο με τη μορφή προσαρμογής σε κάθε εποχή, δηλαδή "Ένα ποίημα για το Φθινόπωρο" κ.ο.κ.

Συνεχίζουμε δημιουργικά, καλές εμπνεύσεις και συνέχεια καλοκαιριού