"Αν ήτανε όλες οι έγνοιες μας από ζυμάρι παιδί μου, να τις έβανα πάνω στην πλασταριά μου και με το ξυλόβεργο να τις καλόστρωνα, ίσαμε να γίνουν ένα δαντελένιο φύλο...
Ωραία δεν θα 'ταν;"
Η Αγαπημένη μας Μαρία Κανελλάκη, μετά τις
"Ιστορίες της διπλανής κρίσης"
επανήλθε στον εκδοτικό χώρο, αυτή τη φορά με το πρώτο της μυθιστόρημα.
"Βίοι Αγρίων και αδέσποτων αγίων"
Το να μιλήσω για την Μαρία είναι πλεονασμός. Είναι ένα από τα "δικά μας παιδιά". Η Blogger της διπλανής μας "πόρτας", το "Απάγκιο" πολλών από τις σκέψεις και τα ξαποστάγματά μας. Είναι η φίλη μας και η γνωστή μας. Την "ζούμε" χρόνια τώρα και την απολαμβάνουμε μέσα από τα κείμενα, τα αφηγήματα και τις συμμετοχές της στα δικτυακά δρώμενα της γειτονιάς.
Ήρθε θαρρώ ώριμα η στιγμή να κρατήσουμε στο χέρι μας το πρώτο της μεγάλο μυθιστόρημα. Ένα, ολοκληρωμένο, εμπνευσμένο έργο, κατά την ταπεινή μου άποψη, που ήρθε στην αναγνωστική μου "ζωή" προκαλώντας θύελλα συγκίνησης και συναισθημάτων. Ήταν από τα μυθιστορήματα εκείνα που το έτρεξα με τέτοια δίψα και "ανάγκη", που πραγματικά με εντυπωσίασε.
Ας δούμε το Βιβλίο γενικά
Τι είναι οι "Βίοι Αγρίων και αδέσποτων αγίων"
Πάντα κατά την προσωπική εμπειρία που αποκόμισα διαβάζοντάς τους, είναι ένα κοινωνικό δράμα με πολλές πινελιές αστυνομικής δράσης αλλά και κοινωνικής σύγκρουσης. Μέσα στις σελίδες του θίγονται με βροντώδη τρόπο, σημαντικά κοινωνικά ζητήματα αλλά και βιωματικές καταστάσεις. Θέματα που έχουν να κάνουν με τα νέα παιδιά, τα προβλήματά τους. Με τις κοινωνικές ανισότητες και τον περίγυρο.
Είναι ένα μυθιστόρημα έντονης δράσης, που πραγματικά σε καθηλώνει σε κάθε του κεφάλαιο. Με πλοκή, ανατροπές, συγκρούσεις και κορύφωση.
Το Θέμα
Η Μπέτυ με τον Νέστορα, οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος. Στην τέταρτη δεκετία της ζωής τους, χωρίς οικογένεια, γνωρίζονται σε μια εκδρομή στον Άγιο Γιάννη τον Ρώσο, για την εκπλήρωση ενός, διαφορετικού για τον καθένα, τάματος.
Στη ζωή της Μπέτυ, η μητέρα της, η εμβληματική κυρία Γιαννούλα, μορφή πραγματική και στον Νέστορα ο Γιάννης, ο αδελφός του.
Η ζωή αρχίζει να χαμογελά στις ψυχές των δύο αυτών ανθρώπων και ο έρωτας, έστω και καθυστερημένα, χτυπά ξανά την πόρτα της ζωής τους.
Όμως η ζωή τους σκοντάφτει σε τρομερά διλήμματα που θα βάλουν ζητήματα στη σχέση τους.
Η Μπέτυ, ως κοινωνική λειτουργός, ένας μαθητής γυμνασίου με την μονογονεϊκή του οικογένεια και ο διευθυντής του σχολείου θα έρθουν σε μια αντιπαράθεση που θα πάρει τη μορφή αναμέτρησης με το παρελθόν και το παρόν τους.
Καταλύτης, ανάμεσά τους δύο πρόσωπα: Ο Αδελφός του Νέστορα, ο Γιάννης αλλά κυριότερα η μητέρα της Μπέτυς, η κυρία Γιαννούλα.
Ολόγυρά τους θα στηθεί "χορός" και πλοκή από δευτερεύοντα, ως ρόλους αλλά ουσιαστικά ως σημασία, πρόσωπα που θα συμπληρώσουν την πορεία του δράματος.
"Με φόντο μια λινή πετσέτα που τυλίγει ευλαβικά το πρόσφορο και το ιερό δίπτυχο. Χαρτάκια με ψυχές και ονόματα προσφιλών, συγχώρια και ικεσίες για υγεία και ψυχική δύναμη και μυρωδιές από μοσχολίβανο, αγιοκέρι και λεβάντες. Λίγα ψίχουλα απ' το αντίδωρο μιας Κυριακάτικης λειτουργίας, ξεχασμένα στην τσέπη ενός παλτού. Στο ¨΄Αξιον Εστί" μιας ιεροτελεστίας, θα αναμετρηθούν το σκοτάδι με τη ζωή κι ο πέτρινος φόβος με τις αφράτες ζύμες που υγραίνονται απ' τα μητρικά δάκρυα."
Οι χαρακτήρες
Εκεί που θέλω να σταθώ, στο έργο της Μαρίας Κανελλάκη, είναι στο πρόσωπο της γριάς γυναίκας. Και θα το κάνω με τον δικό μου "κινηματογραφικό" τρόπο προσέγγισης.
Η Μαρία λοιπόν, πλάθει μια Persona, έναν Υποστηρικτικό ρόλο, αυτόν της μορφής της κυρίας Γιαννούλας, βγαλμένο λες μέσα από την παραδοσιακή Ελληνική λογοτεχνική μυθοπλασία. Μια γριά γυναίκα τυλιγμένη στο άρωμα μιας γνήσιας λαϊκής παράδοσης, μια ανοιχτόμυαλης θρησκευτικής πίστης, μιας ψυχής που αποπνέει ευγένεια, αλτρουισμό και μαχητικότητα για το δίκιο και τη ζωή. Και αυτός ο χαρακτήρας στο μυθιστόρημα είναι που θα "λυγίσει σίδερα" συναισθηματικά.
Η Γλώσσα της Μαρίας, παραδοσιακά, είναι βγαλμένη μέσα από την κλασική Ελληνική πεζογραφία. Στα πατήματα του Καζαντζάκη αλλά και του Χρηστομάνου. Ευωδιάζουν καλολογικά στοιχεία και αισθητική.
Το μυθιστόρημα αποτελείται από 30 κεφάλαια και εκείνο που με εντυπωσίασε προσωπικά είναι αυτό το ξεχωριστό να ακολουθούν ονοματολογικά αλλά και χρονικά την ροή του χρόνου μέσα από το Εκκλησιαστικό ημερολόγιο. Μια εξαιρετικά πρωτότυπη έμπνευση που καθορίζει τον "χώρο" του δράματος. Μέσα εκεί δηλαδή που θα δοθεί η "τελική αναμέτρηση", η κάθαρση αν θέλετε στην πλοκή. Ένας πολύ ιδιαίτερος συμβολισμός που συγκινεί και συναρπάζει.
Θα μπορούσα να μιλάω πάρα πολύ για το μυθιστόρημα αυτό. Και στο τέλος πάλι να έχω την εντύπωση ότι εξακολουθώ να θέλω να τονίσω και κάτι άλλο.
Το αφήνω σε σας, εν δυνάμει αναγνώστες να το κάνετε, να το χαρείτε, να το νιώσετε και φυσικά να το διαπιστώσετε.
Αυτή ήταν, αγαπητές φίλες και φίλοι, η προσωπική μου ταπεινή ματιά και προσέγγιση, των "Βίων Αγρίων και αδέσποτων αγίων" της Μαρίας Κανελλάκη. Ένα πεζογράφημα που με συγκλόνισε και μου γέννησε πολύ δυνατά συναισθήματα. Μέσα στην κάθε του σελίδα είδα ανθρώπινους χαρακτήρες πολύ προσιτούς, απλούς ανθρώπους του μόχθου και της ζωής. Είδα τη σύγκρουση μέσα στο καμίνι της ζωής, την περιθωριοποίηση, την εγκληματική διαφθορά και την εμπορευματοποίηση των νεανικών ονείρων, το παρασκήνιο. Είδα όμως και την ελπίδα που γεννά η αλληλεγγύη, η πίστη, ο αγώνας και η συλλογική μάχη. Ένα μεγάλο θετικό μήνυμα ζωής. Τέλος είδα και μορφές αγαπημένων μας προσώπων από τα παλιά νεανικά μας χρόνια. Η πλοκή τα ξανάφερε παρόντα στη μνήμη μας με τρόπο που λυτρώνουν τα δάκρυα νοσταλγίας.
Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις: "24 γράμματα" και δεν χρειάζεται να σας πω, αντικειμενικά, ότι πρέπει να βρίσκεται στις βιβλιοθήκες σας αλλά το κυριότερο, θα βρίσκεται μόνιμα στις καρδιές σας.
Διαβάστε στον σύνδεσμο που σας παραθέτω την συμμετοχή μιας εξαίρετης καινούργιας φίλης στο "Παίζοντας με τις λέξεις"
"Η Προσευχή" Makestorytelling
