Ένα Φωτογραφικό ...Αλφάβητο

Πριν λίγες μέρες μια καλή μας δικτυακή Φίλη, το "Δελφινάκι", στο όμορφο ιστολόγιό της εδώ:

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

έβαλε μια πάρα πολύ όμορφη πρόσκληση-καλεσμα, ανοιχτό σε κάθε δικτυακό φίλο.

Μας κάλεσε να δημιουργήσουμε ένα, τρόπον τινά, Φωτογραφικό Αλφάβητο σύμφωνα με την πρότασή της εδώ:

Φωτογραφική Πρόκληση

Με λίγα λόγια να δημιουργήσουμε ένα Φωτογραφικό Αλφάβητο. Εικοσιτέσσερις δικές μας φωτογραφίες. Μία φωτογραφία για κάθε γράμμα του αλφαβήτου.

Είναι πάρα πολύ όμορφο, δίνει ένα όμορφο αέρα σαν ιδέα και αρκετά πρωτότυπο.

Πάμε λοιπόν να δούμε και το δικό μου Προσωπικό Φωτογραφικό Αλφάβητο.

Στο γράμμα "Α", πανηγυρικά ανοίγει το φωτογραφικό αλφάβητο ο Άρης....!!! ο πολυαγαπημένος μας Σκύλος. Το μικρό μας "ψυχοπαίδι" που μας χαρίζει απέραντη αγάπη και ευλογία ζωής.

Στο γράμμα "Β":  μια Βίλλα στην Καστέλλα, ποζάρει εντυπωσιακή, μεγαλοπρεπής, κουβαλώντας τη μεγάλη ιστορία του σπιτιού αλλά και της περιοχής.

Στο γράμμα "Γ" δικαιωματικά οι Γλάστες στην αυλή του πατρικού σπιτιού, στέκουν εκεί με τη δική του φυσική ομορφιά και το κάλος τους.

Στο γράμμα "Δ" καμαρώνουν τα Δώρα της εξαίρετης δικτυακής φίλης Ρένας Χριστοδούλου, στο πανέμορφο και δημιουργικό της δικτυακό χώρο  Δια Χειρός Ρένα Χριστοδούλου. Τα πανέμορφα Δώρα της, για τα οποία την ευχαριστώ από καρδιάς, μου τα έστειλε, καθώς ήμουνα τυχερός σε μια δική της εορταστική κλήρωση. 

Στο γράμμα "Ε" μια Εφημερίδα που φωτογράφισα στο Μουσείο Γκαζιού στο Γκάζι. Έχει αναφορά στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζε το ιστορικό Γκαζοχώρι στην Αθήνα του 19ου αιώνα με τη λειτουργία του εργοστασίου. 

Στο γράμμα "Ζ" τι άλλο από Ζωγραφική. Η Μητέρα μου ήταν ζωγράφος. Πολλοί από τους πίνακές της κοσμούν τους τοίχους του πατρικού σπιτιού. Να ένας από αυτούς λοιπόν. 

Στο γράμμα "Η" ένα πανέμορφο Δώρο, χειροποίητο Ημερολόγιο φτιαγμένο με μεράκι και ζεστασιά από την Άννα μας , (ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ),   στέκει εκεί να τρέξει τον καινούργιο χρόνο.

Στο γράμμα "Θ" η λατρεμένη μου Θάλασσα....! στέκει πάντα μαγεύτρα, να με συγκινεί, να με εμπνέει, να με καθοδηγεί και να με γεμίζει ανάσες ζωής.

Στο γράμμα "Ι" ο Ίσκιος...! με δέος, το παιχνίδισμα φωτός και σκότους δημιουργεί φωτογραφικά στιγμιότυπα που πραγματικά συγκινούν και είναι πηγές έμπνευσης για πολλές σκέψεις και αναφορές. Αν ρωτάτε για την πηγή του ίσκιου θα σας απαντήσω ότι είμαι ...εγώ.

Στο γράμμα "Κ, ποζάρει ένα όμορφο Καρουζέλ....! από τα αγαπημένα μου διακοσμητικά στοιχεία ενός χώρου. Ένα αγαπημένο παιχνίδι φορτωμένο με όμορφες αναμνήσεις και διάθεση.

Στο γράμμα "Λ" κυριαρχεί η Λάμπα...! η παλιά κλασική Λάμπα του σπιτιού, που όσα χρόνια και να περάσουν κρατάει άσβηστη τη δική φλόγα για τις καρδιές μας.

Στο γράμμα "Μ" φιγουράρει μια Μοτοσυκλέτα θρύλος....! η YAMAHA RD350. Την πέτυχα σε μια έκθεση παλιών αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών στην Κηφισιά και την αποθανάτισα με το υπέροχο γαλάζιο της χρώμα. Στους εραστές του είδους είχε πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά τους.

Στο γράμμα "Ν" συναντάμε ένα Νεοκλασικό σπίτι. Από μια βόλτα μου στην Πλάκα, φαντάζει σαν όνειρο βγαλμένο από μια άλλη εποχή. Ανέκαθεν προσωπική μου λατρεία τα νεοκλασικά σπίτια, δυστυχώς στην πατρίδα μας τα βιάσαμε κατ' εξακολούθηση για χάρη των ηλίθιων πολυκατοικιών.

Ώρα για το γράμμα "Ξ". Τι άλλο από Ξύλο...! ένα αγνό υλικό δίπλα και παντού. Μια ξύλινη λοιπόν παλέτα από αυτές που πετάγονται αφειδώς στο δρόμο αλλά αποτελούν μοναδική πηγή έμπνευσης και δημιουργίας σε πολλούς από εμάς.

Για το γράμμα "Ο" διάλεξα τον Ουρανό της Αττικής. Και μάλιστα συννεφιασμένο. Όπως δηλαδή τον λατρεύω και τον αγαπώ, ιδιαίτερα τον Χειμώνα.

Στο γράμμα "Π" δεσπόζει το Ποδήλατό μου...! Κομμάτι της ζωής μου, αχώριστος σύντροφος, μοναδική πηγή ανάσας και ζωής στην καθημερινότητά μου.

Για το γράμμα "Ρ" τώρα, οι Ρίζες ενός μεγάλου και ηλικιωμένου δέντρου αποτελούν μια πολύ όμορφη εικόνα για να δούμε τη δύναμή τους αλλά και την συμβολική τους σημασία.

Στο γράμμα "Σ" θα συναντήσω επίσης κάτι που λατρεύω και για μένα αποτελούν μόνιμα πηγή έμπνευσης και διάθεσης. Σύννεφα....! γκρίζα, βαριά σύννεφα της βροχής ή της καταιγίδας. Επιβλητικά και εντυπωσιακά.

Για το γράμμα "Τ" έχουμε την Τριανταφυλλιά....! την βασίλισσα ενός κήπου. Ο Πατέρας μου, μεταλαμπάδευσε την αγάπη του και την λατρεία του για τις τριανταφυλλιές και σε μένα. Έτσι στο πατρικό μου, τρεις από αυτές γράφουν ιστορία γύρω στο 45 χρόνια, κοντά μισό αιώνα.

Φτάνουμε στο γράμμα "Υ". Εδώ επιβλητική μια Υψικάμινος. Οπως την αποθανάτισα στο Γκάζι στην Αθήνα. Απομεινάρι του ιστορικού εργοστασίου στο παλιό Φωταέριο. Κουβαλάει χρόνια βαριάς ιστορίας.

Στο γράμμα "Φ", ιδού ένα φωτισμένο Φανάρι. Μου αρέσουν πολύ, τα αγαπώ. Τα βρίσκεις σε άπειρα σχέδια και μπορεί να σου δώσουν υπέροχη ομορφιά.

Για το γράμμα "Χ" τι άλλο, για μένα, από ένα μεγάλο μου απωθημένο. Το Χιόνι....! μας λείπει πάντα, το αγαπώ, και έχει το δικό του στιγμα στη ζωή και στη φύση.

Στο γράμμα "Ψ" έχω τα Ψάρια...! χωρίς σχόλια ιδιαίτερα εδώ σε μια εικόνα όμορφη, γεμάτη φύση.

Κλείνω το Φωτογραφικό μου αλφάβητο με το έσχατο γράμμα "Ω". Εδώ επίσης κάτι αγαπημένο μου. Ένα Ωρολόγιο κλασικό. Ένα εκκρεμές γραφείου κλασικό, όμορφο και αυθεντικό. Σου δίνει κάτι απόλυτα διαφορετικό με τον ήχο του και την υφή του.

Εδώ έκλεισε το Φωτογραφικό μου αλφάβητο. Να ευχαριστήσω το Δελφινάκι για την έμπνευση-πρόταση. Την θεωρώ πολύ καλή, πολύ διασκεδαστική και μην νομίσετε έυκολη. Προσωπικά το απόλαυσα. Μπορείτε να την συνεχίσετε την όμορφη αυτή σκυτάλη.

Μια Αγάπη που δηλώνει Παρών...

"Η ΑΓΑΠΗ ΔΗΛΩΝΕΙ ΠΑΡΩΝ"

της ΚΙΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Την Κική Κωνσταντίνου την "παρακολουθώ" καιρό τώρα στα λογοτεχνικά της βήματα. Όταν εννοώ "την παρακολουθώ" φυσικά δεν παριστάνω μήτε τον κριτικό λογοτεχνίας μήτε με διακρίνει κάποια βαρύγδουπη ιδιότητα αναλυτή πεζού λόγου και ποίησης. Την Κική Κωνσταντίνου, την παρακολουθώ σαν απλός δικτυακός φίλος, σαν επισκέπτης στις δικτυακές της παρουσίες. στο όμορφο blog της εδώ:

ΕΚΦΡΑΣΟΥ-ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Από αυτό της το "σπιτικό" την γνώρισα και έγινα κοινωνός των βημάτων της στον κόσμο της ποίησης και της λογοτεχνίας. Διάβασα το πρώτο της έργο, τα ποιήματά της "ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ της ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ" και ένιωσα την πρώτη συγκίνηση για τη σκέψη της. Στη συνέχεια ήρθε η δεύτερη Ποιητική της Συλλογή, "ΟΙ ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ". Και είδα πόσο πάθος έχει στο να προσπαθεί να εκφράσει αυτό που κρύβει στην καρδιά και στο νου της με τον δικό της τρόπο.

Πριν λίγο, τελείωσα την ανάγνωση στο πρώτο της έργο με βάση τον Πεζό Λόγο, "Η ΑΓΑΠΗ ΔΗΛΩΝΕΙ ΠΑΡΩΝ", που αποτελείται από τρία ξέχωρα διηγήματα:

• "Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ"
• "Η ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ"
• "ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΕΝΩΝ"

Η Πρώτη της απόπειρα στο διήγημα είναι πολύ πετυχημένη. Ρούφηξα θα έλεγα, χωρίς κανέναν κόπο και τα τρία διηγήματα που με γέμισαν και συνολικά και το καθένα ξεχωριστά με πολύ όμορφα και έντονα συναισθήματα.

Η Κική έχει το πάθος να πραγματεύεται στη γραφή της την έννοια της "ΑΓΑΠΗΣ". Στα τρία αυτά της  τα διηγήματα αυτή ακριβώς η ερωτική Αγάπη φωνάζει στην κυριολεξία "ΠΑΡΩΝ" με τον δικό της βροντώδη και ουσιαστικό τρόπο.

Στην "Αγάπη της Σιωπής" την προσεγγίζει με τρόπο δυνατό, ιδιαίτερο σε μια δύσκολη σχέση δύο νέων ανθρώπων. Θα ταξιδέψουμε στα όμορφα στενά και στις παραλίες της Κέρκυρας. Θα ακολουθήσουμε σμάρια ανθρώπων που ζουν τις δικές τους στιγμές σε μια γραφή "του δρόμου", με λίγα λόγια της κίνησης μέσα στο χώρο. Ένας νεαρός φωτογράφος συναντά την απόλυτη ανατροπή στις απόψεις του για τον έρωτα σαν αντικρύζει μια όμορφη αλλά σιωπηρή νεαρή γυναίκα. Εκεί θα νιώσει μια Αγάπη, έντονη, μαγική που θα τον οδηγήσει στο να υπερβεί μια σειρά από τα μοντέλα που είχε στη ζωή του. Το διήγημα βάζει χοντρά ζητήματα που απαιτούν απαντήσεις και στάση ζωής.

Στην "Φυσαρμόνικα των Αισθήσεων" θα ταξιδέψουμε σε μια ρετρό εποχή, ΝεοΒικτωριανή, που άγγιξε για λίγο και την Ελληνική Κοινωνία. Εδώ θα δούμε την Αγάπη και τον Έρωτα να δοκιμάζονται στις μυλόπετρες των ταξικών αντιθέσεων που ύψωσαν οι άνθρωποι. Ένας φτωχός νεαρός με όπλο και έμπνευσή του την φυσαρμόνικά του και μια νεαρή κοπέλα κόρη μεγαλοαστικής οικογένειας. Θα αντέξουν ; θα σταθούν όρθιοι ; θα ανατρέψουν τις δομές που ορθώνουν γύρω τους οι άλλοι ; Μια απλή φυσαρμόνικα θα γίνει η σάλπιγγα που θα γράψει τη δική της ιστορία ; 

Προσωπικά με συγκίνησε πάρα πολύ αυτό το διήγημα, το ομολογώ.

Στην "Στάση των τρένων" επανερχόμαστε στο σήμερα. Μια πάρα πολύ πρωτότυπη σύλληψη από την συγγραφέα μας. Και πάλι ένα θέμα της στο δρόμο. Στην καθημερινότητα. Ένας σταθμός τρένου. Μια νεαρή γυναίκα που παρατηρεί και σημειώνει και ένας νεαρός περαστικός που ενώνει την παρατήρησή του με τις δικές της σκέψεις και αναζητήσεις. Πολύ όμορφο. Ειδικά το κλείσιμό του με αναφορά στους στίχους του Χριστιανόπουλου στο "Ενός λεπτού σιγή" είναι συγκλονιστικό.

Κάντε τον κόπο να αναζητήσετε το Βιβλίο και να το διαβάσετε. Αξίζει κάθε προσοχής χωρίς ίχνος υπερβολής. Και ειδικά όταν ο συγγραφέας είναι ένας νέος άνθρωπος, μια νεαρή Γυναίκα που απλώνει τα όνειρά της σε δημιουργικούς κόσμους, τότε αξίζει ακόμα περισσότερο.

Η Κική Κωνσταντίνου έχει πάθος και αγαπά αυτό που κάνει. Να γράφει, να δοκιμάσει λογοτεχνικά είδη, να μην φοβάται να εκτεθεί συγγραφικά. Με ελάχιστα ίσως ανύπαρκτα μέσα είναι μια Νέα Γυναίκα που στον ορυμαγδό της σημερινής μας πραγματικότητας δεν διστάζει να βγει με θετικά μηνύματα για όλους μας και να δηλώσει και εκείνη με αξιόλογο τρόπο το δικό της "ΠΑΡΩΝ".

Αστυνομικο Μυθιστόρημα: Γενική Παρουσίαση (Μέρος 1ο)

Θα εγκαινιάσω φίλες και φίλοι, την καινούργια χρονιά με ζεστές ευχές για όλους από καρδιάς. Και με μια παρακίνηση για έναν διαρκή αγώνα πάνω στη ζωή μας ατομικά και συλλογικά.

Το θέμα με το οποίο εγκαινιάζω τις αναρτήσεις μου στο νέο έτος αφορά μια ιδιαίτερα προσφιλή τα τελευταία χρόνια κατηγορία Λογοτεχνίας, που αποκτά συνέχεια περισσότερους και ένθερμους φίλους.

Αυτήν της κατηγορίας του:

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ

Καθώς λοιπόν τον τελευταίο καιρό, τα ράφια στις Βιβλιοθήκες των σημείων πώλησης γεμίζουν με έργα Αστυνομικού Μυθιστορήματος και καθώς στην δικτυακή μας γειτονιά γίνεται όλο και πιο συχνά λόγος για το είδος αυτό (Προσωπικά Μανιώδης λάτρης του είδους....), θεώρησα σκόπιμο να κάνουμε εδώ μια γενική παρουσίαση πάνω στο είδος, την ιστορία του και τις σχολές του για να δώσω, σε όλους μας, ένα σύντομο εργαλείο κωδικοποίησης των έργων αστυνομικού μυθιστορήματος.

Πάμε λοιπόν στο ταξίδι μας:

Το ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ πλέον, έχει αυτονομηθεί ως συγκεκριμένο είδος στην Λογοτεχνία. Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες για να αποκτήσει αυτήν την οντότητα και να ξεφύγει από το είδος της λεγόμενης παραφιλολογίας.

ΟΡΙΣΜΟΣ:  Μπορούμε να το ορίσουμε σύντομα ως το μυθιστόρημα που αντικείμενο έχει να επιλύσει ή να περιγράψει ένα μυστήριο με τη μορφή αν θέλετε γρίφου που αφορά την σχέση των ανθρώπων μέσα στις οργανωμένες κοινωνικές δομές με σημείο αναφοράς το ΕΓΚΛΗΜΑ.

Μπορει να το χωρίσουμε στο λεγόμενο:

• "Whodunit" Αστυνομικό μυθιστόρημα, από την σύνθεση των λέξεων "Who done it". Είναι αστυνομικό εκείνο μυθιστόρημα που θα ασχοληθεί με έναν ή περισσότερους φόνους ή παραβατικές ποινικές συμπεριφορές στο οποίο η κεντρική ιδέα είναι να προσεγγίσουμε τον ή τους ενόχους.
• Η κλασική Αστυνομική Περιπέτεια, η οποία έχει πιο διευρυμένα όρια από τα προηγούμενα θέλοντας να περιγράψει και άλλα γενόμενα.

Αφού δώσαμε έναν γενικό ορισμό για το είδος προχωράμε τώρα στην Ιστορία του και στις διάφορες κατηγορίες-σχολές του:

ΙΣΤΟΡΙΑ-Η ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Το Αστυνομικό μυθιστόρημα έχει τις πρωταρχικές του ρίζες στον 19ο αιώνα, στην κοινωνία της Βιομηχανικής Επανάστασης και συγκεκριμένα στον Αγγλοσαξωνικό κόσμο (Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία) όπου υπάρχει και ο μηχανισμός ελέγχου και καταστολής του εγκλήματος όπως και η συγκρότηση των μεγάλων αστικών κέντρων.

Ο Αιώνας αυτός, λογοτεχνικά, κυριαρχείται από το ρεύμα του ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ συνεπώς δεν μπορει αυτό να αφήσει ανεπηρέαστο έναν κλάδο της λογοτεχνίας της εποχής.

Το ΠΡΩΤΟ αστυνομικό μυθιστορημα που σηματοδοτείται ιστορικά ανήκει σε έναν μεγάλο λογοτεχνικό θρύλο. Στον συγγραφέα του παράξενου και του τρομακτικού. Στον ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ. 

Όπως καταλαβαίνετε, το πρώτο Αστυνομικό μυθιστόρημα, θεωρούνται τα "ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ της ΟΔΟΥ ΜΟΡΓΚ" που γράφτηκαν το 1841 με κεντρικό ήρωα τον Ντετέκτιβ  ΩΓΚΥΣΤ ΝΤΥΠΕΝ. Πριν τον ΠΟΕ είχαν προηγηθεί μια σειρά έργων που ανήκουν σε ένα παραφιλολογικό πρόπλασμα. Ακολούθησαν χρόνια πολλά μέχρι το είδος αυτό να ξεφύγει από την παραλογοτεχνία και να γίνει "δεκτό" στους φιλολογικούς κύκλους.

Οι επόμενοι δημιουργοί ήταν στη ΓΑΛΛΙΑ: Οι ΜΩΡΙΣ ΛΕΜΠΛΑΝ και ο ΕΜΙΛ ΓΚΑΜΠΟΡΙΟ, δημιουργώντας την σχετική κλασική σχολή στην οποία ενώθηκαν ο ΓΟΥΣΤΑΒ ΛΕ ΡΟΥΖ ( "Ο Κήπος των Στεναγμών") και Ο ΓΚΑΣΤΟΝ ΛΕΡΟΥ ("Το Φάντασμα της Όπερας", "Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα"), στην οποία νοοοτροπία ενυπάρχει έντονα και το στοιχείο του Φανταστικού με υπέροχο τρόπο.

Το Λυκαυγές του 18ου αιώνα, ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΫΛ

 Εδώ ο μεγάλος αυτός Σκωτσέζος δημιουργός βάζει την πρώτη μεγάλη σφραγίδα στο Αστυνομικό Μυθιστόρημα. Το 1886 "γεννιέται" και περνάει πλέον στην Ιστορία η πρώτη μεγάλη θρυλική μορφή διώκτη του Εγκλήματος. Δεν είναι άλλος από τον περίφημο ΣΕΡΛΟΚ ΧΟΛΜΣ.

Λέγεται ότι ο Κοναν Ντόϋλ τον δημιούργησε έχοντας ως εικόνα τον καθηγητή του Τζόζεφ Μπελ. Η Πρεμιέρα του ΧΟΛΜΣ έγινε στο περιοδικό "THE STRAND" με το διήγημα "ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ".  

Ο Χολμς είναι ψηλός, πάνω από 1,80 μ. και αδύνατος. Έχει γκρίζα επιβλητικά μάτια και γερακίσια μύτη. Τα χέρια του φέρουν σημάδια από τα πειράματα που κάνει και έχει νευρώδη δάχτυλα. Ντύνεται άψογα με καφέ τουίντ κοστούμο, καφέ παντελόνι και ημίψηλο καπέλο. Σπίτι του φοράει συνήθως ρόμπα. 

Από ανακρίβεια υιοθετήθηκε το περίφημο κυνηγετικό καπέλο ως σύμβολο του Χολμς καθώς αυτό το φόρεσε ΜΟΝΟ μία φορά.

Ο 20ος Αιώνας: η ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ  (1890-1976)

Το ξεκίνημα και κύρια ο Μεσοπόλεμος βρίσκει το ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ πλέον να "απογειώνεται" δημιουργικά. Μετά την έκρηξη γένεσης από τον ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΫΛ περνάμε στην θρυλική μορφή μιας Γυναίκας. Της Αγγλίδας ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ. Πλέον το Αστυνομικο μυθιστόρημα ξεπερνά το απλό διήγημα και την Νουβέλλα και γίνεται συγκροτημένο Μυθιστόρημα. Από τον νου της δομείται το "WHODUNIT" αστυνομικό μυθιστόρημα που το αποτελούν γύρω στα 80 μυθιστορήματα συν θεατρικά έργα.

Το έργο της περιγράφει σχεδόν πάντα μια κλειστή κοινωνική ομάδα, μια Οικογένεια, πάντα της μεγαλοαστικής τάξης. Σημείο αναφοράς τα κληρονομικά και νομικά προβλήματα. Οι χώροι της κλειστοί. Πολλά της διηγήματα κλειστοφοβικά. Μια έπαυλη, ένα χωριό, ένα ξενοδοχείο, ένα ποταμόπλοιο. Συνήθως άπαντες έχουν ενοχική συμπεριφορά και είναι εν δυνάμει ύποπτοι.

Η ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ "γεννά" δύο Αστυνομικές προσωπικότητες στο αθάνατο έργο της:

• Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΟΥΑΡΟ: Ο Δαιμόνιος μικροκαμωμένος Βέλγος εκκεντρικός ντετέκτιβ. Μικρόσωμος με κεφάλι σαν αυγό. Μεγάλο κλασικό στρατιωτικό μουστάκι. Το κεφάλι του γέρνει ελαφρά σε μια πλευρά. Πάντα ντυμένος άψογα. Είναι υστερικός με τη σκόνη. Δεν του αρέσει η θάλασσα, λατρεύει τα γλυκά και προτιμά για ποτό τα λικέρ. Πάντα ευγενής και μετρημένος στις εντάσεις.

Ο DAVID SUCHET ως Ηρακλής Πουαρό

• Η ΜΙΣΣ ΜΑΡΠΛ: Μια τυπική δαιμόνια Αγγλίδα γεροντοκόρη της επαρχίας. Γλυκύτατη, μετρημένη, παρατηρητική

ΤΟ HARD-BOILED ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Η Άλλη όχθη του Ατλαντικού στην περίδο του Μεσοπολέμου, στο ξεκίνημα του 20ου αιώνα, γεννά πραγματικά ένα κοινωνικό Ηφαίστειο. Οι μεγάλες ταξικές συγκρούσεις στις ΗΠΑ, το Εργατικό Κίνημα, η εποχή της μεγάλης Οικονομικής κρίσης και της Ποτοαπαγόρευσης οδηγούν στην εφιαλτική αύξηση της εγκληματικότητας και της βίας. 

Μέσα στις εκρηκτικές αυτές συνθήκες μπαίνουν οι βάσεις του Ρεαλιστικού Αστυνομικού Μυθιστορήματος. Είναι το λεγόμενο "σκληρό" HARD-BOILED. 

Δημιουργός του ο συγγραφέας και Κομμουνιστής ΝΤΑΣΣΙΕΛ ΧΑΜΕΤ (1894-1961). 

Κεντρικός ήρωάς του ένας ιδιωτικός Ντέτεκτιβ. Το κοινωνικό περίγραμμα του Χάμμετ είναι πραγματικά εφιαλτικό. Μια κοινωνία σάπια και διαβρωμένη παντού. Ξεπουλημένοι δικαστές, διαβρωμένοι και διαπλεκόμενοι Αστυνομικοί, μοιραίες γυναίκες femmes fatale, αλκοολικοί εγκληματίες. Μαζικό έγκλημα και βία. 

Κι όμως μέσα από αυτό το εφιαλτικό λεγόμενο ντεκόρ που γέννησε το θρυλικό κύμα του NOIR ή αλλιώς του THRILLER ενυπάρχουν και αναδεικνύονται οι χαρακτήρες που ξεχωρίζουν, που παλεύουν, που αγωνίζονται. Μην περιμένετε happy ends στα μυθιστορήματα αυτά. Το κόστος είναι μεγάλο και οι εμπειρίες τραυματικές.

Έτσι ο ΧΑΜΕΤ τραβάει στην άκρη το Βικτωριανό μοντέλο της σκηνογραφίας και το μυστήριο του Σέρλοκ Χολμς. Το Αστυνομικό μυθιστόρημα παίρνει τη σύγχρονη μορφή του. 

Πολλά και μεγάλα τα έργα του συγγραφέα:  "ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΘΕΡΙΣΜΟΣ", "ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΤΗΣ ΜΑΛΤΑΣ", "Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΝΤΕΪΝ", "ΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΛΕΙΔΙ". 

Πολλοί οι ήρωές του, ένας από αυτούς ο γνωστός Ντετέκτιβ Μάρλοου.

Κοντά του ένας ακόμα θρύλος. ο ΡΕΗΜΟΝΤ ΤΣΑΝΤΛΕΡ. (1888-1959)

Θιασώτης και αυτός της ίδια σχολής. Εκλεπτύνει το noir μυθιστόρημα με λογοτεχνικά στοιχεία.

Οι ήρωες και των δύο συγγραφέων κινούνται στα σκοτάδια των μεγαλουπόλεων. Χρησιμοποιούν πολλές φορές αμφιλεγόμενες μεθόδους για να διελευκάνουν τα εγκλήματά του στα όρια της νομιμότητας και της αστικής ηθικής. Η προσωπική τους δε ζωή κάθε άλλο παρά "ατσαλάκωτη" είναι.

Το έργο τους τέλος, δίνει τροφή, ως σενάριο, στα κινηματογραφικά έργα εκείνα που αποτέλεσαν τον θρύλο των film noir της χρυσής Αμερικάνικης εποχής μέχρι το 1960.

ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ στη ΓΑΛΛΙΑ του ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

Παράλληλα με τις εξελίξεις του είδους στις ΗΠΑ, στην Γαλλία έχουμε τη σχολή και το είδος του μεγάλου Γαλλόφωνου Βέλγου

ΖΟΡΖ ΣΙΜΕΝΟΝ  (1903-1989)

Εδώ ο Βέλγος συγγραφέας συνεχίζει την κλασική σχολή της Αγκάθα Κρίστι, όμως στο είδος του μπαίνουν κάποιες σοβαρές αλλαγές:

• Ο Κεντρικός ήρωας, ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΜΕΓΚΡΑΙ είναι επαγγελματίας Αστυνομικός και συνάμα κρατικός λειτουργός. 
• Έχουμε για πρώτη φορά το γεγονός των ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ή τη λύση αυτών με τον παράγοντα της τύχης.

Συνεπώς ο ΖΟΡΖ ΣΙΜΕΝΟΝ εισάγει και αυτός το στοιχείο του ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ στο Αστυνομικό μυθιστόρημα.  Το έργο του είναι τεράστιο με 425 Βιβλία εκ των οποίων τα 136 είναι ψυχολογικές νουβέλες.

Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΖΥΛ ΜΕΓΚΡΑΙ είναι το πνευματικό δημιούργημα του ΖΟΡΖ ΣΙΜΕΝΟΝ. Παριζιάνος αστυνομικός, "γεννιέται" το 1929. Εμφανίζεται σε 83 νουβέλες. Κύρια στηρίζει τη δουλειά του στην Ψυχολογία και στην βαθύτατη προσέγγιση σε βαθμό φιλευσπλαχνίας των κινήτρων του δράστη.

Εδώ, αγαπητοί μου, θα κλείσω το 1ο μέρος της γενικής αυτής παρουσίασης του Αστυνομικού Μυθιστορήματος. Παρακολουθήσαμε τη γένεσή του και την εξέλιξή του από το τέλος του 19ου αιώνα, μέχρι και την εποχή του Μεσοπολέμου.

Στο 2ο μέρος θα πάρουμε τη σκυτάλη από τις εξελίξεις στο είδος από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.

Ευχαριστώ για την συντροφιά σας.