H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

"Η παραγγελία παραδόθηκε" (Διήγημα flash fiction)



Η Παραγγελία παραδόθηκε

“Με τα πόδια πήγες ;”, του φώναξε άγρια.
“Βρέχει κύρ-Στέλιο, ο δρόμος γλιστράει”
“Ο Πελάτης φωνάζει !” γάβγισε ο Κώστας, γιος του αφεντικού. 
Ο Άλκης τον κοίταξε βουβός.
“Σούζα τους έχεις μωρό μου !” γλύφτηκε η γυαλιστερή συνοδός του. Με λαίμαργα μάτια στον Άλκη και προκλητικά τραβηγμένη την κοντή φούστα της. 
Λεβεντόκορμος, στα εικοσιτρία του χρόνια. Πτυχιούχος μεταφραστικού.
“Κοίτα κακομοίρη μου πιο σβέλτος την άλλη φορά !”, μούγκρισε πάλι ο κυρ-Στέλιος, ιδιοκτήτης του ψητοπωλείου.
“Πάρε καμιά νιτσεράδα, λιώνουμε στη βροχή !”
“Να φέρεις δική σου !”
“Υποχρέωσή σου είναι η προστασία μας !” του είπε αγέρωχα. Πήρε την παραγγελία και βγήκε.
“Α δεν έχουμε σωτηρία μ’ αυτόν !  Θα το φάει το κεφάλι του” ψέλλισε εμβρόντητος.
“Στα είπα πατέρα ! Σηκώνει κεφάλι ο σπουδαγμένος...”

Η βροχή δυνάμωνε.
“Πρόσεχε, σε έχει στο μάτι !” του είπε ένας νεαρός συνάδελφος.
“Αστζουτ ντεν μιλάει, τέλει ντουλειά..” πρόσθεσε ο Πακιστανός.
Ο Άλκης ήπιε λίγο ζεστό καφέ απ το θερμός.
“Οι εργάτες δεν ξεχωρίζουν ξένοι ή δικοί. Όλοι μαζί ! Καταλάβατε ;”
φώναξε φεύγονας. Πίσω κάποιοι κουνούσαν τα κεφάλια.

“Λοιπόν κυρ-Στέλιο ! Θέλουμε αδιάβροχα, τις μέρες με κακοκαιρία να κλείνεις νωρίτερα και στολές προστασίας για τις μηχανές” είπε ο Άλκης εκείνο το βράδυ μετά τη δουλειά μαζί με 2-3 άλλους που μάτια δεν σήκωναν.
“Άκου μικρέ ! Μαζέψου ! Γιατί ο δρόμος γλιστράει ! κατάλαβες ; ”, ήταν η απάντηση.
Στο γυρισμό, του την έπεσαν. Έφαγε πολλές.
“Στο είπα ! Είναι αδίστακτοι ! Παράτα τα !” του είπε με αγωνία η Μαρίνα, καθώς σκούπιζε το αίμα στα χείλη του. 
Ο Άλκης εκεί ! Με το γαλήνιο χαμόγελό του.
“Περιμένω να απαντήσουν στα βιογραφικά, έχουμε ανάγκες” της είπε αγκαλιάζοντάς την.
“Που βρίσκεις την πηγή της δύναμης σου μου λες ;”, του απάντησε με φιλί.

Την επόμενη μέρα το ψητοπωλείο αποκλείστηκε από δεκάδες αλληλέγγυους. Προκηρύξεις και συνθήματα. Ο Κυρ-Στέλιος με τον γιο του μπροστά στα αγριωπά πρόσωπα με τις κόκκινες σημαίες λούφαξαν.

“Τι πήγες και έκανες ; θα σε τσακίσουν”, του σφύριξε φοβισμένα ένας συνάδελφός.
“Πας στοίχημα ότι τώρα δεν με αγγίζει κανείς ;”, του απάντησε με το χαμόγελό ο Άλκης.
“Ακούστε για να τελειώνουμε ! Άμα παλέψεις κάτι συλλογικά ελπίζεις ! Μας φοβούνται έτσι ! Μόνοι είμαστε χαμένοι ! Καταλάβατε ; οργανωθείτε ρε ! Η δουλειά θέλει αξιοπρέπεια”

Έτσι και έγινε. Και τα αδιάβροχα ήρθαν με  2-3 στολές ασφαλείας και κάτι άλλαξε καλύτερα. Και ο Άλκης χαμογελούσε και περίμενε. Την απάντηση στα βιογραφικά. 
Ένα τέτοιο βράδυ πήρε θετικό το mail μιας μεγάλης εκδοτικής εταιρείας. Το τύπωσε και το έβαλε στην τσέπη.
“Μαρίνα το βράδυ κερνάω κρασάκι”.

Χιόνιζε. Ο Δρόμος λευκό σεντόνι.  Η παραγγελιά παραδόθηκε. Ο Άλκης επέστρεφε. Το τζιπ παραβίασε το STOP. Η Μηχανή διαλύθηκε. 
Η Μαρίνα κράτησε στην αγκαλιά της ακόμα ζεστό το άψυχο κορμί του. Εκείνο το κόκκινο, σαν τις σημαίες των συντρόφων του,  αυλάκι στο στόμα δεν έσβησε το γαλήνιο χαμόγελό του. Το χέρι της στην τσέπη του, έσφιξε το mail που του έδινε τη δουλειά που ονειρευόταν. Το έσφιξε στην αγκαλιά της αφήνοντας τα δάκρυά της παγωμένα διαμαντάκια στο πρόσωπό του.



Αγαπητές Φίλες και Φίλοι. " Η Παραγγελία παραδόθηκε" ήταν η δεύτερη συμμετοχή μου, στο αγαπημένο λογοτεχνικό δρώμενο "Παίζοντας με τις Λέξεις-18ο Παιχνίδι", που διοργανώνει υπέροχα η αγαπημένη Φίλη MeMaria στο προσωπικό της ιστολόγιο εδώ:
Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού όπως επίσης και πρόσβαση στις 30 ξεχωριστές συμμετοχές μπορείτε να τα δείτε εδώ:
Αξίζει πραγματικά τον κόπο να τις διαβάσετε όλες μία προς μία καθώς πρόκειται για εξαιρετικές δημιουργίες. Να δώσω, μια ακόμα φορά τα συγχαρητήριά μου στην Μαριάνα όπου πρώτευσε με την υπέροχη δημιουργία της εδώ:  "Μαμά" (Blog "Ονειρόκοσμος")



Λίγα λόγια για το "Η Παραγγελία παραδόθηκε"

Η Πηγή της έμπνευσης για τη γραφή αυτού του μικρού διηγήματος ανήκει στον καθημερινό βιοποριστικό αγώνα που δίνουν χιλιάδες άνθρωποι, κάθε ηλικίας, στο δρόμο, εργαζόμενοι ως "delivery". Κάτω από ιδιαίτερα σκληρές έως απάνθρωπες συνθήκες δουλειάς και εργοδοτικής τρομοκρατίας.
Μάλιστα τον τελευταίο καιρό πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος στην άσφαλτο κάτω απ την ασφυκτική πίεση να ανταποκριθούν σε δυσβάχταχτες συνθήκες εργασίας.
Ας τους σκεφτόμαστε λοιπόν στην κάθε φορά που θα δώσουμε τη δική μας παραγγελία.

Ευχαριστώ όλες και όλους τους φίλους που στάθηκαν σε αυτό το διήγημα από καρδιάς.


55 σχόλια:

  1. Καλημέρα Γιάννη,
    Πράγματι το θέμα των ντελιβεράδων και ο τρόπος που το έθιξες, εμένα προσωπικά με ακούμπησε. Ένα νέο επάγγελμα, επάγγελμα ανάγκης για πολλούς νέους ανθρώπους, με ασαφείς όρους εργασίας, με απίστευτο ανταγωνισμό και δυστυχώς με πολλά θύματα τον τελευταίο καιρό. Τουλάχιστον θα έπρεπε να θεσπιστεί ένας κανονισμός ασφάλειας, υποχρεωτικός για κάθε τέτοια επιχείρηση. Πχ να ορίζει προδιαγραφές για κατάλληλα οχήματα, που να προστατεύουν τον εργαζόμενο. Δύσκολο θέμα διαπραγματεύτηκες φίλε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως το περιγράφεις Βασίλη. Η Κατάσταση έχει εκτραχυνθεί τον τελευταίο καιρό. Οι συνθήκες εργασίας του κόσμου εκεί είναι τύπου γαλέρας. Και τα θύματα συνεχή. Μάλιστα υπάρχει και μια μεγάλη απεργία μπροστά. Πάνω σε αυτό το θέμα εμπνεύστηκα το μικρό αυτό αφήγημα. Ευχαριστώ πολύ αγαπητέ φίλε για τα λόγια και το σχόλιό σου.

      Διαγραφή
  2. Πολύ δυνατή αυτή η συμμετοχή σου, Γιάννη! Ήταν από εκείνες που ξεχώρισα και παρά τρίχα να την ψηφίσω, τελευταία στιγμή προτίμησα άλλη.
    Πολύ παραστατικά (σχεδόν κινηματογραφικά) δοσμένη, και με πολύ δυνατό μήνυμα. Μου άρεσε πολύ.
    Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Pippi μου αγαπημένη.
      σε ευχαριστώ πάντα για τις παρατηρήσεις, τα σχόλιά σου και τη συμμετοχή σου. Συνηθίζω να χρησιμοποιώ κινηματογραφικό λόγο καθώς πιστεύω είναι πιο παραστατική η αφήγηση. Να είσαι καλά και να δημιουργούμε πάντα κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  3. Από τις επιλογές μου αγαπημένη συμμετοχή Γιάννη Και δεν πήγε το μυαλό μου ότι ήταν δική σου. Δυνατά τα μηνύματα και ναι οι ντιλιβεράδες εργάζονται κάτω από άσχημες συνθήκες. Και μισθός πενιχρός και πολλοί παίρνουν και δώρο ξέρεις, αλλά υποχρεούνται να το επιστρέψουν στην επιχείρηση. Κι έτσι ο επιχειρηματίας είναι και ''νόμιμος'' και αδίσταχτος απέναντι στους υπαλλήλους του αφού η απειλή απόλυσης είναι πάντα παρούσα.
    Δυστυχώς η ανάγκη σε κάνει να αποδέχεσαι πολλά.
    Να σαι καλά Γιάννη και πάντα δημιουργικά παρών παντού
    Φιλιά και καλό Σ/Κο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου,
      δεν είναι μόνο αυτό που αναφέρεις. Υπάρχουν και συνεχή κρούσματα βίας και μαφιόζικων επιθέσεων κατά υπαλλήλων που τολμούν να διεκδικούν τα όποια νόμιμα. Εδώ και λίγες μέρες τελευταίο θύμα ήταν ξένος εργάτης που χτυπήθηκε άσχημα από μπράβους του αφεντικού, που λειτουργεί σαν "Νονός".
      Υπάρχει μεγάλος δρόμος μπροστά για να κατοχυρωθούν στοιχειώδη δικαιώματα στον κλάδο.
      Σε ευχαριστώ Άννα μου για το σχόλιο, τη συμμετοχή και την παρουσία σου πάντα.
      Ιδιαίτερη τιμή για μένα. Καλό Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή
  4. Συμμετοχή που με έκανε να κλάψω κι όχι απλά να δακρύσω. Πολυ δυνατή! Ευχαριστούμε Γιαννη μου που τη μοιράστηκες μαζί μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου !
      να ξέρεις ότι ένας δημιουργός αν προκαλεί τέτοια μονάκριβα και καθαρά συναισθήματα σε κάποιον αναγνώστη του, το δέος, η ευθύνη και το συναίσθημα είναι υπέροχα και μεγάλα.
      Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου για όλα αυτά με την καρδιά μου. Ειλικρινά.

      Διαγραφή
  5. Διπλός ο στόχος, Γιάννη. Και ένα ωραίο κείμενο και ο φωτισμός σε ένα τόσο επίκαιρο και δύσκολο θέμα. Και να ήταν και μόνο στους ταχυμεταφορείς οι συνθήκες εργασίας άθλιες..
    Όσο για τις αντιδράσεις μας, ημών των υπολοίπων, μακάρι να ήταν όπως κι αυτές στο διήγημα..

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διονύση μου,
      οι σκέψεις μας κινούνται σε κοινό συγκεκριμένο μήκος κύματος. Ο Συντονισμός είναι προφανής. Και σωστά επισημαίνεις το διπλό ρόλο του αφηγήματος. Φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ για την παρατήρηση και το σχόλιο. Να είσαι καλά. Μακάρι να δυναμώσουν τα αντανακλαστικά μας ως κοινωνία απέναντι στα τρέχοντα.
      Καλό ξημέρωμα να ευχηθώ.

      Διαγραφή
  6. Ανατρίχιασα !!! Είναι μια ομάδα εργαζομένων όχι πάντα νέων αλλά και μεσόκοπων καμιά φορά που παλεύουν για το μερο-νυχτοκάματο κι όλοι μας έχουμε έλθει σε επαφή κατά πρόσωπο μαζί τους.Είναι αυτό που λέμε οι εργαζόμενοι της διπλανής μας πόρτας .
    Δεν μπορώ να βεβαιώσω μετά λόγου γνώσης τις συνθήκες εργασίας τους ή,εάν υπάρχει κάποια δόση υπερβολής υποκινούμενης μάλιστα.
    Αλλά έτσι όπως απέδωσες Εσύ Γιάννη μου την ιστορία θα μπορούσε κατ' επέκταση να αφορά κάθε εργαζόμενο που δεν ξέρει τι μπορεί να του συμβεί κατά την διάρκεια της εργασίας του με δεδομένο ότι τις περισσότερες δραστήριες ώρες της καθημερινότητας μας τις ξοδεύουμε στην δουλειά μας πηγαίνοντες ή ερχόμενοι απ' αυτή. Είναι να μη σου τύχει Γιάννη μου .

    Περίτεχνη κι αυτή σου η προσπάθεια με την συγκίνηση να περισσεύει που αφήνει στην καρδιά μας μια θλίψη κι ένα "γιατί?"
    Καλό σου απόβραδο Γιάννη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυγερή μου καλώς όρισες με τις σκέψεις σου.
      Δυστυχώς οι συνθήκες μικρών και μεγάλων στη δουλειά αυτή είναι τρισάθλιες. Και υπάρχουν περιστατικά που άπτονται των νόμων της νύχτας. Ξυλοδαρμοί και πεσίματα σε "διαμαρτυρόμενους" και "αμφισβητίες" εργαζόμενους που τολμούν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Πρόσφατα μάλιστα απασχολεί την αστυνομία συγκεκριμένο περιστατικό ξυλοδαρμού.
      Ευχαριστώ που πάντα είσαι εδώ, με τη σκέψη, την παρουσία, την ευγένεια και τα καλά σου λόγια. Σε φιλώ αγαπητή μου φίλη.
      Καλό ξημέρωμα.

      Διαγραφή
  7. Γιάννη μου, οι εικόνες που μας δίνεις είναι πάρα πολύ ζωντανές!
    Κρίμα, πολύ κρίμα!
    Για τα αφεντικά που δεν καταλαβαίνουν, για τους σπουδαγμένους που δεν είναι στο πόστο που αρμόζει να είναι, για το θάνατο που κανείς μα κανείς μας δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει κατάματα.
    Πραγματικά λυπάμαι πολύ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα μου,
      χάρηκα πολύ που κατάφερα να αγγίξω την καρδιά και τα συναισθήματά σου. Νιώθω να έχω καταφέρει κάτι σημαντικό. Να συντονίσουμε τις σκέψεις μας και τα ερωτήματά μας.
      Ένα ακόμα ευχαριστώ για την παρουσία σου και τη συμμετοχή σου.
      Καλή Κυριακή να έχεις.

      Διαγραφή
  8. Ενώ μου άρεσε πολύ από την αρχή, στο τέλος δεν το άντεξα
    Δεν θέλω να υποφέρει έτσι ο εργαζόμενος κσι να σβήνει μόνος κι αβοήθητος στο δρόμο .
    Δυστυχώς η σημερινή κατάσταση το έχει κάνει δεδομένο για κάθε νέο ή και μεγαλύτερο που έμεινε χωρίς δουλειά .
    Καλή συνέχεια φίλε Γιάννη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου,
      καλησπέρα καλή μου φίλη. Μια σκληρή πραγματικότητα δίπλα μας. Μέσα στην καθημερινότητά μας. Ναι, διάλεξα ένα βαρύ τέλος για να περάσω μια συγκίνηση που να λειτουργήσει σαν καμπανάκι υπενθύμισης σε όλους εμάς για τον κόσμο της δουλειάς που βλέπουμε δίπλα μας κάθε μέρα.
      Να έχεις όμορφη Κυριακή Ρένα μου.

      Διαγραφή
  9. Με συγκίνησε η μικρή σου ιστορία Γιάννη που θα μπορούσε να είναι ένα χρονογράφημα. Πεντά-πικρη γιατί τέτοια τραγικά γεγονότα έχουν συμβεί σ' αυτό τον κλάδο.
    Από λογοτεχνικής άποψης μου άρεσε πολύ. Τη βρήκα πολύ καλογραμμένη και την διάβασα αβίαστα.
    Μπράβο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου,
      σε ευχαριστώ αγαπημένη μου φίλη. Πράγματι είναι ένα συνεχές δράμα που συμβαίνει ολόγυρά μας τον τελευταίο καιρό. Και θα έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά του. Χαίρομαι ειλικρινά που σου άρεσε και σε άγγιξε και λογοτεχνικά. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  10. Η πρώτη ή δεύτερη επιλογή μου ήταν αυτή η συμμετοχή σου Γιάννη, τη χαρακτήρισα θυμάμαι, "ανατριχιαστική, συγκλονιστική". Και παραμένει. Τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη γραφή. Ο κόσμος μας δεν είναι δίκαιος, δεν ήτανε ποτέ.
    Το θαυμασμό και την αγάπη μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννέτα μου με συγκινείς !
      σε ευχαριστώ πολύ. Για όλα ! πολλές φορές οι σκέψεις μας, οι απόψεις μας συναντιούνται σε κοινούς δρόμους. Έτσι κι αλλιώς είναι πολλοί. Νιώθω συγκίνηση με τα λόγια σου και τα αισθήματά σου. Εφόδιο για συνέχεια.
      Καλό ξημέρωμα.

      Διαγραφή
  11. Γιάννη πόσα μηνύματα περνάει η συμμετοχή σου κι όχι μόνο αναφορικά με τα παιδιά των delivery. Αλλά κι όλους εμάς τους νέους, που περιμένοντας απάντηση στα βιογραφικά, ανεχόμαστε καταστάσεις υπό τον φόβο της απόλυσης και δεν σηκώνουμε κεφάλι (δεν ονειρεύονται όλοι το άπιαστο χαμογελώντας δυστυχώς!), καθώς και πώς τα φέρνει έτσι η ζωή, που κάποια όνειρα μένουν απραγματοποίητα και κάποια σπίτια γεμίζουν με πόνο, από ένα παραβιασμένο stop.

    Να 'σαι πάντα καλά Γιάννη, να συμμετέχεις με τόσο εμπνευσμένες συμμετοχές στα δρώμενα μας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου,
      κατανοώ και σέβομαι απόλυτα τον αγώνα και τα όνειρα των νέων παιδιών την στιγμή που βγαίνουν στην παραγωγή. Ξέρω τι τραβάνε, τι υφίστανται. Ξέρω και το "μπούλιγκ" των κριτικών "εκ του ασφαλούς" που τους ...σύρουν τον αξόξαστο για τη στάση τους.
      Σίγουρα πρέπει η νέα γενιά να σκεφτεί όπως ο ντελιβεράς του αφηγήματος. Ότι μονάχοι είμαστε χαμένοι. Ότι μόνο συλλογικά, οργανωμένα θα διεκδικήσουν πειστικά έναν θρασύδειλο αδίστακτο κόσμο απέναντί τους.
      Πρέπει να πιστέψουν πάλι σε ξεχασμένες μαζικές διαδικασίες δράσης που έντεχνα κάποιοι τις σπίλωσαν και άλλοι τις καταχράστηκαν.
      Να σε ευχαριστήσω προσωπικά γιατί είσαι φίλη που κατανοεί και μυαλό που σκέφτεται.
      Σε ευχαριστώ επίσης για την αγάπη που εισπράττω από σένα και την παρουσία σου παντού.
      Καλή βδομάδα καρδιά μου.

      Διαγραφή
  12. Μακάρι να ήταν προϊόν φαντασίας, μακάρι να μην μεγάλωνε καθημερινά ο κατάλογος με τα νεαρά θύματα αυτού του άθλιου "πολέμου". Συγχαρητήρια για την κοινωνική σου ευαισθησία Γιάννη και πιο πολύ, για τον επίλογό σου! Εξαιρετική συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου
      ευχαριστώ καλή μου για τα λόγια και τα αμοιβαία συναισθήματα. Συμμεριζόμαστε και οι δύο, στον ίδιο βαθμό το τι ακριβώς γίνεται στην εργασιακή ζούγκλα. Για αυτό και είναι αναγκαίες τέτοιες απαντήσεις στη ζωή. Όσο για τα παραβιασμένα "στοπ" είναι και αυτό δείγμα της έρπουσας αναισθησίας ενός μεγάλου αριθμού συνανθρώπων μας.
      Καλή βδομάδα Μαρία μου και ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  13. Όπως έχω ξαναγράψει, διαβάζω τις συμμετοχές σας στα "σπιτικά" τους, έτσι τ' απολαμβάνω καλύτερα!
    Πόσο διαφορετικό το κείμενο σου Γιάννη μου και πόσο παραστατικά έθεσες ένα πρόβλημα που αφορά όλη μας την κοινωνία. Ας τα σκεφτόμαστε λοιπόν αυτά τα "παιδιά" και να είμαστε γενναιόδωροι, όχι μόνο στα αισθήματα μας!
    Ένα ακόμα μπράβο και από μένα και εύχομαι όλες αυτές οι συμμετοχές να σου δίνουν αγάπη και πίστη στον εαυτό σου, γιατί το αξίζεις!
    ΑΦιλιά πάντα τρυφερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου,
      ευχαριστώ για την αύρα σου, τη στήριξή σου, την εμπιστοσύνη σου σε όλες μου τις προσπάθειες. Επίσης είναι τιμή μας που είσαι ανάμεσά μας σε όλες αυτές τις μικρές δημιουργίες μας και τα δρώμενα της γειτονιάς. Μακάρι να την μεγαλώσουμε και να την πλατιάσουμε με νέους φίλους.
      Καλή βδομάδα με τις ευχές σου και την αύρα σου.

      Διαγραφή
  14. Θέτεις πολλά ζητήματα, Γιάννη, με το δραματικό πολιτικό διήγημά σου. Βγαλμένο μέσα από τη σύγχρονη ζούγκλα τής εργασίας. Έρχονται κατά καιρούς στη δημοσιότητα τέτοια περιστατικά, ελάχιστα βέβαια σε σχέση με τον πραγματικό αριθμό τους.
    Στον συγκεκριμένο χώρο τα πράγματα είναι ακόμα υποφερτά, δεδομένων και των φιλοδωρημάτων. Σε άλλους χώρους είναι πολύ χειρότερα.
    Μου έδειξε πριν λίγες μέρες ένας φίλος, ένα ωραίο πουλόβερ που αγόρασε από λαϊκή στην τιμή των 5 ευρώ! Κατασκευασμένο στο Μπαγκλαντές. Ο εκεί εργάτης σίγουρα δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί. Η δική μας βιοτεχνία ή θα κλείσει ή ο αντίστοιχος Κυρ-Στέλιος θα στύψει τους εργάτες του. Ο εργασιακός μεσαίωνας Κίνας, Ινδονησίας κλπ συμπιέζει τις αμοιβές σε παγκόσμιο επίπεδο και η κατάσταση όσο πάει χειροτερεύει.
    Οι κατά τόπους εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από τη συλλογική οργάνωση, χωρίς να λησμονούν βέβαια και την ανάγκη επιβίωσης τής επιχείρησης.
    Δεν επεκτείνομαι σε άλλα ζητήματα, γιατί ο όγκος τού σχολίου θα ξεπεράσει τον όγκο τής υποδειγματικά ευσύνοπτης ανάρτησής σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι παρατηρήσεις σου Άρη μου δείχνουν και τον γενικότερο προβληματισμό σου. Επικεντρώνεις σε σωστά σημεία. Στην κατάρρευση του εργασιακού κόστους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.
      Όμως μια προσεκτική ματιά θα μας δείξει πολλά. Οι αμοιβές εργασίας π.χ. στην Γερμανία ή στην Σουηδία είναι υψηλότατες αλλά τα προϊόντα τους κυριαρχούν στην αγορά επώνυμα και καταξιωμένα. Ο καταναλωτής οφείλει να έχει λίγο παραπάνω σκέψη στην αγορά του. Για παράδειγμα, έχω πληρώσει 4 και 5 φορές την αγορά Κινεζικών ακουστικών για το τηλέφωνό μου αποφεύγοντας να πάρω το ακριβό επώνυμο. Στην τελική έκανα σούμα και βρήκα ότι μου κόστισαν ακριβότερα απ ότι υπολόγιζα αν έπαιρνα το ακριβό.
      Κάποιων πραγμάτων η αγορά θα είναι ακριβή ! τελεία και παύλα. Πήρα ένα πριόνι κήπου Κινέζικο έναντι 50 € Ίσα που πρόλαβα να κόψω 2-3 κλαδιά στον κήπο και μου ...τελείωσε. Ένα επώνυμο Γερμανικό στα 250 € θα το κουβαλάω χρόνια. Τώρα άντε νέα αγορά.

      Ευχαριστώ που είσαι Άρη μου πάντα εδώ. Ευχαριστώ για τη στήριξη, τα λόγια και την αγάπη σου. Καλή βδομάδα αγαπητέ φίλε μου.

      Διαγραφή
  15. Καλημέρα Γιάννη μου!
    Πόσο εσύ...πόσο εσύ αλήθεια αυτό το κείμενο!!
    Το ένιωσα από την πρώτη στιγμή που το διάβασα.
    Μες στο μυαλό μου σε είδα να διαμαρτύρεσαι, να μαλώνεις, να διεκδικείς, δικό σου και το σκοτεινό τέλος γνωρίζοντας τη γραφή σου που τόσο αγαπώ!
    Καλή συνέχεια στη μαγικό δρόμο της πένας που τόσο όμορφα χαράζεις...
    Θα σε ακολουθώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα μου,
      τα λόγια σου για μένα εφόδιο ενθάρρυνσης σε δρόμους δημιουργικούς. Λόγια γεμάτα συναίσθημα, κρίση και άποψη. Σε ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά και θεωρώ τιμή μου ιδιαίτερη την στοίχιση σε αυτή μου την πορεία. Καλή βδομάδα κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  16. Γιάννη μου, πολύ όμορφο το διήγημά σου! Όσο κι αν η κατάληξη είναι πικρή, είναι καλό να θίγονται τέτοια θέματα κι εσύ το κάνεις με τον καλύτερο τρόπο. Παρά το γεγονός ότι πρέπει τα παιδιά που δουλεύουν σ' αυτή την ιδιαίτερα σκληρή δουλειά να έχουν την απαραίτητη προστασία, φοβάμαι πως η "οδική μας παιδεία" είναι τόσο ελλιπείς που θα κινδυνεύουν πάντα, από κάποιο που νομίζει πως ο δρόμος του ανήκει και δεν σέβεται τους κανόνες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Γι' αυτό και είναι σημαντικό να αναδεικνύονται τέτοια θέματα με κάθε ευκαιρία!...
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου και το θέμα σου!
    Καλή σου εβδομάδα, φίλε μου
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα αγαπητή μου φίλη,
      συναγωνίστρια σε πεδία κοινωνικών αγώνων για τη ζωή μας. Συνυπογράφω τις παρατηρήσεις και τις σκέψεις σου. Πραγματικά είναι πολύ σωστές. Σε ευχαριστώ και για το ηθικό και συναισθηματικό στήριγμα σε αυτή μου τη διαδρομή.
      Καλή βδομάδα να σου ευχηθώ.

      Διαγραφή
    2. Καλέ μου φίλε κι εγώ σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τη δική σου ηθική στήριξη σε ό,τι καταπιάνομαι. Δεν κάνω τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο, πάντως...
      Καλό υπόλοιπο μέρας
      Μ
      Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη για την ανορθόγραφη λέξη του προηγούμενου μηνύματος... ας όψεται ο δαίμων του πληκτρολογίου του τηλεφώνου...)
      Φιλιά

      Διαγραφή
    3. Μην δίνεις σημασία Μαρίνα μου σε τέτοια θέματα. Ξέρω τι λέω για σένα και τα πιστεύω. Εύχομαι καλή δύναμη και πάθος στις ιδέες σου.

      Διαγραφή
  17. Εκτός απ' τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας τού σήμερα, είναι πολύ σημαντικό κι αυτό που τονίζει η Μαρίνα παραπάνω: η οδική μας παιδεία. Υπέροχο το κείμενό σου, Γιάννη μου, ακόμη και μες στην τραγικότητά του, για όλα αυτά που καυτηριάζει. Μου άρεσες πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ κορίτσι μου. Να ξέρεις μας έλειψες από το δρώμενο ναι ;
      Όπως λέτε, η οδική παιδεία είναι ανάλογη της γενικότερης παιδείας σε μια κοινωνία. Και εδώ πάσχουμε πολύ Αναστασία μου. Το έλλειμμά μας είναι μεγάλο.
      Χάρηκα που σου άρεσε και ευχαριστώ με την καρδιά μου για τα λόγια και τη στήριξή σου.
      Φιλάκια, καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  18. Μια πραγματικά υπέροχη συμμετοχή!!
    Συγχαρητήρια πολλά Γιάννη μου!
    Και πολλά πολλά ευχαριστώ!

    Θα επιστρέψω για την Ελουάζ! Θέλω να έχω τον απαραίτητο χρόνο να την απολαύσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου,
      εμείς ευχαριστούμε κορίτσι μου για την δυνατότητα που μας δίνεις να εκφραστούμε και να δημιουργήσουμε.
      Πάρε το χρόνο σου. Δεν φεύγει τίποτα από εδώ.
      Να είσαι καλά πάντα και κοντά μας. Φιλιά.

      Διαγραφή
  19. Γιάννη μου συγκλονιστική η αφήγηση της ιστορίας σου, καρέ καρέ και λέξη λέξη αποτύπωσες μιά ζοφερή και απάνθρωπη πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας....απούσα η συνείδηση των εργοδοτών, απούσα η προστασία της πολιτείας, απούσα καί η έγνοια των περισσοτέρων που επιμένουν να παραγγείλουν βολεμένοι στην ζεστασιά και την ασφάλεια του σπιτιού τους , όταν έξω λυσσομανάει καταιγίδα....Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτόν τον καιρό με απασχόλησε η σκέψη αυτών των νεαρών με τα μηχανάκια που παραδίδουν φαγητό στο σπίτι, θα ήθελα να θίξω το θέμα...με πρόλαβες και χαίρομαι, όπως χαίρομαι γιατί προχθές η κόρη μου πέρασε από το σπίτι να πάρει αυγά (γιά ομελέττα) γιατί είχε παλιόκαιρο και δεν ήθελε να παραγγείλει.....Μακάρι να γίνει αντιληπτή η ανάγκη και η δύναμη της συλλογικότητας και μακάρι να λειτουργήσει η συνείδηση του καθε ενός, σε όλες τις πράξεις και σκέψεις του ως πολίτη και ως ατόμου.Σ΄ευχαριστώ φίλε Γιάννη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία,
      με συγκινεί η σκέψη σου και η στράτευσή σου σε αυτόν τον αγώνα και την αντίληψη. Το ότι η αγαπημένη σου κόρη σεβάστηκε την κακουχία της μέρας, είναι δείγμα τι αγωγή και αξίες πήρε από σένα.
      Ειλικρινά χαίρομαι πολύ για αυτό.
      Συνυπογράφω κάθε σου λέξη και κάθε τους συναίσθημα και άποψη που προκύπτει από αυτές.
      Ακριβώς όπως τα λες καλή μου φίλη.
      Σε ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου για τη διαύγεια της προσέγγισής σου σε μια σειρά κοινωνικά θέματα.
      Όμορφη μέρα να έχεις.

      Διαγραφή
  20. Αγαπημένη μου Γιάννη συγχαρητήρια για την υπέροχη συμμετοχή σου, για μία ακόμη υπέροχη συμμετοχή σου θα πω!
    Και παντα επικαιρο θεμα και ευαισθητοποιημενο βαθια

    Να εισαι παντα καλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Κική μου.
      Διάλεξα ένα κοινωνικό θέμα να περάσω κάποια σαφή μηνύματα που και επίκαιρα είναι και σημαντικά.
      Να είσαι καλά καρδιά μου.

      Διαγραφή
  21. θυμούμαι το και χαίρομαι που το ξαναδιαβάζω στο χώρο του
    πολλά δυνατό και συγκινητικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Δελφινάκι ! χαίρομαι και εγώ που μπόρεσα και σου έδωσα κάτι αξιόλογο. Καλή και όμορφη ημέρα να ευχηθώ.

      Διαγραφή
  22. Μόνο εσένα δεν περίμενα από πίσω Γιάννη μου!
    Μου άρεσε αλλά ήταν πολύ πονεμένο και έμεινε απ' έξω από τη βαθμολόγησή μου.
    Υποκλίνομαι όμως που πήγες σε άλλα μονοπάτια!
    Πολύ το χάρηκα Γιάννη μου!
    Μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα εκφραστικά μονοπάτια Αριστέα μου, πάντα με ενδιαφέρουν. Πάντα τα αναζητώ. Σίγουρα έχω τις αδυναμίες μου, τις προτιμήσεις αλλά πάντα κοιτώ.
      Ήθελα να περάσω και σαφή κοινωνικά μηνύματα. Βέβαια ναι, καταλαβαίνω, είχε πόνο στο τέλος και σέβομαι την αντίδραση του κάθε αναγνώστη. Ίσως για να τονίσει τις αντιθέσεις.
      Σε ευχαριστώ Αριστέα μου. Να είσαι καλά, να δημιουργείς, να χαίρεσαι.
      Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  23. Αριστούργημα και δυστυχώς βγαλμένο μέσα από τη ζωή. Η δυνατή σου πένα με μελαγχόλησε, φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μου, καταλαβαίνω τα συναισθήματά σου.
      Ναι η ιστορία βγάζει μελαγχολία, θλίψη. Στο συναισθηματικό επίπεδο. Καθώς η ζωή παίζει άσχημα παιχνίδια πολλές φορές και άδικα.
      Όμως ας σταθούμε στα θετικά αυτής της ιστορίας με τα μηνύματά της σε πολλούς αποδέκτες.
      Δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω κορίτσι μου.
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  24. Ο Αλκης θα μπορούσε να είναι και αρκετοί ήρωες που έχει ενσαρκώσει ο Κουρκούλος !!!

    Οχι μονο η παραγγελία αλλά και το μήνυμα παραδόθηκε.... από δω και πέρα ότι διαβάζω από τα χεράκια σου θα ξέρω πως στο τέλος ο ήρωας πεθαίνει !!!
    Φιλί και συνεχίζω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάνια μου καλησπέρα σου ! καταλαβαίνω τι λες ναι. Ίσως είναι τι αυτό άραγε ; ποιας εικόνας ψυχολογικού κόσμου απόρροια ; το κρατώ για περαιτέρω κουβέντα.
      Το μήνυμα όμως είναι και άλλο. Και ξέρω ότι το είδες, το κράτησες, το επεξεργάστηκες.
      Οι ρημάδες οι ...επιρροές στις σχολές νουάρ φταίνε (χαμογελώ......)
      Σε φιλώ καλή μου και στέλνω αγκαλιές στην Μορεάλη.

      Διαγραφή
  25. Η παραγγελια σου φιλε μας ηταν απο εκεινα που ξεχωρισαν σ αυτο το παιχνιδι εστω και καθυστερημενα δεξου τα συγχαρητηρια μου για την ομορφη και δυνατη συμμετοχη σου..ενα θεμα που βρισκεται στην καθημερινοτητα μας..
    Να εχειςβενα ομορφο Σαββατοκυριακο..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη για τις ευχές και τα λόγια σου.
      Κύρια για την παρουσία σου και εδώ και σε όλες αυτές τις δράσεις στη γειτονιά.
      Ναι, το θέμα που διαπραγματεύεται το αφήγημα, είναι σε τρομερή έξαρση. Δεκάδες παιδιά έχουν σκοτωθεί και κάποιοι εξακολουθούν και τα κηνυγούν ανελέητα.
      Πολλές ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή