Λογοτεχνικό δικτυακό δρώμενο: "Μία εικόνα, έξι λέξεις #1"
Η αγαπημένη και αεικίνητη, δημιουργικά, φίλη μας Mary Pertax, εμπνεύστηκε και ξεκίνησε ένα ακόμα λογοτεχνικό, δικτυακό δρώμενο. Με δοσμένη την παρακάτω συγκεκριμένη εικόνα:
αλλά και τις εξής έξι λέξεις:
Ξεφάντωμα, Μάσκα, Μουσική, Κανάλι, Μυστήριο, Ειδύλλιο
κληθήκαμε να εμπνευστούμε και να γράψουμε. Οτιδήποτε με όριο 500 λέξεων.
Με τιμή, αγαπημένες φίλες και φίλοι, σας παρουσιάζω τη συμμετοχή μου:
Το μπαλκόνι της Οττάβια Αριέντζι
Η πόλη ζούσε στο ξεφάντωμα του καρναβαλιού. Το ασημένιο χρώμα του φεγγαριού αγκάλιαζε τις πέτρινες στράτες. Πολύχρωμες στολές με χρώμα και φινέτσα. Χαμόγελα και τραγούδια παντού. Το κανάλι λουσμένο στο φως των φαναριών.
Τότε την είδα! Ξεχώριζε στο πλήθος. Ψηλόλιγνη, με μακρύ κόκκινο φόρεμα Βενετσιάνικης εποχής. Τα εβένινα μαλλιά έπεφταν στους σμιλεμένους ώμους της. Μια μάσκα στο σκούρο μπλε της θάλασσας στόλιζε το πρόσωπό της.
Έστεκε μόνη σαν κάτι ν’ αναζητούσε. Πήγα κοντά της. Η μουσική στο δρόμου έπαιζε βαλς και πολλά ζευγάρια στροβιλίζονταν ολόγυρα.
“Θα μου χαρίσετε αυτό το χορό;”
Το βλέμμα της πίσω απ’ τη μάσκα ελκυστικό και παρακλητικό.
“Με μεγάλη χαρά…” αποκρίθηκε και τα κορμιά μας στροβιλίζονταν, στην αρχή αργά αλλά μετά πιο γρήγορα στο ρυθμό της μουσικής. Το χέρι μου τυλίχτηκε στη μέση της και το άλλο άγγιξε τα δάχτυλά της. Θέρμη και φωτιά σιγόφεγγε μέσα μας, το ένιωθα παντού. Στο κοίταγμά μας, στο δέσιμο των σωμάτων, στην ίδια την ανάσα μας.
“Τζιοβάννι! Έλληνας”, της είπα Ιταλικά.
“Οττάβια”, απάντησε με χαμόγελο σαν το ασήμι του φεγγαριού.
Περπατήσαμε κατά μήκος του καναλιού. Μιλήσαμε για τη μουσική, το χορό, τη ζωή και τις στιγμές της. Η αύρα της με τύλιγε στην άχλη της νύχτας. Παράξενη και τόσο μακρινή. Ένιωθα το άρωμα της μορφής της και τη σαγήνη που ανέδυε σαν κοράλλι ανοιχτό στο νερό. Ένα ειδύλλιο με τον έρωτα τύλιξε τα κορμιά μας.
Σταθήκαμε στη γωνιά εκείνου του νεοκλασικού κάτω από το φως του φαναριού. Ήταν η ώθηση του έρωτα; Του πόθου της στιγμής; Την έσφιξα στην αγκαλιά μου. Τα χέρια μας ενώθηκαν. Το δεξί της χέρι αργά κινήθηκε στο πρόσωπό της. Τράβηξε τη μάσκα που φορούσε. Μια αλλόκοτη θαμπάδα φώτισε το πρόσωπό της, τάραξε την ύπαρξή μου και ένας βαθύς αναστεναγμός γύρεψε διέξοδο απ’ την καρδιά μου.
Το φιλί μας ήρθε καντάδα να σφραγίσει τη στιγμή. Κελάρυσμα στον ουρανό, φτερούγισμα στο όνειρο. Στα μάτια της ατένισα το πέλαγος.
“Οττάβια!” της είπα. Αυθόρμητα γύρισα να κλέψω ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, να το φορέσω στα μαλλιά της. Μα το βλέμμα μου, γεμάτο απόγνωση, την έχασε.
Πανικός! Αγωνία! Αναζήτηση! “Οττάβια!” φώναξα. Έτρεξα, στις γωνίες, στις ρούγες. Χάθηκε μέσα στο μυστήριο, γλίστρησε στο σκοτάδι. Την είδα να μπαίνει σε ένα παλιό καστέλο, δίπλα στο κανάλι. Με την ανάσα κομμένη έφτασα στη μεγάλη ξύλινη πόρτα του κι’ άρχισα να χτυπώ.
“Δεν θα ανοίξει κανείς!” ακούστηκε η φωνή του παράξενου γέρου πίσω μου, “Το σπίτι είναι σφραγισμένο χρόνια… μετά το θάνατό της…”
Τον κοίταξα χαμένος. Συνέχισε γεμάτος συγκίνηση την αφήγησή του.
“Οττάβια Αριέντζι! Αγάπησε με πάθος κόντρα σε όλους. Προδόθηκε, εγκαταλείφθηκε. Πόνεσε πολύ και εκείνο το βράδυ καρναβαλιού, βούτηξε απ’ αυτό το μπαλκόνι στο κανάλι γεμάτη πίκρα. Ήταν είκοσι τεσσάρων Μαΐων. Από τότε, κάθε μια τέτοια νύχτα βγαίνει στο φως του φεγγαριού να γυρέψει εκείνον, το φιλί και την αγκαλιά του”
Γύρισα συγκλονισμένος τα μάτια μου στο μπαλκόνι ψηλά. Έστεκε εκεί ανάμεσα στο φως και τη σκιά. Όμορφη, αέρινη. Στο πρόσωπό της ωρίμασε ένα γλυκό χαμόγελο. Γύρεψα το γέρο μα κανείς δεν έστεκε κοντά μου. Ήμουν ολομόναχος κάτω απ’ το μπαλκόνι της Οττάβια Αριέντζι.
Θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους τους φίλους/φίλες, που συμμετείχαν και ψήφισαν στο όμορφο αυτό δρώμενο, επίσης για τα καλά τους λόγια και τα συναισθήματα. Διαβάσαμε έντεκα μικρά διαμαντάκια, βγαλμένα απ' την ψυχή του δημιουργού τους. Με το δικό τους τρόπο, τη δική τους γραφή. Νιώσαμε έντονα συναισθήματα και συγκίνηση, που είναι πολύτιμη σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές. Μπορείτε να διαβάσετε την ανακήρυξη των αποτελεσμάτων εδώ: Λήξη της ψηφοφορίας-ανακήρυξη αποτελεσμάτων
Για μια ακόμα φορά να ευχαριστήσουμε την αγαπημένη μας φίλη Μαίρη και το blog της: "ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ"
Τέλος, είμαστε έτοιμοι και σας καλώ να το κάνετε για τη συμμετοχή μας στο επόμενο λογοτεχνικό δρώμενο: "Εικόνα και φράση #2", λεπτομέρειες για το οποίο θα διαβάσετε στο σύνδεσμο
Να είστε καλά, να προσέχετε τι ακούτε, να παλεύουμε για την
ΕΙΡΗΝΗ, να διεκδικούμε για τη ζωή μας.
Συγχαρητήρια για αυτή τη συμμετοχή σου, Γιάννη μου, και συγχαρητήρια και για τη νίκη σου! Ήταν η αγαπημένη μου συμμετοχή, να ξέρεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά
Πίπη μου αγαπημένη μου φίλη, σε ευχαριστώ απ΄ την καρδιά μου. Με τιμάει η σκέψη σου και τα συναισθήματά σου να το ξέρεις καλή μου. Χαίρομαι, που μπόρεσα να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σου.
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα και την καλή μου βδομάδα.
Οττάβια Αριέντζι, ποιος άσπλαχνος βρέθηκε να πικράνει ένα τόσο ντελικάτο πλάσμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη μου συγχαρητήρια για την πρωτιά σου. Πολύ καλογραμμένο κείμενο, βάζει τον αναγνώστη στην ατμόσφαιρα μιας βραδιάς καρναβαλιού στα κανάλια της Βενετίας με το μυστήριο να πλανάται.
Καλή συνέχεια στα δρώμενα της παρέας.
Φιλιά!
Ελένη μου γλυκιά μου φίλη. Ποιος μπόρεσε τάχα να την πικράνει; Να την προδώσει έτσι; Να γκριζάρει τη ζωή της;
ΔιαγραφήΜια ψυχή, που περιφέρεται στα όμορφα κανάλια της Βενετιάς, γυρεύοντας τη δικαίωση και τη χαμένη της αγάπη.
Σε ευχαριστώ απ΄ την καρδιά μου Ελένη μου.
Λάτρεψα την Οττάβια, Γιάννη μου. Με συνεπήρε από την πρώτη ανάγνωση. Χίλια μπράβο, φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία μου καλή μου φίλη σε ευχαριστώ πολύ για τα αισθήματά σου και τα λόγια σου. Στηρίζουν την καρδιά και τη σκέψη μου. Να είσαι πάντα καλά συνοδοιπόρε μου σε όλα αυτά τα δρώμενα.
ΔιαγραφήΜία υπέροχη συμμετοχή που άξια επιλέχθηκε από τους φίλους που τη διάβασαν. Πάλι τα συγχαρητήρια μου Γιάννη μου όπως πάντα βάζεις τη ψυχή σου κι αυτό είναι το πιο υπέροχο που φαίνεται και στην πανέμορφη γραφή σου! Να είσαι καλά και στο επόμενο τα νεότερα Φιλιά και ευχαριστίες πολλές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στο νεώτερό μας Μαίρη μου! Στις εμπνεύσεις σου, που μας παρακινούν και μας δίνουν χώρο δημιουργίας. Σε ευχαριστώ πολύ με την καρδιά μου για τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου καλή μου φίλη.
ΔιαγραφήΑ βρε Γιάννη!!!Τη λάτρεψα την Οττάβιά σου που κάθε αποκριά ψάχνει για το φιλί της. Και το τέλος όπως μοναδικά ξέρεις να προσφέρεις, με άφησε έκπληκτη για το εξωπραγματικό της. Πολύ καλογραμμένη συμμετοχή, άξια βγήκε πρώτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια να πω και όρεξη που έχεις-δεδομένο-για όσα δρώμενα ακολουθούν
Τα φιλιά μου
Άννα μου, ακριβή μου φίλη. Η πικραμένη και λησμονημένη Οττάβια, κάθε καρναβάλι γυρεύει τη δική της απόκριση. Αναζητά την ξεχασμένη της αγάπη, γυρεύει απόκριση στα "γιατί" και στα χαμένα της όνειρα. Ζωντανεύει μαζί με το βαλς, το χορό και το ξεφάντωμα για να μαλακώσει τα δικά της δάκρια.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά Άννα μου. Όσα περνάμε μάς οδηγούν στην πνευματική άσκηση και υπέρβαση. Το δικό μας όπλο απέναντι στα κανόνια.
Καλή βδομάδα.
Να σε συγχαρώ, για μία ακόμα φορά, για την πρωτιά που επάξια κατέκτησες. Κάθε φορά μπορείς και μας εκπλήσσεις με τις λογοτεχνικές δημιουργίες αν και βλέπω ότι οι ιστορίες μυστηρίου, σε συγκινούν ιδιαιτέρως. Το ωραίο είναι, ότι με κάθε είδος που καταπιάνεσαι τα καταφέρνεις. Τα συγχαρητήρια μου και πάλι, φίλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αύρα του μυστηρίου αφήνει πίσω της ένα αποτύπωμα συναισθηματικό και νοητικό Βασίλη μου. Αφήνει ερωτήματα, ανοίγει παράθυρα, κινητοποιεί τη φαντασία. Βέβαια δεν είναι υποχρεωτικό πάντα να υπάρχει. Είναι πώς θα τη φέρει η έμπνευση και πού θα την οδηγήσει.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ καλέ μου φίλε για τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά για τα αισθήματά σου.
Πολύ ξεχωριστή η συμμετοχή σου Γιάννη αξία βγήκε πρώτη.Η γραφή σου όπως πάντα συνεπαίρνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά συγχαρητήρια και καλή συνέχεια στο επόμενο δρώμενο.
Να είσαι καλά βρε Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου για τα καλά σου λόγια. Να στεκόμαστε με έμπνευση ορθοί σε δύσκολες καταστάσεις. Καλή βδομάδα να έχεις.
ΔιαγραφήΣυγχαρητήρια Γιάννη μου για τη συμμετοχή και τη διάκρισή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστός στο είδος σου, αυτό του σκοτεινού μυστηρίου! Είμαι βέβαιη
ότι θα με/μας εκπλήξεις και στο Συμπόσιο, παρ' όλο που θα χρειαστεί να βγεις από τα νερά σου! Κι αυτό γιατί και τις προκλήσεις αναλαμβάνεις, επάξια μάλιστα και κάθε τι το φροντίζεις στοργικά.... σαν πατέρας!
Πολλά φιλιά!
♥
Καλώς την Αριστέα μου. Ευχαριστώ καλή μου φίλη. Όπως είπα και στο Βασίλη, η άγκυρα δεν είναι δεμένη σε ένα μόνο είδος. Είναι κατά πως θα φέρουν το καράβι τα νερά της έμπνευσης. Πάντα ένα ένστικτο, την τελευταία στιγμή, κάπου θα σε οδηγήσει.
ΔιαγραφήΝαι, στο αγαπημένο μας "Συμπόσιο" θα είμαστε παρόντες και φυσικά, ένα αντιπολεμικό ποίημα, δεν μπορεί να ακολουθήσει το είδος του ...μυστηρίου. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αλλά, έξω απ' τα νερά μου, δεν θα είμαι. Είναι κάτι που με γεμίζει, με εμπνέει και πιστεύω να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου.
Να είσαι καλά κορίτσι μου για τα καλά σου λόγια.
Το υπερφυσικό ασκεί μια γοητεία πέρα απ’ τη λογική, έχει μια σαγήνη που σε οδηγεί στην άλλη αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια σύντομη ιστορία αγάπης που διαδραματίζεται στη διάρκεια του καρναβαλιού. Εκείνη: Ανάγκη της ψυχής που γίνεται επιθυμία να ζήσει, ξανά, την αιωνιότητα της αγάπης. Για μια μέρα κι ας ξέρει πως ο χρόνος παλιρροεί, πως σε λίγο θα την τυλίξει η ομίχλη. Η ερωτική συγκίνηση πιο ζωντανή απ’ τη θυσία, η μνήμη του έρωτα αξεπέραστη σ’ ένα χρόνο υπαρκτό και στα μάτια της ένα άκτιστο φως ευτυχίας. Εκείνος: Μια εύθραυστη εξωπραγματική στιγμή στο παρόν και στο χαμένο χρόνο
Πόσο όμορφα ξεδιπλώνεις τα συναισθήματα Γιάννη. Δυνατά, όχι απαιτητικά. Ο λόγος στέρεος κάνει την ιστορία σου υποβλητική, με μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στο φανταστικό και στο πραγματικό, στο πιστευτό και το απίστευτο. Μπράβο Γιάννη, Συγχαρητήρια!!!
Χαίρομαι για την πρώτη θέση, πραγματικά την άξιζες!
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα!
Αννίκα μου, θα τολμήσω να πω το εξής: Αν μπορούσε να υπάρξει οπισθόφυλλο βιβλίου με το μικρό μου αυτό διήγημα, αυτή εδώ σου η τοποθέτηση, θα ήταν ότι καλύτερο να γραφτεί με το δικό σου χέρι. Αυτή ακριβώς η ίδια όπως τη σημειώνεις με το σχόλιό σου.
ΔιαγραφήΜένω και συγκινημένος αλλά και έκπληκτος από τη δυνατότητα να μπαίνεις στην ψυχή του γραπτού, να το "διαβάζεις", να το αποκωδικοποιείς και να φέρνεις στο φως την αλήθεια του.
Σε ευχαριστώ απ' την καρδιά μου και για τα ζεστά σου αισθήματα και τα λόγια σου. Να είσαι καλά ψυχή μου. Καλή βδομάδα.
Γιάννη μου, πραγματικά ήταν από τα διηγήματα σου που αγάπησα και ας ήταν μικρό στην έκταση! Μου άρεσε η ροή, η ατμόσφαιρα και αγάπησα το plot twist.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι πάντα να μετράς επιτυχίες και να μας ταξιδεύεις με την πένα σου.
Πολλά συγχαρητήρια για την πρωτιά!
Καλή βδομάδα και καλό ξημέρωμα :)
Να πω με τη σειρά μου ένα μεγάλο ευχαριστώ απ' την καρδιά μου, Μαρίνα μου. Μού δίνεις δύναμη σε κάθε μου απόπειρα καλή μου και για μένα ξέρεις αυτό είναι μεγάλο δώρο. Να είσαι πάντα καλά.
ΔιαγραφήΞεκινώ την ανάγνωση των συμμετοχών στο δρώμενο, από τον νικητή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα χρόνο να διαβάσω τα κείμενα των φίλων μου και σήμερα που έχω χρόνο, τα απολαμβάνω!
Τώρα δεν θέλω να το παίξω και (πολύ!) μάγισσα αλλά όλο το αφάνταστα πρωτότυπο και όπως πάντα καλογραμμένο σου, κείμενο, φωνάζει από μακριά "Γιάννηςςςςςςςςςςςςςςςςςς" !
Με τα ΑΦιλιά της καρδιάς μου, στέλνω και πολλά πολλά Εύγε!
Στεφανία μου, καλή μου φίλη, σε ευχαριστώ μία ακόμα φορά, που είσαι πάντα δοτική και παρούσα σε κάθε μας δημιουργική στιγμή. Με κάνεις πολύ χαρούμενο. Να είσαι καλά κορίτσι μου.
ΔιαγραφήΑχ! Τζιοβάννι, Τζιοβάννι... Τι υπέροχο διαμαντάκι είναι αυτό;! Συγχαρητήρια φίλε μου για την πρώτη θέση. Την αξίζεις και την δικαιούσαι. Σου έχω πει πώς λατρεύω τον τρόπο που χαϊδεύεις το κείμενο με τις λέξεις που επιλέγεις. Έχει πάντα μια ευαισθησία, μια ποίηση ο πεζός σου λόγος που με τρελαίνει. Θεωρώ δε ακόμα πιο σημαντικό και δύσκολο, το ότι αυτό το καταφέρνεις μέσα σε τόσο περιορισμένο κείμενο. Δεν έχω λόγια πραγματικά. Μόνο μπράβο και συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου Κατερίνα καλησπέρα. Σε ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά και ενθαρρυντικά σου λόγια. Με γεμίζουν μεγάλη χαρά και ευθύνη για κάθε συνέχεια. Να είμαστε καλά, να δημιουργούμε καλή μου φίλη.
ΔιαγραφήΤόσο ατμοσφαιρική η "ιταλιάνικη" ιστορία σου, Γιάννη μου. Και ξέρεις, υπάρχει ένα δρώμενο που γιορτάζουν κάθε χρόνο στη Βενετία και λέγεται το «πέταγμα του αγγέλου». Απ' το καμπαναριό του Αγ. Μάρκου, ο "άγγελος" καταλήγει ανάμεσα στο πλήθος στην πλατεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' το "μπαλκόνι της Οττάβια" όμως, ζήσαμε στιγμές μυστηρίου, έντασης και συγκίνησης. Μπράβο σου και πολλά συγχαρητήρια για την άξια διάκρισή σου!
Αυτό που μού λες δεν το ήξερα καθόλου Μαρία μου και φαντάζεσαι ότι με εντυπωσιάζει. Κοίτα να δεις τώρα τι μαθαίνουμε.
ΔιαγραφήΚαλή μου, αγαπημένη μου φίλη, σε ευχαριστώ πολύ. Για τα λόγια, την αγάπη και τη στήριξη. Να είμαστε καλά να δημιουργούμε σε δύσκολους καιρούς.
Καλημέρα φίλε Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις ιστορίες που ξεχώρισα, η Οττάβια σου.
Το περιβάλλον, το καρναβάλι, το ρομάντζο.
Δεν θέλει και πολύ για να ονειρευτεί κανείς.
Ιδίως τώρα που δεν πάμε πουθενά.
Αν και το φινάλε ήταν δραματικό, μιυ άρεσε πάρα πολύ.
Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου.
Και σε άλλα με υγεία.
Με υγεία Ρένα μου, αναγκαία και πολύτιμη η ευχή σου. Χάρηκα, που σού άρεσε η Οττάβια. Γλυκιά, πικραμένη, ερωτεύσιμη. Να είμαστε καλά να δημιουργούμε καλή μου φίλη, αυτό είναι σημαντικό.
ΔιαγραφήΌμορφη η μέρα σου.
Πολύ ρομαντική η ιστορία σου Γιάννη μου. Άλλης εποχής, φορτισμένη με μυστήριο, έντονα συναισθήματα και ανεκπλήρωτο πάθος. Μια τέλεια ιστορία για την εποχή του καρναβαλιού που όλα φαίνονται τόσο πιθανά να συμβούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την πρωτιά σου. Την κέρδισες με το σπαθί σου.
Πολλά φιλιά!!
Τα λόγια και τα συναισθήματά σου Μαρία μου, στήριγμα για κάθε τι καλύτερο μπροστά. Σε ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για αυτό. Χάρηκα που σου άρεσε καλή μου φίλη. Πολλές καλησπέρες και φιλιά.
ΔιαγραφήΤα συγχαρητήρια μου, βάλε τα μαζί με όλων των φίλων!! Αλήθεια είναι φίλε μου ότι διαβάζοντας αυτήν την τόσο όμορφη όσο και γεμάτη μυστήριο την ιστορία στης Μαίρης, το μυαλό μου πήγε σε σένα και ήταν η πρώτη φορά που έπεσα μέσα... συνήθως δεν μπορώ να μαντέψω κανέναν και οι αποκαλύψεις στο τέλος, με αφήνουν άφωνη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ όλη περιγραφή του χώρου και της εποχής να ξετυλίγεται ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα καταπληκτική.
Χάρηκα που μπόρεσα να να απολαύσω μια ακόμη όμορφη συμμετοχή σου.
Καλή συνέχεια και στο επόμενο δρώμενο...
Καλό βράδυ καλο Σαββατοκυριακο!
Όλη αυτή η διαδικασία, Ρούλα μου, με τις συμμετοχές, το διάβασμα, τη συμβολική αξιολόγηση, μάς δένει περισσότερο! Και αυτή είναι η ομορφιά της συμμετοχής σε ένα δρώμενο. Είτε γράφοντας είτε διαβάζοντας και αξιολογώντας. Χαίρομαι που σου άρεσε η Οττάβια και τη χάρηκες. Αλήθεια το λέω.
ΔιαγραφήΕίμαστε εδώ να προσπαθούμε, να νιώθουμε καλά και να δημιουργούμε.
Στέλνω τα φιλιά και τις ευχές μου για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.
Υπέροχη η ιστορία που έγραψες Γιάννη μου! Γεμάτη μυστήριο, φανταστική ατμόσφαιρα και ερωτική συγκίνηση! Η προδομένη και πικραμένη Οττάβια ξαναζωντάνεψε μέσα από την πένα σου και δικαίως κέρδισε την πρωτιά στο δρώμενο. Θερμά συγχαρητήρια, φίλε μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριάννα μου, μια μικρή σπονδή σε μια νεαρή γυναίκα, που αγάπησε και προδόθηκε. Μια μικρή σπονδή στα χαμένα της όνειρα και σκοτωμένες προσδοκίες. Νομίζω το αξίζει.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη για τα ζεστά σου λόγια. Καλή βδομάδα να έχουμε.
Γιατί ρε συ Οττάβια το έκανες αυτό στον Τζιοβάννι μας; Τί σου έφταιξε το παλικάρι, επειδή εσύ είχες περάσει ερωτική απογοήτευση;😊Γοητεύτηκα από την μικρή αλλά θαυματουργή ιστορία σου, φίλε "Τζιοβάννι" 😊 ..και τα θερμά μου συγχαρητήρια για την πρωτιά, άξιος! Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ανατροπή στο τέλος, η οποία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, μόνο με μυστήριο θα μπορούσε να διανθιστεί, το συνηθίζει άλλωστε ο συγγραφέας, ρώτα κι εμάς που τον ξέρουμε καλά! Πάντα τέτοιες όμορφες ιστορίες να μας χαρίζεις!🌼🌻🌼
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια και τα συναισθήματά σου, μια ζεστή αγκαλιά, καλή μου Πέτρα! Σε ευχαριστώ πολύ για τον τρόπο, που προσέγγισες αυτό το μικρό γράφημα αλλά και την αφεντιά μου.
ΔιαγραφήΚάτι τέτοιες αναφορές είναι βάλσαμο για τις καρδιές μας Πέτρα μου. Κάτι, που έχουμε ανάγκη στα δύσκολα μονοπάτια μας.
Χάρηκα που σου άρεσε καλή μου. Την καλησπέρα μου.