"Political Correct" (Διήγημα, Μέρος 2ο)

(Πολιτικό Θρίλερ)

Περίληψη προηγουμένων:

Ο Ανδρέας Χρονάκης, Υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας στην ριζοσπαστική αριστερή Κυβέρνηση της χώρας, επισκέπτεται ιδιωτικά μια νύχτα, τον 79χρονο Κομμουνιστή φίλο του Αργύρη Πατεμτζή. Τους δύο άντρες δένει μια βαθιά ανθρώπινη σχέση από το ζοφερό παρελθόν της εξορίας στο Παρθένι της Λέρου στην περίοδο της χούντας, όπου ως κρατούμενος ο Αργύρης γνωρίστηκε με τον τότε νεαρό γιατρό των φυλακών.

Η συνάντησή τους, τους οδηγεί σε έναν απόμακρο νυχτερινό περίπατο στην παραλία του Σχοινιά.

Στον περίπατό τους ο Ανδρέας, ως υπουργός, εκμυστηρεύεται στον παλιό και έμπειρο φίλο του ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν να συλλάβει τους εγκέφαλους μιας συνωμοτικής ομάδας που εξοπλίζουν και καθοδηγούν τρομοκράτες για ένα πρώτο χτύπημα στη πόλη. Οι εγκέφαλοι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από υψηλές μυστικές υπηρεσίες γνωστών χωρών που εμφανίζονται ως τιμητές στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας κάνοντας τον Υπουργό Ανδρέα να θέλει να μοιραστεί το τεράστιο άγχος του με έναν παλιό και έμπειρο αγωνιστή έστω και αν αυτός δεν συμμερίζεται την πολιτική του διαδρομή. Ο Αργύρης, μοιράζεται με τον Ανδρέα την άποψή του ότι οι "δικοί του" πολιτικά άνθρωποι είναι επίφοβοι.

Ο Ανδρέας τακτοποιούσε βιαστικά τα έγγραφα στον χαρτοφύλακά του. Έριχνε μια ματιά σε κάποιες σημειώσεις, σκάλιζε κάποιους φακέλους. Στο υπουργικό του γραφείο, ο διευθυντής του, έμπιστός του άνθρωπος, ο Ταξιάρχης Αρχοντάκης, μπαινόβγαινε. Στο βάθος η γραμματέας του στο δικό της γραφείο και πιο δίπλα ο οδηγός του και τα παιδιά της ασφάλειας, οι συνοδοί του.

Ο 57χρονος Κρητικός έμπιστος συνεργάτης του χρόνια, έκοψε τη σιωπή με τη βαθιά του φωνή:

-Το Υπουργικό είναι στις Δώδεκα, πρέπει να ξεκινήσουμε Ανδρέα.

-Ναι, ναι, είμαι σχεδόν έτοιμος, έβαλες όλα τα έγγραφα στο χαρτοφύλακα ;

-Όλα στη θέση τους όπως τα ζήτησες

-Η Αναφορά του Κλιμακίου των Πληροφοριών ;

-Ειδικά αυτή

-Εντάξει μπορούμε να φύγουμε , Δέσποινα θα χρειαστείς τίποτα εδώ ;

-Όχι κ. Υπουργέ, έχουν κανονιστεί όλα.

-Πάμε λοιπόν

Ο Ταξιάρχης Αρχοντάκης, τον έπιασε απ το χέρι, τα μάτια τους συναντήθηκαν και το βλέμμα του έβγαζε φωτιά:

-Μην μασήσεις Ανδρέα....! καλή δύναμη, θα τα καταφέρεις.

-Στο Υπουργικό συμβούλιο πάμε βρε Ταξιάρχη όχι στον πόλεμο, απάντησε χαμογελώντας ο Ανδρέας αποφεύγοντας να δει το σφιγμένο από την ταραχή πρόσωπο του συνεργάτη του.

Σε λίγη ώρα με τον Ταξιάρχη, και τους συνοδούς τους, διάβηκαν την είσοδο των διαδρόμων της Βουλής, στο προαύλιο είχαν δει αρκετούς δημοσιογράφους εκεί.

-Γιατί μαζεύτηκαν όλοι αυτοί έτσι μπούγιο ; ρώτησε με απορία τον συνεργάτη του

-Ε πάντα στο συμβούλιο μαζεύονται.

Δεν πείστηκε από την απάντηση της συνήθειας αλλά δεν είχε περιθώρια να εξερευνήσει την απορία του. Οι συναντήσεις δεξιά-αριστερά με συναδέλφους του της Κυβέρνησης και άλλους βουλευτές τον έκαναν να επικεντρωθεί στην συνεδρίαση.

Σε λίγα λεπτά ήταν στην μεγάλη αίθουσα του Συμβουλίου. Όλοι μαζί σε πλήρη σύνθεση. Ο Πρωθυπουργός ξεκίνησε να ενημερώνει για γενικότερα πολιτικά θέματα και στο τέλος έκανε άνοιγμα του θέματος που θα σημάδευε τη συνεδρίαση.

-Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, είπε, η διεθνής κατάσταση βλέπουμε ότι έχει άσχημα ενταθεί. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις, το κλίμα φόβου, τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας είναι αναγκαία. Οφείλουμε να εναρμονιστούμε με τους λοιπούς εταίρους και να πάρουμε τα μέτρα μας. Θα ήθελα αυτόν τον καιρό να αποφύγετε δηλώσεις, ενέργειες και τοποθετήσεις που θα έδιναν αφορμή να ανέβει και στη χώρα μας η ένταση. Ο Υπουργός της Δημόσιας Ασφάλειας ο κ. Ανδρέας Χρονάκης έχει σήμερα να κάνει πολύ σοβαρές ανακοινώσεις για ένα μεγάλο θέμα όπως με έχει εδώ και καιρό ενημερώσει. Δεν γνωρίζω και εγώ τις πλήρεις λεπτομέρειες και περιμένω να τις ακούσω.

Ακούστηκε ένα σούσουρο στο Συμβούλιο με έκδηλη την ατμόσφαιρα της αγωνίας. Ο Ανδρέας άνοιξε τα χαρτιά του, άπλωσε τις σημειώσεις και τα έγγραφά του, τράβηξε το μικρόφωνο δίπλα του και ξεκίνησε με μια βαθιά ανάσα

-Κυρίες και Κύριοι, θα είμαι σύντομος, σαφής και αναλυτικός χωρίς περιστροφές και επεκτάσεις. Το θέμα που θα σας παρουσιάσω απασχολεί σε απόλυτη μυστικότητα, εδώ και καιρό, έναν κλειστό έμπιστο κύκλο στις Υπηρεσίες πληροφοριών μας με ανθρώπους δοκιμασμένους με αναφορά άμεσα και μόνο σε μένα....

................................

Άρχισε να τους λέει για τις πληροφορίες και τα στοιχεία ενός σχεδιασμένου τρομοκρατικού χτυπήματος στην πρωτεύουσα μικρής εμβέλειας. Τους παρουσίασε τους πιθανούς στόχους κατ’ εκτίμηση και άνοιξε το κεφάλαιο της διερεύνησης των κύκλων που θα δράσουν. Στο αρχικό σοκ των μελών της Κυβέρνησης προστέθηκε ο τρόμος στα μάτια όλων σαν άρχισε να ξεδιπλώνει ένα προς ένα τα αδιάσειστα στοιχεία για το ποια κέντρα καθοδηγούν τους δράστες, η στέγασή τους σε Μη κυβερνητική διεθνή οργάνωση, η συνεργασία τους με ξένες μεγάλες μυστικές υπηρεσίες, ο εξοπλισμός των δραστών, η ταυτοποίηση των κέντρων αυτών που υποτίθεται είναι ορκισμένοι εχθροί της τρομοκρατίας την ίδια στιγμή που οι ίδιοι την καθοδηγούν. Ο Στόχος της ενέργειας ήταν διπλός: Αφενός να ανατρέψουν το κλίμα αλληλεγγύης που κυριαρχούσε στην Ελληνική κοινωνία απέναντι στο προσφυγικό και στις συνέπειες του πολέμου κάτι που κυνηγούσαν με πάθος και μεθόδευση εδώ και καιρό και αφετέρου να σκορπίσουν και στην Ελλάδα το φόβο και την οπισθοδρόμηση.

Στο Υπουργικό συμβούλιο επικράτησε μια παγερή σιωπή με βλέμματα και κινήσεις τρόμου και αγωνίας σαν ο Ανδρέας Χρονάκης δήλωσε ότι είναι ένα βήμα πριν κάνει συλλήψεις και δώσει το γεγονός σαν πάταγο στην κοινωνία. Αυτό που περιμένει δήλωσε είναι η απόφαση η δική σας και φυσικά του Πρωθυπουργού.

-Η Υπηρεσία μας είναι έτοιμη να εξαρθρώσει τους εγκέφαλους του συντονισμού της δράσης των επίδοξων τρομοκρατών και φυσικά των απλών εκτελεστών. Τα στοιχεία μας είναι συντριπτικά, τόνισε ήρεμα αλλά κατηγορηματικά.

-κ. Υπουργέ, καταλαβαίνετε τι λέτε ; ακούστηκε η φωνή ενός Υπουργού

-Νιώθω απόλυτα την αγωνία σας κ. Συνάδελφε, εδώ και έξι μήνες έχω χάσει τον ύπνο μου με αυτήν την ιστορία, όμως δεν θα έφτανα εδώ μπροστά σας, χωρίς να έχω επίγνωση της ευθύνης.

Ακολούθησε θόρυβος στην αίθουσα, συζητήσεις, ερωτήματα, ανησυχία. Ο Ανδρέας Χρονάκης έδινε συνεχώς απαντήσεις και διευκρινήσεις τονίζοντας απόλυτα το θέμα της σιωπής και της μυστικότητας του ζητήματος μέχρι τη στιγμή που πήρε το λόγο ο Πρωθυπουργός.

-Είμαστε όλοι εδώ υπερήφανοι που η Κυβέρνησή μας δίνει καθημερινά τον αγώνα ενάντια στα ξένα κέντρα αποφάσεων και τη διαπλοκή των συμφερόντων. Θα σταθούμε μπροστάρηδες να υπερασπιστούμε το λαό μας και την χειραφέτησή του......

Συνέχισε την δευτερολογία του τονίζοντας την ανάγκη να δράσει η Κυβέρνηση υπεύθυνα, άμεσα, χωρίς πισωγυρίσματα τονίζοντας πάντα τη σχέση της χώρας με τους εταίρους της. Κλείνοντας δε, μετά στην τριτολογία του και νέο κύκλο συζήτησης

-Θα έχω άμεση συνεργασία με τον κ. Χρονάκη για τις κινήσεις μας πλέον που θα είναι συγκεκριμένες και άμεσες σταθμίζοντας κάθε μας βήμα.

Τόνισε την ανάγκη της μυστικότητας των συζητήσεων και την διαρκή λειτουργία του Υπουργικού συμβουλίου.

Η Λύση της συνεδρίασης βρήκε την ατμόσφαιρα κάτι σαν πολεμική. Λες και αυτό που αιωρούνταν στις αποκαλύψεις ήταν μια κήρυξη πολέμου. Ενημερώθηκαν άπαντες να είναι σε πλήρη ετοιμότητα σε όλες τους τις θέσεις.

Μετά από κάποια ώρα η αίθουσα είχε αδειάσει. Οι Υπουργοί έβγαιναν από την αίθουσα. Ο Πρωθυπουργός στράφηκε στον Ανδρέα σε ένα δικό τους τετ α τετ.

-Το βράδυ έχουμε συνάντηση στο Hilton στο Οικονομικό φόρουμ της Έκθεσης, θέλω να συναντηθούμε εκεί για να σου δώσω τις τελικές οδηγίες.

-Εντάξει κ. Πρόεδρε, θα έρθω.

Αποχαιρετίστηκαν στο διάδρομο, ο Ανδρέας συνάντησε έξω τον Ταξιάρχη που περίμενε με έκδηλη την αγωνία στο πρόσωπό του.

-Πως πήγε ; τον ρώτησε ενώ βάδιζαν στην έξοδο

Ο Ανδρέας του απάντησε με έμφαση και ένταση

-Πάταγος Ταξιάρχη....! σοκ στην κυριολεξία, χαμός, τι να σου πω

-Λογικό δεν είναι ; δεν τους είπες και κάτι που ακούν κάθε μέρα, προχωράμε ;

-Προχωράμε Ταξιάρχη, απόψε έχω μια συνάντηση με τον Πρόεδρο το βράδυ για την ώρα μηδέν, είπε και άνοιξε λίγο τον κόμπο της γραβάτας του, που ένιωθε να τον πνίγει

-Θα σου πω λεπτομέρειες στο δρόμο

-Ανυπομονώ

Είχαν ήδη βγει στο προαύλιο της βουλής, οι συνοδοί τους περίμεναν στο αυτοκίνητο όταν στην έξοδο ένας όμιλος από φασαριόζους δημοσιογράφους είχαν κυκλώσει τον Πρωθυπουργό που ήδη έκανε δηλώσεις, ο Ανδρέας απόρησε:

-Βρε Αργύρη ποιος τους κάλεσε όλους αυτούς ξέρεις κάτι ; βλέπω μια έντονη κινητικότητα που δεν εξηγείται, δεν είχαμε πει κάτι για το Υπουργικό

-Δεν ξέρω, ειλικρινά

Πριν προλάβουν να μπουν στο αυτοκίνητο, ο όμιλος των δημοσιογράφων τους πλησίασε σχεδόν τρέχοντας, προσπάθησαν να τους αποφύγουν αλλά στάθηκε αδύνατον, οι ερωτήσεις έπεφταν κατά ριπάς:

-κ. Υπουργέ τι είναι αυτό το μεγάλο που θα ανακοινώσετε ;

-Έχουμε κάτι να περιμένουμε ;

-Σχετίζεται με την τρομοκρατία και τις διεθνείς εξελίξεις ;

-Συμβαίνει κάτι που πρέπει να ξέρουμε ;

Ο Ανδρέας κοιτάχτηκε κλεφτά ανήσυχα με τον Ταξιάρχη που είχε ήδη μπει στο αυτοκίνητο. Ο Ανδρέας κοντοστάθηκε στην ανοιχτή πόρτα

-Δεν έχω να πω κάνω καμία ανακοίνωση Κύριοι, δεν αντιλαμβάνομαι την ένταση των ερωτημάτων σας, ένα υπουργικό ρουτίνας είχαμε, με συγχωρείτε...

-Ο Πρωθυπουργός δήλωσε με έμφαση ότι η Κυβέρνηση έχει την αταλάντευτη θέση να ερευνά κάθε σπιθαμή γεγονότων, πληροφοριών και δράσεων, πως το ερμηνεύετε αυτό ;

-Ο Πρωθυπουργός εξέφρασε την πάγια και γνωστή θέση της Κυβέρνησης, ευχαριστώ.

Μπήκε στο αυτοκίνητο που ξεκίνησε νευρικά με το αυτοκίνητο συνοδείας. Μέσα στο αυτοκίνητο ο Ανδρέας ήταν ανήσυχος

-Δεν μπορεί Ταξιάρχη κάτι έχει διαρρεύσει, έχει κάνει κάποια κουβέντα η Δέσποινα στο γραφείο ;

-Μην το συζητάς καθόλου

-Τι στο διάολο εμφανίστηκαν όλοι αυτοί, δεν μ’ αρέσει καθόλου όλο αυτό. Πολλές σπόντες, και ο Πρωθυπουργός τι τις ήθελε τις δηλώσεις ;

Το αυτοκίνητο είχε ήδη πάρει τη διαδρομή για το Υπουργείο ενώ ο Ανδρέας Χρονάκης άφησε το βλέμμα του να πλανιέται έξω από τα παράθυρα άναρχα χωρίς σκοπό και αντικείμενο. Ένιωθε το πρόσωπό του σφιγμένο ενώ προσπαθούσε να αποδιώξει από το νου του τα λόγια του φίλου του Αργύρη: “Πρόσεχε τους δικούς σου...” που του έπαιζαν ένα άσχημο κρυφτό στις σκέψεις του.

Στο γραφείο του στο Υπουργείο τον περίμενε η γραμματέας του

-κ. Υπουργέ σας ζήτησε η σύζυγός σας στο τηλέφωνο το σταθερό.

-Εντάξει Δήμητρα θα την πάρω εγώ, ευχαριστώ.

Αποσύρθηκε στο μεγάλο του γραφείο. Άφησε τον χαρτοφύλακά του, άνοιξε και έβγαλε το σακάκι του καλώντας από το κινητό του στο σπίτι.

-Άννα ;

-Έλα Ανδρέα είσαι καλά ; ακούστηκε με ανθρώπινο ενδιαφέρον η φωνή της γυναίκας του.

-Όλα καλά Άννα, τρεχάματα, ξέρεις, συμβούλιο είχαμε.

-Συμβαίνει κάτι Ανδρέα ;

-Σαν τι να συμβαίνει, όχι, γιατί ; πρόσθεσε ανήσυχος

-Δεν ξέρω, κάτι πήρε τ’ αυτί μου στα ραδιόφωνα για ένα μεγάλο θέμα που θα σκάσει, μέσα στη μέρα, κάτι τέτοια που αφορούν τον τομέα σου, ότι κάτι έχει ο Υπουργός να ανακοινώσει...

-Υπερβολές Άννα, δημοσιογραφικά κυνηγητά για νούμερα, κλείσε τα ράδια καλή μου. Α, δεν θα έρθω, υπάρχουν συναντήσεις για το βράδυ και εκδηλώσεις θα μιλήσουμε αργά.

-Ανδρέα, πρόσεχε, οι ταραχές ...ξέρεις

-Ξέρω καλή μου νοσοκόμα, δεν είμαστε παιδιά, γιατρός είμαι μην ξεχνάς

Έκλεισαν. Το διάλειμμα αυτό με τη φωνή της Άννας τον ηρέμησε. Η Σύντροφος της ζωής του ήταν για αυτόν αναπόσπαστο κομμάτι της διαδρομής του. Μαζί βίωσαν για δεκάδες χρόνια όλες αυτές τις στιγμές και τις διαδρομές χωρίς έπαρση και προβολή. Άλλωστε ποτέ δεν ένιωσε πολιτικός καριέρας, δεν ήταν καν βουλευτής, αλλά στρατευμένος σε μια ριζοσπαστική πολιτική ζωής.

Απ τις σκέψεις του τον διέκοψε η Γραμματέας του:

-κ. Υπουργέ σας ζήτησε τηλεφωνικά ο κ. Νικηφόρος

-Τον περιμένω τώρα, απάντησε κατηγορηματικά, τα τηλέφωνα τέλος Δέσποινα. Προχωράμε σε προσωπικές επαφές. Ειδοποίησέ τον να έρθει.

Την ίδια στιγμή μπήκε στο γραφείο ο Ταξιάρχης

-Βλέπω τα συνωμοτικά τα δουλεύεις καλά έτσι ;

-Άμα ζήσεις κάποιον καιρό με κομμουνιστές κρατούμενους μαθαίνεις πολλά, του είπε με ένα πικρό χαμόγελο, προσθέτοντας

-Μόνο ελπίζω να μην επαληθευθούν οι προβλέψεις τους...

-Ποιες προβλέψεις ;

-Άστο, τίποτα....! κάτι δικά μου μονολογώ Ταξιάρχη, έκλεισε τον διάλογο παίρνοντας από το μπράτσο τον αγαπημένο του συνεργάτη

-Σε βλέπω ανήσυχο Ανδρέα, πρώτη φορά σε βλέπω έτσι, τι σκέφτεσαι ;

-Πάμε να περιμένουμε τον Νικηφόρο.

.......................................

Σε μια ώρα ο Νικηφόρος Φράγκος, μπήκε στο γραφείο όπου τον περίμεναν ο Ανδρέας με τον Ταξιάρχη. Ο Φράγκος ήταν έμπιστος αξιωματικός σε κρίσιμη θέση στις Υπηρεσίες Ασφαλείας και Πληροφοριών. Ακέραιος άνθρωπος, αυστηρός επαγγελματίας.

-Έλα Νικηφόρε πέρασε, κάτσε, σε ακούμε.

Ο 40 χρονος άντρας κάθισε και ξεκίνησε με σταράτα λόγια την αναφορά του.

-Έχουμε κινητικότητα κ. Υπουργέ...!

-Σε ποιον τομέα Φράγκο ;

-Στη μεγάλη φωλιά.

-Από πότε ;

-Από χθες αλλά κύρια σήμερα, πριν λίγη ώρα.

Παρενέβη ο Ταξιάρχης

-Τι είδους κινητικότητα δηλαδή ;

-Ετοιμασίες, καλύψεις, προετοιμασία για αναχώρηση στο εξωτερικό

Ο Ανδρέας χτύπησε το χέρι του στο γραφείο

-Πανάθεμά με.....! πανάθεμά με....! από ώρα με τρώνε τα φίδια. Που έχουμε διαρροή που να πάρει ;

-Απ την υπηρεσία μας όχι κ. Υπουργέ σας το εγγυώμαι

-Τότε που ; η μικρή φωλιά που βρίσκεται ;

-Η Μικρή φωλιά δείχνει στη ρουτίνα της, δεν έχουμε κινήσεις.

-Που βρίσκεστε εσεις ;

-Οι στόχοι είναι κλειδωμένοι κ. Υπουργέ από παντού. Τις εντολές σας περιμένω να κινηθώ.

Ο Ανδρέας σηκώθηκε βηματίζοντας στο γραφείο

-Δώσε μου λίγο χρόνο, ως το βράδυ, πριν τις δέκα, τελευταίο όριο Αρχοντίδη, εντολή του Πρωθυπουργού.

-κ. Υπουργέ καθυστερούμε, κάθε λεπτό είναι σε βάρος μας. Θα περιμένω ως την ώρα που μου είπατε αλλά υπάρχει ρίσκο. Να ειδοποιήσω τον αρχηγό ;

-Δική μου δουλειά αυτή Φράγκο, εσύ αναφέρεσαι υπηρεσιακά σε μένα, εδώ έχετε αποσπαστεί, θα τον ενημερώσω εγώ.

Ο Άνθρωπος των Υπηρεσιών έφυγε και στο υπουργικό γραφείο επανήλθε μια παράξενη ηρεμία στην οποία ήταν φανερό ότι σέρνονταν η αγωνία, η καψυποψία και το άγχος.

-Τι πιστεύεις ; ρώτησε σαν συμπέρασμα τον διευθυντή του γραφείου του, τον Ταξιάρχη.

-Ανδρέα, τι να πω, ίσως από κάπου να υπάρχει διαρροή

-Ας ελπίσουμε ότι δεν θα πάει χαμένος ένας τέτοιος μεγάλος κόπος, η σημασία του είναι καθοριστική.

Έκλεισαν την κουβέντα τους κάπως έτσι μπαίνοντας ο καθένας σε κάποια άλλα θέματα. Οι ώρες κυλούσαν. Το βράδυ στο Ξενοδοχείο ήταν το Συνέδριο ενός μεγάλου Ξένου Οικονομικού “Think Tank”, στο οποίο πολλοί διεθνείς οικονομικοί παράγοντες έπαιρναν μέρος ή παρενέβαιναν σχολιάζοντας τις εξελίξεις. Τραπεζίτες, επιχειρηματίες, οργανισμοί, οργανώσεις μη Κυβερνητικές.

Το Υπουργικό Γραφείο ζούσε κυριολεκτικά στην καυτή αναμονή της βραδινής συνάντησης του Ανδρέα Χρονάκη με τον Πρωθυπουργό για την τελική δρομολόγηση των αποφάσεων.

Οι ώρες κύλησαν, το βράδυ ο Ανδρέας βρέθηκε στον πρόδομο της μεγάλης αίθουσας όπου ήδη έτρεχαν οι εργασίες του συνεδρίου. Μαζί του διακριτικά, ανεπίσημα, ήταν φυσικά και ο στενός του συνεργάτης ο Ταξιάρχης. Τα αντανακλαστικά τους στην υπόθεση που έτρεχε ήταν κυριολεκτικά στη φωτιά και η επικοινωνία τους με το κλιμάκιο της Υπηρεσίας τους συνέχεια στον αέρα.

Έκατσαν στο μπαρ της εξωτερικής αίθουσας και από τις μεγάλες Οθόνες της Τηλεόρασης παρακολουθούσαν αποσπασματικά την ομιλία του Πρωθυπουργού.

Ο Ανδρέας αλλά και ο καθένας δεν θα μπορούσε να μην σταθεί προσεκτικά στο απόσπασμα της εμφαντικής ομιλίας του στους συνέδρους:

“...Η Κυβέρνησή μας και εγώ προσωπικά δηλώνουμε σε όλους τους τόνους ότι δεν βρισκόμαστε εδώ, αγκαλιά με την νομή της εξουσίας, για να διαχειριστούμε το παλιό σάπιο πολιτικό σύστημα, την κλεπτοκρατία, την ολιγαρχία του πλούτου και τη διαπλοκή. Χρόνια τώρα έχουμε κάνει ξεκάθαρο στα διάφορα κέντρα εξουσίας ότι μπροστά στα συμφέροντα αυτού του Λαού και σε ότι του αξίζει δεν πρόκειται ποτέ να συναλλαγούμε ή να συμβιβαστούμε......

......................

Η σοβαρότητα της διεθνούς κατάστασης και η ραγδαία επιδείνωσή της, τα προβλήματα που καίνε, η οικονομική κρίση και η διαχείρισή της, το προσφυγικό, η Ευρώπη που όλοι ονειρευόμαστε είναι τα πεδία εκείνα των δικών μας ειρηνικών και υπεύθυνων μαχών για να γυρίσει σελίδα η πατρίδα μας.....”

Οι ακροατές στην μεγάλη αίθουσα του συνεδρίου, ένα κοινό που δεν είχε δα και την παραμικρή σχέση με τον απλό Έλληνα πολίτη, ανταποκρίθηκε στο τέλος της ομιλίας του πρωθυπουργού με ένα τυπικό χειροκρότημα περισσότερο ευγενείας θα το χαρακτήριζε κανείς παρά ουσίας ή αποδοχής.

Ο Ανδρέας ένιωσε μέσα του να αποκαθίσταται ένα αίσθημα αισιοδοξίας, πίστης και μια καλύτερη διάθεση από αυτήν που είχε ερχόμενος εδώ άρχισε να τον κυριεύει.

Η Ομιλία τελείωσε, είχαν ξεκινήσει τα τυπικά των αποχαιρετισμών, των μίνι συναντήσεων στο φουαγιέ της αίθουσας υποδοχής του ξενοδοχείου, ο Ανδρέας είδε κάπου στο βάθος τον πρωθυπουργό να συνομιλεί με διάφορα πρόσωπα περιστοιχισμένος από τους στενούς του συνεργάτες και δημοσιογράφους.

Πλησίασε και τον συνεχάρη θερμά για την ομιλία του νιώθοντας περισσότερο την ψυχική ανάγκη να τονίσει και τη δική του πίστη στη μεγάλη μάχη που ήταν ανοιχτή μπροστά του. Ο Πρωθυπουργός κάπου τον ξεμονάχιασε:

-Ανέβα στην Σουίτα 385 σε παρακαλώ για λίγο έχουμε θέματα

-Φυσικά, περιμένω οδηγίες σας, ο χρόνος στενεύει, επισήμανε ο Ανδρέας.

Ο Πρωθυπουργός αφού χαιρέτισε ακόμα κάποια άλλα πρόσωπα, αποχώρησε στο βάθος προφανώς με κατεύθυνση το χώρο συνάντησής τους. Το άγχος και η αγωνία άρχισε πάλι να εδραιώνεται στον Υπουργό. Κοίταξε νευρικά το ρολόι του, βρήκε κάπου στο βάθος στο μπαρ τον Ταξιάρχη και τον ενημέρωσε για την επερχόμενη συνάντηση.

-Θα σε περιμένω εδώ Ανδρέα του απάντησε εκείνος με υποστηρικτικό βλέμμα.

Ο Ανδρέας έδωσε οδηγίες στους άντρες της συνοδείας του για την Σουίτα 385 και ένας ευγενικός υπάλληλος ανέλαβε να τους οδηγήσει ο ίδιος. Φυσικά ανεβαίνοντας στον 3ο όροφο, ο χώρος ήταν αποκλεισμένος από μέτρα ασφάλειας. Τον υποδέχτηκε ένας επικεφαλής που αφού τον χαιρέτισε υπηρεσιακά ανέλαβε να τον οδηγήσει στη Σουίτα. Ο Ανδρέας άφησε την συνοδεία του, μπήκε και η πόρτα πίσω του έκλεισε.

Στο εσωτερικό επικρατούσε έκδηλη πολυτέλεια και χαρακτηριστική ηρεμία. Τον υποδέχτηκε ένας άντρας από τους συνεργάτες του πρωθυπουργού, του οποίου η φωνή ακούστηκε στο βάθος του σαλονιού.

-Ελάτε κ. Χρονάκη, περάστε.

Ο Ανδρέας προχώρησε στο σαλόνι και εκεί σφίχτηκε απότομα από ένα άσχημο ξάφνιασμα. Δίπλα στον Πρωθυπουργό έστεκε ήδη όρθιος ένας ώριμος άντρας, άριστα ντυμένος στο γκρι του κοστούμι. Όλα επάνω του φανέρωναν ότι ήταν ξένος, το παρουσιαστικό του, η όψη του.

Ο Λόγος του πρωθυπουργού τον επανέφερε στην πραγματικότητα

-κ. Χρονάκη να σας γνωρίσω μια σημαντική προσωπικότητα στο χώρο των Διεθνών Ιδρυμάτων, τον κ. Στηβ Γκρέϋμαν, πρόεδρο του Ιδρύματος “Free Mind”.

Ο Ανδρέας για έναν ανεξήγητο λόγο που δεν μπορούσε ακόμα να προσδιορίσει άρχισε να μην νιώθει καλά. Αμέσως ο χώρος που βρισκόταν άρχισε να βιώνεται μέσα του σαν ένα παράξενο, άγνωστο κλουβί με αφιλόξενες και επικίνδυνες προεκτάσεις. Ο Επιβλητικός ατσαλάκωτος, περίπου 60χρονος άνδρας, κάρφωσε το βλέμμα του στα μάτια του σαν να περιεργάζονταν όλο του το “είναι”. Ο Ανδρέας άπλωσε τυπικά και μουδιασμένα το χέρι του ρίχνοντας και μια ματιά ενόχλησης στον Πρωθυπουργό, χαιρέτισε στα Αγγλικά τον παριστάμενο, ο οποίος ευγενικά αποκρίθηκε με σπασμένα Ελληνικά

-Παρακαλώ κ. Υπουργέ, μπορούμε να μιλάμε Ελληνικά, βέβαια θα με ανεχτείτε λίγο γιατί ....καταλαβαίνετε, την κατανόησή σας στις αδυναμίες μου.

-Νιώθετε άνετα Κύριε....

-Γκρέϋμαν, Στηβ Γκρέυμαν, τιμή μου να γνωρίσω από κοντά τον Υπουργό Ασφαλείας μιας φιλικής και δημοκρατικής χώρας, του τόνισε ενώ τα μάτια του λειτουργούσαν σαν ανακριτικό φως επάνω του.

Ο Ανδρέας ένιωθε μέσα του ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, άρχισε να έχει δυσκολίες στην επαφή με την πραγματικότητα αλλά η φωνή του Πρωθυπουργού τον επανέφερε

-κ. Χρονάκη, ο κ. Γκρέϋμαν πραγματοποιεί επίσκεψη στην Αθήνα, παρακολούθησε το συνέδριο και ζήτησε μια συνάντηση μαζί μας για κάποια πράγματα χρήσιμα στην συγκυρία που περνάμε. Παρακαλώ Κύριοι καθίστε...

-κ. Πρόεδρε, γνωρίζετε την πίεση του χρόνου θα ήθελα να υπενθυμίσω, τόνισε με έμφαση ο Ανδρέας.

-Δεν θα σας καθυστερήσω πολύ κ. Χρονάκη, έκοψε με την παρέμβασή του ο επισκέπτης, για τον οποίο ο Ανδρέας αγνοούσε την εθνικότητά του αλλά εκείνη την στιγμή θεωρούσε αγένεια να το ρωτήσει ευθέως. Κάθισαν στους πολυτελείς καναπέδες, ενώ με ένα νεύμα σαφές ο Πρωθυπουργός:

-Παρακαλώ να μην μας ενοχλήσει κανείς, απευθύνθηκε στον συνεργάτη του, ο οποίος και αποχώρισε από την σουίτα.

-Λοιπόν κ. Υπουργέ, ας μπούμε στην ουσία της συνάντησής μας, ακούστηκε παγερή με τα χαρακτηριστικά σπασμένα Ελληνικά η φωνή του ξένου.

Τέλος 2ου Μέρους, Συνεχίζεται...

Σημείωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας:

Το παρόν είναι δημιούργημα προσωπικής μου πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν επιτρέπεται η Αντιγραφή, η Αναδημοσίευση, η οποιαδήποτε χρήση κειμένων χωρίς την έγγραφη Άδειά μου. 

Important Note:

The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.