H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Σκέψεις και στιγμές εν μέσω κορονο-περιορισμού


Σκέψεις και στιγμές εν μέσω κορονο-περιορισμού

Είμαι από εκείνους που βγαίνω δύο φορές τη μέρα έξω εν μέσω αυτής της πρωτοφανούς κρίσης. Μία το πρωί για τις ανάγκες των μικρών μας αγορών ως σπίτι και την ανάγκη του Άρη και μία το απόγευμα για έναν προσωπικό περίπατο πάντα με τον Άρη συντροφιά. Αργά πολύ τη νύχτα θα περπατήσω ολόγυρα το σπίτι έξω έτσι για μια τελευταία ματιά.

Όλα είναι τόσο παράξενα. Αυτή η ερημιά περνάει αντιφατικές εντυπώσεις. Από τη μία σε γαληνεύει λόγω της ησυχίας που απολαμβάνεις. Από την άλλη σε τρομάζει παγερά για την "απουσία" ζωής. Πολλές φορές οι δρόμοι και η πόλη παραπέμπει σε ταινίες θρίλερ.



Είναι αρκετές οι φορές που σκέφτομαι ότι όλες εκείνες οι κινηματογραφικές ταινίες που μιλούσαν για τον φανταστικό τρόμο, για την επιστημονική φαντασία, για γκρίζους και αλλόκοτους κόσμους, που κάποτε τις ειρωνευόμασταν, να τώρα που βλέπουμε μπροστά μας μια εικόνα τους.

Σπίτι στην οικογένεια κάνουμε διάφορα πράγματα, είτε ατομικά είτε ομαδικά. Θυμηθήκαμε επιτραπέζια παιχνίδια όμορφα και συλλογικά. Κάνω την γυμναστική μου σπίτι. Έχω ακούσει ραδιοφωνικό θέατρο, θρυλικές παραστάσεις με ηθοποιούς που άφησαν εποχή. Ήδη έχω ακούσει δύο έργα του Αλεχάντρο Κασόνα:  "Η Κυρά της αυγής", "Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια".  

Θυμήθηκα κάποια παλιά μου pc games στον υπολογιστή και άρχισα να τα "σκαλίζω" ξανά. Το διάβασμα συνεχίζεται κανονικά. Φυσικά συνεχίζω να ζωγραφίζω ή να καλλιτεχνώ.

Κάτι ...παράξενο. Ανακάλυψα τον παραμυθένιο, επικό κόσμο του Τόλκιν. Ναι! Νιώθω να έχω ανάγκη να ξεφύγω λίγο από τον γκρίζο και ψυχρό "ορθολογισμό" και να αφεθώ σε ένα κόσμο γεμάτο ξωτικά, μάγους, νεράιδες, δράκους, βασιλιάδες. Έτσι βούλιαξα στον κόσμο του "Άρχοντα των δαχτυλιδιών" και είδα ολάκερη την θρυλική τριλογία. Ένα πραγματικό έπος με άπειρους συμβολισμούς και, γιατί όχι, επίκαιρα μηνύματα για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, την εξουσία, τη δύναμη. Για τη φιλία και την αγάπη. Για την απώλεια. Και πλημμύρισα συγκίνηση, πρωτόγνωρη για μένα.

Θέλω να γράψω. Ναι, νιώθω να με πνίγει μια έντονη έμπνευση αλλά, αυτή τη στιγμή, άμορφη, άναρχη, που πολλές φορές με πνίγει γυρεύοντας να μπει σε κάποιες όχθες και να διοχετευθεί κάπου συγκεκριμένα.

Τα κανάλια τώρα. Μια υπόθεση που βρωμάει στην κυριολεξία από πολλές απόψεις. Πρώτα-πρώτα από την ποιότητα και την κατεύθυνση της ειδησεογραφίας τους πάνω στο θέμα της πανδημίας. Αναμασάται μια συγκεκριμένη προπαγάνδα και ο νοών νοείτω.
Από την άλλη το πρόγραμμά τους! Υποτίθεται ότι οι πολίτες περιμένουν, στον εγκλεισμό τους, ένα γεμάτο πρόγραμμα που θα τους ψυχαγωγήσει, θα τους στηρίξει, θα τους ανεβάσει. Δηλαδή: Σειρές, ταινίες, ντοκιμαντέρ, παιχνίδια, αθλητικά έστω και παλιά. Αντ' αυτού βλέπουμε ένα πρόγραμμα γεμάτο διάφορες τηλεοπτικές περσόνες που μας μαυρίζουν την ψυχή στην κυριολεξία, μέρα και νύχτα. Ήμαρτον δηλαδή πραγματικά. Για μια ακόμα φορά τα ιδιωτικά κανάλια κατακλύζονται από σκουπίδια και αρρώστια.

Τέλος βλέπω κοινωνίες και λαούς ολάκερους να υποφέρουν. Ένα κοινωνικό κράτος διαλυμένο στο όνομα του καπιταλισμού, της "ελεύθερης αγοράς", των συμφώνων σταθερότητας και διεθνών οργανισμών που αποδεικνύονται κενοί ανθρωπιάς.

Βλέπω και άλλους λαούς, μικρούς, αδύναμους, Κούβα, να αναδεικνύει τον ιδεολογικό πολιτισμό της, τη δύναμη της επιστήμης της, την αλληλεγγύη της. Βλέπω "εχθρούς" να στηρίζουν την Ιταλία με ιατρικές αποστολές υψίστης τεχνολογίας (Ρωσία), ενώ οι "σύμμαχοι" και οι "συνέταιροι" να σφυρίζουν αδιάφορα. Βλέπω εδώ στην πατρίδα μας η κυβέρνηση να επιδοτεί με εκατομμύρια ιδιωτικές κλινικές "ξενοδοχεία", οι οποίες επιστημονικά και κοινωνικά είναι απούσες και ξεκρέμαστες και δεν επιστρατεύονται αμέσως χωρίς δεύτερη κουβέντα ή δεκάρα. 

Είμαι βαθύτατα ανήσυχος που τα εργασιακά μας δικαιώματα διαλύονται στο όνομα της πανδημίας, που οι τράπεζες δεν προχωρούν σε αναστολή εισπράξεων. Δεν ξέρω αν αυτά ήρθαν για να ...φύγουν. 

ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ την ώρα που πρέπει.
Και όταν κάποιοι με "ξύλινο" λόγο μας έλεγαν για τη σημασία του δημόσιου τομέα, του κοινωνικού κράτους, της κοινωνίας της αλληλεγγύης, που φώναζαν για την κτηνωδία του καπιταλισμού. Να το θυμάστε καλά.

Νιώθω να σας κούρασα, δεν θα είναι η τελευταία φορά που θα μοιραστώ τέτοιες σκέψεις μαζί σας. Καλή δύναμη. Μένουμε δυνατοί! Μένουμε άνθρωποι! 

48 σχόλια:

  1. "To νου σας ρεμάλια!" θα μάς έλεγα κι εγώ, όπως πολύ σοφά κλείνεις το κείμενό σου. Αν κι αυτή η δοκιμασία δεν μας αλλάξει ριζικά, τότε είμαστε πεθαμένοι και δεν το ξέρουμε.
    Γιάννη μου, αφουγκράστηκα τη μέρα σου και τις ανησυχίες σου. Στο ίδιο μήκος κύματος, σε κάποιο παράλληλο "κελί" είμαστε κι εμείς. Προαυλιζόμαστε σε τακτά διαστήματα, στέλνουμε τα sms μας, πλένουμε τα χέρια μας (ξεπετσιαστήκαμε λέμε!) και κρατάμε τηλεοράσεις κλειστές. Αυτό είναι το φάρμακο των ημερών. Μακριά από οθόνες παιδιά! Μόνο θεατράκι, βιβλία και μουσικές.
    Αγάντα. Κι αυτό θα περάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου η Οθόνη της τηλεόρασης ανοίγει μόνο για τον φίλο μας τον Τσιόδρα, για κάποιες παλιές σειρές που βλέπουν τα παιδιά αλλά και όσες ταινίες τυχόν δούμε από την οθόνη της.
      Εγώ χρησιμοποιώ ...χαρτάκι για τις εξόδους μου. Απλά διορθώνω τις ημερομηνίες, τι να κάνω.
      Κατά τα άλλα στέλνω ...αγωνιστικούς χαιρετισμούς Μαρία μου και πολλά κουράγια. Φιλάκια και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  2. Συμφωνώ με τα όσα γράφεις, Γιάννη μου. Όσο για την ομοιότητα με τις ταινίες, σε πληροφορώ ότι ακόμα πιάνω τον εαυτό μου κάποιες φορές να νομίζει ότι βρίσκεται μέσα σε μια τέτοια ταινία.
    Συνέχισε γερά να ντοπάρεις τον εαυτό σου με τέχνη και κάνε κουράγιο, μέχρι την "απελευθέρωση".
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα αγαπημένη μου Pippi. Κρατώ στην καρδιά μου τα γλυκά σου λόγια. Βάλσαμο για όλους μας. Ναι, το έχω ζήσει και εγώ αυτό το βίωμα που αναφέρεις. Να γινόμαστε πρωταγωνιστές σε δύσκολα "δρώμενα". Ελπίζουμε στη νίκη απέναντι στον εφιάλτη αλλά και στα παρεπόμενά του.
      Να προσέχεις καλή μου φίλη.
      Φιλιά.

      Διαγραφή
  3. Γιάννη μου με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο με τα γραφόμενά σου. Πάλι καλά που έχεις και αυτές τις ανάπαυλες γύρω απ' το σπίτι, ζωτικής σημασίας. εγώ προσωπικά έχω δύο βδομάδες να προχωρήσω, πέρα απ'το πέταμα των σκουπιδιών, έξω. Θέλω να ελπίζω πως θα το ξεπεράσουμε όλο αυτό, θέλω να ελπίζω πως θα επανέλθουμε - με ανανεωμένα μυαλά - στην καθημερινότητα μας, θέλω να ελπίζω γενικά - η κλεισούρα δεν τα καθιστά και εύκολα όλα αυτά.
    Να προσέχεις Γιάννη να γράφεις και να εκτονώνεσαι δημιουργικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο, βρε παιδί μου, αν δεν συντρέχει σοβαρός λόγος πήγαινε ένα σούπερ μάρκετ ή ένα μινι μάρκετ περπατώντας να κάνεις κάποια βήματα, για όνομα του Θεού. Για να αλλάξεις λίγο παραστάσεις. Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Καλό βράδυ φίλε.

      Διαγραφή
  4. Πόσο σε κατανοώ! Μια από τα ίδια και εμείς εδώ. Η μόνη διαφορά ότι δεν έχω το έξω, δεν βγαίνω πολύ γιατί δεν προσφέρεται εδώ που ζω να πάω κάπου ή να περπατήσω τριγύρω. Με τόση ερημιά φοβάσαι κιόλας...
    Είναι φοβερά όσα ζούμε και νομίζω ΄---πολύ φοβάμαι---ότι είναι η αρχή ενός μέλλοντος τόσο ζοφερού που ο ιός να φαίνεται φίλος...Σκέψου.
    Πρόσεχε. Και να φυλάγεσαι.
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου σε καταλαβαίνω. Η πόλη αν είναι έρημη, ειδικά το βράδυ, αποκτά μια ατμόσφαιρα θρίλερ. Εντάξει να πω ότι η εγκληματικότητα είναι πολύ δύσκολο να δράσει τώρα καθώς δεν έχει δυνατότητα κάλυψης μέσα στο ανώνυμο πλήθος και έτσι είναι δύσκολο. Παρ όλα αυτά σου δημιουργεί μια σοκαριστική αίσθηση έτσι κι αλλιώς. Χαιρετισμοί σήμερα, κλειστές εκκλησιές και νιώθεις κάπως παράξενα.
      Ας ελπίσουμε. Στέλνω φιλιά και αισιοδοξία.
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  5. Γιάννη μου κάποιες από τις σκέψεις σου είναι και οι δικές μου, φαντάζομαι των περισσοτέρων από εμάς.
    Δεν είναι καλό αυτό που ζούμε σε καμμία του πλευρά.

    Εγώ δεν βγαίνω, δεν θέλω να βγω, φοβάμαι και νιώθω ανασφάλεια. Αν το ξεπεράσω όμως ίσως και να το κάνω. Δεν είμαι απόλυτη.
    Το σκυλάκι μας πάει την βόλτα του με τον γιό μου. Αρχικά είμασταν ήσυχοι πως ο ιός δεν προτιμά τις νεαρές ηλικίες. Τώρα κι αυτό ανατράπηκε.
    Τα ψώνια του σούπερ μάρκετ και του κρεοπωλείου εχθές και σήμερα μας τα έφεραν. Φαρμακείο για αντισηπτικό πήγε ο άντρας μου. Ψωμί φτιάχνω εγώ και είναι πεντανόστιμο και ευκολότατο. Η κόρη μου πολλές φορές κάνει παρέα στον γιό μου στη βόλτα με την Μπόνυ. Ο γιός μου εργάζεται από το δωμάτιο του. Η κόρη μου έχασε την δουλειά της.
    Με λίγα λόγια ήρθαν τα πάνω κάτω, αλλά να λέμε τουλάχιστον είμαστε για την ώρα υγιείς.

    Να σου πως τα πρωινά ξυπνάω και με αφουγκράζομαι, βήχω?
    έχω δέκατα;

    Πιστεύω πως θα φύγει όλο αυτό, δεν ξέρω πότε αλλά θα φύγει. Να πω την αλήθεια δεν το σκέφτομαι, όχι ότι δεν έχω άγχος ή στιγμές που μπορεί να κλάψω. Απλά θέλω να σκέφτομαι θετικά. Και θέλω να κάνω όσα μέσα στη μέρα μου αρέσουν.

    Τηλεόραση βλέπω στις 4 το απόγευμα στην Ερτ1, μ' αρέσει η Χριστοφιλέα, κι έπειτα τον Τσιόδρα. Ακόμη κι αυτόν τον θαυμάσαμε και μετά άρχισαν να λέγονται διάφορα, γιατί στην Ελλάδα μας, μη δούμε άνθρωπο συνετό πέφτουμε να τον φάμε. Η χώρα του επιδεικτικού δάχτυλου. Όμως γίνονται και πράγματα που σηκώνουν κριτική. Απλά αντί να κοιτάμε τα 100 θετικά επικεντρώνουμε στη μια βλακεία που θα κάνει κάποιος. Τέτοιοι είμαστε.

    Συγγνώμη για το σεντόνι που σου αφήνω όμως είχα την ανάγκη να γράψω και στάθηκες η αφορμή.

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Επικοινωνία μας στις μέρες μας χρειάζεται ...σεντόνια Στέλλα μου. Γιατί μας λείπει η άμεση επαφή. Οπότε το blogging είναι μια εξαίρετη διέξοδος.
      Εγώ να σου πω την αλήθεια φοβάμαι και τρέμω το οικονομικό. Είχα ελπίσει στα παιδιά και στην έξοδό τους στην αγορά εργασίας αλλά, όπως το ζεις και εσύ και όλοι, όλα τινάζονται στον αέρα. Αυτό ομολογώ με φοβίζει περισσότερο από την ίδια την ασθένεια Στέλλα. Το μετά και το εργασιακό. Δεν ξέρω.
      Αυτό που λες με την ασφάλεια, το γράφω και στην Άννα από πάνω, δεν θεωρώ ότι υπάρχει κίνδυνος τώρα καθώς ο κάθε δράστης δεν μπορεί εύκολα να διαφύγει μέσα στο πλήθος. Τι να πω δεν ξέρω.
      Προχωράμε λοιπόν. Ας επικοινωνούμε συχνά και σταθερά και ας δημιουργούμε ως εκτόνωση.
      Στέλνω φιλιά Στέλλα μου.

      Διαγραφή
  6. Γιάννη μου, χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που η όλη κατάσταση, θυμίζει ταινία επιστημονικής φαντασίας. Προσωπικά λόγω του θέματος υγείας που με ταλαιπωρεί, έχω να βγω πολλέεες μέρες πριν την απαγόρευση. Τώρα αρχίζω να νιώθω λίγο καλύτερα , οπότε ίσως την επόμενη εβδομάδα να πάω ένα σούπερ μάρκετ, αφού δεν μπορώ να πάω πουθενά αλλού χαχα
    Με απασχολεί τόσο πολύ η κατάσταση στα εργασιακά, ο αντίκτυπος στα οικονομικά, αλλά και στα κοινωνικά. Ακριβώς γι' αυτό, δεν παρακολουθώ καθόλου τηλεόραση. Γιατί θέλω να με απασχολήσει το πραγματικό πρόβλημα κι όχι αυτό που θα θέλουν να μου παρουσιάσουν ως πρόβλημα.
    Προσπαθώ να μην λυγίσω και να κρατήσω την αισιοδοξία μου. Προσπαθώ επίσης, να απασχολούμαι για να ξεχνιέμαι. Πάνω απ' όλα προσπαθώ να κρατηθώ απ' την ελπίδα πως αυτό θα τελειώσει σύντομα.
    Κι όταν τελειώσει θα νιώσω ευγνωμοσύνη για όσα θα έχω. Γιατί θα θυμάμαι (και θα μου θυμίζω) πως νιώθω τώρα.
    Σε φιλώ Γιάννη μου. Ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου είναι καιρός, μέσα από τα blog μας να στήσουμε ένα τέτοιο ανοιχτό φόρουμ επικοινωνίας, για να αφομοιώνουμε τους κραδασμούς της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε.
      Για μια ακόμα φορά διακρίνω την ωριμότητα της σκέψης σου. Αυτό το "μετά" είναι και μένα που με ανησυχεί καθώς είναι πολλοί αυτοί που ετοιμάζουν να εκμεταλλευτούν την κρίση για να ξηλώσουν κάθε κοινωνικό και εργατικό δικαίωμα. Ήδη έχουν ανοίξει τις αδηφάγες σκέψεις τους. Δεν έβαλαν μυαλό από την φιλοσοφική και ιδεολογική τους χρεοκοπία με την διάλυση της κοινωνικής συνοχής αλλά θέλουν να την συνεχίσουν.
      Ελπίζω να είσαι καλά στην υγεία σου και να μπορέσεις να τρέξεις μια βόλτα έξω.
      Σε φιλώ κορίτσι μου. Ας μην διστάσουμε να επικοινωνούμε. Το έχουμε ανάγκη.

      Διαγραφή
  7. Ναι Γιάννη μου, να γράφεις γιατί είναι και αυτό θεραπευτικό και σε αντίθεση με τον φόβο, δυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα... Είδες πόσα πράγματα είναι στο χέρι μας, όπως να απασχοληθούμε δημιουργικά μαζί με όλη μας την οικογένεια, να μην ανοίγουμε την TV και να μάθουμε να εκτιμάμε την κάθε στιγμή που είμαστε υγιείς!
    Δοκιμαζόμαστε ατομικά, δοκιμάζονται και οι σχέσεις μεταξύ μας, δοκιμάζονται και οι αντοχές μας, μια και είμαστε ακόμα στην αρχή!
    Έγραψα και αλλού Γιάννη μου, πόσο παρήγορο είναι που έχουμε δημιουργήσει μεταξύ μας, εδώ μια μικρή κοινωνία όπου το blogging έχει γίνει μια γλυκιά και ουσιαστική επικοινωνία!
    Καλή μας δύναμη, καλό κουράγιο με σύνεση και προπαντώς με αγάπη στις καρδιές μας!

    ΑΦιλιά αγάπης και ενθάρρυνσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου, τελικά αποδεικνύεται ότι αυτή η επικοινωνία μας με την δικτυακή μας γειτονιά, είναι ανεκτίμητη και πολύ σημαντική. Και μπορεί να λειτουργήσει σαν βράχος που θα σπάσει κάθε αρνητικό κύμα.
      Ναι, έχουμε πολλά να κάνουμε και άλλα τόσα να σκεφτούμε.
      Καλή δύναμη να έχουμε αγαπημένη μου φίλη. Να είσαι καλά, γερή και δυνατή και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  8. Σε καταλαβαίνω ωστόσο ελπίζω ότι όλα θα περάσουν και θα γίνουμε καλύτεροι και πιο σοφοί.
    Απόψε παίζει μια ταινία στο ΣΤΑΡ με θέμα τον ιο περιμένω με αγωνία να το δω.
    Καλό βράδυ Γιάννη μου να προσέχεις όσο μπορείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βιργινία μου καλησπέρα σου. Χμμμ ψάχνω να δω τι ταινία έχει στο Σταρ για να την δω. Αν γίνουμε σοφότεροι και πιο άνθρωποι γλυκιά μου τότε αυτό θα είναι κατάκτηση.
      Να προσέχεις ναι; Σε ευχαριστώ Βιργινία μου, να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  9. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έδειξε σήμερα το μεγαλείο της με την άρνηση των μεγάλων (βλ. Γερμανία) για έκδοση ευρωομολόγου... Να χαρώ εγώ ευρωπαϊκή ενότητα... Λοιπόν, τέλος τα πολιτικά, ξέρεις ότι δεν θέλω να μπαίνω σε τέτοια χωράφια. Να προσέχεις, φίλε μου, στις... εξορμήσεις σου. Ούτως ή άλλως ήμασταν αποξενωμένοι στην πόλη, τώρα θα βλέπουμε γνωστό και θα στρίβουμε γωνία για να μη μας δει και μας πλησιάσει για να μας χαιρετήσει. Ασχολήσου με τις δημιουργίες σου, τον Άρη (χαίρομαι που βλέπω ότι είναι καλύτερα) και όλα θα γίνουν. Στην τηλεόραση βλέπω, όταν μπορώ, μόνον τον Τσιόδρα στις 6, τη μουρμούρα και το πενήντα-πενήντα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω τα κανάλια να μου μαυρίσουν την ψυχή. Παρακολουθώ στο ίντερνετ μαθήματα ζωγραφικής πορτρέτου και μαθήματα mixed media. Μέχρι να περάσει ο ιός, βλέπω να διοργανώνω έκθεση σε γκαλερί!!! Χα, χα. Τα καλά του εγκλεισμού! Τελικά, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Σοφός αρχαιοελληνικός λαός (για τον νεοέλληνα, ουδέν σχόλιο). Πολλά φιλιά, φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μου καλησπέρα σου.
      Θεωρώ, απ αυτό που βλέπω έξω, ότι πλέον οι Έλληνες αντιδρούμε καλά. Πολύ καλύτερα από άλλους "αναπτυγμένους" λαούς. Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις και ανωριμότητες αλλά πάντα αυτές θα υπάρχουν ανάμεσά μας.
      Κοίτα δεν γίνεται να μην σκεφτείς πολιτικά αν βλέπεις και καταρρέει όλη αυτή η μπούρδα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και άλλα παραμύθια. Έχουν ειπωθεί αυτά αλλά ποιος είχε αυτιά να ακούσει. Και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα.
      Χαίρομαι που και εσύ δημιουργείς καλή μου. Να προσέχεις και στις μετακινήσεις σου.
      Φιλιά πολλά και πορευόμαστε σε επικοινωνία.

      Διαγραφή
  10. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού».
    Κάνεις πολύ καλά, Γιάννη, που περιγράφεις τα καλά που αναφύονται μέσα στη σκοτεινιά αυτής τής δοκιμασίας. Όλοι μπορούν να αναζητούν θετικές εκδοχές.
    Είναι αυτά που μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα, ώστε να μην πέφτουν οι άνθρωποι στην κατάθλιψη.
    «Θέλω να γράψω. Ναι, νιώθω να με πνίγει μια έντονη έμπνευση αλλά…» Το λες ωραία! Είναι καταφυγή το γράψιμο. Είναι μια διέξοδος.
    Για τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια τι να πούμε. Από την ημέρα που εμφανίστηκαν, επιδίδονται σε συναγωνισμό ευτέλειας. Πέρα από τις σκοπιμότητές τους, είναι το επίπεδό τους που έχει συμβάλει τα μέγιστα στην καθίζηση του πολιτισμού μας. Αμόρφωτοι άνθρωποι έχουν εισβάλει σε όλα τα σπίτια.
    Από διάφορες αναρτήσεις διαπιστώνω ότι υπάρχουν εξαιρετικές μορφωτικές εκπομπές σε κάποια περιφερειακά κανάλια, και αυτό είναι παρήγορο.
    Οι πολιτικές συνέπειες της αρρώστιας που μας ταλανίζει, ελπίζω να προκαλέσουν προβληματισμό και στους απλούς πολίτες και σ’ αυτούς που προβάλλονται και ψηφίζονται, στα κόμματα. Αναθεωρήσεις θα γίνουν. Άγνωστο πού θα καταλήξουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη μου,
      πάντα κάθε κρίση δημιουργεί αναταράξεις και φυσικά απόνερα. Εδώ που έχουμε παγκόσμια κρίση σίγουρα τα απόνερα θα είναι πολύ μεγάλα. Και θα έχουμε αλλαγές συσχετισμών. Δεν ξέρω σε ποια κατεύθυνση και αν οι λαοί βγουν κερδισμένοι από όλο αυτό. Είναι κάτι που φοβάμαι.
      Για τους αμόρφωτους τηλε-κανίβαλλους που εισβάλλουν στα σπίτια τα έχουμε πει πολλές φορές και οι ...μυημένοι ξέρουν.
      Ευχαριστώ που νιώθεις και αφουγκράζεσαι την αγωνία μου, το ζούμε όλοι μας αυτό τις μέρες αυτές.
      Να είσαι καλά Άρη μου και καλή μας δύναμη.

      Διαγραφή
  11. Το ότι όλα βρωμάνε από την αρχή ως το τέλος είναι φανερό! Για άλλη μια φορά οι πονηροί σκοποί και στόχοι στήσανε στην πλάτη μας την σκακιέρα τους. Κι εμείς σκυμμένοι, εγκλωβισμένοι, προσμένουμε τι; Το πότε θα αποφασίσουν πως αρκετά μας βασάνισαν και θα μας δώσουν μια ανάσα μέχρι το επόμενο χτύπημα; Αφού βέβαια φύγουν οι αδύναμοι αυτοί που τρέφονται τσάμπα, αφού τα δικαιώματα θα χαθούν αδιαμαρτύρητα, και οι παίχτες πάρουν την επόμενη θέση που θέλουν! Και αφού οι οικονομίες θα πιάσουν πάλι πάτο για να γίνουμε πάλι πιο φτωχοί από ότι είμαστε! Νισάφι πια! Τόση απληστία.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου κοίτα την ταπεινή μου γνώμη:
      Δεν πιστεύω σε θεωρίες συνωμοσίας ότι όλο αυτό στήθηκε εκ των προτέρων. Ταπεινή μου άποψη.
      ΟΜΩΣ! Ξέρω καλά και συμφωνώ ότι την πανδημία θα την εκμεταλλευτούν οι "άρχοντες" κατά το δοκούν για να επιβάλουν μια αποκρουστική κοινωνική οργάνωση που θα διαιωνίσει το "είδος" τους.
      Μένουμε αισιόδοξοι. Οι απλοί άνθρωποι κινούμε την ιστορία Μαίρη μου, έτσι κι αλλιώς. Μπροστά ή πίσω. Τουλάχιστον να προσέξουμε να την κινήσουμε μπροστά.
      Σε ευχαριστώ αγαπημένη μου φίλη. Στέλνω τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  12. Γιάννη Καλημέρα!!
    Συμμερίζομαι απόλυτα τους προβληματισμούς σου! κανένας δεν θέλει να χάσει αγαπημένα πρόσωπα, κανένας δεν θέλει να βάλει τον εαυτό του σε κίνδυνο. Υπάρχει Φόβος, Αγωνία, Κούραση ( κι είμαστε ακόμα στην αρχή ). Παρηγοριά μας μόνο τα καλά πράγματα που ξέρουμε να κάνουμε, Να διαβάσουμε κάποιο βιβλίο, να δούμε κάποια ταινία να επικοινωνήσουμε - εμείς οι εκπαιδευτικοί- με τους μαθητές μας. Έγκλειστοι στο ίδιο μας το σπίτι, χωρίς να ξέρουμε την εξέλιξη, χωρίς να γνωρίζουμε την ημέρα της ελευθερίας μας. Μόνο Υπομονή φίλοι. Και να Προσέχετε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασίλη μου, στις πλάτες σας ως εκπαιδευτικοί πέφτει μεγάλο βάρος να μας διδάξετε πίστη, δύναμη, θετική σκέψη για τη ζωή. Χωρίς φόβο, τρόμο και χειραγώγηση. Δύσκολο έργο ομολογουμένως.
      Προχωράμε αγαπητέ φίλε με κάθε θετική σκέψη. Σε ευχαριστώ ειλικρινά.

      Διαγραφή
  13. Καλημέρα, Γιάννη μου!
    Νιώθω κι εγώ αυτή τη γαλήνη μες στην ησυχία αλλά και την ανατριχίλα από την απουσία της ζωής.
    Με όσα μέσα έχουμε παλεύουμε να κρατηθούμε και να αντισταθούμε.
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου,
      ξέρω που συντονίζεται η σκέψη και η καρδιά σου. Και έχω εμπιστοσύνη στις αξίες σου και στο πάθος σου για ζωή και ανθρωπιά. Θα τα καταφέρουμε καλή μου φίλη.
      Αρκεί να είμαστε μαζί και ψυλλιασμένοι.
      Στέλνω φιλιά και χαμόγελα.

      Διαγραφή
  14. Έρημη πόλη
    που πήγαν όλοι...
    Αβεβαιότητα για το τώρα αλλά και για την μετά πανδημίας εποχή. Με προβληματίζει και μένα η σκέψη "όλα αυτά που ήρθαν, θα φύγουν;"
    Να είσαι καλά Γιάννη μου.
    Να προσέχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελένη μου.
      όλοι αυτό απευχόμαστε Ελένη μου. Για να δούμε. Προσέχω κορίτσι μου, με μέτρα ασφαλείας σοβαρά έως αυστηρά. Θέλω να είσαι καλά. Στέλνω φιλιά.

      Διαγραφή
  15. Καλησπέρα Τζον. Πολύ καλές και συγκεκριμένες οι απόψεις σου φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κώστα μου,
      ευχαριστώ βρε φίλε. Τι να κάνουμε μπλέξαμε με όλα τούτα. Να είσαι καλά και να δημιουργείς ως απάντηση.

      Διαγραφή
  16. Γιάννη μου, πολύ χάρηκα που άρχισες Τολκιν. Είναι τα αγαπημεναμου. Σου συστηνω το Σιλμαριλιον(δε ξέρω αν το γράφω σωστά) είναι η αρχή όλων.
    Όσο για την επικαιρότητα τι να πρωτοπεί κανείς. Έχω ακριβώς την ίδια άποψη για όλα. Για μία ακόμη φορά κάποιοι... εκμεταλλευονται τον πόνο του λαού, τον φόβο του. Μακάρι να τελειώσουν όλα γρήγορα, περισσότερο γιατί δε ξέρω που μπορεί να φτάσει αυτή η εκμετάλλευση... Αισιοδοξώ όμως ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο όταν όλη αυτή η κατάσταση θα είναι πια μια κακή ανάμνηση. Κι αυτό πιστεύω ότι θα γίνει εξαιτίας αλλαγής νοοτροπίας... Να είσαι καλά και να προσέχεις! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου,
      η ζωή έχει την ακατανίκητη δύναμη να ξεπερνάει την κρίση και να σκίζει τα γκρίζα σκοτάδια. Σίγουρα μας περιμένουν δαίμονες να διαλύσουν ότι έχει απομείνει ως κοινωνική προστασία και να στήσουν το δικό τους χορό. Θα λογαριαστούμε μαζί τους είναι σίγουρο.
      Έκανα την αρχή με τον Τόλκιν και κρατώ την πρότασή σου. Μόλις ξεπεραστεί η κρίση θα δω τι θα κάνω με τα βιβλία του. Προς το παρόν τον απολαμβάνω έμμεσα μέσω των ταινιών.
      Καλή Κυριακή καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  17. ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΓΙΆΝΝΗ ΜΟΥ!!!!!!!
    ΕΔΏ ΕΊΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ, ΜΟΛΙΣ ΒΡΑΔΙΑΣΕΙ ΟΜΩΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΕΝΑ ΠΑΝΗΓΎΡΙ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΉ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ, ΣΤΙΧΟΜΥΘΕΙΕΣ, ΧΟΡΟΎΣ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΚΙ ΈΤΣΙ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωωωωω να και κάτι καλό και ελπιδοφόρο Ελένη μου. Είδες; Ο άνθρωπος έχει τη δύναμη να νικήσει το φόβο και να ζωγραφίσει το χαμόγελό του. Σου εύχομαι να είστε καλά και να προσέχετε. Στέλνω φιλιά.

      Διαγραφή
  18. Στα παιδικά μου χρόνια γύριζα σε χωριά ή μικρές πόλεις. Στο Στρατόνι στη Χαλκιδική, στην Κοζάνη, στην Θήβα. Ένα σωρό ξωτικά και νεράιδες χαχαχα αληθινά όχι κινηματογραφικά.

    θα ήθελα να παρακαλέσω είδικά αυτή την εποχή να δείξουμε λίγο κατανόηση προς στους ανθρώπους που δουλεύουν. Αχμμ είμαι σίγουρη πως το μυαλό σου πήγε σε ένα σωρό εργατιές οκ αλλά ξέχασες πως αυτό του κουτί που λέμε τηλεόραση δεν τα γεννά από μόνο του. Οι ειδήσεις π.χ. δεν είναι μόνο η είδηση είναι άνθρωποι που δουλεύουν και προσπαθούν να ενημερώσουν, πρώτη γραμμή εκτεθειμένοι, φυσικά και δεν εννοώ μόνο όσους βγαίνουν μπροστά στην κάμερα. Δεν είναι ένας άνθρωπος αυτός, είναι πολλοί.... στην ξεφτίλα λοιπόν μιας ώρας δελτίο ειδήσεων είναι 50 άτομα.. πενήντα εργαζόμενοι Γιάννη μου :) Καλά κάνεις και στηλιτεύεις την ποιότητα ... άλλα ως έγκλειστοι, ως άνθρωποι που χάσαμε τη δουλειά μας και τρέχουν οι λογαριασμοί, θα πρέπει πρώτα από όλα να σκεφτόμαστε αυτούς που δουλεύουν και που δεν "ακούν" και φοβούνται άλλα είναι δίπλα μια ανάσα από τον ιό...
    Ας το σκεφτούμε λοιπόν λίγο, έτσι ρε παιδί μου λίγη κατανόηση ναι; ναι Δεν σε μαλώνω βάζω ακόμα μια παράμετρο.
    Γιάννη μου με ξέρεις έχω μια φλέβα στο λαιμό αυτή της αναρχίας οπότε μέχρι να καταρρεύσουν όλες οι πολιτικές ιδεολογίες και συστήματα, είμαι ένα πλάσμα λίγο έξω από την πραγματικότητα, και λέω λίγο γιατί με το άλλο πόδι προσπαθώ να προσαρμόζομαι στον πραγματικό κόσμο...
    Σε φιλώ Καλημέρα εκεί και να προσέχεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάνια μου, δεν νιώθω τις κουβέντες σου ως "μάλωμα" αλλά ως συμπλήρωση. Ουδέποτε έδιωξα απ τη σκέψη μου τους δεκάδες ανθρώπους που δουλεύουν για να βγει ράδιο ή τηλεόραση. Σε συνθήκες μάλιστα, όπως λες, νοσηρές. Μάλιστα, μόλις προχθές έριξε τίτλους τέλους ένα αγαπημένο μου ραδιόφωνο, αθλητικό μεν αλλά δεν έχει σημασία, ο sport24radio, που μου κρατούσε συντροφιά χρόνια. Για μένα και τους ακροατές ήταν και ανεξήγητο και σοκ.
      ΑΛΛΑ βρε Μάνια μου. Εκείνο που στηλιτεύω και εξοργίζομαι είναι η ΝΟΣΗΡΗ αντίληψη που εμποτίζει του καναλάρχες. Αυτούς που δίνουν εντολές τι γραμμή θα κρατήσει το κάθε ΜΜΕ αυτές τις στιγμές. Και αυτή η γραμμή είναι ΝΟΣΗΡΑ ΑΝΩΜΑΛΗ και ΑΡΡΩΣΤΗ.
      Δεν γίνεται ώρες ατέλειωτες να παρελαύνουν στις οθόνες "ειδικοί αναλυτές" για την πανδημία και να λειτουργούν δίκην "νεκροθάφτη". Είναι άρρωστο όλο αυτό και θα μπορούσα να το πω ύποπτο.Σταματώ εδώ δεν πάω παρακάτω.
      Στέλνω φιλιά και δύναμη εκεί κοντά σας και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  19. Γιάννη μου όλη αυτή η κατάσταση νομίζω ότι μας έδωσε την ευκαιρία να σκεφτούμε πράγματα, να εμβαθύνουμε, να αναρωτηθούμε...βρεθήκαμε απότομα μπροστά σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση εντελώς απροετοίμαστοι...Προσωπικά τον αυτοπεριορισμό τον έχω αποδεχτεί πολύ θετικά...πάντα είχα να κάνω πράγματα στο σπίτι, ποτέ δεν έχω πλήξει, όλα όσα με ευχαριστούν είναι γύρω μου...εφ΄όσον υπάρχει υγεία , επικεντρώνομαι στην επικοινωνία με συγγενείς και φίλους, ας είναι καλά η τεχνολογία, ανακατεύω συρτάρια, ντουλάπια, έχω αναθέσει και στον σύζυγο της ταξινόμηση των φωτογραφιών της οικογένειας....Η τηλεόραση ποτέ δεν μας ήταν αγαπητό μέσο ενημέρωσης ή ψυχαγωγίας, βλέπουμε όμως ταινίες και σειρές της επιλογής μας...Εχω την αίσθηση ότι κάποιοι θα γίνουμε σοφότεροι και καλύτεροι μετά από αυτήν την δοκιμασία, κάποιοι όχι και σίγουρα ο κόσμος μας θα αλλάξει, θέλω να ελπίζω στο καλύτερο...μετά όμως από μία δύσκολη περίοδο προσαρμογής...Νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε και τα παιδιά μας θα έχουν ελπίδα να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο...Καλή δύναμη σε όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι ιδιαίτερα που βλέπω μια πολύ αισιόδοξη νότα στις σκέψεις σου αγαπητή μου φίλη. Κλαυδία μου ομολογώ ότι αυτή είναι μια έντονη θετική ματιά για το αύριο που έρχεται.
      Αυτή σου η αύρα μου έδωσε δύναμη, είναι αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με ...σιγούρεψε για ότι συνοδεύει το αύριο αυτής της κατάστασης. Μακάρι να διαψευστώ πανηγυρικά.
      Σε ευχαριστώ καλή μου φίλη που άφησες εδώ την καρδιά σου τόσο πλούσια και θετική.

      Διαγραφή
  20. Το να κάθομαι στο σπίτι και να δημιουργώ, είναι ήλιου φαεινότερο φίλε Γιάννη, αλλά όταν σου το επιβάλουν είναι δυσβάσταχτο.
    Έργα επιστημονικής φαντασίας δεν έβλεπα ποτέ,Γιατί με αγχωναν. Και τώρα το ζούμε και δεν το πιστεύω.
    Εύχομαι να βγούμε αλώβητοι από όλο αυτό και σοφότεροι.
    Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες μερικές φορές Ρένα μου πως τα φέρνει η ζωή; Και μετά αναρωτιέσαι. Η ζωή αντιγράφει την τέχνη ή η τέχνη τη ζωή; Και άντε να δώσεις απάντηση. Να είμαστε καλά να προσέχουμε. Συνεχίζουμε δημιουργικά να αντιδρούμε. Καλό μήνα καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  21. Να που η Ζωή ξεπερνάει τη φαντασία Γιάννη. Τι θρίλερ μου γράφεις που εδώ ζούμε τον Οικουμενικό Αρμαγεδόνα :)
    Συμμερίζομαι όλους τους προβληματισμούς σου αλλά τώρα δεν θα ήθελα να σταθούμε σε αυτούς. Θα ήθελα να συγκινηθούμε βαθιά από την ευαισθησία και την αυτοθυσία που δείχνουν οι άνθρωποι για τους συνανθρώπους. Αυτές οι άπειρες πράξεις αλληλεγγύης, και αυτοθυσίας πολλές φορές, είναι που δικαιώνουν μέσα μου την Ανθρωπότητα.
    Ας ευχηθούμε πως θα τελειώσει γρήγορα ο εφιάλτης. Μετά έχουμε να πούμε και να γράψουμε πολλά για όλα.
    Σε φιλώ και καλό βράδυ Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ένα καλό σημείο να σταθούμε Μαρία μου. Ίσως το σπουδαιότερο. Η Αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους έστω και αν μόνιμα προβάλλεται συνέχεια ένα τείχος ανάμεσά μας. Αυτό είναι που με ανησυχεί και τι επιπτώσεις θα έχει.
      Σίγουρα θα έχουμε να πούμε πολλά μετά που θα περάσει η μπόρα.
      Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  22. Όχι, δεν μας κουράζεις. Δίνεις φωνή σε σκέψεις που μπορεί να διστάζουμε να μοιραστούμε με την οικογένεια.
    Εχθές το απόγευμα βγήκα μετά από καιρό για άθληση. Είχα την αίσθηση πως κατοικώ στο νέο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, όπου όλα είναι μουντά, θολά και αφηρημένα. Σκεφτόμουν το μετά - πώς θα είναι και θα είμαστε μετά την πανδημία.
    Τηλεόραση δεν βλέπω. Ο τρόπος που η εικόνα συνδυάζεται με τον ήχο για τη μετάδοση πληροφοριών δεν με εκφράζει πια. Διαβάζω και αυτά που διαβάζω με προβληματίζουν.
    Διαβάζω πως στην Ιταλία, όπου όλοι οι άνθρωποι έχουν υπερβεί τα φυσικά όρια της αντοχής και της δύναμης, οι ασθενείς άνω των 60 δεν λαμβάνουν ιατρική φροντίδα. Και στην Ισπανία, πολλές απώλειες ζωής παρατηρούνται στα γηροκομεία. Προβληματίζομαι για την αξία της ανθρώπινης ψυχής - για το πώς εκτιμάται η αξία και πώς θα εκτιμάται μετά.
    Διαβάζω και για πρωτοβουλίες πολιτών του κόσμου να συμπαρασταθούν με όποιον τρόπο μπορούν στους συνανθρώπους τους που υποφέρουν περισσότερο. Τους πάνε τα ψώνια στο σπίτι, τους τηλεφωνούν καθημερινά για να βεβαιωθούν πως πάνε καλά κλπ. Και χαμογελώ. Θέλω να χαμογελώ, είτε για να ξορκίσω 'το κακό' είτε για να ενθαρρύνω 'το καλό'.
    Με το δικό μου χαμόγελο, ας βάλω μια τελεία εδώ και να πω πως συνεχίζουμε, με κατανόηση και υπομονή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Τζοάννα μου,
      οι σκέψεις σου ακολουθούν τις σκέψεις πολλών μας. Και οι αναζητήσεις σου είναι και δικές μας.
      Σκοτώνουν τα άλογα σαν γεράσουν. Θυμίζει εφιάλτη σε μια ανθρωπότητα που βρίθει τεχνολογικής και επιστημονικής "τελειότητας", που έχει αποκωδικοποιήσει το DNA, που έχει όπλα μαζικής καταστροφής, που... που...
      Όμως αυτή η ανθρωπότητα ΔΕΝ ΕΧΕΙ(;) να συντηρήσει ένα γηροκομείο ή να χτίσει νοσοκομεία. Μάλλον δεν είναι επιλογή της Τζοάννα μου. Μάλλον μιλάμε για χρεοκοπημένο πολιτικό μοντέλο. Για ανθρώπους αριθμούς, για ψεύτικες παράτες περί "ελευθερίας" και "δημοκρατίας".
      Όλα αυτά ανάγονται στην έννοια "κόστος" και "κέρδος". Μέχρι εκεί αντέχει αυτό το σύστημα. Αναπαράγεται από τις σάρκες της ανθρωπότητας. Ίσως να "θέλει" μια τέτοιου είδους "επανεκκίνηση" όπως την έκανε πάντα.
      Ας μην το πάω μακρύτερα. Κάνει "μπαμ" τι ακριβώς θέλω να πω.
      Ας παραμείνουμε άνθρωποι και ας διεκδικήσουμε τις αξίες αυτές τουλάχιστον. Είναι σημαντικό.
      Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου για τη συμμετοχή και τις σκέψεις σου.
      Καλό Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή
  23. Την Καλησπέρα μου και από εδώ Γιάννη μου!

    Καταρχήν να σου πω 'μεγειά!' το νέο ντεκόρ!
    Ιντελεκτουάλ και φιλοζοφίκ! :D

    Διάβασα και για τις περιπέτειές σας με το σκυλάκο σας -Ελπίζω να είναι όλα καλά τώρα.. Και όλη σου η οικογένεια να είναι καλά και υγιής.

    Σχετικά με την κατάσταση όλη αυτή εκεί έξω... δεν έχω να πω πολλά.. Ένα γενικό μούδιασμα ακόμα νομίζω... Ένα σφίξιμο μέχρι να δούμε πώς θα καταλήξει όλο αυτό...
    Οντας από εκείνους που μέχρι εχθές πήγαινα στην δουλειά, στο γραφείο, καταλαβαίνω.. Η πόλη σαν μια μόνιμη-Κυριακή-πολύ-πρωί..
    Από σήμερα μόλις η 'ασφάλεια' της τηλε-εργασίας για μένα, (μα ο σύζυγος ακόμα εκεί έξω να κυκλοφορεί στα νοσοκομεία λόγω δουλειάς του..)
    Τι να κάνεις;
    Δύσκολοι καιροί.. και πρέπει όλοι να προσαρμοστούμε αναλόγως..
    Κουράγιο εύχομαι. Κουράγιο και Δύναμη, να το ξεπεράσουμε όσο πιο αλώβητοι γίνεται -σε όλα τα επίπεδα...

    Καλό σου απόγευμα φίλε μου
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαράγδα μου, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω.
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το ...ντεκόρ εδώ στο μπλογκ.
      Ο σκύλος μας είναι σούπερ. Και μακάρι να πάει έτσι Παναγία μου χωρίς κάτι να συμβαίνει αθέατα. Σε ευχαριστώ για την έγνοια σου.
      Ω βλέπω ο σύζυγος είναι στην γραμμή "μάχης" ε; Εύχομαι ολόψυχα ο άνθρωπος να είναι γερός και δυνατός. Ολόψυχα.
      Όσον αφορά αυτό που αντιμετωπίζουμε υπάρχει σκεπτικισμός και αγωνία. Και περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη.
      Στέλνω κάθε μου ευχή κοντά σας. Χάρηκα πολύ Σμαράγδα μου.

      Διαγραφή
  24. Διαβάζοντας τους προβληματισμούς σου φίλε αν και κάπως καθυστερημένα πάλι..σου λέω ότι λίγο πολύ όλοι μας εκεί πάνω κάτω είμαστε..με τις απορίες μας και τα ερωτηματικά μας...
    Πριν 9 χρόνια το 2011 είχα δει μια ταινία στην τηλεόραση..λέγονταν Contagion
    δεν ξερω αν την έχεις δεί η την έχεις ακουστά αλλα τρόμαξα με το προφητικό της θέμα και την θυμήθηκα μολις ακουσα για την πανδημία αυτή....δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ανατριχιαστικες όμοιότητες με το σήμερα έχει..ξαναβλέποντας τη ..γιατί το καναλι κατοπιν απετηση των θεατων του που την θυμήθηκαν την ξαναεβαλε..
    Δεν ξέρω αν όλα αυτα ήταν τυχαία...δεν το θέλω αλλά το μυαλό μου παιζει διάφορα σεναρια..
    Παρ όλα αυτά έχω την εντύπωση ότι μετα από όλα αυτα τα δύσκολα.. μπορεί να περάσει καιρός αλλά θα βγουμε καλύτεροι άνθρωποι ..αν δεν το κάνουμε κακό του κεφαλιού μας φιλε μου..αυτά είναι ανθρώπων έργα..η γη μας χτυπά το καμπανάκι ας το ακούσουμε επιτελούς..!!!
    Να είστε καλά ολοι..καλο ξημερωμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ρούλα μου, την ταινία την είδα πριν λίγες μέρες ναι και πραγματικά ήταν η απόλυτη πρόγνωση μιλάμε. Σε βαθμό άκρως εντυπωσιακό.
    Δεν είμαι από τους ανθρώπους που παίζει με τις θεωρίες συνωμοσίας αν και σε κάθε τέτοια περίπτωση υπάρχουν πολλοί που κερδοσκοπούν και επωφελούνται τα μάλα.
    Ο άνθρωπος έχει περάσει άπειρες φορές από τέτοιες κρίσεις και έχει επιβιώσει αλλά αυτό που δεν ξέρω είναι τι επιπτώσεις θα έχει στην συμπεριφορά και στις σχέσεις μας και πόσο θα κρατήσει.
    Στέλνω χαιρετισμούς Ρούλα μου και τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή