"Political Correct" (Διήγημα, Μέρος 3ο)

(Πολιτικό Θρίλερ)

Περίληψη Προηγουμένων:

Ο Ανδρέας Χρονάκης, Υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας στην ριζοσπαστική αριστερή Κυβέρνηση της χώρας, επισκέπτεται ιδιωτικά μια νύχτα, τον 79χρονο Κομμουνιστή φίλο του Αργύρη Πατεμτζή. Τους δύο άντρες δένει μια βαθιά ανθρώπινη σχέση από το ζοφερό παρελθόν της εξορίας στο Παρθένι της Λέρου στην περίοδο της χούντας, όπου ως κρατούμενος ο Αργύρης γνωρίστηκε με τον τότε νεαρό γιατρό των φυλακών.

Η συνάντησή τους, τους οδηγεί σε έναν απόμακρο νυχτερινό περίπατο στην παραλία του Σχοινιά.

Εκεί ο Ανδρέας, ως υπουργός, εκμυστηρεύεται στον παλιό και έμπειρο φίλο του ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τη σύλληψη των εγκεφάλων μιας συνωμοτικής ομάδας που εξοπλίζει και καθοδηγει επίδοξους τρομοκράτες για ένα πρώτο χτύπημα στη χώρα. Οι εγκέφαλοι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από υψηλές μυστικές υπηρεσίες γνωστών χωρών που εμφανίζονται ως τιμητές στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Ο Υπουργός θέλει να μοιραστεί το τεράστιο άγχος του με έναν παλιό και έμπειρο αγωνιστή έστω και αν αυτός δεν συμμερίζεται την πολιτική του διαδρομή. Ο Αργύρης, προειδοποιεί τον φίλο του ότι οι "δικοί του" πολιτικά άνθρωποι είναι επίφοβοι.
Ο Ανδρέας ενημερώνει στο άφωνο Υπουργικό Συμβούλιο για τις αποκαλύψεις του έχοντας το "πράσινο" φως από τον Πρωθυπουργό να προχωρήσει. 
Το βράδυ προσκαλείται σε ένα Διεθνές συνέδριο ΜΗ.ΚΥ.Ο. από τον πρωθυπουργό για να δοθεί η τελική οδηγία. Μετά την "πύρινη" ομιλία του πρωθυπουργού, συναντιέται σε μια σουίτα του ξενοδοχείου με  τον πρόεδρο ενός ξένου think tank, παρόντος του πρωθυπουργού, για μια επαφή γνωριμίας.

***********************************************************

-Ας καθίσουμε, παρενέβη ο πρωθυπουργός οδηγώντας τους παρισταμένους στους καναπέδες του σαλονιού.

Ο Γκρέϋμαν συνέχισε με τα σπαστά Ελληνικά του.

-Εδώ και καιρό ήθελα να σας γνωρίσω κ. Χρονάκη και να που τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να το κάνω. Καταλαβαίνω την όποια αμηχανία σας. Μου δίνεται η ευκαιρία λοιπόν εν όψει του συνεδρίου να συναντήσω και εσάς και τον Πρωθυπουργό. Ο Λόγος της παρουσίας μου εδώ είναι να σας δώσω μια εικόνα για την Οργάνωση που εκπροσωπώ.

-Παρακαλώ κ. Γκρέϋμαν, παρενέβη ο Πρωθυπουργός.

-Η Οργάνωσή μας, η “Free Mind” είναι μια μεγάλη, διεθνής, μη Κυβερνητική οργάνωση που δραστηριοποιείται σε μια σειρά χώρες με σκοπό την προώθηση ελεύθερων μορφών σκέψης, διοργάνωση φόρουμ, εκθέσεων πάνω σε διάφορα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.

-Σε ποιες χώρες αν επιτρέπετε, μπήκε στην κουβέντα ο Υπουργός.

-Είχαμε και έχουμε παρουσία σε χώρες όπου η κοινή γνώμη προσπαθεί να βρει φιλελεύθερους τρόπους να εκφραστεί. Στην Ουκρανία για παράδειγμα κάναμε ουσιαστική δουλειά, στις χώρες της Βαλτικής επίσης, σε αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής που κυριαρχούν ολοκληρωτικά καθεστώτα...

-Όπως ; διέκοψε ο Υπουργός.

-Νικαράγουα, Βενεζουέλα, Ισημερινό, Βραζιλία, Βολιβία, προσπαθήσαμε και στην Κούβα αλλά βλέπετε εμποδιστήκαμε εκεί....

Ο Ανδρέας Χρονάκης ήδη ένιωθε τον κόμπο στο λαιμό του να αρχίζει να σφίγγει.

-Μάλιστα, είπε λίγο εμφαντικά, “και εδώ ; στην Ελλάδα ; θέλω να πω, το αντικείμενό σας ;”

-Οι χώρες της Βαλκανικής είναι πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας κ. Υπουργέ, βλέπετε διαμορφώνονται τελευταία πολλά και συγκρουόμενα ρεύματα σκέψης και θέλουμε να ακουστεί και ο δικός μας λόγος αλλά θα τολμούσα να πω ότι συναντάμε πολλές δυσκολίες.

Η Τελευταία του κουβέντα ήχησε κάπως σαν καμπανάκι. Ο Πρωθυπουργός εξακολουθούσε να σιωπά ενώ ο Ανδρέας ένιωσε όλο και περισσότερο ότι κάτι δεν πήγαινε καλά αλλά δεν μπορούσε να το εξηγήσει.

-Τι είδους δυσκολίες θέλετε να πείτε ;

Ο Γκρέϋμαν άλλαξε θέση στα σταυρωμένα του πόδια τακτοποιώντας άψογα το ατσαλάκωτο κοστούμι του.

-Να σας πω, έχουμε κάποια, πως να το πω, προβλήματα παρεμπόδισης της λειτουργίας μας από κάποιες κυβερνήσεις, που δεν ξέρω αν εκεί ορισμένοι λειτουργούν με ατομική τους πρωτοβουλία ή εκφράζουν το σύνολο της πολιτικής της κυβέρνησης.

-Μπορούμε να μιλήσουμε πιο ανοιχτά παρακαλώ κ. Γκρέϋμαν, ακούστηκε η φωνή του Πρωθυπουργού.

-Θα συμφωνούσα και εγώ, ας ανοίξουμε τα χαρτιά μας.

-Χαίρομαι Κύριοι, απάντησε ο Γκρέϋμαν, συνεχίζοντας. “Η Ελλάδα ζει στη δίνη της Οικονομικής κρίσης χρέους, αυτό είναι κάτι που το ξέρετε. Όπως επίσης ξέρετε ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για ιδιωτικές επενδύσεις από ξένους οίκους για να επανέλθει η χώρα σε φάση ανάπτυξης”.

-Αυτό είναι κάτι που το επιζητούμε, παρενέβη ο Πρωθυπουργός.

-Χαίρομαι που το επιβεβαιώνετε Κύριοι, για να είμαι ειλικρινείς αρχικά είχαμε κάποιους δισταγμούς με την Κυβέρνησή σας και ανησυχούσαμε με κάποιες, πως να το πω, ξεπερασμένες θέσεις σας αλλά βλέπω τώρα είμαστε σε καλό δρόμο. Άλλωστε η “Free Mind” σκοπό έχει να ανοίξει αυτό το δρόμο στην Ελληνική αγορά για προσέλκυση ξένων funds και επενδυτών που θα νιώθουν όμως σιγουριά και προσήλωση στις αρχές της φιλελεύθερης οικονομίας.

Ο Ανδρέας κοίταξε τον Πρωθυπουργό με νόημα προσπαθώντας να διερευνήσει κάποιο έστω ίχνος αντίδρασής του στα λεγόμενα του ξένου.

-Όμως Κύριοι εδώ υπάρχει και ένα “αλλά”, καλά το είπα ; γιατί με την προφορά της γλώσσας δεν έχω απόλυτη προσαρμογή.

-Για τι πράγμα μιλάτε, έκανε ο Υπουργός.

-Μιλάω για μια σειρά ...παρεμβάσεων στη δράση και τη λειτουργία της οργάνωσής μας κ. Υπουργέ που μας δημιουργούν και ερωτήματα αλλά το κυριότερο προβλήματα.

Ο Πρωθυπουργός κάρφωσε με το βλέμμα του τον Ανδρέα ενώ εκείνος άρχισε να νιώθει ολόγυρα τους τοίχους να τον κλείνουν.

-Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής παρακαλώ ; μπήκε στην κουβέντα ο Πρωθυπουργός.

-Είναι καιρό τώρα που κάποιοι άνθρωποι από τις Υπηρεσίες ασφαλείας της κυβέρνησής σας που κινούνται ασφυκτικά γύρω μας. Ψάχνουν πράγματα, δημιουργούν προβλήματα, ενοχλούν κάποια πρόσωπα σημαντικά για μάς. Αντιλαμβάνεστε έτσι ότι μας δημιουργούνται απορίες και ερωτήματα.

-Τι είδους κινήσεις ; συνέχισε ο Πρωθυπουργός ενώ ο Ανδρέας προσπαθούσε να ελέγξει την ισορροπία του στην ήδη ταραγμένη του εμφάνιση. Ο Γκρέϋμαν σηκώθηκε όρθιος, βάδισε αργά προς το βάθος του σαλονιού και μονομιάς στράφηκε στον Υπουργό:

-Έχετε κάτι μαζί μας κ. Υπουργέ ;

Η ερώτησή του ήχησε σαν πυροβολισμός. Με μιας σε χρόνο δευτερολέπτων όλα αυτά που αντιμετώπιζε και έτρεχε υπηρεσιακά άρχισαν να ολοκληρώνουν το puzzle που συναρμολογούσε. Τώρα κατάλαβε τι ακριβώς άρχιζε να παίζεται γύρω του. Σηκώθηκε από τον καναπέ, βρίσκοντας την χαμένη του ψυχραιμία

-Τι σας κάνει να πιστεύετε κάτι τέτοιο κ. Γκρέϋμαν ;

-Εδώ και καιρό μας παρακολουθείτε, έχετε γίνει η σκιά μας, ίσως να νομίζετε ότι το αγνοούμε ή δεν το έχουμε αντιληφθεί αλλά όπως σας είπα ήδη η πείρα μας σε διάφορες χώρες μας έχει δώσει τη δυνατότητα να καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα.

Ο Ανδρέας ένιωθε ήδη να χάνει τον έλεγχο των κινήσεων. Ένιωθε οι πρωτοβουλίες να φεύγουν από τα χέρια του και να βρίσκεται στη θέση της απολογίας. Ο Γκρέϋμαν συνέχισε κατά ριπάς

-Κατανοώ την αμηχανία σας κ. Υπουργέ, θέλω όμως να σας πω ότι η οργάνωσή μου και εγώ προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο της πίεσής σας, όπως επίσης δεν αντιλαμβάνομαι αν οι ενέργειές σας αυτές είναι προσωπικές σας ή τυγχάνουν της έγκρισης του κ. Πρωθυπουργού σας.

-κ. Γκρέϋμαν, παρακαλώ, η κυβέρνηση λειτουργεί συλλογικά παρενέβη ο πρωθυπουργός, πιθανά βέβαια κάτι να ξεφεύγει από τον πολιτικό μας έλεγχο αλλά σίγουρα μπορούμε να το μαζέψουμε.

-Χαίρομαι κ. Πρόεδρε, ελπίζω την άποψή σας αυτήν να την συμμερίζεται και ο κ. Υπουργός σας εδώ.

Ο Λόγος του είχε γίνει πλέον απροκάλυπτα κυνικός. Το μπλαζέ του ύφος, ανέδυε μια αποφορά ωμής παρέμβασης σαν να μιλούσε με ανθρώπους υποτακτικούς του. Ο Ανδρέας φανερά ενοχλημένος από τον τόνο του Πρωθυπουργού παρενέβη άμεσα.

-Ποιον εκπροσωπείτε κ. Γκρέϋμαν ; ήχησε δυνατά και αποφασιστικά η φωνή του Ανδρέα.

-Εκπροσωπώ την Τάξη κ. Υπουργέ...! και αυτή τη στιγμή η Τάξη που εκπροσωπώ θα ήθελε να λειτουργεί απρόσκοπτα, ελεύθερα, ανεμπόδιστα σε ένα έργο που άλλωστε έμμεσα στηρίζει τη χώρα σας.

Ο Ανδρέας πήρε την κυνική σκυτάλη που του πέταξε ο ξένος και συνέχισε αδιαφορώντας πλέον για τη σιωπή που έδειχνε ο Πρωθυπουργός δίπλα του.

-Μου ακούγεται πολύ αόριστο και ασαφές όλο αυτό κ. Γκρέϋμαν.

-Κύριε Υπουργέ, πως να σας το πω, δεν ξέρω πως το λέτε με ακρίβεια στη γλώσσα σας, δεν θα έλεγα ότι είναι ....political correct να μας δημιουργείτε προβλήματα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άμεση παρεμπόδιση της ελεύθερης δράσης και των δημοκρατικών αρχών στη χώρα σας και κάτι τέτοιο πιστέψτε με δεν θα ωφελήσει τα συμφέροντά σας. Θα ζητούσα λοιπόν ευθέως να ζητήσετε από τους ανθρώπους των υπηρεσιών σας να πάψουν να μας ενοχλούν. Άλλωστε δεν καταλαβαίνω και την αιτία. Δεν θα θέλαμε να χρεωθείτε με συμπεριφορές ολοκληρωτικών καθεστώτων τύπου Βόρειας Κορέας, θα συμφωνήσετε εδώ μαζί μου. Θα εφιστούσα λοιπόν την προσοχή σας στον χειρισμό της κατάστασης. Είστε νέος στην πολιτική, επιτρέψτε μου με σεβασμό μια μικρή πως να το πω “νουθεσία” στον τρόπο δράσης σας. Μην επιτρέπετε σε κάποιους να σας εκθέτουν.

Ο Ανδρέας είχε κοκκινίσει από την ένταση. Η πρόκληση και η αλαζονεία έσκαγαν στα μούτρα του με κρότο. Ένιωθε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Η Φωνή του πρωθυπουργού δίπλα του και το ύφος της ενέτειναν αυτήν του τη διάθεση.

-κ. Γκρέϋμαν, η Κυβέρνηση δεν έχει τέτοια διάθεση και πιθανόν το όλο θέμα να οφείλεται σε παρεξήγηση και άτυχη εμπλοκή υπηρεσιακών παραγόντων, μείνετε ήσυχος καθώς το θέμα θα τακτοποιηθεί και μάλιστα άμεσα.

“Ατυχή εμπλοκή υπηρεσιακών παραγόντων”.......άκουσε καλά ; “να προσέχεις τους δικούς σου”, οι δύο αυτές σκέψεις αναβόσβησαν στο κεφάλι του Ανδρέα σαν ένας δυνατός προβολέας ανάκρισης. Δύο διαφορετικές σκέψεις, λόγια από διαφορετικές αφετηρίες που όμως έδεναν μεταξύ τους με τρόπο εφιαλτικό.

-Χαίρομαι για την κατανόησή σας κ. Πρόεδρε, τόνισε ο Γκρέϋμαν με ύφος νικητή. “Θα μου επιτρέψετε να αποχωρήσω, θεωρώ την συζήτηση μαζί σας χρήσιμη και είμαι σίγουρος ότι συνομιλώ με πολιτικά υπεύθυνους λειτουργούς. Να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο σας και θα έχουμε την ευκαιρία να συνεχίσουμε τις επαφές μας.

Ο Ανδρέας ούτε καν απάντησε. Σαν έφευγε τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Η Έπαρση με την οργή.

-Χάρηκα που σας γνώρισα κ. Υπουργέ, ελπίζω σε επόμενη συνάντησή μας, καλό σας βράδυ.

Έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Μια παγερή σιωπή κάλυψε για αρκετά δευτερόλεπτα το χώρο της πολυτελούς σουίτας. Ο πρωθυπουργός βημάτιζε νευρικά ενώ ο Ανδρέας προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια του και να βάλει μια σειρά στις σκέψεις του. Κανείς δεν έπαιρνε το θάρρος της πρώτης κουβέντας λες και περίμενε ο ένας τον άλλο. Η Φωνή του πρωθυπουργού τελικά άνοιξε πρώτη το διάλογο.

-κ. Χρονάκη μπορούμε να δούμε που βρισκόμαστε στην υπόθεσή μας ;

-Περίμενα τις εντολές σας κ. Πρόεδρε να παρέμβουμε, να κάνουμε συλλήψεις, όλα έχουν ταυτοποιηθεί με προσοχή, με στοιχεία, με αποδείξεις, αλλά πολύ φοβάμαι ότι πιθανόν να έχουμε αργήσει.

Ο Πρωθυπουργός βημάτισε στο μεγάλο σαλόνι αποφεύγοντας να διασταυρωθεί με το βλέμμα του Υπουργού του.

-Δεν ξέρω κατά πόσο θα ωφελήσει μια τέτοια κίνησή μας τώρα κ. Χρονάκη.

Ο Ανδρέας ένιωσε μια μαχαιριά να τον διαπερνά στα σωθικά του, γύρισε απότομα απαντώντας:

-Κατά πόσο θα ωφελήσει ; κ. Πρόεδρε ακούω καλά ; κατά πόσο θα ωφελήσει η σύλληψη των υψηλά διοργανωτών ενός τρομοκρατικού προβοκατόρικου χτυπήματος στην πατρίδα μας ; ενός χτυπήματος που θα μας φέρει στο χείλος ενός δρόμου που δεν ξέρουμε που θα μας οδηγήσει ;

-Μην είμαστε βιαστικοί, είμαι βέβαιος ότι δεν θα προχωρήσουν σε αυτό που σχεδίαζαν.

-κ. Πρόεδρε ακούω καλά ; με όλο το σεβασμό δηλαδή, τι μου ζητάτε ; να παραδώσω λευκούς τους εγκέφαλους μιας οργανωμένης συνωμοσίας επειδή κάποιος πολυτελής κ. Γκρέϋμαν ήρθε εδώ με περισσή θρασύτητα να μας απειλήσει μπροστά στα μούτρα μας ;

-Δεν απείλησε κανέναν...

-Δεν το πιστεύω ειλικρινά αυτό που ζω.

-Κύριε Χρονάκη, είστε υπερβολικός, κατανοώ την έντονη συναισθηματική σας φόρτιση αλλά είναι κάκιστος συμβουλάτορας η θερμή λογική. Ξέρουν άλλωστε ότι γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις και δεν θα επιχειρήσουν ξανά άλλη απόπειρα. Είναι και αυτό μια νίκη μας. Αν προχωρήσουμε σε συλλήψεις και αποκαλύψεις θα έχουμε θέμα, Δεν είμαστε επανάσταση κ. Υπουργέ, οφείλουμε να ακροβατούμε σε κάθε μας βήμα και ολόγυρά μας έχουμε άσχημους συσχετισμούς.

“Πρόσεχε τους δικούς σου....” ήχησε ξανά στο βάθος του μυαλού του η φράση του Αργύρη Πατεμτζή στον εμβρόντητο Ανδρέα. Έκανε ένα βήμα αστάθειας προς τα πίσω, επανερχόμενος στην πραγματικότητα άμεσα. Πήρε ένα ποτήρι, το γέμισε νερό και ήπιε για να συνέλθει και να μπορέσει να συνεχίσει.

-κ. Πρόεδρε, εγώ δεν είμαι μέλος της Βουλής, δεν είμαι πολιτικός καριέρας. Ακολούθησα το κίνημά πρώτα και στη συνέχεια το κόμμα σας γιατί πίστεψα σε αυτό όπως και ολάκερος ο Ελληνικός Λαός. Τον βγάλαμε στα κάγκελα χρόνια τώρα μαζί μας μπροστάρηδες απέναντι στην κρίση και στους δυνάστες του. Παλέψαμε, ματώσαμε, βγήκαμε απ την αφάνεια και αναδείξαμε την πρότασή μας για κάτι απόλυτα διαφορετικό στην κοινωνία μας. Εγώ είμαι ένας ξομάχος. Γιατρός που στρατεύτηκε στο κόμμα σας ακολουθώντας τις ιδέες μου όπως αυτές με περπάτησαν τόσα χρόνια. Πριν λίγο κάτω σας άκουγα πύρινο και καταγγελτικό απέναντι σε κάθε συμβιβασμό. Γέμισαν οι οθόνες με τις διακηρύξεις σας, πέρασαν και περνούν τα λόγια σας σε κάθε σπίτι. Μπαίνουν στην ψυχή του κάθε απλού ανθρώπου που πίστεψε σε σας και στην παράταξη και έρχεστε τώρα να μου μιλήσετε και εσείς για ρεαλισμό ;

Ο Πρωθυπουργός έδειξε φανερά ενοχλημένος. Δεν περίμενε με τίποτα αυτήν την αντίδραση από ένα στέλεχος της Κυβέρνησής του.

-κ. Χρονάκη, η Κυβέρνηση οφείλει να επιβιώσει, να μην πέσει, δεν μπορούμε να συγκρουστούμε άναρχα απέναντι σε όλους, πρέπει να επιλέξουμε προτεραιότητες, να αναζητήσουμε στηρίγματα και τα μέτωπα που έχουμε ανοιχτά μας πιέζουν σε κάτι τέτοιο. Ας ιεραρχήσουμε τα βήματά μας.

-κ. Πρόεδρε, σε λίγες μέρες θα έχουμε, έστω θα είχαμε, αυτό το χτύπημα. Από που πηγάζει η βεβαιότητά σας ότι δεν θα το κάνουν.

-Από την απλή πολιτική λογική, δεν θα προχωρήσουν τώρα.

-Έστω, δεν θα προχωρήσουν αλλά έχετε στο πιάτο μια απίστευτη αποκάλυψη έτοιμη, συγκροτημένη, ταυτοποιημένη. Μια αποκάλυψη που χρόνια καταγγέλατε ως πιθανότητα αλλά ουδέποτε κανείς άγγιξε. Τώρα η Κυβέρνησή μας θα έκανε μια αποκάλυψη συνταρακτική και τους ανοίγετε την πόρτα να διαφύγουν ; είναι δυνατόν ; τι φοβάστε ; ποιον ; αυτούς εκεί έξω τα εκατομμύρια που σας εμπιστεύτηκαν ; Τους έχετε δοσμένους με ένα σας λόγο, ένα κάλεσμα. Τι θα πείτε στους αξιωματικούς που μήνες τώρα κυνήγησαν αυτήν την υπόθεση ; τι θα πείτε στην συνείδησή σας κ. Πρόεδρε ;

-Χρονάκη δεν σου επιτρέπω....! αρκετά προχώρησες...!

-Δεν διεκδίκησα τίποτα, δεν ήμουνα στη Βουλή, αποδέχτηκα το κάλεσμά σας να μπω στην Κυβέρνηση να στηρίξω με τις δυνάμεις μου.

-Αν δεν σε καλύπτει η εξέλιξη των γεγονότων μπορείς να ανακαλέσεις.

Ο Ανδρέας άκουσε έκπληκτος και το τελευταίο ράπισμα της κουβέντας του. Βήμα-βήμα έχανε τον κόσμο γύρω του σαν να ζούσε ένα κακό όνειρο.

-Τι μου ζητάτε κ. Πρόεδρε ;

-Προσωπικά τίποτα, εσύ βάζεις ζήτημα. Αν θεωρείς ότι η διαφωνία είναι αξεπέραστη μπορείς να παραιτηθείς, του είπε με ύφος υπεροπτικό και επιθετικό.

-Ω Όχι κ. Πρόεδρε...! όχι κ. Πρόεδρε...! δεν θα φύγω με σκυμμένο το κεφάλι από κάτι στο οποίο έδωσα κομμάτι της ζωής μου. Δεν θα το κάνω κ. Πρόεδρε.

-Πως ; έκανε εκείνος με μια αντίδραση συνδυάζοντας οργή και φόβο μαζί. “Αναλογίζεσαι τι λες ; θέλεις να γίνεις το όχημα για κυβερνητική κρίση ; θέλεις να μας ρίξεις ; θέλεις να δώσεις λαβή ότι είμαστε μια παρένθεση ; αυτό ζητάς ; να επιβεβαιωθείς προσωπικά ;

-Το αντίθετο επιζητώ. Να επιβεβαιώσω στην πράξη τα λόγια σας στο Υπουργικό συμβούλιο πριν, όσο και στην ομιλία σας στο συνέδριο πριν λίγο. Να επιβεβαιώσω τις διακηρύξεις και τις θέσεις σας. Να πω σε αυτόν τον κόσμο που μας ψήφισε ότι δεν είμαστε μια απ τα ίδια. Ότι δεν είμαστε μια εναλλαγή. Και θα το κάνω κ. Πρόεδρε. Θα συνεχίσω όσο μπορώ. Πιστός στο καθήκον και στις επιταγές της ιδεολογίας την οποία επικαλεστήκατε για να κερδίσουμε τις εκλογές.

-κ. Χρονάκη, μην είστε απόλυτος. Δείτε τα πράγματα λογικότερα. Η Δουλειά σας δεν πήγε χαμένη. Μετά από όλον αυτό το θόρυβο είμαι σίγουρος ότι τα κέντρα που λέτε θα διακόψουν, συνεπώς σε τελική εκτίμηση πάλι κερδισμένοι είμαστε.

-Τα κέντρα δεν θα διακόψουν κ. Πρόεδρε, απλά θα αναβάλλουν. Και την επόμενη φορά θα ξέρουν ότι κατάφεραν να ελέγξουν άμεσα τις πολιτικές κινήσεις μιας ακόμα κυβέρνησης. Θα επανέλθουν από θέση ισχύος, νάστε σίγουρος. Και έπειτα, είναι και το άλλο, τι θα πω, τι θα πούμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους αξιωματικούς που δούλεψαν αυτήν την υπόθεση ;

-Οι αξιωματικοί είναι κρατικοί λειτουργοί, είναι επαγγελματίες. Δουλειά τους είναι να συμμορφωθούν με τις εκτιμήσεις και τις τακτικές της πολιτικής τους ηγεσίας, διαφορετικά καταλαβαίνετε....

-Και έτσι θα έχετε στελέχη επιλεγμένα στις Υπηρεσίες που θα υπακούσουν αλλά στο βάθος θα ξέρουν τις υπαναχωρήσεις σας και τις αναστολές σας.

Ο Πρωθυπουργός έδειξε να μαζεύει τα προσωπικά του αντικείμενα από το τραπέζι.

-κ. Χρονάκη, δεν έχω άλλο χρόνο στη διάθεσή μου, η προσωπική μου εντολή είναι να αναστείλετε άμεσα τις κινήσεις σας και να περιοριστείτε στην επίβλεψη των κύκλων μέχρι να λάβετε νεώτερες οδηγίες.

-Μα κάναμε ολάκερο Υπουργικό Συμβούλιο πριν.

-Θα κάνουμε καινούργιο και θα δώσουμε εξηγήσεις.

-Μην θεωρείτε δεδομένη τη συμμόρφωσή μου κ. Πρόεδρε στην υπαναχώρησή σας, απάντησε με κατηγορηματικό ύφος ο Ανδρέας.

-Τότε λυπάμαι κ. Χρονάκη, αναλαμβάνετε τις ευθύνες για ότι συμβεί, του πέταξε φαρμακερά και λίγο πριν βγει από την πόρτα ακούστηκε η φωνή του

-Και να θυμάστε ότι τα κλιμάκια των Μυστικών Υπηρεσιών είναι ευθύνη του Πρωθυπουργού κ. Χρονάκη.

Ο Ανδρέας προσπάθησε να ελέγξει τη φωτιά που έκαιγε στο κεφάλι του. Αποχώρησε από τη σουίτα κατευθυνόμενος από τις σκάλες στο ισόγειο του ξενοδοχείου στην αίθουσα αναμονής.

Ο ήχος από το υπηρεσιακό του κινητό τηλέφωνο διέκοψε τον ορυμαγδό των σκέψεών του. Απάντησε στην κλήση.

-κ. Φράγκο σε ακούω, βγήκε η φωνή του με ένα ελαφρύ τρέμουλο.

-κ. Υπουργέ οι στόχοι έχουν σκορπίσει σε τρία σημεία αναχώρησης, Αθήνα, Ρόδο και Θεσσαλονίκη. Έχουν αναδιπλωθεί και επίκειται άμεση αναχώρηση στο εξωτερικό.

Ο Ανδρέας ένιωσε το τηλέφωνο να τρέμει στο χέρι του μαζί με την ακατάσταση αναπνοή του. Η Φωνή του Φράγκου τον επανέφερε.

-κ. Υπουργέ, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Αναμένω διαταγές σας.

“Πρόσεχε τους δικούς σου”, αυτή η εφιαλτική παρατήρηση του φίλου του ήχησε πάλι στα αυτιά του σαν κραυγή, όλα γύρω του στο εσωτερικό του ξενοδοχείου είχαν πάρει ένα θολό τόνο.

-κ. Υπουργε ; αναμένω εντολές σας...! είμαστε στο σημείο μηδέν. κ. Υπουργέ...!

(Τέλος 3ου Μέρους, Συνεχίζεται...)

************************************************* 

Σημείωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας:

Το παρόν είναι δημιούργημα προσωπικής μου πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν επιτρέπεται η Αντιγραφή, η Αναδημοσίευση, η οποιαδήποτε χρήση κειμένων χωρίς την έγγραφη Άδειά μου. 

Important Note:

The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.

Κάθε αναφορά του παρόντος διηγήματος σε χώρους, προσωπα, δρώμενα είναι απόλυτα φανταστική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.