"Political Correct" (Διήγημα, Μέρος 5ο)

(Πολιτικό Θρίλερ)

Περίληψη Προηγουμένων:

Ο Ανδρέας Χρονάκης, Υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας στην ριζοσπαστική αριστερή Κυβέρνηση της χώρας, επισκέπτεται ιδιωτικά μια νύχτα, τον 79χρονο Κομμουνιστή φίλο του Αργύρη Πατεμτζή. Τους δύο άντρες δένει μια βαθιά ανθρώπινη σχέση από το ζοφερό παρελθόν της εξορίας στο Παρθένι της Λέρου στην περίοδο της χούντας, όπου ως κρατούμενος ο Αργύρης γνωρίστηκε με τον τότε νεαρό γιατρό των φυλακών.

Η συνάντησή τους, τους οδηγεί σε έναν απόμακρο νυχτερινό περίπατο στην παραλία του Σχοινιά.

Εκεί ο Ανδρέας, ως υπουργός, εκμυστηρεύεται στον παλιό και έμπειρο φίλο του ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τη σύλληψη των εγκεφάλων μιας συνωμοτικής ομάδας που εξοπλίζει και καθοδηγει επίδοξους τρομοκράτες για ένα πρώτο χτύπημα στη χώρα. Οι εγκέφαλοι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από υψηλές μυστικές υπηρεσίες γνωστών χωρών που εμφανίζονται ως τιμητές στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Ο Υπουργός θέλει να μοιραστεί το τεράστιο άγχος του με έναν παλιό και έμπειρο αγωνιστή έστω και αν αυτός δεν συμμερίζεται την πολιτική του διαδρομή. Ο Αργύρης, προειδοποιεί τον φίλο του ότι οι "δικοί του" πολιτικά άνθρωποι είναι επίφοβοι.

Ο Ανδρέας ενημερώνει στο άφωνο Υπουργικό Συμβούλιο για τις αποκαλύψεις του έχοντας το "πράσινο" φως από τον Πρωθυπουργό να προχωρήσει. 

Το βράδυ προσκαλείται σε ένα Διεθνές συνέδριο ΜΗ.ΚΥ.Ο. από τον πρωθυπουργό για να δοθεί η τελική οδηγία. Μετά την "πύρινη" ομιλία του πρωθυπουργού, συναντιέται σε μια σουίτα του ξενοδοχείου με  τον Στηβ Γρκέϋμαν, πρόεδρο ενός ξένου think tank, παρόντος του πρωθυπουργού, για μια επαφή γνωριμίας.

Εκεί θα νιώσει τον κόσμο να γκρεμίζεται γύρω του καθώς ο επισκέπτης τους, με περισσή θρασύτητα, έμεσα αξιώνει την παύση κάθε είδους ενόχλησης σε διάφορα στελέχη τους από τις υπηρεσίες του Υπουργείου απειλώντας άμεσα τον ίδιο τον Υπουργό και την κυβέρνηση για πολιτικές συνέπειες. Το πλήγμα για τον Υπουργό θα είναι ισχυρότερο καθώς διαπιστώνει με τρόμο ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός γίνεται όχημα για να περάσουν αυτές οι πίεσεις στη πράξη. Στο μεταξύ ο Νικηφόρος Φράγκος με το κλιμάκιό του είναι έτοιμο να συλλάβει τους οργανωτές προσδοκώντας το τελικό "οκ" από τον Υπουργό καθώς ο χρόνος στενεύει δραματικά.

Ο Υπουργός την ύστατη στιγμή δίνει εντολή υπηρεσιακά στον αξιωματικό να ακυρώσει τις συλλήψεις και τον καλεί στο γραφείο του για περαιτέρω εξηγήσεις. Εκεί προσπαθώντας να καλύψει την κυβέρνηση για την απόφαση αυτή, του δίνει οδηγίες να προχωρήσει στην σύλληψη των απλών εκτελεστικών οργάνων, οδηγία που φέρνει τέσσερις συλλήψεις.

Ο Ανδρέας Χρονάκης αποφασίζει να δώσει ανοιχτή συνέντευξη τύπου για στην πορεία των γεγονότων και ενημερώνει τον Πρωθυπουργό για τον σχεδιασμό του.

Στην πορεία της μέρας ενημερώνει τα ΜΜΕ για τις συλλήψεις των τεσσάρων, τις προθέσεις τους και την οργάνωση του σχεδίου ανακοινώνοντας παράλληλα και την συνέντευξη τύπου της Πέμπτης.

Όμως τα πρόσωπα που δρουν στο παρασκήνιο ξεκινούν το δικό τους πλάνο για να ματαιώσουν την αναγγελθείσα συνέντευξη με κάθε τρόπο με τον γνωστό Στηβ Γκρέϋμαν να κινεί να νήματα της δράσης και των παρεμβάσεών του στις κορυφές της κυβέρνησης αλλά και αλλού.

****************************************

Το απόγευμα της Τρίτης βρήκε το Υπουργείο σε χαλαρότερους ρυθμούς. Το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού και των στελεχών είχαν αποχωρήσει. Παρέμεναν μονάχα εκεί οι Υπηρεσίες 24ωρης βάσης. Ο Ανδρέας είχε προσπαθήσει το μεσημέρι αργά να κλέψει κάποιες ώρες ηρεμίας για να μπορέσει να συνεφέρει λίγο τον εαυτό του, να μαζέψει τα κουράγια του, να βρει κάποια μέτρα και σταθμά αυτοκυριαρχίας για να μπορέσει να σχεδιάσει τις επόμενες κινήσεις του.

Κατά τις έξι το απόγευμα ήταν όλοι στο γραφείο. Ο Ταξιάρχης, η Δέσποινα και κάποιοι άλλοι στενότεροι συνεργάτες του οι οποίοι παρέμεναν ευπαθείς δέκτες της επικαιρότητας σε κάθε είδηση, σε κάθε πληροφορία.

Είχε μια επόμενη επικοινωνία με τον Νικηφόρο Φράγκο για να μάθει τι γίνεται με τους τέσσερις συλληφθέντες, οι οποίοι κρατούνταν υπηρεσιακά κατά τα προβλεπόμενα. Οι άνθρωποι του Φράγκου ανέκριναν τους συλληφθέντες και οι δύο άντρες έκλεισαν την επαφή τους μένοντας σε κατάσταση ανοιχτής επικοινωνίας για κάθε εξέλιξη.

Το βράδυ, θα ήταν πολύ δύσκολο με ένταση και πίεση καθώς ο Ανδρέας θα έβγαινε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της δημόσιας τηλεόρασης για το θέμα. Ο ορυμαγδός των τηλεοπτικών δελτίων είχε ήδη ξεκινήσει με πρώτο θέμα φυσικά τις ανακοινώσεις του Υπουργού και των γεγονότων.

Παρακολουθούσαν από το γραφείο του Ανδρέα το κλίμα των ειδήσεων.

Στο γραφείο του Ανδρέα επικρατούσε ένα μικρός πανικός. Μηχανήματα, κάμερες, τεχνικοί για να προετοιμάσουν την ζωντανή σύνδεση. Είχαν πάει στο γραφείο του Ταξιάρχη με την Δέσποινα μέχρι να τους καλέσουν. Ο Ταξιάρχης τον ρώτησε

-Πως νιώθεις ; είσαι εντάξει ;

-Είμαι καλά ναι, δεν έχω περιθώρια για να μην είμαι, θα τα καταφέρουμε. Στα άλλα κανάλια θα βγει κανείς ; τι έχεις κανονίσει ;

-Εντάξει, γκρίνιαξαν λίγο οι άλλοι που θα έβγαινες μόνο στη Δημόσια τηλεόραση αλλά μην δίνεις σημασία, δεν θα κάνουμε πασαρέλα στα δελτία. Αν χρειαστεί θα βγει ο εκπρόσωπος τύπου του Υπουργείου, ο Διαμαντάκος, είναι αητός, μην τον φοβάσαι.

-Δεν φοβάμαι αυτόν Ταξιάρχη, άλλα φοβάμαι.

Ο Ταξιάρχης τον κοίταξε διερευνητικά, η Δέσποινα δίπλα του κρεμόταν από τα χείλη του. Ένιωθε συγκίνηση για τους ανθρώπους αυτούς. Πριν προλάβει να τον ρωτήσει ο Ταξιάρχης, ήρθαν τα παιδιά από την τηλεόραση.

-κ. Υπουργέ, σε λίγο βγαίνετε, ελάτε λίγο μέσα στο γραφείο να σας τοποθετήσουμε στο χώρο να δουν και τα παιδιά τις λεπτομέρειες, ξέρετε, φωτισμό, μακιγιάζ και τα γνωστά.

Όλα έγιναν σύμφωνα με τα καθιερωμένα. Ο Ανδρέας πήρε θέση στο γραφείο του. Ένιωθε πιεσμένος και άβολα καθώς πρώτη φορά θα αντιμετώπιζε κάτι τέτοιο σε ζωντανή σύνδεση. Από το συνεργείο του εξήγησαν τις τεχνικές και όλα ήταν έτοιμα να ξεκινήσουν.

Παράλληλα όλοι ήταν συντονισμένοι στο γραφείο του Υπουργού Ασφαλείας, ο καθένας με το δικό του ρόλο και τους δικούς του σχεδιασμούς.

Το πρωθυπουργικό γραφείο, οι ξένες πρεσβείες, τα γραφεία των κομμάτων, το μεγάλο πλούσιο δωμάτιο στην έπαυλη του κ. Στηβ Γκρέϋμαν, η μικρή βεράντα στο σπιτάκι του παλιού του φίλου του Αργύρη, το δικό του σπιτικό με την Γυναίκα του και τα παιδιά του. Ήταν όλοι εκεί. Καθένας για έναν ξεχωριστό ρόλο και διάθεση απέναντί του.

Η Δέσποινα πήγε κοντά του και του παρέδωσε τον φάκελο με τα στοιχεία του. Το βλέμμα της πριν φύγει ήταν γεμάτο συμπαράσταση.

Τα φώτα άναψαν, η κάμερα μπήκε σε φάση εστίασης. Συνδέθηκαν με το κεντρικό στούντιο του δελτίου ειδήσεων και ο Ανδρέας ένιωσε τους σφυγμούς της καρδιάς του να ανεβάζουν ρυθμούς. Απέναντί του, εκτός από τα παιδιά του συνεργείου είχε και τον στενό του συνεργάτη τον Ταξιάρχη, του οποίου το μπόι εκείνες τις στιγμές φάνταζε τεράστιο σαν συμπαράσταση.

-κ. Υπουργέ καλησπέρα σας....! η φωνή του κεντρικού παρουσιαστή του δελτίου ειδήσεων έβαλε πλέον τον Ανδρέα σε τροχιά της σύνδεσης.

Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή αλλά ο δημοσιογράφος δεν είχε επιθετική διάθεση απέναντί του. Ο Ανδρέας ενημέρωσε με σαφήνεια για την όλη κατάσταση και τα γεγονότα. Ήταν προσεκτικός, μετρημένος, χωρίς έπαρση.

-κ. Υπουργέ, στις πρωινές σας δηλώσεις σήμερα, αφήσατε σαφείς υπαινιγμούς και αναφορές για παρασκήνιο γύρω από αυτήν την υπόθεση. Μάλιστα ο λόγος σας είχε τη διάθεση για να μιλήσετε για πιέσεις που έχετε δεχθεί. Καταλαβαίνετε ότι μια τέτοια αναφορά είναι πολύ σοβαρή και οφείλετε τόσο εσείς όσο και η Κυβέρνηση να ρίξετε άπλετο φως στην υπόθεση, ήταν η ώρα για την “καυτή” ερώτηση του δημοσιογράφου.

Ο Ανδρέας πήρε μια ανάσα και προχώρησε στην απάντησή του. Παραδέχτηκε την ύπαρξη παρασκηνίου, ήταν προσεκτικός για τις πιέσεις. Μίλησε για την ύπαρξη κέντρων που είναι πίσω από τα εκτελεστικά όργανα που συνελήφθησαν. Τόνισε ιδιαίτερα ότι η ανάκριση τρέχει και η υπόθεση είναι σε ροή και κατέστησε σαφές ότι κάτι μεγάλο κρύβεται πίσω αυτήν.

Ακολούθησε σημαντικός και “καυτός” διάλογος με τον δημοσιογράφο και η συνέντευξη έκλεισε με τον Ανδρέα να παραπέμπει στην συνέντευξη τύπου της Πέμπτης όπου εκεί θα κατατεθούν συγκεκριμένα και περισσότερα στοιχεία.

Η ζωντανή σύνδεση τελείωσε, ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων προσπαθούσαν να μαζέψουν τα πράγματά τους στο γραφείο του Υπουργού και ο Ανδρέας αφού ευχαρίστησε και χαιρέτισε τους ανθρώπους έφυγε κάθιδρος στο γραφείο του Ταξιάρχη. Το χαμόγελο της Δέσποινας και η θετική όψη του στενού του συνεργάτη τον έκαναν να νιώσει καλύτερα, να ανασάνει. Του έσφιξαν το χέρι.

-Καλά τα πήγες...! μια χαρά. Ταρακούνησες πράγματα με προσοχή, χωρίς κραυγές και λεονταρισμούς.

-Νομίζεις ;

-κ. Υπουργέ μπράβο, συμπλήρωσε η Δέσποινα.

Προσπάθησαν να ηρεμήσουν και να χαλαρώσουν, όχι όλοι βέβαια γιατί η Δέσποινα και κάποιοι άνθρωποι του γραφείου τύπου του Υπουργείου ήταν κρεμασμένοι πάνω στη συνέχεια του δελτίου για να μετρήσουν αντιδράσεις.

Η Νύχτα προχώρησε. Ήταν πλέον πολύ αργά και έπρεπε κάποια στιγμή να αποχωρήσουν. Οι συζητήσεις, οι ενημερώσεις, τα τηλέφωνα και οι επικοινωνίες αραίωσαν. Μια βαριά κούραση απλώθηκε σε όλους. Το σκοτάδι εκείνης της νύχτας Τρίτης προς Τετάρτη δεν ήταν ανενεργό για πολλούς. Για κάποιους μάλιστα ήταν απίστευτα γεμάτο με σχεδιασμούς, για τα δρώμενα της μέρας που ξημέρωνε. Κάποιοι σχεδιασμοί που έμελλε να αλλάξουν τα πάντα δραματικά.

Η Τετάρτη είχε πάρει πλέον τις πρώτες της ώρες. Η Πόλη είχε βρει τους γνωστούς της ρυθμούς αλλά η επικαιρότητα ήταν φορτωμένη αρκετά. Στο Υπουργείο ασφαλείας όλα λειτουργούσαν σε ιδιαίτερα ανεβασμένους ρυθμούς. Από τη μία η αναγγελθείσα βαρυσήμαντη συνέντευξη του Υπουργού για την Πέμπτη μεσημέρι, από την άλλη η πορεία των διαδικασιών-ερευνών μετά τις συλλήψεις των τεσσάρων ατόμων με κατηγορίες για σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης με σκοπό τη διενέργεια δολοφονικών πράξεων με στόχευση την πρόκληση καταστροφών και θανάτων.

Ο Ανδρέας Χρονάκης είχε φτάσει στο γραφείο του εδώ και ώρα. Την προηγούμενη νύχτα είχε προσπαθήσει να ξεκλέψει κάποιες πολύτιμες ώρες ηρεμίας, ξεκούρασης και γαλήνης που είχε τόσο ανάγκη. Στο γραφείο του, κατά τα συνήθη, είχε την πρώτη του μικρή συνεδρία με την Γραμματέα του και τον Διευθυντή του προσωπικού του γραφείου για το πρόγραμμα της ημέρας.

-Τι έχουμε για σήμερα πέραν των γνωστών Δέσποινα ;

-κ. Υπουργέ να σας θυμίσω για την μεγάλη συγκέντρωση των Συνταξιούχων στο κέντρο σήμερα στις 11:30 το πρωί.

-Με όλα αυτά που συμβαίνουν παράλληλα κόντεψα να το ξεχάσω Δέσποινα. Δεν νομίζω να έχουμε να πούμε κάτι παραπάνω για αυτό έτσι ; οι οδηγίες είναι σαφείς. Η Ηγεσία της Αστυνομίας έχει πάρει κατευθύνσεις, καλά τα λέω ;

-Πολύ σωστά. Οι εκτιμήσεις μιλάνε για πολύ μεγάλη συγκέντρωση κ. Υπουργέ και το κλίμα, όπως ήδη γνωρίζετε, δεν είναι και το καλύτερο για την Κυβέρνηση.

-Ναι, δυστυχώς το ξέρω Δέσποινα, κράτα με ενήμερο για την εξέλιξη της συγκέντρωσης, πιστεύω και υπηρεσιακά να την παρακολουθούμε.

Στο πρόσωπό του κατάφερε και σχηματίστηκε ένα μικρό χαμόγελο. Η Σκέψη του πήγε στον παλιό καλό του φίλο, τον Αργύρη Πατεμτζή. Ποτέ του δεν έλειψε από τέτοιες συγκεντρώσεις και κάπου τον έφερνε στη σκέψη του εκεί μπροστάρη όπως πάντα. Επανέφερε το μυαλό του στην πραγματικότητα γυρίζοντας προς τη Δέσποινα.

-Και να μου φέρεις σε παρακαλώ τους φακέλους για το γνωστό θέμα για να αρχίσουμε να βλέπουμε τι θα πω αύριο στην συνέντευξη.

Η Δέσποινα αποχώρησε συγκαταβατική.

Οι ώρες προχώρησαν. Ο Ανδρέας Χρονάκης με τους άμεσους συνεργάτες του είχε ήδη ξεκινήσει να διαμορφώνει την προετοιμασία της συνέντευξης τύπου της Πέμπτης. Από κοντά είχε συνεχείς επαφές με υπηρεσιακούς παράγοντες για το θέμα των ανακρίσεων, για το κλίμα της κοινής γνώμης όπως επίσης και για το κλίμα που προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν τα κέντρα ενημέρωσης. Επίσης η Δέσποινα τον ενημέρωσε ότι η συγκέντρωση των συνταξιούχων ξεπερνούσε κάθε προσδοκία σε συμμετοχή, ήταν μαχητική και η κεντρική πλατεία της πόλης είχε κατακλυσθεί σε όλη της την έκταση.

-Πως βλέπεις να διαμορφώνεται το κλίμα Ταξιάρχη εκεί έξω ;

-Ανδρέα, μην βλέπεις την άψογη στάση αυτών στην Δημόσια τηλεόραση. Στα άλλα μέσα και στον τύπο έχουν αρχίζει να χτίζουν κλίμα διάστασης με τον πρωθυπουργό.

Πλησίαζε πια μεσημέρι, μέσα στο φόρτο της δουλειάς τους, η βιαστική εισβολή, θα έλεγε κανείς, της Δέσποινας στο γραφείο ήρθε να τους σοκάρει:

-Τι συμβαίνει Δέσποινα ; εκείνη, με μια μάσκα τρόμου στο πρόσωπό της κατάφερε να ψελλίσει:

-κ. Υπουργέ, σας θέλει επειγόντως ο Αρχηγός της Αστυνομίας.

Ο Ανδρέας αντάλλαξε ματιές ανησυχίας με τον Ταξιάρχη και δύο ακόμα στελέχη του στο γραφείο.

-Να περάσει αμέσως...!

Ο Στρατηγός, ο αρχηγός της Αστυνομίας μπήκε κάθιδρος στο γραφείο.

-Τι συμβαίνει κ. Γραμματικάκη, παρακαλώ.

Ο Στρατηγός ξεκίνησε προσπαθώντας να αρθρώσει λόγο με σταθερότητα.

-κ. Υπουργέ, έξω στην συγκέντρωση των Συνταξιούχων, έχουμε πρόβλημα.

-τι πρόβλημα Στρατηγέ ;

-είχαμε επεισόδια κ. Υπουργέ... κάτι συνέβη... κάτι άσχημο... κάτι ανεξέλεγκτο.

Ο Ανδρέας πετάχτηκε θορυβημένος από την καρέκλα του, έκανε τον κύκλο απ το γραφείο του και πλησίασε τον Αρχηγό.

-Όταν λες άσχημο τι εννοείς αρχηγέ...!

Εκείνος άρχισε να κάνει την αναφορά του.

-Η Συγκέντρωση ήταν μεγάλη, πολύς κόσμος και με έντονη παρουσία. Η πλατεία ήταν γεμάτη. Όλα πήγαιναν καλά. Οι δυνάμεις μας ήταν απόλυτα διακριτικές στις παρυφές του σχεδιασμού μας. Κάποια στιγμή οι διαδηλωτές κινήθηκαν με κατεύθυνση μπροστά... έβγαλε το μαντήλι του και προσπάθησε να σκουπίσει τον ιδρώτα από το πρόσωπό του. Συνέχισε με ταραχή:

-Εκεί στο πλάι, κάποια στιγμή κάτι έγινε, από τις αναφορές των επικεφαλής αλλά και τις κάμερες στο κέντρο ελέγχου είδαμε 3-4 άτομα να ξεπετάγονται κατά μιας διμοιρίας που ήταν εκεί. Έπεσαν δύο μολότοφ στα πόδια τους...

-Και λοιπόν Στρατηγέ, μέχρι τώρα μου περιγράφεις μια δυσάρεστη αλλά γνωστή κατάσταση θα έλεγα ρουτίνας σε τέτοια γεγονότα. Προχώρα.

Ο Αρχηγός κόμπιασε:

-Από τις δύο διμοιρίες που ήταν εκεί έγινε κίνηση στο μέρος των διαδηλωτών επιθετική, ρίχτηκαν χημικά στο πλήθος στα πλάγια.

Ο Ανδρέας πήρε έναν μορφασμό τρόμου, ο αρχηγός συνέχιζε:

-Η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική, οι διαδηλωτές υποχώρησαν πιεσμένοι και από τους δικούς μας. Μαζεύτηκε πλήθος πανικόβλητο στις σκάλες στην πλατεία... εκεί....

-Θεέ μου...! κατάφερε να ψελλίσει ο Ανδρέας.

-Εκεί, δύο-τρεις έπεσαν από την πίεση του κόσμου. Ακολούθησε τρόμος. Ποδοπατήθηκαν στις σκάλες, έγινε πανδαιμόνιο...

-Στρατηγέ συνειδητοποιείς τι μου λες ; τι έχει συμβεί εκεί ; Μίλα πανάθεμά με...!

-Δεν έχω πλήρη εικόνα κ. Υπουργέ, υπάρχουν πολλοί τραυματίες, έχουμε πληροφορίες για σοβαρούς τραυματισμούς...

Ο Ανδρέας ήταν έξαλλος:

-Ποιος έδωσε την εντολή για τα χημικά Αρχηγέ ;

........................

-Σας ρώτησα κάτι Στρατηγέ και θέλω απάντηση τώρα...! ποιος έδωσε την εντολή για τα χημικά ; δόθηκε τέτοια εντολή από το κέντρο από εσάς ;

-Όχι κ. Υπουργέ, ξεκάθαρα όχι.

Ο Ανδρέας έπιασε το πρόσωπό του με τα χέρια του.

-Θέλεις να μου πεις ότι οι διμοιρίες έδρασαν μόνες τους, χωρίς αναφορά, με δική τους πρωτοβουλία, επαγγελματίες αστυνομικοί, αυτό μου λες Στρατηγέ ; πάμε γρήγορα στο Κέντρο επιχειρήσεων θέλω να δω το υλικό τώρα, έχεις εικόνα ;

-Έχω κ. Υπουργέ.

Ένας όμιλος ανθρώπων έφυγαν αλαφιασμένοι, έντρομοι θα έλεγε κανείς στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Αστυνομίας τρεις ορόφους πιο κάτω στο κτίριο. Μπήκαν μέσα στην τεράστια αίθουσα με τις Οθόνες και τις συνδέσεις με τις διάφορες μονάδες. Ένα κλίμα άρρωστου πυρετού επικρατούσε σε όλον τον όροφο. Φωνές, ανταποκρίσεις, εικόνες, εντολές, ερωτήματα έπεφταν βροχή. Στάθηκαν σε μια οθόνη και ένας αστυνομικός πήρε εντολή να παίξει στο βίντεο τις συγκεκριμένες λήψεις. Η Ροή της εικόνας ξεδίπλωσε στα μάτια τους έναν εφιάλτη:

Φάνηκε η ροή του κόσμου των συνταξιούχων στο δρόμο. Οι διμοιρίες των δυνάμεων Τάξης ήταν τραβηγμένες ψηλά. Όμως εκεί στο πλάι είχαν απομείνει δύο διμοιρίες κοντά στο πλήθος. Ξαφνικά είναι ορατή μια επιθετική κίνηση τριών-τεσσάρων νεαρών στις αστυνομικές δυνάμεις. Δύο μολότοφ ρίχτηκαν στα πόδια τους. Η Κάμερα δείχνει τους νεαρούς να διαφεύγουν τρέχοντας στα πλάγια της διαδήλωσης και τις διμοιρίες να κινούνται επιθετικά στο πλήθος των συνταξιούχων. Ξαφνικά φαίνονται οι εκρήξεις και ο καπνός από δύο-τρία χημικά που ρίχνονται στο πλήθος ανάμεσα. Το πλήθος πιέζεται στην μία και μοναδική κατεύθυνση που έχει, στις μεγάλες σκάλες της λεωφόρου που οδηγούν κάτω στην πλατεία. Αυτό που ακολουθεί θυμίζει χάος. Ο Ανδρέας και οι άλλοι παριστάμενοι βλέπουν παγωμένοι ένα πλήθος γερόντων χιλιάδων πνιγμένων στα χημικά να τρέχει να διαφύγει πίσω στα σκαλιά της πλατείας. Άνθρωποι συνωστίζονται σαν τα σταφύλια εκεί με τον τρόμο στα πρόσωπά τους. Κάποιοι λυγίζουν. Πέφτουν. Και εκεί αυτό που ακολουθεί δεν περιγράφεται. Άνθρωποι κατρακυλούν στις σκάλες, καταπατούνται, φωνάζουν, ικετεύουν. Οι δύο διμοιρίες αποχωρούν σταματώντας την πίεση.

-Θεέ μου.....! ο Ανδρέας και οι παριστάμενοι είναι ένα βήμα πριν την κατάρρευση...

Οι εικόνες που έχουν καταγράψει οι κάμερες ελέγχου είναι εικόνες κόλασης. Στο πέρασμα των επόμενων λεπτών, και ενώ ο καπνός των χημικών έχει διαλυθεί στα σκαλιά παραμένουν πεσμένοι δεκάδες άνθρωποι, άλλοι ακίνητοι, άλλοι να προσπαθούν να κινηθούν, κάποιοι να φύγουν, και ένα βουητό, ένα Δαντικό βουητό χιλιάδων ανθρώπων που σπεύδουν στους πεσμένους. Και μετά, εκείνη η κραυγή, εκείνη η κραυγή που σκεπάζει τα πάντα και διαπερνά τα τύμπανα του Ανδρέα

“Δολοφόνοι...... Δολοφόνοι...”

-Τι κάνατε Στρατηγέ... Θεέ μου τι κάναμε.... προσπάθησε να συνέλθει και συνέχισε.

-Τι πληροφορίες έχεις ; τι εικόνα έχεις ; πάρε τα νοσοκομεία, στείλε τους ανθρώπους σου εκεί, Δέσποινα, άνοιξε τα μέσα και κάντε μια ομάδα να έχω εικόνα. κ. Γραμματικάκη, φρόντισε να εξαφανίσεις τις δυνάμεις σου από εκεί και θέλω τα στοιχεία των διμοιριών που αποσπάστηκαν από τους άλλους κάτω δίπλα στον κόσμο.

Ο Αρχηγός χλώμιασε

-Σε δεκαπέντε λεπτά στο γραφείο μου θέλω την αναφορά σου.

Έφυγαν, γύρισε στο γραφείο του έντρομος.

-Ταξιάρχη ; δεν είναι δυνατόν.....! έκατσε με μια διάθεση απόγνωσης στο γραφείο του, στα διπλανά γραφεία επικρατούσε πανδαιμόνιο. Τα λεπτά κυλούσαν βασανιστικά.

-Δέσποινα τι λένε στα ραδιόφωνα, τι πληροφορίες υπάρχουν ;

-κ. Υπουργέ μιλάνε για δεκάδες τραυματίες, πολλοί με θλαστικά τραύματα και ακόμα περισσότεροι με αναπνευστικά και....

-και ; μίλα....!

-Υπάρχει αναφορά για έναν αριθμό σοβαρών τραυματιών που τους πήραν οι πρώτες βοήθειες σε κρίσιμη κατάσταση...

-Χριστέ μου....! Χριστέ μου...!

-Ανδρέα προσπάθησε να συγκρατηθείς, έκανε ο Ταξιάρχης με μια διάθεση που δεν την πίστευε καλά-καλά και ο ίδιος.

-Ταξιάρχη έχεις αντιληφθεί τι έχει γίνει ; κατάλαβες τι έγινε ;

-Τι θες να πεις ;

-Τι θέλω να πω ; μα δεν βλέπεις ότι μας έστησαν...! δεν βλέπεις τι κρύβει όλο αυτό Ταξιάρχη ;

-Θέλεις να πεις ότι σχετίζεται με την υπόθεσή μας ;

-Αυτό ακριβώς Ταξιάρχη...! οι εικόνες, η συγκυρία, η επικαιρότητα, αυτό που είδες πριν λίγο φωνάζει δεν το βλέπεις ; κραυγάζει...! μας έστησαν, οι εντολές ήταν σαφείς, οι δυνάμεις της αστυνομίας να ήταν μακριά από τους διαδηλωτές. Τι δουλειά είχαν οι διμοιρίες εκεί ; ποιος ο ρόλος των νεαρών με τις κουκούλες και τις μολότοφ ; σαν να το περίμεναν...! σαν να το ήξεραν...! είναι αδίστακτοι Ταξιάρχη, δεν έχουν αναστολές πουθενά.

-Ανδρέα μήπως είσαι υπερβολικός ; σκέψου...

-Τι να σκεφτώ ; όλα ήταν στημένα με έναν απίστευτο σχεδιασμό. Η αφορμή βρέθηκε, ο χώρος ήταν ο πιο κατάλληλος για να αποχωρήσει ο κόσμος. Μια μονάχα δυνατότητα διαφυγής είχαν Ταξιάρχη δεν το είδες ; εκεί...! με στόχο να γίνει αυτό που έγινε. Τι δεν καταλαβαίνεις ; φώναξε.

Μετά από κάποια λεπτά που φάνηκαν αιώνες ήρθε στο γραφείο ο Αρχηγός. Στεκόταν δεν στεκόταν στα πόδια του.

-Σ’ ακούω Στρατηγέ.

-κ. Υπουργέ επικοινώνησα με τα κεντρικά νοσοκομεία. Τρεις ηλικιωμένοι διαδηλωτές είναι σε κρίσιμη κατάσταση, πολυτραυματίες. Νοσηλεύονται διασωληνωμένοι. Υπάρχουν δεκάδες τραυματίες σε σοβαρή κατάσταση και πολλοί ακόμα που έχουν μεταφερθεί στα νοσοκομεία.

Ο Ανδρέας έπιασε το πρόσωπό του απεγνωσμένος, δεν πίστευε όσα άκουγε....

-Στρατηγέ, τι εικόνα έχεις από το χώρο συγκέντρωσης.

-κ. Υπουργέ, το πλήθος σε μεγάλο βαθμό παραμένει στην πλατεία. Κατεβαίνει κόσμος πολύς, η κατάσταση είναι έκρυθμη, υπάρχουν διαδηλωτές που κινούνται κατά δω. Τα πράγματα είναι εξαγριωμένα.

-κ. Υπουργέ ο πρωθυπουργός στο τηλέφωνο, ακούστηκε η φωνή της Δέσποινας σαν άγγελος της κόλασης. Ο Ανδρέας πήρε στο χέρι τρεμάμενος το τηλέφωνο. Οι φωνές του πρωθυπουργού που άκουγε στο ακουστικό ηχούσαν σαν εκτελεστικό απόσπασμα.

-κ. Χρόνακη τι συμβαίνει ; θέλετε να μας καταστρέψετε ειλικρινά ; για όνομα του Θεού τι κάνετε ;

-κ. Πρόεδρε, δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεν είναι δική μας εντολή όλο αυτό. Προσπάθησε να συντάξει την άμυνά του απέναντι στην πρωτοφανή επίθεση που δεχόταν.

-Δεν είναι δική σας εντολή ; κ. Υπουργέ αντιλαμβάνεστε τι μου λέτε ; έχετε συνείδηση των λόγων σας ; θέλετε να μου πείτε ότι βγαίνει έξω κάθε δύναμη της Αστυνομίας και κάνει του κεφαλιού της ; Έχετε τεράστια ευθύνη κ. Υπουργέ, γράφετε ιστορία αυτή τη στιγμή. Σε πρώτο στάδιο είστε σε φάση αφαίρεσης αρμοδιοτήτων. Έξω ζητάνε την κεφαλή σας επί πίνακι δεν το έχετε μάθει ; Έχουμε διαδηλώσεις παντού, ο κόσμος σας αποκαλεί δολοφόνο. Παρακαλώ κάθε σας ενέργεια θα αναφέρεται πριν στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και το απόγευμα συγκαλείται έκτακτο Υπουργικό συμβούλιο.

Η σιωπή που ακολούθησε την συνομιλία έμοιαζε με τάφο στον Ανδρέα. Τον διέκοψε η φωνή της Δέσποινας. Κανείς δεν είχε πλέον την αίσθηση του χρόνου που κυλούσε.

-Ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος θα κάνει δηλώσεις...! ακούστηκε η φωνή της.

-Συντονίσου να ακούσουμε παρενέβη ο Ταξιάρχης. Η Μεγάλη οθόνη άνοιξε στο γραφείο του Υπουργού. Η Δημόσια τηλεόραση μετέδιδε συνεχή ροή ειδήσεων από τα γεγονότα. Εικόνες χιλιάδων οργισμένων διαδηλωτών στην κεντρική πλατεία όσο και άλλες πόλεις και η ιαχή “Δολοφόνοι” γεμίζουν το χώρο. Η φωνή της δήλωσης του Κυβερνητικού εκπροσώπου συνοδεύει την σφιγμένη του παρουσία. Ανάμεσα στα λόγια του ακούγεται:

“...Η Κυβέρνηση καταδικάζει με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο την σημερινή επίθεση στους συνταξιούχους διαδηλωτές....Δηλώνουμε ότι οι έρευνες για την διερεύνηση των συνθηκών των γεγονότων αυτών θα φτάσουν σε βάθος χωρίς να διστάσουμε μπροστά σε οτιδήποτε...Το μαχαίρι της αλήθειας θα φτάσει ως το κόκκαλο...Η Κυβέρνηση δηλώνει ξεκάθαρα ότι αναλαμβάνει πλήρως τις πολιτικές της ευθύνες που αφορούν την πολιτική ηγεσία των δυνάμεων ασφαλείας, η οποία δεν είναι στο απυρόβλητο με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει άμεσα...όσοι νομίζουν ότι με τυχόν προσωπικές πολιτικές και λαθεμένες τακτικές μπορούν να βλάψουν την χαραγμένη πολιτική μας κάνουν μεγάλο λάθος...βρισκόμαστε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των τραυματισμένων διαδηλωτών παρέχοντας κάθε δυνατή τους υποστήριξη...σήμερα αργά το απόγευμα ο πρωθυπουργός συγκαλεί έκτακτο Υπουργικό συμβούλιο με μοναδικό θέμα τα σημερινά γεγονότα...καλούμε όλες τις πλευρές να επιδείξουν άμεσα αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα...”

-Καταλαβαίνεις ότι μας στοχοποίησε άμεσα Αργύρη, του είπε ο Ταξιάρχης.

-Είναι το τελευταίο που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή πίστεψέ με. Η κατάσταση των ανθρώπων είναι αυτή που...Θεέ μου...Ταξιάρχη είμαι γιατρός...! κλήθηκα εδώ να δώσω και την ψυχή μου σε αυτήν την προσπάθεια χωρίς να προσμένω καριέρα...θεράπευα μια ζωή τον ανθρώπινο πόνο και την αρρώστια και σήμερα όλη η χώρα με λούζει με την ετικέτα “δολοφόνος”... δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό Ταξιάρχη καταλαβαίνεις ; δεν το μπορώ...! είναι άδικο πανάθεμά τους...! κραύγασε σε τόνο δραματικό. Σε κλάσματα δευτερολέπτου τα μάτια του τρεμόπαιξαν και με τις κινήσεις των χεριών του σαν να ήθελε να αποδιώξει κάτι σημαντικό, έτρεξε έξω στα διπλανά γραφεία

-Δέσποινα...! Δέσποινα...! άκου με, παράτα τα όλα αυτή τη στιγμή και γράψε ένα κινητό. Γράψε τι με κοιτάς...! η νεαρή γυναίκα τρομαγμένη με την εμφάνιση του προϊσταμένου της ήδη σημείωνε σε ένα σημειωματάριο.

-Κάλεσε αυτό το τηλέφωνο τώρα αμέσως και έλα μέσα να μου το δώσεις.

-Ποιον ζητάω κ. Υπουργέ.

-τον κ. Αργύρη Πατεμτζή....! Αργύρης Πατεμτζής εντάξει ; και πες του ότι μου τον δίνεις, τώρα...!

Άφησε το διπλανό γραφείο γυρίζοντας στο δικό του. Τα μάτια του έμειναν καρφωμένα στην Οθόνη της τηλεόρασης και τις διαδηλώσεις στους δρόμους της πόλης. Διαδηλώσεις που ήδη έπαιρναν τη μορφή ταραχών και επιθέσεων και από άλλα στοιχεία που είχαν εμπλακεί στην ανεξέλεγκτη οργή του κόσμου.

-Δεν απαντά κ. Υπουργέ...!

-Τι ;

-Το τηλέφωνο που μου είπατε δεν απαντά...!

-Προσπάθησε πάλι σε παρακαλώ, προσπάθησε...! κάνε Θεέ μου να το σηκώσει, κάνε να το σηκώσει.

-κ. Υπουργέ δεν απαντά όχι.

-Δέσποινα, άκου. Πάρε τηλέφωνο στα νοσοκομεία, φρόντισε αν γίνεται να δεις αν στα ονόματα των τραυματισθέντων είναι και αυτό που σου έδωσα.

-Ποιος είναι κ. Υπουργέ ;

Ο Ανδρέας κοντοστάθηκε με βλέμμα απλανές και απάντησε κατεβάζοντας απότομα τον τόνο της φωνής του σαν να μίλαγε μονάχα στον εαυτό του.

-Κάποιος που έλεγε αλήθεια Δέσποινα... κάποιος που αυτή τη στιγμή οι συγκυρίες μπορεί να τον φέρουν μια ακόμα φορά στη δίνη του κυκλώνα.

.............................................

Το δορυφορικό κινητό τηλέφωνο ήχησε στο μεγάλο πολυτελές σαλόνι της πλούσιας έπαυλης.

Ο Ήχος από την αναμετάδοση των γεγονότων σε ζωντανή σύνδεση από την τηλεόραση ηχούσε δυνατά στο χώρο. Το χέρι του Στηβ Γκρέϋμαν κινήθηκε προς το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης κλείνοντας τον ήχο.

-Εμπρός κ. Πρέσβυ εσείς ; παρακαλώ.

...................

-Όλα πάνε καλά. Η Απάντησή μας στις προθέσεις του Υπουργείου βαδίζει σύμφωνα με το σχέδιο που χαράξαμε... θεωρώ ότι υπάρχει βέβαια μια περίπτωση ανεξέλεγκτης έντασης την οποία οφείλουμε να διαχειριστούμε ανώδυνα στα δικά μας μέτρα.

.................

-Ναι, ναι, ήδη έχει γίνει συστηματική προσπάθεια έξω εκεί, από δικά μας πρόσωπα, το όνομα του Υπουργού Ασφαλείας να στοχοποιηθεί απόλυτα. Σε αυτήν την κατεύθυνση δρουν και τα δικά μας Μέσα όπως και πολιτικοί παράγοντες τόσο της Κυβέρνησης όσο και της συντηρητικής αντιπολίτευσης.

.................

-Πιστεύω ότι ως το βράδυ ο Υπουργός Ανδρέας Χρονάκης θα αποτελεί παρελθόν, προς τα εκεί δουλεύουμε...

...............

-Συμφωνώ, έχουμε ένα πρόβλημα να ελέγξουμε τις λαϊκές αντιδράσεις, το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ισχυρό και θα αρπάξουν την ευκαιρία. Σίγουρα υπάρχει εδώ ένας κίνδυνος αλλά δεν μπορούμε να διαχειριζόμαστε και εμείς τις πρωτοβουλίες χωρίς κόστος. Πρώτιστο μέλημά μας ήταν να ακυρώσουμε την υπόθεση τρομοκρατίας πάσει θυσία και αυτό επιδιώξαμε.

..............

-Θα τα καταφέρουμε με τα άλλα πιστεύω, μείνετε ήσυχος, ναι. Από απόψε το μεσημέρι κανείς σε αυτήν εδώ τη χώρα δεν θα θυμάται την υπόθεση της τρομοκρατίας.

..............

-Θα είμαστε σε επαφή, καλό σας βράδυ....

Ο Γκρέϋμαν έκλεισε το τηλέφωνο. Τα χέρια του ψηλάφισαν πάλι το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης. Ο Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε δηλώσεις στο ένα τηλεοπτικό παράθυρο ζητώντας επιτακτικά την άμεση παύση του Υπουργού Ασφαλείας. Στο άλλο τηλεοπτικό παράθυρο, χιλιάδες διαδηλωτών πορεύονταν με το σύνθημα “ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ”. Πολλές αφίσες με το πρόσωπο του Υπουργού ασφαλείας Ανδρέα Χρονάκη ήταν στα χέρια τους σαν πύρινες ρομφαίες.

Ένα σαδιστικό χαμόγελο επιτυχίας αποτυπώθηκε στα παγωμένα τραβηγμένα χαρακτηριστικά του προσώπου του.

(Τέλος 5ου Μέρους,  Συνεχίζεται...)

Σημείωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας:

Το παρόν είναι δημιούργημα προσωπικής μου πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν επιτρέπεται η Αντιγραφή, η Αναδημοσίευση, η οποιαδήποτε χρήση κειμένων χωρίς την έγγραφη Άδειά μου. 

Important Note:

The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.

Κάθε αναφορά του παρόντος διηγήματος σε χώρους, προσωπα, δρώμενα είναι απόλυτα φανταστική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.