Θα ήταν περίπου το 2010 όταν μπήκα στον δικτυακό κόσμο των ιστολογίων. Τα πρώτα blogs στην Ελληνική κυβερνοχώρα άρχισαν δειλά-δειλά να κάνουν την εμφάνισή τους και να χτίζονται οι πρώτες δικτυακές γειτονιές.
Εκεί στην φιλόξενη Ελληνική γωνιά του Pathfinder ξεχώριζε ένας ιδιαίτερος άνθρωπος:
Ο Σταύρος Χριστοδουλάκης
Ο δικός μας τότε Σταύρος με τις "Σταυροβελονιές" του όπως ήταν το πρώτο του blog, έγινε γρήγορα μέλος εκείνων των φίλων που ακολουθούσαμε και μας ακολουθούσε στα πρωτόγνωρα "νερά" των αναρτήσεών μας.
Δυστυχώς ο αγαπημένος μας Σταύρος δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας.
Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες των γεγονότων που οδήγησαν στην φυγή του απ τη ζωή. Σημασία έχει ότι έφυγε εντελώς πρόωρα και απρόσμενα αφήνοντας το δικό του κενό σε ένα χώρο, στον οποίο έδινε τη δική του μάχη.
Σε ηλικία 67 ετών, αγωνιστής, μάχιμος, τεχνικός στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ. Μέλος της ΕΤΗΠΤΑ, στέλεχος αγωνιστικής συνδικαλιστικής παράταξης τύπου "Ανασυγκρότηση". Τα αγωνιστικά του βήματα τον οδήγησαν να διατελέσει Αντιπρόεδρος και μέλος της εξελεγκτικής επιτροπής της ΕΤΗΠΤΑ.
Στις φλέβες του κουβαλούσε την αμεσότητα της Κρητικής του καταγωγής απ το Ρέθυμνο.
Εδώ υπάρχει η αναγγελία που τόσο έσφιξε τις καρδιές εκείνων που των γνώριζαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Εδώ είναι η προσωπική σελίδα του Σταύρου στο f/b όπου μένει να αιωρείται στις καρδιές μας η τελευταία του ανάρτηση στις 13 Νοέμβρη. Τώρα μένει κενή απ την φυσική του παρουσία με μόνη συντροφιά την αγκαλιά των φίλων του.
Ο "Τυπο-θραύστης" ήταν το δεύτερο blog του, με χώρο δράσης τον τύπο και όχι μόνο. Εκεί μένει και η τελευταία του ανάρτηση στις 14 του Νοέμβρη 2019.
Αγαπημένε μας φίλε, αγαπημένε μας συνοδοιπόρε για χρόνια, εμείς εδώ οι παλιοί σου φίλοι και συνακόλουθοι στην γειτονιά των bloggers στέλνουμε το δικό μας χαιρετισμό στο στερνό σου ταξίδι.
Μέσα απ την καρδιά μας, παλιοί και νέοι, σε ευχαριστούμε για όσα όμορφα μας χάρισες όλα αυτά τα χρόνια. Τα θέματά σου, τα λόγια σου, τα χαμόγελα, τα πειράγματα, τα συναισθήματά σου.
Είμαστε κοντά σου δεμένοι με τις όμορφες εκείνες μνήμες που μας έδεσαν μαζί. Σου δηλώνουμε ότι αυτό το ποτήρι που κρατάς δεν θα είναι της λήθης αλλά της συνέχισης πάνω και στις δικές σου παρακαταθήκες που απλόχερα δημιούργησες.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον χαιρετισμό εκείνο με τον οποίο έκλεινες πάντα τα σχόλιά σου προς όλους μας:
"Έρρωσο"
Κρίμα που δεν μπορούμε τώρα να σου το πούμε και εμείς Σταύρο. Όμως εκείνο που σου φωνάζουμε μέσα απ την καρδιά μας είναι:
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ αγαπητέ Φίλε
Από χθες είμαι συγκλονισμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι
Ακριβώς έτσι αγαπητή μου φίλη. Και επέτρεψέ μου να σου πω ταπεινά κάτι. Η καλύτερη απότιση τιμής στον Σταύρο είναι να ΔΩΣΕΙΣ ΞΑΝΑ ΖΩΗ στο blog σου! Και οι παλιοί όλοι. Να πάρει πάλι πνοή εκείνη η παλιά γειτονιά! Σε παρακαλώ να το σκεφτείς σαν μια χάρη σε εκείνον.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Δύσκολα αυτά τα νέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣφίχτηκε και πόνεσε η καρδιά μου.
καλό του ταξίδι κι ας μην τον γνώρισα
Καλό βράδυ Γιάννη μου
Δυστυχώς Στέλλα μου. Ο Σταύρος έκανε ρεβεγιόν αλλού. Πόσο τραγικό πραγματικά παραμονή Χριστουγέννων να φεύγεις. Εκτός αν είναι σημαδιακό. Τι να πω.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Στέλλα για τα λόγια σου.
Δεν γνώρισα τον φίλο σου/σας Γιάννη μου, αλλά κατανοώ την στεναχώρια σου και έρχομαι να μοιραστώ μαζί σας την ευχή, "Δώσε ξανά ζωή στο μπλογκ σου", γιατί και μένα με στεναχωρεί το κλείσιμο τόσο αξιόλογων blog!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ΑΦιλιά μου, και καλή συνέχεια και δύναμη στους εναπομείναντες!
Στεφανία μου, πιστεύω αυτό είναι ή μάλλον πρέπει να είναι το μήνυμα αυτού του αποχωρισμού.
ΔιαγραφήΔΩΣΕ ΖΩΗ στα Blog σας! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο σημαντικό είναι να ανθίσουν ξανά χορταριασμένα δικτυακά σπιτικά. Οι λόγοι θαρρώ προφανείς.
Ευχαριστούμε πολύ αγαπημένη φίλη και πάντα καλή δύναμη.
Γιάννη εννοείς εδώ σε αυτό το μπλοκ να δώσω ξανά ζωή?Γιατί το pathfider έκλεισε. Είναι γεγονός ότι και σε αυτήν την πλατφόρμα γνώρισα από Θεσσαλονίκη πολλά άτομα .Δεν ξέρω τι παθαίνω και για μεγάλα διαστήματα εξαφανίζομαι.Θα επιστρέψω γιατί μου το ζήτησες και για την μνήμη του αγαπητού Σταυρού Μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μεγάλη η χαρά που μας δίνεις! Ναι, φυσικά στο μπλογκ αυτό εννοώ καθώς ο path έχει πλέον κλείσει. Ειλικρινά να κάτι χαρούμενο που βγαίνει απ τη θλίψη που μας τύλιξε με τον Σταύρο.
ΔιαγραφήΠιστεύω θα χαρεί πάρα μα πάρα πολύ.
Και από μένα ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Τον είχα χάσει μέρες, του έστελνα συνέχεια μηνύματα ελπίζοντας σε μιαν απάντηση. Αφού δεν έπαιρνα απάντηση το έψαξα αλλιώς και έμαθα το άσχημο μαντάτο. Έπαθα σοκ. Θεώρησα καθήκον μου να σας το πω και έτσι έκανα την ανάρτηση στην σελίδα του. Ήθελα όλη η παλιά γειτονιά να περάσει από το δικό του μετερίζι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ταξίδι υπέροχε, ευγενικέ Σταύρο θα κρατάς πάντα μια θέση στην καρδιά μου.
Συμμερίζομαι το σοκ σου Βιργινία μου! Και εγώ αυτό ακριβώς ένιωσα. Εντάξει, είναι από τις ειδήσεις που σε παγώνουν κυριολεκτικά. Τι να πω.
ΔιαγραφήΝαι, έχει μια ξέχωρη θέση στην καρδιά μας.
Καλησπέρα Βιργινία μου.
Μπράβο Γιάννη! Πολύ εύστοχη η ανάρτησή σου. Μας απαλύνει λιγάκι, το στενάχωρο της είδησης, αποκαθιστά κάπως το χρέος μας για την απώλεια του φίλου μας. Πάντα θα τον θυμόμαστε.. έρρωσθο
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώτα μου καλή φίλη σε ευχαριστώ. Έτσι νιώθουμε όλοι.
ΔιαγραφήΚαι λέω και σε σένα καλή μου φίλη. Δώσε ζωή ξανά στο σπιτικό σου! Το μπλογκ σου σε περιμένει! Σκέψου το και εσύ. Νομίζω είναι μια κίνηση που θα ευχαριστούσε και τον Σταύρο πολύ.
Ας τον θυμόμαστε όπως του αξίζει.
ΗΤΑΝ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΟΤΑΝ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚΑΚΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΘ. ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ ΠΟΥ ΚΙ ΕΚΕΊΝΟΣ ΧΑΘΗΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΑ ΤΟ ΛΕΩ ΠΑΝΤΑ, Η ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΣΤΟ ΠΑΘ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΜΟΥ.
Ο ΣΤΑΥΡΌΣ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕ ΤΟΝ ΥΠΕΙΡΑΖΑ ΑΛΛΆ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΌ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΊΔΙ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΌ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ.
Αχ Ελένη μου, συμμερίζομαι τα λόγια και τα συναισθήματά σου! Πραγματικά έτσι είναι. Και ο ταξιδώτης όντως χάθηκε και κανείς δεν ξέρει τι και πως. Ελπίζω να είναι καλά.
ΔιαγραφήΕίδες πόσο μπορεί να μας ενώσει μια δικτυακή γειτονιά; Είναι τόσο δυνατή αυτή η επιρροή.
Κρατάμε τον Σταύρο στην μνήμη μας Ελένη μου.
Καλό βράδυ.
Καλό ξημέρωμα Γιάννη και σε όλα τα φιλαράκια του Παθ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα να έχουμε, μακάρι! Ευχαριστούμε.
ΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι ! johnpit !Εκτιμώ πολύ , που ανέλαβες την ενημέρωσή μας σχετικά με την απώλεια του δικτυακού μας φίλου Σταύρου . Τα λόγια είναι πολύ λίγα για το μοναδικό blog σταυροβελονιές αληθινός θησαυρός για τον ελληνικό πολιτισμό και τις ανθρώπινες αξίες . Ειλικρινά αισθάνομαι θλίψη για τον χαμό , τον θεωρούσα κάπου εκεί έξω να δίνει τη μάχη για τις αξίες του ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Ταξίδι Σταύρο , Καλό Παράδεισο .
Κυριακή,
Διαγραφήόπως το περιγράφεις! Πάντα ο Σταύρος έδινε τις μάχες για τις αξίες του, που ήταν αξίες πανανθρώπινες και προοδευτικές. Τι να πω. Η ζωή άπειρες φορές είναι παράταιρη και σκληρή.
Καλό του ταξίδι.
Κυριακή σε ευχαριστώ πολύ.
Koulapan.Χρονια πολλά Κυριακή τι κάνεις είμαι η Μαρία Χαλαζια αν σου θυμίζει κάτι το όνομα .
ΔιαγραφήΦυσικά και μας θυμίζει Χαλαζία μου! Άντε άντε. Για να ζεσταίνεις τις "μηχανές" σου εδώ. Καλησπέρα.
ΔιαγραφήΤι κρίμα! Ήταν εξαίρετος και τόσο καλλιεργημένος. Φίλος με όλους τους pathfinders. Κρίμα...έχω σοκαριστεί να πάρει η ευχή. Τι κρίμα!!! Χαθήκαμε φεύγοντας από το παθ αλλά τα αισθήματα μένουν. Οι αναμνήσεις πολλές και καλές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι εκεί που πήγε χωρίς τις αδικίες που τόσο πολεμούσε
Σ'ευχαριστούμε Γιάννη που μας ενημέρωσες...
Άννα μου και εγώ σε μια σελίδα των παλιών φίλων του Pathfinder το είδα που υπάρχει στο facebook μετά από ειδοποίηση της Μάνιας! Δεν θα είχα πάρει χαμπάρι!
ΔιαγραφήΚρίμα πραγματικά. Πολύ στενάχωρο όλο αυτό.
Και εγώ με τη σειρά μου σε ευχαριστώ Άννα μου. Ας συνεχίσουμε στο δρόμο του.
Καλούς ουρανούς να έχει ο άνθρωπος. Δεν τον ήξερα, μαθαίνω κάποιες λεπτομέρειες απ' την ανάρτησή σου Γιάννη. Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς, καλό κουράγιο στους δικούς του. Πέρα απ' την τραγική είδηση, σε συγχαίρω για την ευαισθησία και την άμεση κινητοποίησή σου. Πολλοί θα το απέφευγαν μέρες που είναι, όπως και καθετί δυσάρεστο που χαλάει το "γκλίτερ" των γιορτών τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου...
Μαρία μου,
Διαγραφήαγαπημένη μου φίλη. Η ζωή είναι φορτωμένη αντιθέσεις. Και πολλές φορές αυτές κορυφώνονται σε εντελώς άκαιρα χρονικά σημεία. Βλέπεις η φύση δεν λογαριάζει γιορτάδες μέρες. Χτυπάει όποτε νάναι. Αδιακρίτως.
Ο Σταύρος μας συνόδεψε σε μια παλιά αρχέτυπη γειτονιά, που διακρίνοντας για τον έντονο αυθορμητισμό της και μια περιρρέουσα αγνότητα.
Η ζωή προχωρά. Ας τιμάμε κάθε φίλο και γνωστό όπως του αρμόζει.
Σε ευχαριστώ καλή μου φίλη. Να είσαι καλά.
Δύσκολο να φεύγει κάποιος, πόσο μάλλον άγιες μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά να τον θυμάστε Γιάννη μου, γιατί όσο κρατάμε στη καρδιά και το μυαλό μας κάποιον, τότε μένει ζωντανός.
Καλή χρονιά να έχουμε, με υγεία, γιατί η ζωή, αν κι όμορφη, είναι μικρή!
Σε φιλώ γλυκά!
Μαρίνα μου, ναι, οι γιορτινές μέρες καθιστούν τέτοιες απώλειες ιδιαίτερα επώδυνες. Τι να πω, δεν ξέρω.
ΔιαγραφήΑς έχουμε καλή χρονιά, με υγεία πρωτίστως, καθώς σωστά λες.
Ευχαριστώ καλή μου και να προσέχεις.
Γιάννη μου ,απίστευτο ! Αυτός ο ολοζώντανος άνθρωπος,δραστήριος αγωνιστής και για όλους εμάς παλιός διαδικτυακός γείτονας με σημαντικό παρόν σε κάθε θέμα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον ΠΗΓΑΙΜΟ μας οδοιπορούσε μαζί μου...Θα τον θυμάμαι πάντα και θα τον ευχαριστώ πάντα.
Ναι, δυστυχώς Λυγερή μου, είναι μια τραγική αλήθεια. Ο Σταύρος δεν είναι κοντά μας. Μπορεί τον τελευταίο καιρό να είχε αραιώσει η επαφή μας στις αναρτήσεις του αλλά ήταν παρών και σε άλλα μετερίζια.
ΔιαγραφήΑς κρατήσουμε τη μνήμη του Λυγερή μου.
Οι όμορφοι και σημαντικοί άνθρωποι πιάνουν πολύ τόπο στις καρδιές μας κι όταν φεύγουν αφήνουν μέσα μας έναν κρατήρα, ένα ηφαίστειο που ενεργοποιείται κάθε φορά που νιώθουμε έντονα την έλλειψή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι...
Δεν έχω να προσθέσω σχεδόν τίποτα στα λόγια σου Μαρία μου. Πέρα για πέρα μια μεγάλη αλήθεια. Την καλησπέρα μου να έχεις.
ΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι, φίλε Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που φεύγουν ξαφνικά κάποιοι άνθρωποι κι αφήνουν πίσω τους δυσαναπληρωτο κενό.
Κουράγιο στην οικογένειά του και στους φίλους του.
Ρένα μου σε ευχαριστούμε πολύ καλή μας φίλη. Κάπως έτσι είναι η τραγική εικόνα μιας πλευράς της ζωής. Καλή συνέχεια να έχεις.
Διαγραφή