H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Τρίτη 21 Αυγούστου 2018

Ικαρία: Ένας τόπος για ταξιδευτές και όχι για Τουρίστες.



Το καλοκαίρι βρίσκεται λίγο κάτω από την μεγάλη του κορύφωση. Πολλοί φίλοι και φίλες bloggers λείπουν στις διακοπές τους ή χαλαρώνουν από το φόρτο της καθημερινής ζωής και δουλειάς. Προσπαθώ λοιπόν, σε όσους είμαστε εδώ, να μην σας αφήνω μόνους. Δεν έχετε παράπονο για αυτό έτσι ;

Σας είχα υποσχεθεί λοιπόν να σας ανεβάσω ένα Ταξιδιάρικο θέμα από ένα Οικογενειακό μας ταξίδι σε ένα Νησί φορτωμένο Ιστορία, παράδοση και μεγάλη φυσική ομορφιά. Τρέχουμε λοιπόν το χρόνο 10 ολάκερα χρόνια πίσω.


Αύγουστος 2008

Στα, προ Κρίσης χρόνια, τότε που είχαμε ένα παραπάνω κλικ στο δικαίωμα του ταξιδιού και των διακοπών. Η Απόφασή μας για να ταξιδέψουμε στην Ικαρία, ήταν απόφαση συνειδητή για το τι το νησί αντιπροσωπεύει και ποιο ακριβώς είναι το προφίλ του.

Η Ικαρία, αγαπημένες μου Φίλες και Φίλοι, ΔΕΝ προσφέρεται για αυτό που λέμε "εύπεπτο" Τουρισμό. Το νησί δεν έχει "ανέσεις" εμπορικού τύπου. Δεν κατακλύζεται από οργανωμένες παραλίες. Αυτές είναι αυστηρά χωροθετημένες να μην πνίγουν το περιβάλλον αλλά και να φιλοξενούν εκείνους που τις προτιμούν.

Το νησί δεν πνίγεται στα Μπιτσόμπαρα....! δεν προσφέρεται για ....celebrities, δεν τραβάει paparazzi. 
H Ικαρία είναι για οδηγούς, άντρες και γυναίκες, που θα το λέει η περδικούλα τους καθώς οι δρόμοι είναι κακοτράχαλοι, άκρως επικίνδυνοι, με άγρια περάσματα και απαιτούν απόλυτη εγρήγορση και σεβασμό στη φύση και στο χώρο.
Η Ικαρία δεν είναι για ημίγυμνα ηλιοψημμένα κορμιά που χορεύουν δήθεν ερωτικά ανεβασμένα σε μπάρες, θαλαμηγούς και πίστες.

Αντίθετα η Ικαρία είναι για έρωτα στην παραλία, στη φύση, για ηδονικές ελεύθερες στιγμές δίπλα στο κύμα. Είναι για κατασκηνωτές, για κιθαρίτσα με φωτιά σε παραλίες συγκεκριμένες, είναι για ταβέρνες που τα τραγούδια του Λοίζου, του Ζωγράφου, της Καίτης Χωματά, του Κώστα Χατζή γεμίζουν τα βράδια τον αγέρα παντού.

Η Ικαρία είναι με τα κακοτράχαλα και πανύψηλα βουνά της, τόποι που φωνάζουν για την ιστορία τους, που σε απόκρημνους γκρεμούς και χαράδρες θα δεις βαμμένα με κόκκινη άλικη μπογιά σφυροδρέπανα, τα τρία γράμματα του ΚΚΕ, και επιγραφές ιστορικής μνήμης. Τα χρόνια μετά τον πόλεμο, την αντίσταση, το Αντάρτικο, την Εξορία.

Εκεί κάπου σε μια πέτρινη επιγραφή σε ένα δάσος, θα δεις τα ονόματα των νεκρών της μεγάλης πυρκαγιάς στις 30 Ιούλη 1993, όπου 13 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο στις αδηφάγες φλόγες. 
Ανάμεσα στα ονόματα, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΗΡΥΚΟΥ, 38 ετών. Ο Φοιτητής που στις 17 Νοέμβρη 1973, ήταν ανεβασμένος ψηλά στην πύλη του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ την ώρα που το ΤΑΝΚ την ισοπέδωνε. Αυτός ο ΗΡΩΑΣ, ο "άγνωστος", ο "αφανής", εκπρόσωπος της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΑΣ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, άφησε την τελευταία του πνοή στην Ικαριώτικη Γη, παλεύοντας να σώσει τους συνανθρώπους του.

Η Ικαρία δεν είναι γεμάτη ξενόγλωσσες επιγραφές που κατακλύζουν την Ελληνική επικράτεια. Ακόμα και στα ΤΑΞΙ του νησιού θα δεις την επιγραφή "ΑΓΟΡΑΙΟ" (τουλάχιστον τότε που πήγαμε εμείς.)
Η Ικαρία, φίλες και φίλοι, είναι το νησί, όπου οι εγκυμονούσες γυναίκες, πηγαίνουν στην ...ΣΑΜΟ για να κάνουν εξετάσεις αίματος και κατεβαίνουν ...ΠΕΙΡΑΙΑ για Υπέρηχους εγκυμοσύνης.



Αυτό είναι το "ΝΗΣΟΣ ΜΥΚΟΝΟΣ". Το μεγάλο πλοίο, που εδώ και χρόνια σχίζει ακούραστο τις θάλασσες για να ενώνει το Νησί με την Ελλάδα. Ο Καπετάνιος αυτού του πλοίου, μια χειμωνιάτικη άγρια νύχτα, πριν το 2008, με ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΘΥΝΗ, και παλικαριά, πήρε την απόφαση, παρά την αυστηρή απαγόρευση απόπλου, να αποπλεύσει από την Ικαρία στον Πειραι στο πέλαγος που λυσσομανούσε. Μοναδικοί επιβάτες στο πλοίο. Ο Καπετάνιος, το ηρωικό πλήρωμα, ένα παιδάκι με μηνιγγίτιδα στα πρόθυρα του θανάτου και η οικογένειά του. Το παιδάκι σώθηκε και ο Καπετάνιος έγινε σύμβολο στο Νησί.

Αυτή, αγάπες μου, είναι η ΙΚΑΡΙΑ. Πάμε να δούμε τώρα περισσότερα πράγματα για αυτήν. Καλό ταξίδι.




Το πλοίο έφτασε στο δεύτερο κύριο Λιμάνι του νησιού μετά από περίπου 6 ώρες ταξίδι από τον Πειραιά, με ενδιάμεση στάση στη Σύρο. Το μικρό αλλά όμορφο λιμάνι του ΕΥΔΗΛΟΥ, που βρίσκεται στο κέντρο της Βόρειας ακτής του Νησιού, η οποία είναι και η πλέον προσβάσιμη.



Ένας εκπληκτικός χώρος που μας φιλοξένησε για δύο βδομάδες. "ΙΡΙΔΑ" είναι το όνομα του συγκροτήματος και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν άνετα να το αναζητήσουν τόσο στο facebook όσο και στο διαδίκτυο. Το έχτισε με μεράκι ένα νεαρό ζευγάρι Ικαριώτες στα κτήματα του πατέρα τους. Τι σύμπτωση. Ήμασταν οι πρώτοι που το εγκαινιάσαμε. Βρήκαμε στο σαλόνι να μας περιμένει ένα μπουκάλι λευκό παγωμένο κρασί με δύο ποτήρια. Στην συνέχεια βρήκαμε και δύο μεγάλες αγκαλιές.

(Irida maisonettes-Ikaria στο Facebook)



Είναι δυνατόν να βγαίνεις στο παράθυρο, να διακρίνεις έτσι τον κήπο και να μην ανοίγει η ψυχή σου ; Νομίζω δεν γίνεται.



\
Α να και η περιβόητη φωτογραφία με την φραπεδιά στα πόδια του Αιγαίου. Θεωρώ ευλογία να απολαμβάνεις έναν πρωινό καφέ σε τέτοιες συνθήκες. Δεν νομίζετε ;



Και ένας υπέροχος Ηλίανθος να σε καλημερίζει το πρωί στο άνοιγμα του παραθύρου σου. Φόντο το μαγικό Αιγαίο.




Δεξιά από το ύψωμα στο οποίο μέναμε φαίνεται ο μικρός κόλπος με την παραλία του Νας. Στα δεξιότερα, που βλέπετε κάτι κτίσματα είναι ταβέρνα, θα μιλήσουμε για αυτήν και λίγα σπίτια. Ο Δρόμος προς το συγκρότημα ήταν βατός χωματόδρομος μέσα στη φύση. Το Αιγαίο στα πόδια σας.



Κατεβήκαμε τώρα κάτω στο δρόμο και βρισκόμαστε την "Ταβέρνα της Ντανιέλα". Το όνομά της ανήκει στην εξαίρετη Ντανιέλα, Ιταλίδα, που έδινε έναν εξαίρετο τόνο και χρώμα στην ταβέρνα. Απολαύσαμε πολύ φτηνά ψάρια που αλλού είναι απλησίαστα όπως Ξιφία και Αστακομακαρονάδα.



Εδώ βλέπετε ξανά την τοποθεσία, πιο καθαρά. Σε λίγο θα κατέβουμε κάτω στον ξακουστό κόλπο του Να. Εκεί που συνηθίζονταν να είναι "Βασίλειο των σκηνιτών" κάποια όμορφα βράδια.

Πριν φτάσουμε στον κόλπο κάτω θα έρθουμε εδώ:



Το τέλος ενός ποταμού που βγαίνει στον κόλπο. Δείτε στα δεξιά. Τα Αρχαία ερείπια. Ένα από τα πλέον "βαριά" ιστορικά μνημεία της Ελληνικής Αρχαιότητας. Τα ερείπια του Ναού της Ταυροπόλου Αρτέμιδος....! Βαρύνουσας σημασίας μνημείο.




Νάμαστε λοιπόν κάτω στον μικρό κολπίσκο που βλέπατε πριν από ψηλά. ΝΑΣ.
Α....! μια παρατήρηση που πρέπει να την θυμάστε πάντα. Με τις θάλασσες της Ικαρίας δεν παίζουμε....!!! Όπως βλέπετε, δεν σηκώνουν και πολλά-πολλά. Εδώ έξω είναι ο αέρας πεσμένος (!!!) και έχει το κύμα που βλέπετε. Ο Λόγος ; Το νησί είναι εντελώς "γυμνό" και "ευθύγραμμο" στο ανοιχτό πέλαγος. Η Ορμή του Αιγαίου πέφτει πάνω του άγρια χωρίς να χάνει τη δύναμή της αλλού. Το βρίσκει με όλη της τη δύναμη και του δίνει να καταλάβει. Προσοχή λοιπόν.



Ο Ήλιος γέρνει στον Να. Τα χρώματα του ουρανού είναι μαγικά. Η Ηρεμία εμφανής και η γαλήνη απλώνεται παντού. Τι λέτε ;

Ήρθε η ώρα τώρα να κάνουμε την πρώτη μας μεγάλη βόλτα. Εν ολίγοις ταξίδι. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και ξεκινάμε να πάμε στο ΚΑΡΚΙΝΑΓΡΙ. Είναι ένα μικρό πανέμορφο χωριό που θα το βρούμε στο Νότιο μέρος του Νησιού και Δυτικά. Η απόσταση από εκεί που είμαστε είναι 20 χιλιόμετρα και ο δρόμος ; χαχαχαχαχαχα χωματόδρομος....!!!!! κακού τύπου....!!!! για να βάλεις 3η ταχύτητα στο αυτοκίνητο κάνεις γιορτή....! Για πάμε λοιπόν.



Εδώ είμαστε....! για τέτοια διαδρομή θα μιλήσουμε. Εδώ βλέπετε τα πρώτα 500 μέτρα στο βουνό. Ο Δρόμος (λέμε τώρα....) κρέμεται στα βουνά. Τον διασχίζουν κάθετα πολλοί χείμαρροι που κατεβαίνουν από το βουνό. (Πως είπατε ;). Οι βροχές στην Ικαρία, τον χειμώνα είναι καταρρακτώδεις να το ξέρετε, λόγω του πράσινου του νησιού. Προχωράμε με άκρα προσοχή και...



Νάμαστε στο Καρκινάγρι από ψηλά.....! ένα χωριό βγαλμένο από παραμύθια. Μετά το 2008 στην κυριολεξία πνίγηκε από ορμητικά νερά των βουνών σε μεγάλες καταιγίδες. Ευτυχώς δεν χάθηκε κόσμος.



Εδώ έχουμε κατέβει ακόμα πιο κάτω και σε λίγο θα φτάσουμε στο μικρό ψαρολίμανο του χωριού.



Να και το μικρό λιμανάκι στο Καρκινάγρι. Ένα απλό Ψαροχώρι.
Να σας πω τώρα κάτι άλλο για εδώ. Όλη τη χρονιά, ένα σχολικό, παίρνει τα παιδιά του χωριού, διανύει αυτήν την απίστευτα δύσκολη διαδρομή για να τα φέρει στον Αρμενιστή να πάνε σχολείο και μετά να τα επιστρέψει. Μερικές φορές το χειμώνα κάνουν το σταυρό τους να φτάσουν σώα και αβλαβή. Έτσι μορφώνονται τα παιδιά της Ικαρίας....!
Στα ύστερα σημερινά χρόνια, ο Υπ. Άμυνας, έχοντας συγγενική σχέση με το νησί, τουλάχιστον έβαλε το στρατό να ανοίξει καλύτερα το δρόμο απ ότι ήταν τότε. Για δημόσιο έργο μήτε λόγος.

Αυτό ήταν το Καρκινάγρι. Τώρα θα πάμε μια άλλη εκδρομή. Ορεινή. Θα πάμε στις ΡΑΧΕΣ, το μεγάλο κέντρο του νησιού και μετά θα κινηθούμε Ορεινά στα ύψη του. Ξεκινάμε λοιπόν.




Φεύγοντας από τον Να, κινούμαστε προς τον Αρμενιστή πάντα στη Βόρια πλευρά του νησιού. Η Φωτογραφία αναδεικνύει την ακτογραμμή του νησιού. Σε ευθεία γραμμή όπου σπανίζουν οι κόλποι.



Εδώ θα συναντήσουμε μια όμορφη παραλία του νησιού, το Λιβάδι έξω από τον Αρμενιστή. Παίρνουμε τον ανήφορο και φτάνουμε στις ΡΑΧΕΣ.



Το χωρίο έχει αυτήν την εικόνα. Όμορφο, παραδοσιακό, ήρεμο. Παίρνουμε στη συνέχεια τα βουνά και τα λαγκάδια και τραβάμε ορεινά, όπου μας περιμένουν εκπλήξεις.



Εδώ ψηλά μας περιμένει η ιστορική Μονή της Ευαγγελίστριας Θεοτόκου Μουντέ. Ένα πανέμορφο μέρος ψηλά στο δάσος. Μετά την Ιερά Μονή θα συναντήσουμε την Τεχνητή λίμνη στις Ράχες, όπου υδρεύει την περιοχή. Είναι υπέροχη.



Πανέμορφη γεμάτη γαλήνη και πολλή ενδιαφέρουσα πανίδα. 
Στη συνέχεια θα πάμε στην επόμενη εκδρομή μας. Αυτή τη φορά θα είναι μεγάλη. Από τον Αρμενιστή θα πορευτούμε όλη τη Βόρεια ακτογραμμή του νησιού, σε ορεινές διαδρομές. Προορισμός μας η άλλη μεγάλη Πόλη-Λιμάνι του νησιού. Ο ΑΓΙΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ. Η Απόσταση περιλαμβάνει ορεινή διαδρομή πάνω από 70 χλμ μέσα σε φιδίσιους δρόμους, με υψόμετρο μεγάλο και πυκνά δάση. Η Τοποθεσία είναι στο Ν.Α. μέρος του νησιού.




Πριν τον Άγιο Κήρυκο είναι οι ΘΕΡΜΕΣ. Ένα όμορφο χωριό, που το βλέπουμε στην φωτογραφία ανάμεσα στα δύο βουνά. Είναι παραθαλάσσιο και είναι παγκόσμια γνωστό για τα ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΑ ΛΟΥΤΡΑ του. Πολύς κόσμος συρρέει εδώ για να κάνει θεραπεία σε Ρευματοπάθειες και Αρθρίτιδες.



Εδώ είμαστε πλέον στο Λιμάνι του Άγιου Κήρυκου για να απολαύσουμε την στάση μας και το φαγητό μας. Στην συνέχεια θα κινηθούμε στο Ανατολικό ακρωτήρι του νησιού, όπου κοντά στο αεροδρόμιο θα συναντήσουμε μια υπέροχη γαλήνια παραλία, το ΦΑΝΑΡΙ.



Πάρα πολύ μεγάλη παραλία, γεμάτη άμμο, λίγο κόσμο και γεμάτη πράσινο. Ένας μικρός Παράδεισος στην κυριολεξία. Απολαύσαμε το μπάνιο μας και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής ανεβαίνοντας και πάλι τα βουνά.




Εδώ βλέπετε τις κακοτράχαλες βουνοκορφές της Ικαρίας και τους δρόμους σαν ατέλειωτα φίδια στις πλαγιές τους. Θα δούμε και ένα υπέροχο Ηλιοβασίλεμμα με θέα το Αιγαίο προς την πλευρά της Ελλάδας.




Εδώ για παράδειγμα. Ο Ήλιος γέρνει στο Αιγαίο. Ευθεία στο βάθος όπως κοιτάτε στεριανά είναι η κατεύθυνση της επιστροφής.



Εδώ ο ουρανός γίνεται ένα με τη θάλασσα πέρα στα βάθη του πελάγους. Μια τρυφερή αγκαλιά που σε μαγεύει. Η Αίσθηση του βάθους του τοπίου σου δίνει την δυνατότητα ότι βρίσκεσαι έξω από τον κόσμο.

Εκεί τέλειωσε και αυτή μας η εκδρομή.

Είναι ώρα να αναχωρήσουμε σιγά-σιγά. Αφεθήκαμε στην αγκαλιά του νησιού και της αίσθησης να έχεις το Αιγαίο στα πόδια σου. Ένα από αυτά τα βράδια απέναντί μας από το μπαλκόνι μας, μια τρομακτική καταιγίδα αυλάκωνε όλη τη γραμμή του ορίζοντα. Από τη μελέτη του χάρτη, το βλέμμα σου απέναντι, από τα αριστερά βλέπεις την Έυβοια και πάνω δεξιά τέρμα τον Θερμαϊκό κόλπο. Αντιλαμβάνεστε την αίσθηση. Όπως και στην θάλασσα, αριστερά ξεκινάς από τη Χίο και δεξιά κάτω στην Πάτμο. Απέναντί σου η Μύκονος πρώτα και η Σύρος ανάμεσα. Μοναδική πραγματικά θέα.



Άντε και η κακόγουστη αφεντιά μου 10 ολάκερα χρόνια πριν.....



Το "Νήσος Μύκονος" στο δρόμο της επιστροφής από το μπαλκόνι μας.


Μαγεία......




Γειά σου Ικαριώτικη Γη.... σε ευχαριστούμε για όσα υπέροχα γέμισες την ψυχή, την καρδιά και τον νου μας. Καλή αντάμωση ; να το πω ; και να το ευχηθώ. Ίσως κάποτε ξανά. Τα όνειρα δίνουν ζωή. ποτέ δεν ξέρει κανείς το πότε και το πως. Αρκεί να ελπίζει...

Να πω και κάτι άλλο κλείνοντας. Η Ικαρία είναι ένα από Νησιά στα οποία βρίσκονται κομμάτια της καρδιάς μου. Τα άλλα θα ακολουθήσουν....

42 σχόλια:

  1. Βρε Γιάννη! Χάρμα οφθαλμών η Ικαρία μέσα από το φακό σου και το γλαφυρό κείμενο!

    Λεπτομέρεια: Κράτησα τη φράση σου "τότε που είχαμε ένα παραπάνω κλικ στο δικαίωμα του ταξιδιού και των διακοπών", με ένα μάγκωμα, γιατί έτσι είναι. Σε κάποιους (πιστεύω πολλούς) ανθρώπους, που ζούσαν μετρημένα, αυτές οι ελάχιστες "πολυτέλειες" που με την κρίση χάθηκαν, ήταν κομμάτια πολύ ζωτικά της ζωής τους. Βέβαια, εδώ πολλοί άλλοι έχασαν τόσα άλλα πιο βασικά, οπότε.. Οπότε;

    Έστω και έτσι, "ταξιδέψαμε" χορταστικά, πάντως. Πολύ σ' ευχαριστούμε γι' αυτή τη - μάλλον - κοπιαστική ανάρτηση.

    (Για τις φωτογραφίες είπα;;;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου Διονύση,
      σε εκείνες τι εποχές είχαμε ένα δικαίωμα στο όνειρο. Θα μου πεις πολλές φορές δανεικό, με κάρτες και πλαστικές υποδομές. Σκούντα βρόντα κάποιες οικογένειες έζησαν κάποιες στιγμές. Ανάμεσά τους και εμείς.
      Τώρα αυτό δεν υπάρχει και δύσκολα θα επανέλθει στο μέλλον.
      Μη βλέπεις που βγήκαμε απ τα ...μνημόνια.
      Χάρηκα πολύ που σου άρεσε αυτό το ταξίδι έστω και εικονικό.
      Ευχαριστώ πολύ για τα αισθήματά σου.

      Διαγραφή
  2. Διατριβή περί Ικαρίας η ανάρτησή σου, Γιάννη.
    Χορταστικός πλούτος εξαιρετικών φωτογραφιών και πλήρης καλογραμμένος οδηγός για ταξιδευτές. Εύστοχη η διάκριση τουριστών και ταξιδευτών!
    Η αναφορά σου στον ηρωικό Γιώργο Κηρύκου προσθέτει ένα ιδιαίτερο βάρος στο ωραίο σου κείμενο. Όντως για ευαίσθητους ταξιδευτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Γνώμη σου πρόσθετη τιμή για μένα Άρη μου. Ξέρεις πόσο σέβομαι την άποψή σου και σαν την συναντώ με τέτοιες κριτικές είναι για μένα ιδιαίτερη τιμή.
      Πραγματικά όπως τα λες είναι για έναν τόπο με τον δικό του χαρακτήρα.
      Καλή συνέχεια αγαπητέ φίλε.

      Διαγραφή
  3. Γιάννη υπέροχο το οδοιπορικό σου στην Ικαριά... έτσι άκουγα τους παλαιότερους να τη λένε! Τυχερός, που είχες την ευκαιρία να τη χαρείς, πριν από 10 χρόνια. Δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα αλλά η γενική μου αίσθηση είναι ότι όσο πιο παλιά έχεις επισκεφτεί κάποιο νησί, τόσο καλύτερα είναι. Ειδικά, ο Αύγουστος, έχει καταντήσει απαράδεκτος. Νάσαι καλά, να κρατάς αυτή τη blogογωνιά μας ζωντανή! Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασίλη φίλε μου δεν έχεις άδικο.
      Δεν έχω σημερινή εικόνα. Τώρα που το έβαλες σαν θέμα, θα προσπαθήσω να μάθω ασφαλή νέα για την Ικαριά του σήμερα. Τι αλλαγές έχουν γίνει.
      Συμφωνώ με τις επισημάνσεις σου. Ο Τουρισμός είναι ένα αδηφάγο τέρας. Μπορεί να σε καταπιεί με τον εύκολο πλουτισμό του. Να σε διαλύσει ως κοινωνία. Και εκεί θέλει παρεμβάσεις της Πολιτείας και κατευθύνσεις με θεσμούς και αρχές.
      Σε ευχαριστώ αγαπητέ φίλε για τα καλά σου λόγια.
      Καλή μας συνέχεια.

      Διαγραφή
  4. Με την δική σου υπέροχη ματιά ένα ταξίδι γεμάτο από τις μυρωδιές της θάλασσας και όχι μόνο φίλε μου!! σε ευχαριστώ πολύ για την ακόμη μια φορά όμορφη ανάρτησή σου!!! Στέλνω φιλιά και μια δροσερή καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παίρνω τα φιλιά σου και τα όμορφα λόγια σου σαν δροσερή ανάσα Έλενά μου.
      Σε ευχαριστώ πολύ και εύχομαι να περνάς καλά ότι και να κάνεις.

      Διαγραφή
  5. Απόλαυσα τις επαγγελματικές φωτογραφίες σου και είναι σαν να πήγα μια βόλτα στο νησί αυτό, που ακόμα δεν αξιώθηκα να το επισκεφτώ. Έχω ακούσει πολλά για την ιστορία του, τους φιλόξενους κατοίκους και την ηρεμία που κυριαρχεί. Τώρα τα είδα μέσα απ' τα μάτια σου. Συγχαρητήρια για την αναφορά σου στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΗΡΥΚΟΥ, πάντα με ξαφνιάζει ευχάριστα η άριστη μνήμη σου!
    Σου εύχομαι ολόψυχα να ξαναβρεθείς σύντομα στο νησί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, καλησπέρα.
      Ειλικρινά σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και τα ίδια πράγματα που νιώθω ότι μοιραζόμαστε σαν αντίληψη.
      Έχω χρόνια να πάρω παραστάσεις από το νησί και δεν ξέρω. Θα προσπαθήσω να μάθω.
      Η Αναφορά στον Κηρύκου τώρα. Από τότε θυμάμαι τους ντόπιους που ήξεραν για το περισταστικό. Για αυτόν. Μας είπαν για το μνημείο, κάτι σεμνό μην φανταστείς τίποτα ιδιαίτερο. Όπως ακριβώς ταιριάζει στην "πέτρινη" ιστορία του νησιού.
      Η Ευχή σου. Προσωπικά πιστεύω ότι θα ξαναβρεθούμε εκεί σύντομα. Ίσως και ποτέ. Δεν έχω αυταπάτες Μαρία και δεν καλλιεργώ ψεύτικα όνειρα. Δεν υπάρχει πλέον τέτοια δυνατότητα.
      Η Ικαρία να ξέρεις είναι ένα από τα τρία νησιά που έχω αφήσει κομμάτια της καρδιάς μου. Ξεκίνησα ήδη την πρώτη αναφορά. Έπονται οι άλλες δύο.
      Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  6. Πολύ όμορφο το φωτογραφικό οδοιπορικό σου στην Ικαρία, Γιάννη, το απόλαυσα! Η Ικαρία είναι ένα νησί που δεν έχω επισκεφτεί ακόμη και που σίγουρα θέλω να επισκεφτώ, ιδιαίτερα τώρα που είδα τις υπέροχες φωτογραφίες σου και που διάβασα το εξαιρετικό σου αφιέρωμα.
    Εύχομαι να είσαι καλά και να αξιωθείς να κάνεις πολλά τέτοια οδοιπορικά ακόμη (και δεν αναφέρομαι μόνο στα φωτογραφικά, εννοείται)
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Pippi μου καλησπέρα,
      δυστυχώς πλέον μόνο στο φωτογραφικό παρελθόν μπορούμε να αναφερόμαστε σε τέτοιους είδους εξορμήσεις. Ας κρατήσουμε όμως την ελπίδα μήπως και μας προκύψει κάτι καλό, λέμε τώρα.
      Να πας στην Ικαρία κορίτσι μου.
      Αν σε καλύπτει το προφίλ της να πας. Θα έχεις μια υπέροχη εμπειρία ζωής πραγματικά.
      Σε ευχαριστώ για το σχόλιο και σου εύχομαι όμορφη συνέχεια καλοκαιριού.

      Διαγραφή
  7. Πολύ όμορφες όλες οι φωτογραφίες σου
    ξεχώρισα κάποιες με τη θάλασσα , τα κύματα , το ηλιοβασίλεμα
    αλλά όλες είναι πολύ όμορφες

    τη φωτογραφία με το φραπέ την θυμούμαι που ένα δρώμενο που την ψήφισα , μου άρεσε πολλά με το φόντο της θάλασσας και τότε και τώρα

    αν δε κάνω λάθος , για την Ικαρία λένε ότι είναι ευτυχισμένοι ζούνε πολλά χρόνια κάτι έτσι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου καλησπέρα,
      πάλι σε ταξιδιάρικα θέματα έτσι ; μπας και ομορφύνουμε λίγο το καλοκαίρι μας που περνά.
      Οι ρυθμοί ζωής στην Ικαρία είναι χαμηλοί και δεν υπάρχει η υστερία στο κυνήγι των στόχων. Σε συνδυασμό με την υπέροχη φύση αυτό οδηγεί σε μεγάλο ύψος χρόνου ζωής, είναι λογικό.
      Σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια πάντα και την παρουσία σου. Καλή συνέχεια.

      Διαγραφή
  8. Πολλά τα ευχαριστώ Γιάννη μου, γι αυτό το ταξίδι στην Ιθάκη που δεν είχα την τύχη να γνωρίσω!
    Το πρώτο γιατί ως "εναπομένουσα" στη βάση μου (και στο blog μου!) αυτό το καλοκαίρι, παρατήρησα πως ήσουν απ΄τους (πολύ) λίγους που με τις επισκέψεις σου, έδινες μια τρυφερή νότα σ' αυτό το δύσκολο καλοκαίρι!
    Το δεύτερο ευχαριστώ είναι για την άψογη ξενάγηση σου, ακόμα και πού να μείνουμε μας έδειξες!
    Και τρίτο και σημαντικό, είναι για την μαγεία και ομορφιά που μετάδωσες, γιατί αυτή είναι που τρέφει τις καρδιές μας!
    ΑΦιλιά πολλά και πάντα με πυξίδα την καρδιά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου,
      παρέα κάναμε εδώ. Και πίστεψέ με και εσύ συγκαταλέγεσαι στους φίλους που κάνουν αυτήν την συντροφιά όμορφη, ζεστή και ανθρώπινη.
      Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Προσπάθησα να είμαι παρών σε όσα παιδιά μείναμε εδώ. Εμείς φύγαμε λίγες μέρες πολύ νωρίς θυμάσαι.
      Η Ομορφιά της Ικαρίας είναι μοναδική. Μεταδίδει μια υγεία, μια άλλη όψη της ζωής.
      Και εγώ σε ευχαριστώ απ την καρδιά μου για όλα.

      Διαγραφή
  9. Πολύ όμορφο το ταξίδι σου μέσα από τις φωτογραφίες και την περιγραφή σου Γιάννη. Με χόρτασε χρώματα και μου άφησε την υπόσχεση μιας ιδανικής περιπέτειας :)
    Εύχομαι πραγματικά να το επαναλάβεις σύντομα και είμαι σίγουρη πως αυτή τη φορά θα το δεις μέσα από μια καινούργια οπτική γιατί ευτυχώς όλα αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου και μας δημιουργούν καινούργιες προοπτικές.
    Καλό σου απόγευμα Γιάννη και ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου καλή μου φίλη,
      δυστυχώς τώρα πλέον τέτοια ταξίδια μόνο στα όνειρά μας και στις αναμνήσεις μας θα τα αναζητούμε. Δύσκολο έως αδύνατο με τα οικονομικά δεδομένα.
      Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τη χαρά σου να μοιραστείς αυτό το όμορφο ταξίδι μας.
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  10. Γεια σου Γιάννη, πολύ ωραία η ξενάγησή σου. Εύχομαι να βελτιωθεί η κατάσταση ώστε να μας περιγράψεις πολλές εκδρομές που θα κάνεις στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, καλέ μου φίλε. Μακάρι. Να πιάσει τόπο η ευχή σου. Καλά να περνάς φίλε μου και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  11. Μας δρόσισες, μας ξεκούρασες και το είχαμε ανάγκη εμείς που δεν είδαμε πολλή θάλασσα και νησάκια φέτος...! :)
    Η Ικαρία φαίνεται να έχει πάρει τα πάνω της τα τελευταία χρόνια, ακούω συνεχώς γνωστούς μου να λένε πως πήγαν/θα πάνε... και από ό,τι βλέπω από τις φωτογραφίες σου, όχι αδίκως, φαίνεται ένα μέρος μαγικό!
    Ευχαριστούμε πολύ για τη βόλτα! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλησπέρα σου Αναστασία στο δικτυακό μου σπιτικό εδώ στην παρέα μας.
    Νομίζω ότι δεν έχει άδικο ο κόσμος να έχει τέτοια άποψη. Προσωπικά δεν έχω εικόνα για τα πρόσφατα χρόνια παρά λίγα πράγματα. Όμως αυτά δεν απέχουν από όσα λες.
    Να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια και να σου ευχηθώ όμορφη συνέχεια καλοκαιριού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλό όμορφο αυγουστιάτικο βράδυ :) Ένα μοναδικά όμορφο οδοιπορικό στην Ικαρία όπως της αξίζει . Με ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς της , των αθάνατων ηρώων όπως ο Γιώργος Κηρύκου , τους καθημερινούς ήρωες όπως ο καπετάνιος του πλοίου ΜΥΚΟΝΟΣ . Οι φωτογραφίες όλες πανέμορφες γεμάτες με το γαλάζιο του Αιγαίου και το πράσινο των δέντρων που απλώνονται σε όλο το νησί . Να είσαι καλά Γιάννη για όλη αυτή την ομορφιά , που μας χάρισες απλόχερα . Καλό αυγουστιάτικο σ-κ και καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κυριακή μου,
      σε ευχαριστώ πολύ που είσαι πάντα εδώ. Που συμμετέχεις. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την ζεστασιά σου.
      Όπως τα λες έτσι είναι το μακρινό ακριτικό αυτό νησί μας. Στην εσχατιά του Αιγαίου μας.
      Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα να ευχηθώ.

      Διαγραφή
  14. Είναι εδώ και μέρες... επισκέπτομαι την ανάρτηση σου, επισκέπτομαι το νησί, με ένα φυσικό εκνευρισμό από την κούραση της ημέρας...αργά και μεθοδικά οι φωτογραφίες σου αγκαλιάζουν τη σκέψη μου, ηρεμώ... και ... κοιμάμαι πριν σχολιάσω χαχαχα
    Μαγική εγγραφή !!! Ο καλύτερος εφηβικός μου φίλος έχει σπίτι στην Ικαρία :) Δεν έχω πάει ποτέ αλλά είναι στις υποσχέσεις τις ζωής μου
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωωωωω Μάνια μου κοίτα να δεις δηλαδή τώρα τι έγινε.
      Το ταξίδι στην Ικαρία λειτούργησε ως χαλαρωτικό. Και αυτό το βλέπω λογικό. Μα, δεν είναι δυνατόν, να μην χαλαρώσεις σαν αφεθείς στην αγκαλιά τέτοιων δειλινών. Είναι αδύνατον. Είναι μοναδική η Αίσθηση. Και ξέρεις γιατί ; για στις Κυκλάδες εντός, έχεις το γενικό σου πλάνο "περατό". Με σαφή όρια. Κοντινά.
      Στην Ικαρία το πλάνο στον ορίζοντα έχει τεράστιο βάθος. Δεν βλέπεις π.χ. την Τήνο, την Πάρο, την Νάξο, που είναι κάποια μίλια δίπλα. Βλέπεις απέραντα την στεριανή Ελλάδα που χάνεται στα βάθη. Και αυτή η απεραντοσύνη δεν περιγράφεται.
      Μόνο να ακούς τον αχό του πελάγου φτάνει.
      Σε φιλώ και μακάρι να πας στο εύχομαι.
      Καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  15. Άργησα, αλλά ήρθα!
    Σούπερ, απολαυστικότατο αφιέρωμα για ένα αγαπημένο μου νησί, που δεν ξαναπήγα δυστυχώς για πολλούς άσχετους λόγους με τον τόπο εκεί...
    Μπράβο σου! Πολύ χάρηκα που το υλοποίησες, γιατί μου έφερες θύμησες όμορφες μα και λυπηρές.
    Επισκέφτηκα την Ικαρία πάρα πολλά χρόνια πριν με αρκετή ζούρλα στην κεφαλή λόγω ηλικίας. Μαγεύτηκα από την άγρια φύση και ομορφιά μα και από τη χαλαρότητα των κατοίκων της. Μπάνια δυστυχώς δεν είχαμε απολαύσει - παρά ελάχιστα, διότι είχαμε πέσει σε τρελούς αέρηδες.
    Ζούρλα είχαμε, αν σκεφτείς ότι πήγαμε στο Καρκινάγρι (όνομα και πράγμα)με μηχανές από εντελώς ορεινή διαδρομή (θέλαμε περιπέτεια, αν και δεν ξέραμε τι μας περίμενε), όπου στην κορυφή δώδεκα το μεσημέρι καλοκαιριάτικα φορέσαμε μπουφάν. Μας βγήκε η ψυχή, αφού φάγαμε κάτι τούμπες, καθώς έκαναν έργα για την οδοποιία και ο δρόμος ήταν σκέτη πούδρα. Λίγο πριν από το Καρκινάγρι, κι ενώ κινούμασταν με τη μηχανή, με τσιμπά μια σφήκα στον λαιμό (είμαι αλλεργική, αλλά ευτυχώς όχι σ' αυτήν και το έμαθα εκεί, φαντάσου αγωνία)και δεν έφτανε αυτό, το ζευγάρι των φίλων μας γλιστρά και πέφτει για δεύτερη φορά, με αποτέλεσμα να κολλήσει η εξάτμιση της βαριάς μηχανής πάνω στο πόδι της κοπελιάς... Φτάσαμε μετά από όλα αυτά στο λιμανάκι, όπου εκείνη την ώρα δεν υπήρχε ψυχή. Πού γιατρός, πού μαγαζί για να πιούμε κάτι, μόνο κάτι σφήκες θεόρατες τρώγανε τα αποφάγια στα τραπέζια μιας ταβερνούλας. Όλοι είχαν μαζευτεί για το μεσημεριανό ύπνο. Τελικά βρήκαμε μια άλλη διαδρομή πιο σύντομη και ασφαλή παραλιακά, εξίσου υπέροχη με τη βουνίσια. Επιτέλους, σωθήκαμε...χαχαχα! Μια τρελή τρελή περιπέτεια, που δεν ξεχνιέται, όπως και το θαυμάσιο τοπίο του βουνού!
    Ήταν ένα ταξίδι υπέροχο αλλά και με άλλες καταστάσεις παλαβές έως και πολύ δυσάρεστες (σκοτώθηκε στην Αθήνα στην Κηφισίας η μητέρα της φίλης που καταγόταν από εκεί και είχαμε πάει να τη βρούμε αρκετές μέρες πριν τον γάμο της), για τις οποίες θέλω σελίδες εδώ για να στις πω... Άσε καλύτερα, γιατί θα κουράσω τους πάντες. Πάντως δεν υπήρξε μέρα που να βαρεθούμε...
    Μοναδικά τα νούφαρα που είδα σε νερά που λίμναζαν πριν από μια παραλία (δε θυμάμαι ποια ήταν), ειδυλλιακοί κολπίσκοι είτε ερημικοί είτε με κάποιο μικρό μαγαζάκι για φαγητό και απίστευτες διαδρομές, όπως εκείνη που σε οδηγεί στον Άγιο Κήρυκο από τον Αρμενιστή και έχεις συντροφιά από τη μία τα θεόρατα βράχια και από την άλλη το χάος του γκρεμού, σ' έναν δρόμο που χωρά σχεδόν μόνο ένα αυτοκίνητο (εκεί είχαμε νοικιάσει αυτοκίνητο για ασφάλεια, χαχαχα)!
    Αυτά, έφυγα, γιατί παραμίλησα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλαύκη.....!!!!!!! γελάω μαζί σου καλή μου φίλη ειλικρινά, με την καλή έννοια.
      Όχι απλά παραμίλησες αλλά ειλικρινά δεν ξέρεις πόσο το χάρηκα, γιατί περιγράφεις κάτι πανέμορφο. Μια εκδρομή στο Καρκινάγρι .....στρατιωτικού τύπου. Βρε παιδί μου, από που πήγατε ; από το βουνό ; έλεος.....! σκέψου ότι αυτό που έκανα εγώ με το RENAULT 19 (Εκεί το αυτοκίνητο έδωσε εξετάσεις jeep 4 x 4 και πήρε άριστα), ήταν άγριο, πόσο μάλλον η βουνίσια διαδρομή. Και με ατυχήματα στη μέση.
      Ελπίζω οι λοιποί της παρέας να το θυμούνται με αναμνήσεις καλές και να μην σιχτιρίζουν.
      Αυτή η διαδρομή Αρμενιστής-Άγιος Κήρυκος και επιστροφή, μιλάμε για την αγριάδα της ζωής μου. Εκεί είναι μαθαίνεις να οδηγείς....! Συγκλονιστική εμπειρία.
      Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που βίωσες έτσι με αυτήν μου την ανάρτηση εδώ. Εγώ το χάρηκα αλήθεια. Σε ευχαριστώ απ την καρδιά μου και να είσαι καλά.
      Καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  16. Πανέμορφη ξενάγηση και είναι από τα νησιά που θέλω να πάω. Διάβασα τελευταία ότι έχουν ανοιχτεί κάποιοι δρόμοι και κάποια κιτσάτα λόγω τουρισμού χάλασαν ορισμένα τοπία αλλά δεν παύει να είμαι μαγεμένη από τις περιγραφές σου.
    Και αυτή η χαλαρότητα των κατοίκων; Λες γι αυτό ξεπερνούν τα 100 χρόνια;
    Σ'ευχαριστώ γι αυτό το ταξίδι Γιάννη φεύγω με μια υπόσχεση στον εαυτό μου: να πάω στην Ικαρία.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο εύχομαι με την καρδιά μου Άννα μου. Θα νιώσεις άλλος άνθρωπος με άλλες σκέψεις και παραστάσεις. Νιώθουμε εκεί την δύναμη της φύσης να επιβάλλεται επάνω μας αλλά όχι αυταρχικά παρά με σεβασμό και μια άγρια ομορφιά.
      Ευχαριστώ πολύ για τον ερχομό σου και πάλι. Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  17. Μα τι όμορφο ταξίδι μας πήγες φίλε Γιάννη.
    Χρόνια τώρα είναι στο πρόγραμμα να επισκεφθούμε την Ικαρία κι ακόμα δεν έγινε .
    Ελπίζουμε όμως .
    Μπορεί να μην αντέξουμε με τόση αδρεναλίνη, έπρεπε να πάμε πριν 20 χρόνια, 😂😂😂😂 θα πάμε στα λουτρά να ξανανιώσουμε γιατί αυτό απαιτεί πια η ηλικία μας.
    Εχω ακούσει ότι τα μαγαζιά ανοίγουν μετά τις 12 το μεσημέρι.
    Δεν υπάρχει άγχος .
    Γι'αυτό λες να φτάνουν στα 100 οι κάτοικοι του ;
    Θα θελα να βρεθώ σε μια πλατεία την ώρα που χορεύουν τον Ικαριώτικο.
    Αν είναι μετά τα λουτρά θα μπω να χορέψω, αν είναι Πριν, δεν σου το εγγυώμαι 🤣🤣🤣🤣
    Περιμένω να δω και τα άλλα νησιά που λες, μηπως και καταφέρουμε να πάμε τώρα που βγήκαμε από τα μνημόνια🤣🤣🤣🤣😂😂😂😂😂😂
    Εδώ γελάμε πολύ .
    Να είσαι καλά και καλή φθινόπωρο.

    Δεν ξέρω γιατί δεν έβλεπα τις αναρτήσεις σου στο δικό μου.
    Από της Άννας ήρθα.
    Θα δω τις ρυθμίσεις μου σε λίγο.
    Πάω να δω τί άλλο έχεις γράψει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα σου Ρένα μου....!
      Α δεν θέλω ...ηττοπάθειες....! μια χαρά είναι η ηλικία μας. Σε παρακαλώ. Ώριμη, όμορφη, γεμάτη ζωή και διάθεση. Αυτό να υπάρχει. Να πας κορίτσι μου, όποτε μπορέσετε με το καλό. Θα σου αρέσει, προσφέρεται για γαλήνια πράγματα.
      Αυτό με το ωράριο, θα το δεις στα χωριά μόνο, στα κέντρα κάτω όλα είναι κανονικά απλά οι ρυθμοί είναι χαλαροί, ανθρώπινοι. Δεν υπάρχει το υστερικό κυνήγι του κέρδους. Δεν βλέπουν τον τουρίστα ως "πορτοφόλι".
      Ναι, τώρα που βγήκαμε απ τα μνημόνια, κράτα θέση σε όλα τα τουρ, έτσι ; ποιο θα προλάβουμε.
      Ρίξε μια ματιά στις ρυθμίσεις σου και αν είναι κάτι να μου το πεις. Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια καλοκαιριού.

      Διαγραφή
  18. Δεν γνώριζα το τραγικό τέλος σε τόσο νεαρή ηλικία του Γιώργου Κηρύκου, Γιάννη μου. Ειλικρινά σοκαρίστηκα. Πανέμορφο το οδοιπορικό στην Ικαρία. Έχουμε τόσα πολλά πανέμορφα νησιά σε τούτη τη χώρα. Αν είχαμε και λίγο περισσότερο μυαλό, θα διαπρέπαμε παγκοσμίως. Πολλά φιλιά, φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μου καλησπέρα. Καλώς όρισες και πάλι καλή μου φίλη. Ο Γιώργος Κηρύκου ήταν πάντα παρών στις μεγάλες ώρες όπως το συνήθιζε.
      Στον τουρισμό διαπρέπουμε Μία μου. Αλλά, με ..."αυτόματο πιλότο". Θεωρώ ότι είμαστε αδηφάγοι στο κομμάτι αυτό και βλέπουμε τον επισκέπτη μας ως απλό πορτοφόλι δυστυχώς. Αυτό κάποτε θα το πληρώσουμε.
      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  19. Ικαρία είχα πάει το 1995. Στον Αρμενιστή. Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Κώστα μου. Πολύ παλιά. Σίγουρα η εικόνα είναι διαφορετική τώρα. Καλησπέρα φίλε.

      Διαγραφή
  20. Γιάννη μου καλό Φθινόπωρο! Γύρισε και η αρκετά χαλαρωμένη αφεντιά μου! (Το χαλαρωμένη ακόμα το ερευνώ)... Υπέροχες φωτογραφίες και κοίτα ανασκουμπώσου γιατί γύρισα ορμητική! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου καλώς όρισες...! δεν σου λέω καλούς χειμώνες και τέτοιες αηδίες χαχαχαχαχαχα. Για μένα είναι καλοκαίρι και εύχομαι την καλή του συνέχεια.
      Ορμητική ε ; αχα.... καιρός να φεύγω για διακοπές ; χαχαχαχαχαχα
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  21. Εγώ πότε θα πάω Ικαρία;;;
    Αν είναι να γυρίσω και να διαβάζω σε όλους σας οδοιπορικά, να μου το πείτε να ξανάρθω τα Χριστούγεννα! Δεν θα με ψυχοπλακώσετε εσείς!!!
    Ταξίδεψα όμως όμορφα, έστω και με το νου, με τις φωτό σου και τις πληροφορίες σου, Γιάννη μου!
    Καλώς blogοβρεθήκαμε ξανά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε καλώς το , το κορίτσι....! άντε καλή επιστροφή και καλώς μας βρίσκεις Αλεξάνδρα μου. Χαχαχαχαχαχαχαχα, να ταξιδέψεις κοπέλα μου στην Ικαρία. Βάλτο στο πρόγραμμα. Ειδικά για σένα ο τόπος είναι ένα κομμάτι της σκέψης σου και της ζωής σου.
      Ευχαριστώ πολύ. Άντε να μαζευόμαστε ξανά. Φιλιά.

      Διαγραφή
  22. Μου άνοιξες την όρεξη για ταξίδι...όχι πως κλείνει και ποτέ, αλλά λέμε τώρα!
    Πολύ το χάρηκα αυτό το οδοιπορικό! Υπέροχες περιγραφές, καταπληκτικές φωτογραφίες!
    Δεν έχω πάει Ικαρία και πολύ θα ήθελα να πάω, αλλά αν είναι τόσο χάλια οι δρόμοι τότε θα προτιμήσω να οδηγώ εγώ, παρά να είμαι συνοδηγός, για να νιώθω μια κάποια ασφάλεια και για να μην πατάω συνεχώς το αόρατο φρένο στην πλευρά του συνοδηγού όπως κάνω όταν οδηγεί άλλος...χαχα!

    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχαχαχαχα Μαρία μου..... Το παθαίνουν πολλοί άνθρωποι αυτό που λες ναι, είναι γεγονός.
      Μου αρέσει που αγαπάς τα ταξίδια. Το ξέρω. Μια ταξιδιάρα ψυχή είναι και λεύτερη και γεμάτη. Από παραστάσεις, εικόνες και στιγμές.
      Η Ικαρία θα στα προσφέρει όλα αυτα απλόχερα.
      Σε ευχαριστώ κοπέλα μου. Να είσαι καλά.
      Τα λέμε στη συνέχεια.

      Διαγραφή