Σκόρπιες άναρχες σκέψεις και ευχές
Η αλήθεια είναι ότι δεν το συνηθίζω. Έτσι να αφήνομαι άναρχα σαν φύλλο στον αγέρα με έναν λογισμό άναρχο, ατίθασο. Χωρίς σχέδιο και κατεύθυνση, χωρίς ειρμό, χωρίς σταθμό. χωρίς τιμόνι και φρένα. Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ παρορμητικό άτομο. Ενθουσιάζομαι πάρα πολύ έντονα, δακρύζω εύκολα, φεύγω στους δικούς μου κόσμους ακόμα πιο προσιτά. Ανοίγω την αγκαλιά μου πιο εκφραστικά. Ίσως στα μάτια τρίτων αυτό να μοιάζει και να δείχνει υπερβολικό. Δεν είμαι εγώ αυτός που μπορώ να το κρίνω.
 |
Τι μ' έπιασε τώρα θα αναρωτηθείτε. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να στοιχειοθετήσω μία απάντηση. Αφήνομαι λοιπόν στη μαγική μουσική του Hans Zimmer που ήδη ακούτε και σεις μαζί μου. Βλέπω αυτές τις κοπέλες σολίστ στην ορχήστρα της Βιέννης και τις καμαρώνω. Την κοπέλα που παίζει βιολοτσέλλο, την κοπέλα που παίζει σόλο βιολί και εκείνη πίσω που είναι στα κρουστά. Αχ πόσο θα ήθελα σε μια τέτοια εικόνα να καμάρωνα τις κόρες μου! Πόσο ειλικρινά θα το ήθελα! Βέβαια θα μου πείτε "προβάλεις τα δικά σου όνειρα Γιάννη στα παιδιά σου;". Καταλαβαίνω, αυτό δεν είναι σωστό αλλά εγώ θα το ήθελα δεν σας το κρύβω.
Αυτές τις μέρες της καραντίνας αλά Ελληνικά λοιπόν. Μην μου πείτε ότι εσείς το θεωρείτε αυτό "καραντίνα". Όχι! Κάτι άλλο είναι. Πείτε το "οικονομική εξόντωση" της λαϊκής οικογένειας, πείτε το "θάνατος του εμποράκου", πείτε το "κράτος καταστολής". Καραντίνα με μποτιλιαρισμένες τις μεγάλες οδικές αρτηρίες δεν υπάρχει. Αυτά μόνο εδώ. Κάποιοι μας εμπαίζουν με τις αντιφατικές τους αποφάσεις.
Αυτές τις μέρες λοιπόν περπατώ στα στενά της πόλης. Έβγαλα το δασάκι και τα πάρκα από το περπάτημά μου καθώς είναι γεμάτα πολύ νέα παιδιά που βρήκαν εκεί ένα είδος "άσυλου". Περπατώντας στα στενά της πόλης λοιπόν έχω μεταβληθεί σε ένα είδος "κυνηγού σπιτιών". Με τον Άρη συντροφιά, περνάμε και χαζεύουμε μικρά όμορφα σπίτια. Σας λέει κάτι αυτό; Σε σας όχι, σε μένα πολλά. Το κυνήγι του χαμένου ονείρου, ο χαιρετισμός της χαμένης ελπίδας. Μια μεγάλη ήττα που προσωπικά με στοιχειώνει.
Στην οικοδομή βάλαμε, για το καλό λίγα Χριστουγεννιάτικα στολίδια. Για το καλό λέει η γυναίκα μου, μήπως αλλάξει η σελίδα. Στον ακάλυπτο φυτέψαμε και μια λεμονιά. Συμβολικά κι αυτή. Αφού δεν μπορέσαμε να το αναστήσουμε, ας μεγαλώσει εκεί ένα καινούργιο δέντρο.
Στην τηλεόραση, σε ένα κανάλι από τη δέσμη της Nova, το Animal Planet, βλέπω μια "σειρά" με μια ομάδα κατασκευαστών στις ΗΠΑ που φτιάχνουν δεντρόσπιτα! Και αφήνομαι να με ταξιδέψουν στις ονειρικές τους κατασκευές. Ύστερα σκέφτομαι "γιατί δεν ακολούθησες τις επιλογές σου να κάνετε ένα σπίτι εναλλακτικής κατασκευής;" "Γιατί πέσατε στα τσιμέντα και στα συνήθη;" Μια από τις απαντήσεις έρχεται μέσα από τα κλισέ που μαθαίνουν οι έλληνες μηχανικοί και δεν θέλουν να κάνουν τίποτα διαφορετικό. Ένα πράγμα έμαθαν, αυτό κάνουν. Που να τους πεις τώρα για εναλλακτικές κατασκευές, για μετατροπές παλιών σπιτιών, για ξύλινα σπίτια, για προκατ κατασκευές, Τίποτα ρε παιδί μου! Το τσιμέντο να είναι καλά και τι στον κόσμο. Όλα τα άλλα είναι άχρηστα.
Έχω μεγάλη διάθεση δημιουργίας αυτήν την εποχή. Να γράψω, να διαβάσω, να κατασκευάσω, να περπατήσω, να κάνω ποδήλατο. Μια δημιουργική ένταση που έρχεται και με ζώνει αχαλίνωτη. Μερικές φορές είναι βασανιστική, μαρτυρική. Δεν μπορώ να την διαχειριστώ. Έγραψα ένα μεγάλο μυθιστόρημα με θέμα βγαλμένο μέσα από την Ελληνική μυθολογία. Θα έχει και συνέχεια σε δεύτερο βιβλίο. Επιμελούμαι ένα θεατρικό μου έργο, της πρώτης μου συγγραφικής απόπειρας κάπου στα είκοσί μου χρόνια. Βλέπω ταινίες πολλές. Φιλμ που έχουν πάρα πολλά να μου πουν. Με επηρεάζουν, δημιουργούν μέσα μου αναστάτωση, συναισθηματική ένταση, φόρτιση, που πρέπει να βγει αλλά δεν βρίσκει διέξοδο.
Θα μου πειτε, "τι θα τα κάνεις όλα αυτά;", για ποιον γράφω; ποιος είναι ο λόγος; Αυτό το βασανιστικό ερώτημα δεν το έχω απαντήσει. Έκανα και κάποια e-book. Ε και; Ναι, θα ήθελα να δω έργα μου σε βιβλία. Και χαίρομαι σαν παιδί όταν οι φίλοι κάνουν το δικό τους όνειρο πραγματικότητα. Αμέσως μετά χιλιάδες ερωτήματα κατακλύζουν το μυαλό μου.
"Τώρα το θυμήθηκες φίλε; Στα εξήντα σου;"
"Τόσο καιρό τι έκανες; Γιατί δεν διεκδίκησες τα όνειρά σου; Σε ποιους σκοπούς τρίτων αναλώθηκες ηλίθιε; Που έκαψες και έθαψες τη δική σου εικόνα; Πίστεψες στον εαυτό σου ή άφησες να μείνει επάνω σου η ετικέτα των άλλων; Ο αδύναμος, ο φοβικός, ο δειλός;"
Διάβασα Παπαδιαμάντη αυτές τις μέρες. Χριστούγεννα γαρ. Και με όλες αυτές τις επιδρομές ξένων κακόγουστων λέξεων που δολοφονούν τη γλώσσα μας σκέφτηκα λίγο. Μήπως να έγραφα κάτι δοκιμαστικά στη γλώσσα του Παπαδιαμάντη;
Φλυάρισα και το ξέρω. Συγχωρέστε με. Τελειώνω εδώ το ...παραλήρημά μου. Το μουσικό θέμα του Χανς Ζίμμερ τελειώνει.
Να ευχηθώ σε όλους σας
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Όμορφες γιορτινές μέρες να έχουμε.
Καλέ μου φίλε Γιάννη διαβάζω ένα αίσθημα απογοήτευσης για τους καιρούς που ζούμε. Και θα συμφωνήσω μαζλι σου πως όλο αυτό απαίχει από την συνήθη καραντίνα και πως οικονομικά έχουμε πάρει ή οδευούμε προς τον κατήφορο. Τι θα γίνει και πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στην συνέχεια ή αν θα υπάρξει ανάκαμψη για όλους, μένουν προς το παρών αναπάντητα ερωτήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα όνειρα Γιάννη μας κρατούν ζωντανούς πιστεύω και μας δίνουν κουράγιο για τη συνέχεια. Το αν θα εκπληρωθούν ή όχι είναι άλλο θέμα γιατί εξαρτόνται από πολλούς παράγοντες. Για τα σπίτια θα συμφωνήσω πως οι εναλλακτικοί τρόποι κατασκευής είναι άγνωστοι κι αυτό διότι από μια "κλασική" οικοδομή πολλοί εμπλεκόμενοι επωφελούνται, γι'αυτό πιστεύω δεν εγκαταλείπεται εύκολα.
Τέλος φίλε μου το ότι στην ηλικία σου (συγνώμη κιόλας) έχεις τόσο αστείρευτη έμπνευση και μεράκι είναι μοναδικό (από τις κατασκευές σου, ως τα βιβλία σου). Και τι αν δεν εκδοθούν, και τι αν δε σε διαβάζουν υπό πληρωμή, υπάρχουν και γνωρίζεις πως τουλάχιστον τα έκανες. Άλλωστε γνωρίζεις πως οι κλασικοι τύποι εκδόσεων (στην Ελλάδα τουλάχιστον) είναι ένα κλειστό κύκλωμα που θέλει υπομονή και τύχη (αν όχι και χρήματα). Το δικάιωμα στα όνειρα και στα πράγματα που κάνουμε δεν έχει όρια ηλικίας.
Καλημέρα καλέ μου φίλε.
Α ρε Γιώργο φίλε μου.
ΔιαγραφήΠόση δύναμη τελικά έχουν τα λόγια των φίλων και οι παρατηρήσεις τους. Και πόσο καλό μας κάνουν.
Ομολογώ ότι ήμουνα σε κακή διάθεση στη συγγραφή αυτού του θέματος. Βλέπεις ο παρορμητισμός μου ακολουθεί καμπύλες με έντονες διακυμάνσεις.
Μην ζητάς συγγνώμη για την ηλικία μου. Οφείλω να συνυπάρξω μ' αυτήν και να της δώσω φως και λάμψη. Και όπως λες, το δικαίωμα στο όνειρο δεν έχει χρονικούς ορίζοντες.
Κρατώ κάθε σου παρατήρηση, έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα. Δυστυχώς είμαστε σε μια χώρα που κυριαρχούν συγκεκριμένα λόμπυ. Κλειστά κυκλώματα με αδιαφανείς διαδικασίες, κυβερνάνε τα όνειρά μας. Έτσι οι ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους είναι ελάχιστες και πολλές φορές με υψηλό κόστος.
Ας είναι! Προχωράμε αγαπητέ φίλε. Σε ευχαριστώ απ την καρδιά μου.
Καθόλου δεν φλυάρησες, αγαπητέ μου Γιάννη. Έθιξες πολλά σημαντικά ζητήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκούμαι να σχολιάσω μόνο το « για ποιον γράφω; ποιος είναι ο λόγος;»
Στο ερώτημα «Γιατί γράφεις;» η …μη απάντηση είναι:
Γιατί ζωγράφιζε, με το δαυλό αναμμένο, ο προϊστορικός πρόγονος μέσα στη σπηλιά τής κατοικίας του, την ώρα που οι άλλοι έπαιζαν ή κοιμούνταν;
Όσο για την αξία ενός γραπτού μας, η ικανοποίηση από τη συγγραφή του, το τελείωμά του και την ανάγνωσή του δεν μπορεί να συγκριθεί με οποιοδήποτε επαινετικό σχόλιο. Όλη αυτή η πνευματική λειτουργία είναι μια λυτρωτική ψυχική εμπειρία.
Καλή συνέχεια λοιπόν!
Συγκλονιστική η αναφορά σου Άρη. Και δεν περίμενα κάτι λιγότερο από έναν άνθρωπο της ποίησης και της σκέψης. Να είσαι καλά αγαπητέ φίλε και δάσκαλε. Χρόνια σου πολλά.
ΔιαγραφήΚαλημέρα σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα να πω ότι εγκλεισμό ολοκληρωτικό δεν έχουμε, περιορισμό έχουμε. Κι εγώ αν πρέπει με μήνυμα να βγω το θεωρώ εγκλεισμό. Και προσωπική ευθύνη.
Για τα σπίτια...χμ χμ η εναλλακτική δόμηση δεν είναι συνήθεια της Ελλάδας.Και μην νομίζεις ότι πχ το ξύλινο σπίτι είναι πιο εύκολο να χτιστεί. Η συντήρηση που θέλει σε μια χώρα με πολύ ήλιο και κρύους χειμώνες είναι μεγάλη και δαπανηρή.
Τα προκάτ υπάρχουν στη χώρα μας και είναι θέμα επιλογής. Στις χώρες που είναι κανόνας δεν έχουν το τσιμέντο. Ξέρω από ΗΠΑ και Αυστραλία. Εμείς το έχουμε άφθονο...
Για τα όνειρά σου που λες...δεν ξέρω αν η δημιουργική σου διάθεση υπήρχε από πάντα. Το ταλέντο υπάρχει αλλά εξελίσσεται όσο το ''θρέφουμε''. Όταν βιοποριστικοί λόγοι μας αναγκάζουν να δουλεύουμε για την διαβίωση τότε τα όνειρα που δεν είναι και κερδοφόρα μένουν πίσω. Η ηλικία παίζει ρόλο γιατί αφήνει χρόνο στις δημιουργίες. Τι σε νοιάζει για ποιον γράφεις ή κατασκευάζεις ή διαβάζεις; ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Δεν αρκεί; Για εκτόνωση. Δεν αρκεί; Για απασχόληση του νου και την ισορροπία του ψυχικού κόσμου. Δεν αρκεί;
Όσο για τη γλώσσα του Παπαδιαμάντη, δεν επανέρχεται. Και τις ξένες λέξεις τις χρησιμοποιούμε κατά κόρον. Επιλογή μας; Συνήθεια; Επιδειξιομανία; Επιλογή μας πάλι.
Εύχομαι καλές γιορτές όσο παράξενες και μοναχικές κι αν είναι, είναι οικογενειακές και χαιρόμαστε που είμαστε καλά, σωστά;
Καλά να περάσετε με γαλήνη και χαμόγελα
Τα φιλιά μου
Άννα μου,
Διαγραφήσίγουρα αν θέλουμε μηνύματα για να βγούμε και μάσκες να φορέσουμε, ναι είναι περιορισμός, είναι ένας έμμεσος εγκλεισμός. Ξέρεις, μου φαίνεται παράξενο. Με τόσους περιορισμούς, που πάει όλος αυτός ο κόσμος έξω; Εντάξει, δεν μιλώ για τα νεαρά πιτσιρίκια, εντάξει αυτά έχουν την κάψα της ηλικίας τους. Αλλά μιλάω για έξω την κίνηση στην αγορά.
Ναι, σίγουρα, τα εναλλακτικά σπίτια δεν είναι μήτε εύκολα και ίσως να μην είναι και τόσο φτηνά όσο πιθανά να νομίζουμε. Όμως, έχεις δυνατότητες. Ψάχνεις, επιλέγεις, κάνεις διαβαθμίσεις. Εδώ, μία λύση μας προσφέρεται σχεδόν απόλυτα.
Ναι, έχουμε μιλήσει, αγαπημένη μου φίλη, πολλές φορές για το λόγο και τη φωτιά που μέσα μας καίει δημιουργική. Αναζητούμε πολλές φορές αιτίες για αυτόν το λόγο και έτσι υποτιμούμε την ψυχή μας.
Όχι, η γλώσσα του Παπαδιαμάντη δεν επανέρχεται. Αυτό το ξέρω και το συμμερίζομαι. Μίλησα μονάχα για λογοτεχνική χρήση κατά περίσταση. Όμως από την άλλη, η γλώσσα μας πεθαίνει και η "αγορά" φροντίζει για αυτό. Με δική μας ευθύνη βέβαια και εγκληματική πρόθεση της πολιτείας.
Άννα μου, έτσι κι αλλιώς δεν ήμασταν πολλοί στις γιορτινές αυτές μέρες. Μόνο η πεθερά μου Χρισούγεννα αλλά και η άλλη της κόρη με την οικογένειά της την Πρωτοχρονιά. Δυστυχώς πάνε όλα αυτά πια. Δυστυχώς. Και όχι λόγω πανδημίας.
Καλές γιορτές να έχουμε αγαπημένη μου φίλη. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα σου.
Περιγράφεις με πολύ γλαφυρό τρόπο, όλα αυτά που νιώθεις και κάνεις αυτές τις δύσκολες μέρες του εγκλεισμού. Αφήνεσαι και λες πράγματα, τρυφερά (όπως για το όνειρο σου να δεις τις κόρες σου σε συμφωνική ορχήστρα), απλά( όπως να χαζεύεις τα μικρά, όμορφα σπίτια), να εκφράζεις όλη αυτή την έντονη δημιουργικότητα σου και να αναρωτιέσαι γιατί άφησες τα χρόνια να χαθούν, δίχως να κυνηγήσεις τα όνειρα σου. Αυτό το τελευταίο πονά αν το σκαλίσεις πολύ αλλά δεν μπορεί... υπήρξαν όμορφες στιγμές γεμάτες ευτυχία στα χρόνια που πέρασαν. Ήμαστε ταγμένοι αλλού. Έτσι επιλέξαμε και εγώ προσωπικά δεν μετανιώνω γι αυτό. Ίσως κάποια πράγματα να μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά αλλά πίστεψε με, δεν έχει νόημα να το ψάχνουμε τώρα πια. Ας επικεντρωθούμε στα καλύτερα που βρίσκονται μπροστά μας. Και δεν είναι λίγα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε, Καλά Χριστούγεννα!
Βλέπω στα λόγια σου αγαπητέ φίλε Βασίλη τη μορφή, την αύρα, τη δύναμη ενός πνευματικού οδηγητή, ενός συνοδοιπόρου, ενός αληθινού ανθρώπου. Αγωνιστής της ζωής, δάσκαλος, δίπλα σε ανθρώπινες ψυχές.
ΔιαγραφήΝαι, ταχτήκαμε αλλού φίλε μου. Πολλές φορές σε βιώματα που οι ίδιοι δεν επιλέξαμε αλλά τα ακολουθήσαμε. Όχι δεν θέλω να υποτιμήσουμε τίποτα από όσα έχουμε καταφέρει. Είναι το έργο μας, η ζωή μας. Με τα θετικά και τα αρνητικά.
Σε ευχαριστώ απ την καρδιά μου. Την καλησπέρα μου αγαπητέ μου φίλε και χρόνια πολλά.
Σοφό το σχόλιο της Άννας! Με εκφράζει απόλυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και τώρα Γιάννη μου, δε σκέφτεσαι τον πραγματικό εαυτό σου. Πάλι στους άλλους επικεντρώνεσαι. Όλα αυτά που κάνεις είναι σημαντικά και σπουδαία πρώτα απ' όλα για σένα, για την ψυχή σου, το δικό σου πνεύμα. Να χαίρεσαι που σ' αυτήν την ηλικία έχεις καρδιά εφήβου και ενέργεια και δίψα για δημιουργία. Αυτό από μόνο του είναι υπέροχο!
Όπως υπέροχη και η μουσική που διάλεξες να συνοδεύσει το κείμενό σου.
Κάνε ό,τι τραβάει η ψυχή σου και φτάσε το όπου μπορείς. Το αποτέλεσμα δεν αλλοιώνει την αξία της προσπάθειας.
Σε φιλώ γλυκά.
Καλημέρα με χαμόγελα :)
Υ.Γ. Δεν έχεις το σπίτι αλλά έχεις ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!!
Αχ βρε Μαρία. Ξέρω πως μέσα σου υπάρχει και παίζει και εκείνο το "δαιμόνιο" τα δικά του παιχνίδια. Ποιος άλλωστε είναι κενός δαιμονίων και σκέψεων; Κανείς!
ΔιαγραφήΚρατώ τις σκέψεις σου, τις ανησυχίες σου, νιώθω τα συναισθήματα και το νοιάξιμό σου και σε ευχαριστώ πολύ.
Να ξέρεις ότι κρατώ κάθε σου σημείωση πολύ σοβαρά.
Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα Γιάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι σκόρπιες άναρχες σκέψεις είναι που μας βοηθούν να έρθουμε πιο κοντά, στον εαυτό μας και στους άλλους. Το πιστεύω βαθιά.
Είναι ενδιαφέρον πώς το θέμα της ηλικίας μάς απασχολεί όλους, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Λίγο τα Lifestyle περιοδικά που μας λένε πώς πρέπει να ζούμε/τι να πετύχουμε στα 20/ 30/ 40+, λίγο που τα αφομοιώνουμε χωρίς να τα φιλτράρουμε. Και ενώ (γενικά) φιλτράρουμε όσα νιώθουμε και λέμε στους άλλους, δυσκολευόμαστε να φιλτράρουμε όσα μας λένε εκείνοι.
Όσο για τα όνειρα, σκέφτομαι πως είναι στιγμές που νιώθουμε τα όνειρά μας να φθάνουν σε αδιέξοδο. Όσοι έχουμε τη δύναμη να κάνουμε όνειρα. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να είναι στον αυτόματο και ετσι μπορώ να νιώσω τη δυναμη που χρειάζεται κάποιος για να κάνει όνειρα.
Σαν να έγραψα πολλά. Ας βάλω μια τελεία. Καλό βράδυ
Τζοάννα μου, έχω ξαναπεί ότι απολαμβάνω τέτοιες συζητήσεις και δεν έχω το παραμικρό θέμα αν έχουν έκταση. Άλλωστε για αυτό το λόγο γίνεται ένας διάλογος για να ανοίξουμε τις καρδιές μας σε σκέψεις που μας αναστατώνουν.
ΔιαγραφήΟι στόχοι που βάζουν κάποιοι για τις ζωές μας ναι είναι ένα θέμα. Γιατί είναι προκατ καταστάσεις στις οποίες δύσκολα μπορούμε να ενταχτούμε.
Οι σκέψεις μου έβγαλαν μια μελαγχολία και μια πίκρα Τζοάννα μου είναι γεγονός. Και σε ευχαριστώ πολύ που με την παρουσία σου δηλώνεις ένα γαλήνιο παρών.
Να είσαι καλά καλή μου φίλη.
Ο χώρος που βρισκόμαστε καθημερινά Γιάννη, που επικοινωνούμε χωρίς να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο, που αποκαλύπτουμε προσωπικές σκέψεις και μαρτυρίες σε αναρτήσεις και σχόλια, στηρίζεται στο συναίσθημα γι αυτό και διατηρεί την χαρά, την ζεστασιά και τη φιλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά και άλλα τόσα είναι που μας δίνουν θάρρος και δύναμη να συνεχίσουμε να ελπίζουμε, να χαιρόμαστε με τις μικρές καθημερινές νίκες και να μοιραζόμαστε τις όποιες ήττες, ή απογοητεύσεις,( αναβολές θα τις έλεγα εγώ, γιατί ποτέ δεν ξέρεις!) Εε...έστω κι αυτές οι απογοητεύσεις γλυκαίνουν με δυο λέξεις, που στο κάτω-κάτω δεν κοστίζουν τίποτε, αλλά γεμίζουν αισιοδοξία εκεί όπου απευθύνονται.
Και θέλω να το πω κι αυτό, παρά τα όποια χρόνια η σκέψη παραμένει νεότατη, δημιουργική, γόνιμη και ορίζει το πιο σημαντικό...το όνειρο που καθορίζει την ίδια την ζωή, σε διαμορφώνει, σε δημιουργεί, σε κάνει πιο ανθεκτικό στο ανούσιο κομμάτι της καθημερινότητας.
Αυτή η πνευματική ευφορία Γιάννη μου είναι μεγάλη παρηγοριά και ανάγκη κυρίαρχη για έκφραση, σε γεμίζει πληρότητα χωρίς περιορισμούς φτάνει που ο λόγος και η γραφή σου πάλλεται από πάθος, ωριμότητα και ουσία. Ένα οδοιπορικό σε κρυμμένες όψεις της ζωής. Ένα όνειρο σε κάτι απωθημένο.
Ότι και να ναι, είναι μεγάλο μάθημα για μας και αισθάνομαι τυχερή που συνοδοιπορούμε.
Συνέχισε να γράφεις με την ψυχή ακάλυπτη και άφησέ μας να απολαμβάνουμε τη θέα της.
Να είσαι καλά Γιάννη!
Καλό ξημέρωμα!
Είναι ευλογία και τύχη να συναντιέσαι Αννίκα μου με ανθρώπους που, η καρδιά τους, χτυπάει στον ίδιο τόνο με τη δική σου. Δεν έχει σημασία αν αυτή η γνωριμία είναι φυσική ή δικτυακή, "εξ αποστάσεως".
ΔιαγραφήΚαι μια τέτοια συνάντηση είναι μαζί σου Αννίκα μου. Ο λόγος σου, η σκέψη σου, οι προτροπές σου.
Έτσι νιώθω καλή μου φίλη. Και στις μικρές η μεγάλες δύσκολες ώρες, έρχεσαι να απλώσεις μια ηρεμία και γαλήνη πολύ σημαντική.
Σε ευχαριστώ πολύ απ την καρδιά μου. Καλή σου συνέχεια.
Γιάννη μου αγαπημένε καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως όλες αυτές οι σκέψεις μας κατακλύζουν και εμας ανα διαστηματα και ειναι απολυτως λογικο.
Βοηθαει σε ολο αυτο και το κλιμα των καιρων και τα γεγονοτα επισης
Ποτε δεν ειναι αργα για ονειρα και πραξεις
Ποτε!
Εχεις ηδη καταφερει παρα πολλα στη ζωη σου και ειμαι σιγουρη αν καθισεις με καθαρο μυαλο και τα γραψεις σε ενα χαρτι θα δεις πως ειναι παρα πολλα και μαλιστα ανεκτιμητα!
Σημερα ειναι μια αλλη μερα και αυριο το ιδιο και καθε αυριο
Να μη σταματησεις ποτε να παλευεις για τα ονειρα σου, ειναι δυναμη, ελπιδα, ζωη.
Αν παραιτηθουμε απο τα ονειρα, παραιτουμαστε απο τη ζωη και εσυ τοσο νεος για κατι τετοιο!
Θελω να εισαι καλα και να περνας ομορφα!
Η μουσικη του zimmer συγκλονιστικη! Ειναι απο τους αγαπημενους μου!
Σε φιλω και σου ευχομαι καλες γιορτες!
Κική μου, καλή μου φίλη, η νιότη σου, το φως και η δύναμή σου αρκούν να μας ανεβάσουν το ηθικό.
ΔιαγραφήΤα όνειρα είναι σημαντικά στον άνθρωπο. Είναι σαν αέρας. Όμως καλό είναι να μένουν σε χαμηλούς τόνους γιατί μετά ο πάταγος από την απογοήτευση είναι μεγάλος.
Συνεχίζουμε Κική μου, να είσαι σίγουρη. Και θα δηλώνουμε το "παρών" πάντα καλή μου.
Ειλικρινά θέλω να σε ευχαριστήσω για τη σημασία και το χρόνο που έδωσες σε αυτήν μου την αναζήτηση. Καλές γιορτές.
Γιάννη μου καλημέρα! Έκατσα και διάβασα τις άναρχες σκέψεις σου με μεγάλη προσοχή. Δεν έδωσα σημασία στο μουσικό άκουσμα γιατί ενόσω διάβαζα είχα μέσα μου τον Γιάννη που ξέρω τόσο καλά, όσο δεν θα τον γνώριζα με προσωπική επαφή. Γιατί κακά τα ψέματα, ο τρόπος που γράφουμε, οι απόψεις που παραθέτουμε, οι δημιουργίες μας και η ανάγκη μοιράσματος, δείχνουν πολλά για την ψυχοσύνθεση του καθενός μας! Οι σκέψεις σου είναι σκέψεις που λίγο ή πολύ όλοι κατά καιρούς με τον ίδιο ή με κάποιες διαφορές τις έχουμε κάνει για τον εαυτό μας. Θα σου πω λοιπόν αρχικά πως αυτό που ονομάζεις εγκλεισμό εγώ τον βλέπω σαν ένα απαραίτητο μέτρο για να συνεχίσουμε να ζούμε μέχρι να βρεθεί κάποια λύση. Μη ξεχνάς πως συνάνθρωποι μας χάθηκαν άδικα. Επειδή ζούμε έτσι τώρα δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πως θα ζούμε έτσι και αύριο. Στη συνέχεια θα πρέπει να σου πω πως πολλοί άνθρωποι έχουμε αφήσει όνειρα και ευκαιρίες να χαθούν, είτε γιατί δεν τα είχαμε συνειδητοποιήσει όταν έπρεπε, είτε γιατί είχαμε άλλους στόχους πρώτα. Δεν εξετάζω αν οι στόχοι που προηγούντο ήταν σωστοί ή όχι. Ξέρω όμως πως τα βιώματα και οι επιλογές μας μας έχουν οδηγήσει στον χαρακτήρα του σήμερα. Ταξιδεύεις όντως συχνά με το μυαλό σου κι αυτό δες το θετικά γιατί σε έχει οδηγήσει στον δημιουργό του τώρα. Κι αν δεν υλοποίησες κάποια όνειρα σου και τα έχασες, βοήθα τη νεότερη γενιά ακόμα και ωθώντας ή εμψυχώνοντας την ώστε να μη χάσουν τα δικά τους όνειρα. Δεν χρησιμεύει να ζεις με τη σκέψη αυτών που έχασες, γιατί χάνεις αυτά που μπορείς να βιώσεις αυτή τη στιγμή. Επίσης θα πρέπει να χαίρεσαι που μπορείς και σκέφτεσαι και προβληματίζεσαι. Φανερώνει τη βαθιά ποιότητα σου και το βάθος της ψυχής και του μυαλού σου! Και δεν έχει σημασία η αποδοχή των άλλων. Εσύ πρέπει να αποδεχθείς τον εαυτό σου και να τον αγαπήσεις. Τονίζοντας τα τόσα καλά σου που είναι υπέροχα, και τα ταλέντα σου που είναι πολλά! Σταματώ να γράφω γιατί νομίζω πως το τράβηξα πάρα πολύ και αν αρχίσω αυτό το θέμα δεν έχω τελειωμό! Τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαμβάνω το λόγο σου Μαίρη μου. Ξέρεις ότι ποτέ θα γογγύξω στα λόγια των φίλων. Και ξέρω ότι είσαι ανάμεσα σε εκείνους τους "εκλεκτούς" ανθρώπους, που η παρουσία τους στη ζωή μου, μετράει ένα παραπάνω.
ΔιαγραφήΟ χρόνος που αφιέρωσες στους στοχασμούς μου, ο τρόπος που το έκανες, φανερώνει την αλήθεια αυτού που είπα.
Είναι μεγάλη υπόθεση, σε δύσκολες στιγμές, να έχεις τέτοιους κοντά σου.
Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές ταχτήκαμε σε άλλους στόχους στη ζωή μας, είτε γιατί το θέλαμε είτε γιατί όχι. Και εκεί πολλά πράγματα άλλαξαν.
Ας είναι! Θα συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά και δημιουργικά καλή μου φίλη.
Την αγάπη μου να το ξέρεις.
Νομίζω πως αν διάβαζε ένας ψυχολόγος το κείμενό σου, θα σου έδινε τα εύσημα γιατί, αυτό που περιγράφεις, είναι η πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση της νοσηρής κατάστασης που βιώνουμε. Ότι είσαι σε δημιουργικό οίστρο, ότι κατασκευάζεις τρόπους διαφυγής μέσω της συγγραφής και όχι μόνο και ότι είσαι σ' επαφή με τα συναισθήματά σου, είναι το μόνο γιατρικό στην νοσηρή κατάθλιψη που μας περιβάλλει. Και κατάθλιψη δεν είναι μόνο η απάθεια και η απομόνωση, είναι η επιθετικότητα, η έλλειψη συγκέντρωσης, η απουσία ερεθισμάτων η ανεπάρκεια στην καθημερινές ασχολίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη μου, διαβάζοντας τις σκέψεις σου, βρήκα πολλά κοινά μας σημεία, συναισθήματα και καταστάσεις που δεν θα τολμούσα να καταγράψω δημόσια, προσωπικές μου ανεκπλήρωτες προσδοκίες, εσωτερικές συγκρούσεις και διάφορα άλλα.
Το να έχεις το θάρρος να τα εκθέτεις, σημαίνει ότι έχεις συμφιλιωθεί μαζί τους. Και δεν είναι εύκολο αυτό, να ξέρεις.
Αυτό με τον Παπαδιαμάντη, μου φάνηκε εξαιρετική ιδέα. Κατά καιρούς διαβάζω συγγραφικές απόπειρες ανθρώπων που έχουν εντρυφήσει στα κείμενά του και "αναβιώνουν" τη γλώσσα του μέσα απ' τα δικά τους έργα. Μόνο έτσι θα κρατήσουμε ζωντανό το λόγο και τα έργα των σπουδαίων μας λογοτεχνών.
Καλές διαδρομές στα μονοπάτια που εσύ χαράζεις Γιάννη μου!
Είσαι ένας σπάνιος άνθρωπος με περίσσια ευαισθησία και κοινωνικά αντανακλαστικά σε πλήρη λειτουργία. Θέλει αντοχές για να κουβαλάς στην καρδούλα σου το βάρος όλου του κόσμου. Να είσαι πάντα καλά!
Μαρία μου, κατ' αρχήν να σου ευχηθώ τα καλύτερα χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου. Όμορφα χρόνια να έχεις αγαπημένη μου φίλη. Τα αξίζεις να τα βρεις μπροστά σου με τους αγαπημένους σου.
ΔιαγραφήΝαι, περνάμε δύσκολες στιγμές. Και μέσα στη δίνη τους λυγίζουμε, κλονιζόμαστε. Δαίμονες μπαίνουν στο μυαλό μας, παίζουν με τα σταθερά μας. Και εκεί συναισθηματικά βγαίνουν μια σειρά αντιδράσεις.
Έχουμε πολλά κοινά Μαρία μου. Σε πολλά βασικά βαδίζουμε μαζί. Και το απολαμβάνω και μου αρέσει.
Θα προσπαθήσω να κάνω κάτι με τη γλώσσα του Παπαδιαμάντη, μια μικρή λογοτεχνική απόπειρα. Είναι δύσκολο πολύ Μαρία μου γιατί απαιτεί γραμματικές και φιλολογικές γνώσεις ξεχασμένες δυστυχώς.
Μαρία μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Για το χρόνο σου, τα συναισθήματά σου, τη στήριξή σου. Να ξέρεις πάντα για μένα βαραίνουν πολύ.
Την αγάπη μου και ευχές για Χριστούγεννα.
Γιάννη μου, καλά κάνεις και κυνηγάς τα όνειρά σου, γιατί να σου μένουν απωθημένα; Γεμάτος ο κόσμος από ανθρώπους που, επειδή δεν ικανοποίησαν κανένα από τα όνειρά τους, ξεσπούν όλα τους τα απωθημένα επάνω στους άλλους... Εξάλλου, ποιον ενοχλείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλά κάνεις και ονειρεύεσαι τις κόρες σου, ευτυχώς για τα όνειρα δεν υπάρχει ακόμη φορολογία.
Όσο για τις εναλλακτικές κατασκευές που δεν τις καταλαβαίνουν οι πολιτικοί μηχανικοί, δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Οι πολιτικοί μηχανικοί, εξάλλου, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό, υπεύθυνοι για πολλά εκτρώματα της σύγχρονης δόμησης. Μόνο ένας αρχιτέκτονας θα ενδιαφερόταν για τις ιδέες σου.
Πραγματικά σε θαυμάζω για την ενέργειά σου, που είναι τόση ώστε να στηρίζεις τόσους και τόσους άλλους... Πάντα με τον καλό σου λόγο, ώρες-ώρες αναρωτιέμαι πραγματικά πού τα βρίσκεις όλα αυτά τα ενθαρρυντικά λόγια που δωρίζεις στον καθένα...
Να έχεις όμορφες γιορτές, με υγεία και αγάπη, και να συνεχίσεις να χαίρεσαι σαν παιδί όλα αυτά που σε γεμίζουν.
Πολλά φιλιά
Πίπη μου αγαπημένη μου φίλη,
Διαγραφήξέρεις, δεν είναι υπερβολή να σου πω ότι, αυτό εδώ σου το μήνυμα, είναι για μένα ένα υπέροχο δώρο γιορτών! Δεν μπορώ να στο εξηγήσω. Είναι να τα νιώθεις αυτά. Μια φίλη που την ξέρεις και αλληλεπιδράς μαζί της καιρό. Και ξαφνικά βλέπεις με αυτό εδώ της το μήνυμα να λέει κάποια λόγια που, ξυπνάνε, κινητοποιούν. Τα καλά μου λόγια τα χτίζει η αγάπη σας Πίπη μου. Όλα αυτά τα χρόνια την απολαμβάνω τόσο συλλογικά από όλους όσο και ατομικά από τον καθένα με το δικό του ξεχωριστό στίγμα. Όπως ήταν εδώ η δική σου άποψη δηλαδή.
Κάνουμε όνειρα ναι. Όμως πολλές φορές πονάει πολύ το ναυάγιό τους. Αυτό λέω.
Αρχιτέκτονες ε; Χμμμ τι να σου πω. Μεγάλη κουβέντα. Χρήματα χρειάζονται για να καταφύγεις κοντά τους, έπρεπε ήδη να το είχα κάνει στην αρχή και όχι τώρα. Τώρα δυστυχώς έχουμε τετελεσμένα.
Πίπη μου, σε ευχαριστώ για όλα γλυκιά μου φίλη. Να είσαι καλά. Καλές γιορτές να έχεις γεμάτες χαμόγελο και υγεία.
Φιλιά πολλά.
Καλησπέρα Γιάννη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα πώς το βλέπει και η αφεντιά μου και αυτό με δυο λογάκια μια και οι φίλοι μας, σου τα είπαν μια χαρά, καλύτερα και από κάλαντα!
Οι ευχές δεν είναι ποτέ άναρχες γιατί αν δεν είναι καρδιάς είναι απλά λόγια!
Οι σκέψεις είναι άναρχες και μας πάνε όπου εκείνες θέλουν ενώ εμείς είμαστε τα αφεντικά τους!
Μη σταματήσεις να εκφράζεις την καλοσύνη και την ευγένεια της ψυχής σου, γιατί είναι πια εμφανές σε όλους η δοτικότητα σου!
Πολλά ΑΦιλιά καρδιάς για ζεστές και φωτεινές γιορτές!
Στεφανία μου, σε ευχαριστώ καλή μου φίλη και αγαπημένη μας "Μαγισσούλα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω ότι οι ευχές και τα λόγια σου είναι πάντα από καρδιάς. Να είσαι καλά καλή μου. Κρατώ πάντα την ομορφιά και την αγάπη που προσφέρεις.
Όμορφες γιορτινές μέρες να έχετε.
Με ένα ποτηράκι λικερ πορτοκάλι ΄στο χέρι, με την υπέροχη μουσική του Zimmer, με μια διάθεση νοητικής φλυαρίας , και ναι! είμαι στο σωστό μέρος αυτή τη στιγμή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω τις άναρχες σκέψεις, και μου χαρίζουν θαλπωρή και απέραντη οικειότητα.
Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα όταν διαβάζεις σκέψεις που θα μπορούσαν νάταν δικές σου..Τόσο πολύ να μοιάζουν!!!!
Συνέχισε να "φαντάζεις" υπερβολικός, γιατί μόνο αυτοί " οι υπερβολικοί" μπορούν υπερβολικά... να νιώθουν :)
Να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις τη δημιουργικότητά σου:)
Ποτέ δεν είναι αργά για να νίώθει κανείς την ομορφιά της.
.Ο δημιουργικός άνθρωπος έρχεται στον κόσμο,
μεγαλώνει την ομορφιά του κόσμου
– με ένα τραγούδι εδώ, με μια ζωγραφιά εκεί, με ένα κείμενο.. εδώ :)
Ξαναβάζοντας το Lost but Won να παίζει, σκέφτομαι ότι κάτι σκόρπιες κι άναρχες σκέψεις σαν κι αυτές, είναι αυτές που όταν μοιράζονται, χαρίζουν τα ωραιότερα και πιο αληθινά συναισθήματα!!
Καλές γιορτές σου εύχομαι Γιάννη, σε σένα και στην οικογένεια σου!!!
Καλή μου φίλη, Ειρήνη μου. Το "Lost but won" έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. "Χαμένος μα νικητής" Είναι δύο αντιφατικές καταστάσεις, που όμως μπορεί η ζωή να τις αντιστρέψει και να αλλάξει τη φορά τους ή την επίδρασή τους.
ΔιαγραφήΑν μάλιστα δεις το κινηματογραφικό έργο, (Rush), από το οποίο ακούγεται και γράφτηκε η μαγική μουσική του Ζίμμερ, τότε θα το διαπιστώσεις ακόμα πιο έντονα.
Κερνάω λικεράκι λοιπόν! Και μάλιστα ...πορτοκάλι. Εγώ προτιμώ τριαντάφυλλο. Οι άναρχες σκέψεις γράφτηκαν σε φάση βύθισης στη συναισθηματική διάθεση. Είναι οι δαίμονες που λέμε. Και χαίρομαι που κατανοείς απόλυτα. Νιώθω να είχα μια συνοδοιπόρισσα σε αυτήν την περπατησιά.
Σε ευχαριστώ Ειρήνη μου, ειλικρινά. Καλές γιορτές να έχουμε με τις καρδιές μας ζεστές.
Γιάννη μου, ευχαριστούμε που μας άνοιξες το μυαλό και τη ψυχή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν πολλά προβλήματα γύρω μας. Και πολλά απ' όσα συμβαίνουν μας επηρεάζουν άμεσα. Πχ. Ο κοροναϊός, δεν επηρέασε μόνο την υγεία και την κοινωνία! Διαμορφώνει την παιδεία, το εργασιακό, το εμπορικό κομμάτι. Όλα όσα γίνονται τώρα, στα μάτια μου δεν έχουν γίνει προσωρινά, μάλλον δοκιμαστικά. Ήρθαν για να μείνουν. Άλλα σε μεγαλύτερο βαθμό, άλλα σε μικρότερο.
Τα "αν" είναι ανθρώπινα, ρεαλιστικά όμως, η μόνη τους χρησιμότητα είναι για να μας δώσουν ώθηση να πάμε παρακάτω. Άλλωστε δεν εξαρτώνται όλα από εμας και τις επιλογές μας. Παίζουν ρόλο κι οι συγκυρίες, η τύχη!
Δε πιστεύω στην "ηλικία". Δηλαδή στα 60 μου πιστεύεις ότι θα σταματήσω να γράφω ή να μαθαίνω ξένες γλώσσες; Δεν είμαι σίγουρη αν θα το κάνω ούτε στα 80 μου χαχα
Σημασία έχει η ψυχή κι οι αντοχές μας. Σημασία έχει να ερωτευόμαστε τη ζωή μας. Κι αν δε μπορούμε, ας κάνουμε το καλύτερο δυνατό.
Γιάννη είσαι υπέροχος άνθρωπος, μεστός, δοτικός, ευρηματικός. Μην στέκεσαι σε όσα δεν έγιναν. Στάσου σε όλα όσα μπορούν να γίνουν.
Να ανοίγεις την ψυχή σου πιο συχνά βοηθάει. Οι αμακιγιάριστες σκέψεις μας, δεν είναι φλυαρίες, είναι μια ανθρώπινη ανάγκη.
Να 'σαι καλά, πάντα δημιουργικός!
Καλό βράδυ!
Δεν θα μπορούσα να πάρω κάτι καλύτερο από μια νεαρή γυναίκα και άνθρωπο που "Ερωτεύεται τη ζωή"! Θα μπορούσα; Όχι!
ΔιαγραφήΔικαιώνεις το όνομα που έχεις δώσει στο δικτυακό σου σπίτι Μαρίνα μου με το παραπάνω.
Δυστυχώς πολλοί βρήκαν ευκαιρία, δοθείσης της πανδημίας, να ξιφουλκήσουν απέναντι σε ότι δικαιωματικό έχει απομείνει όρθιο στην κοινωνία. Πιστεύω θα συναντήσουν αντιστάσεις γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Δεν πρέπει να γίνει αλλιώς.
Ναι, η ηλικία δεν είναι κριτήριο για τίποτα. Βέβαια, μια ορθολογική σκέψη βάζει περιορισμούς και καλώς κάνει σε κάποια πράγματα για να τηρηθούν οι ισορροπίες. Όμως σε θέματα δημιουργίας, έκφρασης, εκεί δεν χωράνε όρια και ηλικίες.
Πολλές φορές ναι η ψυχολογία μου δεν είναι καλή. Βουλιάζει μαζί με πολλά. Τότε κυριαρχούμαι από αρνητικές σκέψεις. Προσπαθώ να βρω καταφύγιο σε κάτι που θα κάνει να νιώσω καλά. Σε ευχαριστώ απ την καρδιά μου κορίτσι μου για το φως που μεταλαμπαδεύεις στις σκέψεις μας. Να είσαι καλά.
Καλή βδομάδα.
Ηλικία; Απλοί αριθμοί. Δεν θυμάμαι αν ήμουν καλή στα μαθηματικά. Συνεχίζω πάντως ακόμα και σήμερα να τους δίνω την δική μου αξία. Σε κάθε ηλικία έχουμε κάθε δικαίωμα να κάνουμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας και να αγνοούμε τι θέλουν και τι πιστεύουν οι άλλοι. Έχουμε μια ζωή και οφείλουμε να την ζήσουμε ευτυχισμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άγγιξαν οι σκέψεις σου και πολυ χάρηκα που τις μοιράστηκα μαζί σου. Εξάλλου, αυτή δεν είναι και η μεγαλύτερη ανάγκη της εποχής μας; Να μοιράζεσαι δίνει ανακούφιση σε σένα και καλοσύνη σε μένα. Εξίσου δυνατά και σπάνια συναισθήματα για τον καιρό. Μην μας θα στερείς λοιπόν.
Ντένια, καλή μου φίλη, το μοίρασμα, είναι για τους καιρούς μας μεγάλο βίωμα. Και όποιος το ζει νιώθει υπέροχα. Έτσι το κάνω και εγώ ανοίγοντας τις σκέψεις μου εδώ στην παρέα που ξέρω ότι αφουγκράζεται.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ που περπάτησες παρέα με τις σκέψεις αυτές, να είσαι καλά για τα συναισθήματά σου. Προχωράμε καλή μου φίλη.
Γιάννη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην πολλή Καλησπέρα μου!!
Πόσο μου λείψατε όλοι, ομολογώ.. Μα να τώρα, βρήκα μια μικρή ευκαιρία, στην νυχτερινή ησυχία του σπιτιού, να ακουμπήσω εδώ τον χαιρετισμό μου..
Αληθινά.. σε νιώθω σε ό,τι λες..
Με πιάνω κι εμένα πολλές φορές να χαζεύω τα σπίτια και να παρατηρώ τα στοιχεία που τα κάνουν πιο όμορφα.. (Μου έμεινε από τότε που πιο νεαρή έψαχνα να ετοιμάσω το μέλλον μου).. Αλλά ναι. Δύσκολο εδώ να ακολουθήσεις άλλο 'μονοπάτι' σε χτισίματα..
Περίεργοι καιροί.. Και αυτός ο περιορισμός μου φαίνεται να μας γεμίζει με όλο και μεγαλύτερη κατάθλιψη..
Σκόρπιες, άναρχες σκέψεις λες... Κι όσο πιο πολύ το σκέφτομαι τόσο ένα πιο 'σκόρπιες, άναρθρες κραυγές' πάει να μου βγει..
Μα ευτυχώς η Εμπνευση και η δημιουργία είναι μια σημαντική εκτόνωση..
Μην βασανίζεσαι από το την ηλικία και τα χρόνια. Αλλωστε, γιατί;
Η μέχρι τώρα βιοποριστική ανάγκη, δεν άφηνε περιθώρια..
Οποιαδήποτε έμπνευση στιγμής κι ανάγκη για να γράψεις/φτιάξεις/ζωγραφίσεις εκείνο το 'κάτι', το κατάπινε η καθημερινή δουλειά, οι υποχρεώσεις του σπιτιού, τα ζουζουνίσματα των παιδιών, κι όλα εκείνα που γεμίζουν μια ρουτίνα......
Τώρα! Τώρα είναι η καλύτερος ευκαιρία να δημιουργήσεις!
...
Παρασύρθηκα και παραμιλώ...
Δεν θα φύγω έτσι όμως.
Θα σου αφήσω εδώ τις πιο όμορφες σκέψεις, κι ένα χαμόγελο. Για όλα αυτά που δημιουργείς για μας.
Σκόρπιες, άναρχες εμπνεύσεις...
Καλό σου βράδυ και Καλά Χριστούγεννα να έχετε όλοι στην αγαπημένη σου οικογένεια
:)
Σμαράγδα μου καλησπέρα.
ΔιαγραφήΛες, παρασύρθηκες και παραμίλησες. Αυτό για μένα είναι το πιο όμορφο καλή μου φίλη. Αυτό θέλω, αυτό με συγκινεί. Γιατί αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο και εκφράζεσαι. Γιατί έτσι συναντιόμαστε σε κοινές αναφορές, ανησυχίες, σκέψεις και συναισθήματα. Ειλικρινά σε ευχαριστώ για αυτό και νιώθω ιδιαίτερη θέρμη και στήριξη.
Μας έχεις λείψει. Σιγά, σιγά, με το καλό να σε δούμε ξανά κοντά μας γιατί σε αποζητούμε, το ξέρεις. Η κάθε λογής έμπνευση είναι το καλύτερο φάρμακο πράγματι για όλα αυτά που περνάμε. Είναι δύσκολα όλα και μας περιμένουν διάφορα.
Να ευχηθώ με την καρδιά μου Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας Σμαράγδα μου, να περάσετε όμορφα. Περιμένουμε τις πινελιές σου.
Φιλιά.
Από τα "κατεβατά" τών απαντήσεων, Γιάννη, θα κατάλαβες ότι "χτύπησες φλέβα" με τις σκέψεις σου οι οποίες..κάνουν θόρυβο κι ακούγονται ως τις ψυχές μας.. Ανεκπλήρωτα όνειρα έχουμε όλοι. Μεράκι και δύναμη ψυχής για να συνεχίσουμε, δεν έχουμε όλοι. Εσύ όμως έχεις, οπότε τί να μας πουν τα εξήντα χρόνια; Είναι απλά ένας αριθμός.. Αυτό που είπες για το σπίτι, το έχω καταλάβει γιατί το έχεις ξαναγράψει.. Μην ξεχνάς όμως "μιά λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά", κι είναι γλυκό το άρωμα.. Καλό βραδάκι! 🌴🌳🌲
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ καλή μου φίλη, αυτήν την αρωματική λεμονιά. Μαζί με τα καλά σου λόγια. Και την αύρα που τα συνοδεύει. Σε ευχαριστώ πολύ Πέτρα μου που είσαι εδώ και μοιράζεσαι τις σκέψεις σου τόσο υποστηρικτικά.
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ καλή μου.