Μια Ιδέα-Μια Έμπνευση #3, Τρίτος κύκλος, ξεκινάμε

Εδώ είμαστε και πάλι, αγαπημένες φίλες και φίλοι,

Ελπίζω να σάς βρίσκω όλες και όλους καλά, με την αύρα του καλοκαιριού να έχει αφήσει πάνω σας όμορφες ανάσες. (Τώρα θα μου πείτε "τι καλοκαίρι είναι κι αυτό..." αλλά ας κρατήσουμε τις θετικές ματιές). Δεν σάς εύχομαι "καλό χειμώνα", γιατί το θεωρώ παντελώς άκυρο. Θα πω καλό αποκαλόκαιρο σε όλους μας.

Δεν έχετε παράπονο, σάς άφησα να ξεκουραστείτε, να χαλαρώσετε. Τώρα όμως, με τις εντυπώσεις της ατμόσφαιρας του καλοκαιριού και πάντα με ζεστή καρδιά και ενθουσιώδη διάθεση, έρχομαι να επιστρέψουμε στο δρώμενό μας: 

"Μια Ιδέα-Μια Έμπνευση"

Τρίτος κύκλος

Αυτή τη φορά το θέμα μας θα είναι καλοκαιρινό. Και φυσικά θα είναι ανοιχτό σε κάθε είδος ή ύφος, που εσείς θα δώσετε. Δράμα, κομεντί, ρομαντικό, μυστήριο, θρίλερ, ερωτικό... Ότι θελήσετε. Για πάμε να δούμε πού θα βαδίσουμε:

Κεντρική Ιδέα Πλοκής

 Ο θόρυβος των μηχανών ελαττώθηκε. Οι στροφές έπεφταν καθώς το πλοίο ήδη έκοβε ταχύτητα. Έστεκε ψηλά στο κατάστρωμα, το θαλασσινό αγέρι ανέμιζε τα μαλλιά του/της. Στα δεξιά ο μεγάλος λιμενοβραχίονας του λιμανιού οριοθετούσε το λιμάνι. Ένα λιμάνι μεγάλο, όμορφο. Στα δεξιά δεμένα, σαν πολύχρωμα στολίδια διάφορα σκάφη και στα αριστερά στο κέντρο, ο άδειος χώρος για τον οποίο το πλοίο που τον/την μετέφερε ήδη είχε βάλει ρώτα.

Η καλοκαιρινή ζέστη του δειλινού ήταν εμφανής και η υγρασία μούσκευε το κορμί του/της. Άπλωσε το βλέμμα του/της σε όλο το μήκος του λιμανιού. Ένα υπέροχο καρτ-ποστάλ ήταν ζωγραφισμένο στα μάτια του/της.

Λίγα μέτρα χώριζαν το πλοίο από την αποβάθρα και έπρεπε να ετοιμάζεται για την αποβίβαση. Άνοιξε το κινητό του/της. Έψαξε τα μηνύματα, στάθηκε στο τελευταίο και διάβασε προσεκτικά:

“Φτάνει στο τέλος του μήνα. Πρέπει να βιαστείς. Δεν υπάρχει πια χρόνος”

Πήρε μια βαθιά ανάσα. Το είχε διαβάσει άπειρες φορές στη διαδρομή προς το νησί. Έβαλε το κινητό στην τσέπη και κινήθηκε προς την έξοδο. Ένιωθε τόσο παράξενα. Οι σκέψεις έρχονταν να πλημμυρίζουν το μυαλό του/της και έδεναν με την υπέροχη γαλήνη του νησιού.

Πώς σάς φαίνεται; Πιστεύω να δίνει ένα ευρύ πεδίο ερεθίσματος για έμπνευση. Και ναι, πάμε να αναφέρουμε κάποιους όρους και διευκρινίσεις:

• Μπορείτε να δηλώσετε την πρόθεση συμμετοχής σας εδώ στην παρούσα ανάρτηση.
• Γράφετε διήγημα με το δικό σας τίτλο και εικόνα επιλογής σας.
• Στην αρχή, πριν τον τίτλο, αναφέρετε την κεντρική ιδέα, όπως αυτή έχει δοθεί παραπάνω στην παρούσα ανάρτηση.
• Έκταση διηγήματος: Ελεύθερη, χωρίς όρια.
• Δημοσιεύετε τη συμμετοχή σας στο δικό σας blog. Με ενημερώνετε ταυτόχρονα με e-mail για να ενημερώνω την ομάδα. (Όποτε είστε έτοιμοι). Τυχόν ... "άστεγοι" φίλοι/φίλες, που συμμετάσχουν, φιλοξενούνται στα δικά μας blogs.
• ΔΕΝ έχουμε βαθμολογία.
• ΧΡΟΝΟΣ: Δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός χρόνου στη δημοσίευσή σας. Έχετε άνετα το διάστημα να εμπνευστείτε και να γράψετε. Εντάξει, μπορούμε, τύποις, να βάλουμε ένα όριο 30-40 ημέρων, όπως άνετα το κάναμε και στον 1ο κύκλο. Αν οι συμμετοχές δημοσιευτούν νωρίτερα, ο κύκλος κλείνει αντίστοιχα νωρίτερα. 
• Επαναλαμβάνω ότι η συμμετοχή είναι ελεύθερη και σε επόμενο χρόνο. Δηλαδή ακόμα και τώρα αν κάποιος νιώσει τη διάθεση-έμπνευση να γράψει κάτι και στην κεντρική ιδέα του 1ου κύκλου, είναι ελεύθερος να το κάνει.

Κάτι σημαντικό:

Λόγω ΑΠΟΥΣΙΑΣ μου από 1-8/9 ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ, καθώς δεν μπορώ να την επεξεργαστώ. 

Διευκρινίσεις πάνω στην κεντρική ιδέα της πλοκής:

• Ο πρωταγωνιστικός σας χαρακτήρας μπορεί να είναι είτε άντρας είτε γυναίκα.

Αυτή, λοιπόν, φίλες και φίλοι, είναι η βάση της κεντρικής μας ιδέας για το 3ο κύκλο στο δρώμενό μας. Πιστεύω να βοήθησα με τις επεξηγήσεις μας. Αν όχι, είμαστε εδώ να συζητήσουμε κάθε απορία, πρόταση, παρατήρηση. Στις απαντήσεις στα τυχόν σχόλιά σας, θα μπορέσω να δώσω περαιτέρω επεξηγήσεις.

Εξυπακούεται, όπως και στον 1ο κύκλο, ότι οι συμμετοχές μας θα συγκεντρωθούν στο μπλογκ της βιβλιοθήκης μας Μια Ιδέα-Μια Έμπνευση στο οποίο καλό θα είναι να γίνετε ακόλουθοι. 

Στόχος είναι η έμπνευση, με τη συγκεκριμένη ιδέα και η δημιουργική γραφή. Να περάσουμε καλά, να νιώσουμε όμορφα και συλλογικά. Εύχομαι σε όλους μια όμορφη έμπνευση και να εκμυστηρευτώ ότι μετά τα μικρά διαμάντια του 1ου κύκλου, είμαι σίγουρος για την ποιοτική του ανάλογη συνέχεια.

Μία ακόμα φορά, σάς ευχαριστώ για την ανταπόκριση και τη συμμετοχή, μέσα απ' την καρδιά μου.

Τρυγήστε λοιπόν το δέντρο της έμπνευσής σας. 

Καλοκαιρινίες Βιβλιοαναγνώσεις / Μαρίας Κανελλάκη: "Εμπριμέ χρόνια"

 Καλοκαίρι δίχως βιβλίο είναι ζωή χωρίς ...έρωτα. Όπως και να το κάνουμε, αυτή η εποχή που οι αισθήσεις πάλλονται άναρχα και δυνατά, που οι σκέψεις, οι εμπνεύσεις και τα συναισθήματα αποκτούν τη δική τους ένταση, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς βιβλίο. Έστω και αν οι "άρχοντες" μετατρέπουν ασύστολα, τα καλοκαίρια μας σε καταστροφικές και φονικές πύρινες και μαύρες κηλίδες φωτιάς και στάχτης, για εμάς το βιβλίο είναι ένα από τα δικά μας λιμανάκια.

Το βιβλίο είναι το δικό μας "Απάγκιο", όπως είναι και το όνομα του blog της αγαπημένης μας φίλης, Μαρίας Κανελλάκη. Και φυσικά, δεν το ανέφερα τυχαία το όνομα. 

Είχα λοιπόν τη χαρά να κρατήσω στα χέρια μου, συνειδητά, και την τελευταία εκδοτική δουλειά της αγαπημένης μας φίλης. 

"Εμπριμέ χρόνια"

Ένα ακόμα έργο της, μυθιστόρημα αυτή τη φορά, έρχεται να ανοίξει τον κύκλο των έργων της Μαρίας και να μεγαλώσει και την αγκαλιά των συναισθημάτων, μέσα στα οποία τυλίγει τους αναγνώστες της για να τους χαρίσει, απλόχερα, συγκίνηση, νοσταλγία, μνήμες, ανθρωπιά και διδαχές αξιών.

Τα "Εμπριμέ χρόνια" είναι μια αφήγηση, βγαλμένη από την απλή καθημερινή πραγματικότητα των λαϊκών ανθρώπων, μέσα απ' τη διαδρομή τους στην ιστορία. Το βιβλίο έχει καταλύτη ένα πρόσωπο ιδιαίτερα οικείο στους ανθρώπους της γενιάς του 1960. Τη ΜΟΔΙΣΤΡΑ. Ένα πρόσωπό που για πολλές δεκαετίες ήταν άρρηκτα δεμένο με τη ζωή κάθε οικογένειας. Είτε των "μεγάλων σαλονιών" είτε της λαϊκής οικογένειας.

Η Μαρία Κανελλάκη, "δημιουργεί" την κυρία Τούλα, κόρη μοδίστρας, η οποία δεν περιορίζεται αυστηρά στο συγκεκριμένο ρόλο αλλά, όπως απόλυτα γίνονταν τότε, εκτελούσε άπειρες φορές καθήκοντα: προσωπικού, οικογενειακού συμβούλου, ψυχολόγου εποχής, εξομολογήτριας παθών και πόθων, κρυφού παρατηρητή γεγονότων του παρασκηνίου της κοινωνικής ζωής της γειτονιάς.

"Βάλε καφεδάκι στο μπρίκι να στα πω, Τούλα μου..."

Καθιερωμένη έκφραση-κάλεσμα της πελάτισσας στην ηρωΐδα μας. Και στις 164 σελίδες του βιβλίου θα ακολουθήσουμε τη μοδίστρα μας να απλώνει την παρουσία της σε ιστορίες που συγκλονίζουν, που ταράζουν, πονούν, διασκεδάζουν. Σε ιστορίες με πόνο, δάκρυ αλλά γέλιο και χαμόγελο. Σε ιστορίες με σκοτάδι αλλά  και σε ιστορίες με φως.

Πόσα και πόσα έχει ακούσει μια ...ραπτομηχανή Singer με όλο το μικρόκοσμο γύρω της: Πάγκο, βελόνες, ψαλίδια, μεζούρες, μασουρίστρες, καρφίτσες, πατρόν...

Το μικρό μοδιστράδικο στην οδό Πατησίων. Χούντα, Μεταπολίτευση, πρώτα χρόνια της "Αλλαγής". Μια κοινωνία, που βιώνει τις δικές δομικές αλλαγές και άνθρωποι, που προσπαθούν να προσαρμοστούν μέσα σ' αυτήν την καταιγίδα.

Τα διδάγματα που μάς δίνει η Μαρία Κανελλάκη, πάντα θετικά, πάντα φωτεινά, πάντα με άξονα το θρίαμβο της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης ενάντια στην ανθρωποφαγία και την παλιανθρωπιά του ανταγωνισμού.

Η γλώσσα της απόλυτα λογοτεχνικά οικεία στους αναγνώστες της γενιάς μας, λυρική, λαϊκή, απλή. Οι χαρακτήρες επίσης. Όμως το βιβλίο έχει τη δυναμική να αποτελέσει "εγχειρίδιο" που θα "μπάσει" τις νεότερες γενιές στο κλίμα εκείνης της εποχής. Εμείς θα ξαναζήσουμε, θα θυμηθούμε, θα νοσταλγήσουμε. Οι νέοι αναγνώστες θα μάθουν, θα συγκροτηθούν.

Να προσθέσω και τη δική μου προσωπική εμπειρία για εκείνα τα "Εμπριμέ χρόνια"

Υπήρξα παιδί μιας οικιακής μοδίστρας εκείνης της εποχής. Ναι! Άρα, με το που αναγγέλθηκε το βιβλίο και το θέμα του, αυτόματα άπειρα συναισθήματα πλημμύρισαν την καρδιά. Ιστορίες και βιώματα, που είχα ζήσει σαν παιδί. Έχοντας εμπιστοσύνη στη γραφή της Μαρίας ήξερα τι είχα να περιμένω.

Πέραν αυτού, παρά το δεδομένο της συγκινησιακής φόρτισης, η παρουσίαση του βιβλίου έγινε με αντικειμενικά στοιχεία και ανεπιφύλακτα αποτελεί από μέρους μου μια ισχυρότατη και ανεπιφύλακτη πρόταση για ανάγνωση.

Επίσης δίνω και το λινκ της προσωπικής μου θεώρησης (review), στη σελίδα Goodreads.

"Εμπριμέ χρόνια" my review

Στοιχεία για το βιβλίο:

Εκδόσεις 24 γράμματα

1ο Βραβείο στον 42ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της ΠΕΛ 2024 

Κλείνοντας να ευχηθώ με όλη μου την καρδιά, στα "Εμπριμέ χρόνια" και τη Μαρία Κανελλάκη να ανοίξει τα φτερά της σε ακόμα πιο όμορφους, γαλανούς και ηλιοφώτιστους ουρανούς, έχοντας ήδη κατακτήσει μια θέση στην καρδιά μας.