Καλοκαίρι δίχως βιβλίο είναι ζωή χωρίς ...έρωτα. Όπως και να το κάνουμε, αυτή η εποχή που οι αισθήσεις πάλλονται άναρχα και δυνατά, που οι σκέψεις, οι εμπνεύσεις και τα συναισθήματα αποκτούν τη δική τους ένταση, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς βιβλίο. Έστω και αν οι "άρχοντες" μετατρέπουν ασύστολα, τα καλοκαίρια μας σε καταστροφικές και φονικές πύρινες και μαύρες κηλίδες φωτιάς και στάχτης, για εμάς το βιβλίο είναι ένα από τα δικά μας λιμανάκια.
Το βιβλίο είναι το δικό μας "Απάγκιο", όπως είναι και το όνομα του blog της αγαπημένης μας φίλης, Μαρίας Κανελλάκη. Και φυσικά, δεν το ανέφερα τυχαία το όνομα.
Είχα λοιπόν τη χαρά να κρατήσω στα χέρια μου, συνειδητά, και την τελευταία εκδοτική δουλειά της αγαπημένης μας φίλης.
"Εμπριμέ χρόνια"
Ένα ακόμα έργο της, μυθιστόρημα αυτή τη φορά, έρχεται να ανοίξει τον κύκλο των έργων της Μαρίας και να μεγαλώσει και την αγκαλιά των συναισθημάτων, μέσα στα οποία τυλίγει τους αναγνώστες της για να τους χαρίσει, απλόχερα, συγκίνηση, νοσταλγία, μνήμες, ανθρωπιά και διδαχές αξιών.
Τα "Εμπριμέ χρόνια" είναι μια αφήγηση, βγαλμένη από την απλή καθημερινή πραγματικότητα των λαϊκών ανθρώπων, μέσα απ' τη διαδρομή τους στην ιστορία. Το βιβλίο έχει καταλύτη ένα πρόσωπο ιδιαίτερα οικείο στους ανθρώπους της γενιάς του 1960. Τη ΜΟΔΙΣΤΡΑ. Ένα πρόσωπό που για πολλές δεκαετίες ήταν άρρηκτα δεμένο με τη ζωή κάθε οικογένειας. Είτε των "μεγάλων σαλονιών" είτε της λαϊκής οικογένειας.
Η Μαρία Κανελλάκη, "δημιουργεί" την κυρία Τούλα, κόρη μοδίστρας, η οποία δεν περιορίζεται αυστηρά στο συγκεκριμένο ρόλο αλλά, όπως απόλυτα γίνονταν τότε, εκτελούσε άπειρες φορές καθήκοντα: προσωπικού, οικογενειακού συμβούλου, ψυχολόγου εποχής, εξομολογήτριας παθών και πόθων, κρυφού παρατηρητή γεγονότων του παρασκηνίου της κοινωνικής ζωής της γειτονιάς.
"Βάλε καφεδάκι στο μπρίκι να στα πω, Τούλα μου..."
Καθιερωμένη έκφραση-κάλεσμα της πελάτισσας στην ηρωΐδα μας. Και στις 164 σελίδες του βιβλίου θα ακολουθήσουμε τη μοδίστρα μας να απλώνει την παρουσία της σε ιστορίες που συγκλονίζουν, που ταράζουν, πονούν, διασκεδάζουν. Σε ιστορίες με πόνο, δάκρυ αλλά γέλιο και χαμόγελο. Σε ιστορίες με σκοτάδι αλλά και σε ιστορίες με φως.
Πόσα και πόσα έχει ακούσει μια ...ραπτομηχανή Singer με όλο το μικρόκοσμο γύρω της: Πάγκο, βελόνες, ψαλίδια, μεζούρες, μασουρίστρες, καρφίτσες, πατρόν...
Το μικρό μοδιστράδικο στην οδό Πατησίων. Χούντα, Μεταπολίτευση, πρώτα χρόνια της "Αλλαγής". Μια κοινωνία, που βιώνει τις δικές δομικές αλλαγές και άνθρωποι, που προσπαθούν να προσαρμοστούν μέσα σ' αυτήν την καταιγίδα.
Τα διδάγματα που μάς δίνει η Μαρία Κανελλάκη, πάντα θετικά, πάντα φωτεινά, πάντα με άξονα το θρίαμβο της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης ενάντια στην ανθρωποφαγία και την παλιανθρωπιά του ανταγωνισμού.
Η γλώσσα της απόλυτα λογοτεχνικά οικεία στους αναγνώστες της γενιάς μας, λυρική, λαϊκή, απλή. Οι χαρακτήρες επίσης. Όμως το βιβλίο έχει τη δυναμική να αποτελέσει "εγχειρίδιο" που θα "μπάσει" τις νεότερες γενιές στο κλίμα εκείνης της εποχής. Εμείς θα ξαναζήσουμε, θα θυμηθούμε, θα νοσταλγήσουμε. Οι νέοι αναγνώστες θα μάθουν, θα συγκροτηθούν.
Να προσθέσω και τη δική μου προσωπική εμπειρία για εκείνα τα "Εμπριμέ χρόνια"
Υπήρξα παιδί μιας οικιακής μοδίστρας εκείνης της εποχής. Ναι! Άρα, με το που αναγγέλθηκε το βιβλίο και το θέμα του, αυτόματα άπειρα συναισθήματα πλημμύρισαν την καρδιά. Ιστορίες και βιώματα, που είχα ζήσει σαν παιδί. Έχοντας εμπιστοσύνη στη γραφή της Μαρίας ήξερα τι είχα να περιμένω.
Πέραν αυτού, παρά το δεδομένο της συγκινησιακής φόρτισης, η παρουσίαση του βιβλίου έγινε με αντικειμενικά στοιχεία και ανεπιφύλακτα αποτελεί από μέρους μου μια ισχυρότατη και ανεπιφύλακτη πρόταση για ανάγνωση.
Επίσης δίνω και το λινκ της προσωπικής μου θεώρησης (review), στη σελίδα Goodreads.
Στοιχεία για το βιβλίο:
Εκδόσεις 24 γράμματα
1ο Βραβείο στον 42ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της ΠΕΛ 2024
Κλείνοντας να ευχηθώ με όλη μου την καρδιά, στα "Εμπριμέ χρόνια" και τη Μαρία Κανελλάκη να ανοίξει τα φτερά της σε ακόμα πιο όμορφους, γαλανούς και ηλιοφώτιστους ουρανούς, έχοντας ήδη κατακτήσει μια θέση στην καρδιά μας.
Το απόλαυσα για πολλούς λόγους -πέρα από την αγαπημένη γραφή της Μαρίας, που την χαρακτηρίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μπακ ράουντ κάθε ιστορίας παρελαύνει η ιστορία της μεταπολίτευσης, γεγονότα γνωστά και σε μένα κι ας ήμουν μικράκι τότε, πρόσωπα και πράγματα από την εφηβεία μου. Κυρίως όμως, γιατί θίγονται σοβαρά θέματα που ακόμα ταλανίζουν την κοινωνία μας και δίνονται όλα με τη σωστή δόση δράματος και χιούμορ. Κρατούσα τεφτέρι στο μεταξύ και σημείωνα καινούργιες λέξεις! (Πάντα το κάνω όταν διαβάζω κείμενα της Κανελλένιας μας!)
Στο τέλος, όταν έκλεισα το βιβλίο θυμάμαι ότι η συγκίνηση ξεχείλιζε από παντού! Άξια βραβεύτηκε!
Μπράβο, Γιάννη για το αφιέρωμα! Εγώ δεν κατάφερα να κάνω και λυπάμαι, γιατί αξίζει να διαβαστεί!
Πολλά φιλιά!
♥
Είσαι παρούσα, Αριστέα γλυκιά μου και ιδού! Οι παρατηρήσεις, τα σχόλιά σου. Εύστοχα, ζωντανά, συναισθηματικά.
ΔιαγραφήΣυνυπογράφω κάθε σου λέξη και σε ευχαριστώ με την καρδιά μου. Φιλιά πολλά.
"Η Μαρία μας" και πόσο τυχεροί είμαστε που την έχουμε στη παρέα μας με τόσα ποιοτικά βιβλία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ βράβευση της ήταν αναμενόμενη, μια και σίγουρα παρόμοια αναγνώσματα δεν μπορείς να συναντήσεις πουθενά!
Μπράβο Γιάννη για την αφιέρωση!
Πολλά τα ΑΦιλιά της καρδιάς μου!
Θα συμφωνήσω μαζί σου, Στεφανία μου για τη Μαρία μας. Ακριβώς έτσι είναι.
ΔιαγραφήΕγώ να σε ευχαριστήσω για το σχόλιο και τα καλά σου λόγια, αγαπημένη μας φίλη. Φιλιά.
Η "Τούλα" συγκινήθηκε πάρα πολύ με το αφιέρωμά σου και με τα υπέροχα λόγια σου. Έχοντας ήδη την εμπειρία απ' τη μητέρα σου, φαντάζομαι ότι ξύπνησαν παλιά βιώματα & εικόνες απ' το παρελθόν. Γιάννη μου... σ' ευχαριστώ ειλικρινά! Όλα όσα σχολιάζεις για το βιβλίο, είναι αυτά ακριβώς που επιδίωξα να "μοντάρω & να ράψω" στο μυθιστόρημα. Να 'σαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, αγαπημένη μου φίλη. Ναι, το βιβλίο σου και η συμπαθέστατη Τούλα, ξύπνησαν μέσα πάρα πολλά βιώματα και όμορφες εικόνες από εκείνη την εποχή. Ο κόσμος της σπιτικής μοδίστρας, ζωντάνεψε μπροστά μου, μέσα στις σελίδες σου, τις αφηγήσεις, στην πλοκή.
ΔιαγραφήΤο έδωσες με εξαίρετο τρόπο, καλή μου φίλη και με μεγάλη επιτυχία. Θα αγαπηθεί και αυτό σου το βιβλίο, Μαρία να είσαι σίγουρη, αγγίζει μια πολύ μεγάλη περίοδο της ζωής μας. Φιλάκια κοπέλα μου.
Ακόμα δεν κατάφερα να το διαβάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνυπομονώ να έρθει στον βορρά για να το παρουσιάσει η Μαρία μας!
Είμαι σίγουρη ότι έχω πολλά κοινά με την πρωταγωνίστρια, σαν παλιά μοδίστρα κι εγώ.
Ευχαριστούμε για το αφιέρωμα φίλε μου.
Καλή συνέχεια!
Νομίζω πως ναι, Ρένα μου. Παλιά μοδίστρα και εσύ και ένα ακόμα σκαλί, καλλιτέχνης της ραπτικής, θα βρεις τον εαυτό σου κάπου εκεί ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ, Ρένα μου για τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά.
Συγχαρητήρια Γιάννη μου για το θαυμάσιο αφιέρωμα, η Μαρία μας με την υπέροχη γραφή της και την τόσο οικεία θεματολογία των έργων της , 'εχει το ξεχωριστό χάρισμα να χαρίζει στους αναγνώστες της, πηγαία συγκίνηση, νοσταλγία, μνήμες, ανθρωπιά και διδαχές αξιών.....Η βράβευσή της αναμενόμενη και επάξια....Το Κανελλάκι μας αξίζει κάθε αναγνώριση, τα έργα της κερδίζουν τον αναγνώστη από τις πρώτες προτάσεις.... !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια σου εκφράζουν και τα δικά μου συναισθήματα, Κλαυδία μου. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και την παρουσία σου, καλή μου φίλη. Όμορφα να περνάμε και να απολαμβάνουμε ανάλογες δημιουργίες από τους φίλους μας.
Διαγραφή