Είναι κάτι Νύχτες με Φεγγάρι...Πάμε μια Βόλτα στη Βουλιαγμένη...

Σημείωση: Αντίγραφο της από 7/2/2017 πρώτης ανάρτησης

 

Η 25η του Ιούλη του 1983 ξημέρωσε πολύ ζεστή.

Κείνα τα καλοκαίρια στην Αθήνα ήταν πιο ξέγνοιαστα, πιο ανέμελα. Οι άνθρωποι τότε ζούσαν σε μια εποχή που διαμόρφωνε το δικό της μύθο, αργότερα δυστυχώς τις δικές της αυταπάτες. Παρ' όλα αυτά τα μελλούμενα όμως, τα χαμόγελα ανθούσαν πλέρια στα χείλη των ανθρώπων. Τα καλοκαίρια στην Πόλη ήταν πιο ανοιχτά, πιο συλλογικά. Οι άνθρωποι έλπιζαν, σχεδίαζαν, έκαναν όνειρα, προσπαθούσαν να ζήσουν τις δικές τους στιγμές.

Η Θλιβερή νεόπλουτη μετάλλαξη και το δολερό life style που ανέτρεψαν ισοπεδωτικά το προφίλ των Ελλήνων ακόμα δεν είχε κάνει την εμφάνισή του. Έτσι οι άνθρωποι, κάθε ηλικίας, αναζητούσαν τη συντροφιά, τις ανοιχτές παρέες, τα parties μεσουρανούσαν στις αυλές, στα σπίτια, σε ανοιχτούς χώρους.

Ζευγάρια και παρέες ζούσαν τις δικές τους ξέφρενες στιγμές στις παραλίες και στα στέκια της εποχής χωρίς τα άμορφα και άχρωμα bits των σημερινών clubs να ισοπεδώνουν κάθε άκουσμα.

Οι φωτιές άναβαν στην παραλία, τα sleeping bags στρώνονταν κατά γης, οι κιθάρες, οι φυσαρμόνικες έπαιρναν τη θέση τους στα χέρια, τα κορμιά ξεγυμνώνονταν για να λουστούν στο φως του φεγγαριού, να κυλιστούν ερωτικά στην καυτή άμμο, να ζήσουν οργασμούς με το φεγγάρι σαν φως να αποτυπώνει τις στιγμές.

[youtube=https://youtu.be/Tb-CHmky2K8]

Στο μικρό και παλίο FIAT NECKAR του 1965 χωρέσαμε όλοι, και οι πέντε τότε φίλοι, γειτονόπουλα. Φορτωμένοι με την τρέλα μας, τα όνειρά μας. Κάποιοι προνοητικοί φόρεσαν μαγιό, κάποιοι όχι, σιγά τώρα μην αυτό να ήταν το πρόβλημα. Απόγευμα προς βραδάκι και οι δρόμοι όλοι οδηγούσαν στην παραλία, που ; μα στη ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ....! Στον πανέμορφο αυτό κόλπο που για εκείνες τις δικές μας γενιές της εποχής φάνταζε πάντα μυθικός, πανέμορφος και μαζί με το Μικρό και Μεγάλο Καβούρι αποτελούσαν τον ύστατο "αμαρτωλό" τόπο της καταφυγής της παρέας συνήθως μετά από το πάρτυ στην αυλή του πατρικού.

Εκείνο όμως το βράδυ είχαμε άλλο πρόγραμμα. Πατσίων, Πανεπιστημίου, Σύνταγμα, το FIATάκι φορτωμένο αγκωμαχούσε αλλά δεν μάσαγε. Λεωφόρος Αμαλίας, στροφή αριστερά και Λεωφόρος Βουλιαγμένης. Και εκεί, ο χαμός.....! Ωωωωωπ τι ουρά είναι αυτή ρε φιλαράκια ; τι γίνεται εδώ ;

-Θα προλάβουμε το πάρτυ για θα το ακούσουμε απ το ράδιο εδώ ;

-Σταμάτα μωρέ μην γκρινιάζεις, θα προλάβουμε, άλλωστε το πάρτυ δεν θα τελειώσει σε κανένα δύωρο.

-Φφφφφφ ρε παιδιά τι γίνεται εδώ ; τι κοσμοπλημμύρα είναι αυτή ; όλη η Βουλιαγμένης πρώτη-δευτέρα μιλάμε....!

-Πάρτυ στη Βουλιαγμένη είναι αυτό, δεν είναι παίξε γέλασε....!

 

Η Πανσέληνος είχε ήδη κάνει δυναμικά την εμφάνισή της, ο ουρανός έλαμπε, τα κορμιά ήδη μούσκευαν στον ιδρώτα, τα αυτοκίνητα αγκομαχούσαν μα προχωρούσαν και μετά από μιάμιση βασανιστική ώρα τσουουουπ ο μαγευτικός κόλπος της Βουλιαγμένης λουσμένος στο φως του φεγγαριού.

-Άσε το αμάξι όπου νάναι τώρα και περπατάμε, μην ψάχνεις για parking και τέτοια....!

Πράγμα που φυσικά και έγινε. Κύματα κατά χιλιάδες ο κόσμος στην παραλία.

 

Η Πλωτή εξέδρα ήδη φωτισμένη. Τα εισιτήρια στην είσοδο της οργανωμένης πλαζ του ΕΟΤ είχαν τότε 300 δραχμές. Κόπηκαν 25.000 εισητήρια για τα οποία μήτε συζήτηση να προλάβεις να τα ...δεις καν....!

-Που θα πάμε βρε παιδιά, όλα είναι κλειστά δεν βλέπετε ;

-Θα πάμε απέναντι από την κεντρική εξέδρα, θα περάσουμε την "Ωκεανίδα" και θα πάμε από την άλλη μεριά απ τον "Αστέρα".

-Φύγαμε

Το ραδιόφωνο της ΕΡΤ, για τους ...άτυχους της βραδιάς μετέδιδε σε ζωντανή μετάδοση την συναυλία. Ο κόσμος ξεχύθηκε κατά χιλιάδες σε ολάκερο το τόξο της παραλίας της Βουλιαγμένης. 70.000 άνθρωποι κατά τους πιο ...συγκρατημένους, 100.000 άνθρωποι παρόντες σε μια τεράστια αγκαλιά με μουσική,θάλασσα και φεγγάρι κατά τους πιο ενθουσιασμένους.

Η Ελλάδα ζούσε το δικό της WOODSTOCK σε μεγάλες στιγμές.

 

Και δες που ήταν όλοι εκεί: η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΟΡΜΠΑΛΑ, σε παλιά τραγούδια του 1940-50, άνοιξε το χορό σκορπώντας νοσταλγία παντου. Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ, ακόμα τότε "ΝΙΟΝΙΟΣ" όπως τον ξέραμε στα αγωνιστικά χρόνια του 60 πριν τον πάρει σβάρνα η Εθνομαστούρα. Η "ΣΥΝΝΕΦΟΥΛΑ" απογειώνει τον κόσμο, "Να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν' ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε", αχ Νιόνιο, που να ξεφαντώσεις τώρα ντε ; σε ποιες καταστάσεις ;

Η Νύχτα πέρναγε, η Πανσέληνος ψήλωσε και γύρω στη μία, νάσου μια ΜΑΝΤΟΛΙΝΑΤΑ του ΦΩΤΗ ΑΛΕΠΟΥΡΟΥ, ναι δεν ακούσατε λάθος...! Μαντολινάτα. Βλέπετε εκείνη την εποχή, ακόμα το παραδοσιακό δεν ήταν off time. Και μετά νάτην η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ με τους "THREE AND THE COUCOS BAND" χαχαχαχαχαχαχα, ιστορικό γκρουπ της εποχής, άφησε ιστορία το ...όνομα.Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ. 

Και βέβαια, νάτος, ο γραφικός ...ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ της Ελληνικής Μουσικής σκηνής, ο

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ

Ο Μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνης της αλησμόνητης νύχτας που μάγεψε κόσμο και αποτέλεσε το γεγονός όχι μονάχα του καλοκαιριού αλλά από τότε ουδείς αποτόλμησε ανάλογο εγχείρημα με έναν ολάκερο λαό κάθε ηλικίας και προέλευσης, φευγάτο, λεύτερο, ανέμελο, ξεμυαλισμένο, να παραληρεί, να τραγουδάει, να χορεύει, να φιλιέται, να πίνει, να κάνει μπάνιο είτε γυμνός είτε με ρούχα.

 

Αυτός ήταν, ο ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ. Πόσο απλά είδατε αλλάζει ο χρόνος σε ένα ρήμα αλήθεια. Πόσο απλά, ασήμαντα ίσως ο Ενεστώς γίνεται Παρατατικός. Πώς το παρόν γίνεται παρελθόν. Πως μια ζωή σβήνει σε ένα κλικ και αποτελεί μνήμη και αφιέρωμα. Δεν είναι τραγικά απλό να το παρατηρείς ε ; Μια τέτοια σκέψη σε κάνει να νιώθεις την σημασία της ΣΤΙΓΜΗΣ.....! Σε κάνει να καταλαβαίνεις ότι όταν περιφρονείς την απλότητα της στιγμής και δεν την ζεις, όταν συνεχώς αναβάλλεις για κάτι αόριστο και μαξιμαλιστικό στο μέλλον, τότε κατ' ουσίαν προσβάλλεις την ίδια τη ζωή.

Φλυάρισα. Αυτός ήταν ο ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ναι....! ένας απλός, γνήσιος, ρέμπελος, ατιμέλητος μεγάλος καλλιτέχνης. Η Μουσική του απλή, βατή, χαρούμενη, ψαγμένη όμως. Με την jazz πινελλιά του χαρακτηριστική.

Άφησε την περπατησιά του στην Ελληνική Μουσική με την μεγάλη του Δισκογραφία, όπως επίσης και στον Ελληνικό Νεώτερο Κινηματογράφο καθώς έγραψε τη μουσική για μια σειρά μεγάλες ταινίες.

Δεν ήθελε να αλλάξει ποτέ. Πεισματάρης, ατίθασος, άτακτος, παράκουγε και έσπαγε τα νεύρα των ...γιατρών του τα τελευταία χρόνια με τα χρόνια προβλήματα στην καρδιά του.

Για όσους θέλετε να θυμηθείτε τη μεγάλη εκείνη βραδιά στη Βουλιαγμένη σας έχω εδώ όλη σχεδόν τη ζωντανή μετάδοση της ΕΡΤ τότε

[youtube=https://youtu.be/05w2Y8jKLL4]

Καλό Ταξίδι Λουκιανέ.....

Ένα κομμάτι της Νιότης μας φεύγει μαζί σου Φίλε....