Bloggers Talking Challenge #2 Σας παρουσιάζω τον Βασίλη Διακοβασίλη από το Blog: "Του μυαλού τα γυρίσματα"

Αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες,

ξέρουμε ήδη όλοι για το καινούργιο δικτυακό δρώμενο στην bloggo-γειτονιά μας θαρρώ.

"Pause Blog"-Bloggers Talking Challenge #2

Η Κατερίνα μας, στο προσωπικό της ιστολόγιο, όπως αναφέρω στον παραπάνω σύνδεσμο, είχε την έμπνευση και ξεκίνησε ένα ακόμα όμορφο και διαδραστικό δικτυακό δρώμενο.

Ένα "γαϊτανάκι" διαδοχικών παρουσιάσεων φίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο των Bloggers.

Μέσα από μια μικρή σύντομη συνέντευξη, στην οποία έχουν την ευκαιρία να απαντήσουν σε κάποια δοσμένα ερωτήματα παρουσίασης.

Έτσι μας έχει δοθεί μια ακόμα ευκαιρία να ανοίξουμε περαιτέρω τις καρδιές μας και να γνωριστούμε καλύτερα. Ήδη γνώριμοι αλλά και καινούργιοι.

Συνεχίζοντας αυτήν την γόνιμη παρουσίαση λοιπόν, σήμερα έχω τη χαρά και την τιμή να φιλοξενώ εδώ στο "Ηδύποτον" έναν παλιό και αγαπητό φίλο και blogger από την παλιά εκείνη γειτονιά του "pathfinder". Ο λόγος στον ίδιον λοιπόν!

Βασίλειος Διακοβασίλης

"ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ"

Ποια είναι η ιστορία του blog μου; 

Ναι! Λοιπόν ξεκίνησε  το 2007, εκεί στην όμορφη blogo-γειτονιά του pathfinder, με τίτλο «Του μυαλού τα γυρίσματα» και συνεχίζετε μέχρι και σήμερα, με περιόδους έντονης παρουσίας αλλά και απουσίας, με συνεχείς αναπροσαρμογές ως προς τη θεματολογία, κυρίως πια γράφω όταν αισθάνομαι έντονα ότι έχω να πω κάτι.  Το σημείο καμπής αποτέλεσε ο Μάρτης του 2018, όταν κλείνει το Pathfinder και ασθμαίνοντας μαζί με άλλους αγαπημένους φίλους, τρέχαμε να ξαναστήσουμε τη γειτονιά μας, μέσα από το  blogger. Με μια σταθερή ομάδα φίλων συνεχίσαμε, πρόσθεσα και νέους φίλους, κάποιους τους έχασα στη διαδρομή αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι είμαστε εδώ. Όλο και πιο δύσκολα ομολογώ, βλέπεις οι ανταγωνιστικές πλατφόρμες (δες facebook) μας κλέβουν ολοένα και περισσότερο το χρόνο, τις ιδέες… τη δόξα 😊 . 

Πέντε τυχαία πράγματα που θα ήθελα να μάθετε για μένα…   

Κι εδώ αρχίζει η ενδοσκόπηση: 

1. Γεννήθηκα στην Αυστραλία, μεγάλωσα στην Κάρπαθο, σπούδασα στο Ηράκλειο, παντρεύτηκα και ζω στις Σέρρες.  

2. Μετά από 37 διδακτικές χρονιές υπηρετώντας ως δάσκαλος, συνταξιοδοτούμαι φέτος. Ανάμικτα τα συναισθήματα. Ικανοποιημένος γι΄ αυτά που μπόρεσα να κάνω, λυπημένος που τελειώνει το ταξίδι αυτό. 

3. Γράφω και διαβάζω, έχω εκδώσει μια συλλογή διηγημάτων, η γραφή  με βοηθάει να βάζω σε μια τάξη τα συναισθήματα μου.  

4. Ζω ανάμεσα στις μνήμες από το νησί που μεγάλωσα και την πραγματικότητα της νέας μου πατρίδας. Δεν τα βάζω στη ζυγαριά.  

5. Μου αρέσουν τα ταξίδια, μικρά ή μεγάλα, πολλά τα ονειρεύομαι, κάποια μπορώ και τα πραγματοποιώ. 

Ένα τραγούδι που μου δίνει δύναμη: 

Αν και από τα φοιτητικά μου μου χρόνια είμαι του έντεχνου, το τραγούδι που μου δίνει δύναμη, ακόμα και σήμερα, είναι το «Stairway to heaven» των Led Zeppelin. Με παραπέμπει στα χρόνια της οργισμένης εφηβείας, τότε που όλα μπορούσαμε να τα κερδίσουμε, τότε που όλος ο κόσμος μας ανήκε!

Τι σε ενοχλεί στο διαδίκτυο;  

Αυτό που με ενοχλεί πολύ, είναι η απίστευτη αποδοχή κάθε είδους βλακείας, που γράφεται από κάποιους που νομίζουν ότι είναι οι πεφωτισμένοι που κατέχουν την αλήθεια που κάποιοι καταχθόνιοι μας κρύβουν. Με λογικοφανείς προτάσεις σε μια αλληλουχία τερατολογιών, φτιάχνουν ένα όμορφο παραμύθι. Ωραίο ανάγνωσμα μεν, παραμύθι όμως. Με ενοχλεί να βλέπω συμπολίτες μου, να ενστερνίζονται με πάθος, όλες αυτές τις ανοησίες.  Τέλος, με ενοχλεί ο χυδαίος και εξυβριστικός λόγος, γεμάτος μίσος, εναντίον όποιου βρίσκεται απέναντι. 

Γεγονότα που σε «διαμόρφωσαν» στον άνθρωπο που είσαι τώρα:   

Στην παιδική μου ζωή, όταν μετακόμισα με την οικογένεια μου από μία σύγχρονη πόλη του εξωτερικού σε ένα μικρό, ορεινό, νησιωτικό χωριό της Ελλάδας, της δεκαετίας του 70. Τότε έμαθα να προσαρμόζομαι με οποιοδήποτε τίμημα, υπό οποιεσδήποτε καταστάσεις. Στην ενήλικη ζωή μου, μια σειρά ταξιδιών μου στο Άγιο Όρος, που με βοήθησαν να απαλλαγώ από την οργή και τις ανασφάλειες, που έκρυβα μέσα μου. Με ρωτάνε αν βρήκα τον φωτισμένο πατέρα, θα έλεγα όχι, αλλά πήγα με ανοιχτό μυαλό κα υπήρχαν πολλά εκεί που με περίμεναν.

Αγαπημένες συνήθειες μου:    

Το διάβασμα, να βλέπω κάποιες ταινίες ή σειρές στην τηλεόραση ( όχι δεν είμαι φανατικός της τηλεόρασης, αλλά η κρατική τηλεόραση βάζει καλές ταινίες ), το γράψιμο, η ασχολία με τον κήπο και το σπίτι όλη την καλοκαιρινή σεζόν, το χουζούρεμα στην παραλία, και πάλι το καλοκαίρι… αγωνιώ για το πως θα γίνει αυτό φέτος.

Καλοκαιρινός προορισμός: 

Κάποτε ήταν το νησί μου, μα τα τελευταία χρόνια όχι πια. Η μεγάλη απόσταση, ο χρόνος μετάβασης και το κόστος κάνουν το ταξίδι απαγορευτικό. μα κυρίως αυτό που μου το απαγορεύει είναι η άκρατη και απρογραμμάτιστη τουριστική ανάπτυξη του, που με κουράζει αντί να μου δίνει πίσω όλες τις όμορφες μνήμες που έχω από εκείνο. Έτσι, ο σταθερός καλοκαιρινός προορισμός, είναι πια, οι Αμμόλοφοι της Καβάλας. Υπέροχη παραλία και θάλασσα, τυχερός που είναι κοντά μου.

Λόγοι για να μην χάσεις το χαμόγελο σου: 

Όποια δυσκολία και αν περνάς, όποια ασχήμια κι αν μαυρίζει τη ζωή σου, πάντα θα ακολουθήσουν  οι όμορφες, μικρές στιγμές, που θα σου χαρίσουν λίγη χαρά, που θα φέρουν το χαμόγελο ξανά στο πρόσωπο σου. Η ζωή μας είναι στιγμές. Όμορφες και άσχημες. Έστω κι αν οι όμορφες περνούν γρήγορα έχουν τη δύναμη να σου αποδεικνύουν, πόσο όμορφη είναι η ζωή μας.

Κλείνοντας την συνέντευξή μου αυτή λοιπόν, παραδίδω την σκυτάλη της παρουσίασης στην επόμενη φίλη, που δεν είναι άλλη από την

Μάνια 

με το blog της "Καληνύχτα"

Κλείνοντας και εγώ με τη σειρά μου, θέλω να ευχαριστήσω το Βασίλη για την ευγένεια και τη ζεστασιά του να αποδεχτεί την πρόσκλησή μου. Να του ευχηθώ τα καλύτερα και να καλέσω με τη σειρά μου το "σκανδαλιάρικο ξωτικό", τη Μάνια μας, στη συνέχεια.

Φυσικά τη δική της συνέντευξη θα την διαβάσετε στο blog του Βασίλη.

Καλή συνέχεια καλοκαιριού.