Σήμερα αγαπημένοι μου θα σας ξαναπάω στον μαγικό κόσμο της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας. Δεν θα συνεχίσω με στοιχεία μυθολογίας αυτή τη φορά αλλά θα πιάσουμε ένα άλλο διαφορετικό θέμα στο ίδιο κομμάτι.
Πριν ξεκινήσω την κύρια παρουσίαση του θέματος, θα κάνω μια εισαγωγή με τη διατύπωση ερώτησης:
Αλήθεια τι πιστεύουμε για όλα τα αυτά τα πρόσωπα που συναντάμε στους μεγάλους τραγικούς κύκλους της Ελληνικής μυθολογίας-ιστορίας; Υπήρξαν ποτέ ως ιστορικά πρόσωπα; Ο Αγαμέμνων, η Κλυταιμνήστρα, η Ηλέκτρα, ο Οιδίποδας, η Αντιγόνη, ο Άδραστος, ο Αμφιάραος, η Εριφύλλη, ο Πολυνείκης με τον Ετεοκλή. Ο Περσέας, η Ανδρομάχη, ο Έκτωρ, η Κασσάνδρα και τόσα μα τόσα όλα. Εντελώς συμπτωματικά έκανα τις αναφορές.
Οι μεγάλες ανασκαφές στον Ελλαδικό χώρο, που ξεκίνησαν τον 19ο αιώνα, έσυραν την μεταφορά αυτών αλλά και άλλων ονομάτων από το χώρο του μύθου στο χώρο της επιστημονικής ιστορίας. Το να ανακαλύπτεις τον τάφο των Ατρειδών, του Αίγισθου, της Κλυταιμνήστρας, της Κασσάνδρας και άλλων προσώπων, αυτομάτως καθιστά αυτά τα πρόσωπα υπαρκτά.
 |
| "Οιδίποδας και Ιοκάστη" Ελαιογραφία του Alexandre Cabanel 1843 |
Ο Παυσανίας, ο γνωστός σε όλους μας ιστορικός περιηγητής, ταξίδεψε σε μέρη της Ελλάδας που είχαν πρωταγωνιστήσει σε σημαντικά γεγονότα κατά την αρχαιότητα και οι τόποι τους αποτελούν σημεία αναφοράς της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας και ιστορίας. Βοιωτία, Θήβα, Αττική, Κορινθία, Άργος, Μυκήνες, Ολυμπία και μια σειρά από τους μεγάλους εκείνους τόπους πάνω στους οποίους γράφτηκε ιστορία χιλιετιών.
Ο μεγάλος αυτός ταξιδευτής, αποτύπωσε στα βιβλία του, το θρυλικό του έργο "Ελλάδος Περιήγησις" που σώζεται ατόφιο στις μέρες μας. Το έργο αυτό γράφτηκε σε ύστερα ιστορικά χρόνια, στον 2ο αιώνα μ.Χ. Στο υπέροχο ταξίδι του, έρχεσαι σε επαφή με όλα εκείνα τα μνημεία που είδε με τα μάτια του και τα καταγράφει αλλά και με εκείνα που του διηγήθηκαν ως προφορική λαϊκή παράδοση της εποχής. Το απίστευτο αυτό υλικό αποτέλεσε και αποτελεί οδηγό για τις ανασκαφές που ξεκίνησαν τον 19ο αιώνα στην Ελληνική επικράτεια και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Ανασκαφές που έδωσαν ιστορική υπόσταση σε πρόσωπα, μνημεία που κάποτε αποτελούσαν "μύθο" για μας.
Όταν για παράδειγμα ο Παυσανίας, ο οποίος σημειωτέον δεν ήταν Έλληνας, (για να τον κατηγορήσει κάποιος για ...σωβινιστική διάθεση), αναφέρει ρητά ότι είδε:
Το σπίτι του βασιλιά Άδραστου στο Άργος, τον τάφο της μητέρας του Αμφιάραου επίσης στο Άργος, τον τάφο που μεταφέρθηκαν τα οστά του Έκτορα από την Τροία στη Θήβα, τον τάφο των Πολυνείκη και Ετεοκλή, των τραγικών παιδιών του Οιδίποδα, την κρήνη στην οποία ο Οιδίποδας σκότωσε τον πατέρα του το Λάιο έξω από τη Θήβα. τότε αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι όσα πρόσωπα θεωρούσαμε "μυθικά" έχουν ιστορική υπόσταση.
 |
| Ο Οιδίποδας στον Κολωνό διώχνει τον γιο του Πολυνείκη ο οποίος έχει προστρέξει να του ζητήσει τη στήριξή του στην εκστρατεία του στη Θήβα. Δίπλα του οι αδελφές του, Αντιγόνη και Ισμήνη. Ελαιογραφία του Jean Antoine Giroust το 1788 |
Ο Θηβαϊκός τραγικός κύκλος
Τα γεγονότα που αναφέρονται στον Θηβαϊκό τραγικό κύκλο αποτελούν τον πρώτο από τους δύο μεγάλους ανάλογους κύκλους της Ελληνικής αρχαίας ιστορίας. Ο δεύτερος αφορά των κύκλο των Ατρειδών και τις Μυκήνες. Αντικείμενό μου σ' αυτήν την ανάρτηση είναι ο πρώτος κύκλος, για τον οποίο θέλω να πούμε κάποια πράγματα. Τον λόγο θα τον αφήσω για το τέλος.
Τα τραγικά γεγονότα στη Θήβα την εφτάπυλη, την πόλη που ίδρυσε ο Κάδμος απ τη Φοινίκη, γιος του Αγήνορα και της Τηλεφάεσσας, αναφέρονται στην θρυλική κατάρα των Θεών στον οίκο των Λαβδακιδών.
Πιο συγκεκριμένα αφορούν την οργή αλλά και την κατάρα των Θεών στον βασιλιά Λάιο, γιο του Λάβδακου, ο οποίος παρέσυρε ερωτικά τον Χρύσιππο, γιο του Πέλοπα της Πελοποννήσου, ετεροθαλή αδελφό του Ατρέα και του Θυέστη και τον οδήγησε σε τραγική αυτοκτονία. Τόσο ο πατέρας του θύματος όσο, κύρια, η Ήρα, συντηρητική Θεά, κατά της ομοφυλοφιλίας που πλήττει το θεσμό του γάμου, έριξε μεγάλο ανάθεμα στον Λάιο και στη γενιά του.
 |
| Ο Οιδίποδας καταριέται τον Πολυνείκη, Πίνακας του John Perry, 1826 |
Τα όσα ακολούθησαν είναι γνωστά σε έναν ανελέητο τραγικό κύκλο ανόσιων πράξεων, αίματος και θανάτου που αγκαλιάζει ολάκερη τη γενιά των απογόνων του Λάιου.
Η Βιβλιογραφία που καλύπτει τον Θηβαϊκό κύκλο
Ένα βασικό ερώτημα που θα κάνει κάποιος είναι ποιες είναι οι πηγές από τις οποίες έχουμε πρόσβαση στα γεγονότα. Με λίγα λόγια ποια είναι η βιβλιογραφία.
Θα κάνουμε εδώ έναν διαχωρισμό. Έναν διαχωρισμό που, είναι και σημαντικός αλλά και κρίσιμος για να φτάσουμε στον ...τίτλο της ανάρτησής μου.
Οι πηγές και η σχετική βιβλιογραφία είναι δύο κατηγοριών:
- Οι ιστορικές και μυθολογικές πηγές, και
- Οι τραγικοί ποιητές
Στην βιβλιογραφία των πρώτων θα αναφέρουμε:
- Το μεγάλο έργο του Παυσανία "Ελλάδος περιήγησις" με τις αναφορές του και τις προσωπικές του ταξιδιωτικές εμπειρίες
- Την Ελληνική μυθολογική παράδοση όπως έρχεται στις μέρες μας βιβλιογραφικά μέσα από μια πανσπερμία έργων. Ενδεικτικά αναφέρουμε το έργο "Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία" του Γάλλου μελετητή Ζαν Ρισπέν
- Την "Βιβλιοθήκη" του ιστορικού Απολλόδωρου
- Το μεγάλο έργο του Ηρόδοτου πάνω στην ιστορία
Στην βιβλιογραφία των τραγικών ποιητών και δραματουργών:
- Αισχύλου τραγωδία "Επτά επί Θήβαις"
- Σοφοκλή τραγωδία "Αντιγόνη"
- Σοφοκλή τραγωδία "Οιδίπους τύραννος"
- Σοφοκλή τραγωδία "Οιδίπους επί Κολωνώ"
- Ευρυπίδη τραγωδία "Φοίνισσαι"
- Ευρυπίδη τραγωδια "Ικέτιδες"
Επίσης το μεγάλο έπος "Θηβαίς", ένα θρυλικό έργο 7000 στίχων, το οποίο δεν έχει διασωθεί παρά μονάχα σε λίγα αποσπάσματα και υπάρχουν διχογνωμίες για τον συγγραφέα του. Η επικρατέστερη εκδοχή κατοχυρώνει το έργο στον Όμηρο.
Στα παραπάνω γνωστά κλασικά έργα των Ελλήνων τραγικών της αρχαιότητας θα προσθέσουμε το έπος "Θηβαίς" του Λατίνου ποιητή Στάτιου (Πούμπλιος Παπίνιος Στάτιος 90 μ.Χ.)
Αυτή είναι η βασική βιβλιογραφία από την οποία αντλούμε στοιχεία για τον Θηβαϊκό τραγικό κύκλο.
 |
| Πολυνείκης και Ετεοκλής στην πρώτη τους σύγκρουση λόγων πριν τη μεγάλη μάχη, Ελαιογραφία του Τζιοβάνι Σιλβάνι) |
Η Συμπύκνωση του χρόνου στους τραγικούς
Ακολουθώντας την χρονική εξέλιξη των γεγονότων έχουμε την παραίτηση του Οιδίποδα από το θρόνο της Θήβας αμέσως μετά την αποκάλυψη της τραγικής του αλήθειας. Άμεσα έχουμε τη σύγκρουσή με τα παιδιά του καθώς αυτά τον κρατούν αποκλεισμένο και τυφλό στα δώματα του παλατιού και την κατάρα του να μοιράσουν το θρόνο της πόλης με αίμα.
Τα δύο αδέλφια συμφωνούν να εναλλάσσονται στην βασιλεία κάθε χρόνο και ξεκινά ο πρωτότοκος Ετεοκλής. Ο Πολυνείκης φεύγει για να επανέλθει ένα ακριβώς χρόνο μετά. Εκεί θα συγκρουστεί με τον αδελφό του, ο οποίος αναιρεί την υπόσχεσή του και διώχνει τον αδελφό του, ο οποίος αναγκαστικά φεύγει εξόριστος απ τη Θήβα. Ο Πολυνείκης θα καταφύγει πορευόμενος στο Άργος, όπου, μετά από μεγάλη σειρά γεγονότων, θα φιλοξενηθεί από τον βασιλιά Άδραστο. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Άδραστος τον κάνει γαμπρό του, παντρεύοντάς τον με την κόρη του Αργεία. Σε ένα χρόνο θα γεννηθεί ο Θέρσανδρος, ο μοναχογιός τους. Ο βασιλιάς Άδραστος συμφωνεί να βοηθήσει το γαμπρό του να επιστρέψει στη Θήβα να διεκδικήσει τον χαμένο του θρόνο. Έτσι ξεκινά η προετοιμασία της θρυλικής εκστρατείας των "Επτά επί Θήβαις", των επτά πολέμαρχων των Δαναών, (συμμαχία με επίκεντρο το Άργος), κατά της Θήβας.
Το χρονικό αυτό διάστημα τουλάχιστον δύο ετών, κατ' ουσίαν "παραγράφεται" στους τραγικούς δημιουργούς καθώς ο Σοφοκλής θα παρουσιάσει τον Πολυνείκη να επισκέπτεται τον πατέρα του στον Κολωνό της Αθήνας, για να του ζητήσει στήριξη στην εκστρατεία του. Ο Οιδίποδας έχει αυτοεξοριστεί στον Κολωνό με την Αντιγόνη για να περάσει εκεί τα έσχατα χρόνια της ζωής του. Έτσι ο χρόνος συμπυκνώνεται αφηγηματικά καθώς ο αναγνώστης νομίζει ότι η επίσκεψη αυτή γίνεται αμέσως μετά τη φυγή του Πολυνείκη από τη Θήβα.
 |
| Οιδίποδας και Αντιγόνη στο δρόμο της εξορίας, έργο του Joseph Koch, 1797 |
H αμέσως επόμενη συμπύκνωση χρόνου αναφέρεται στην εκστρατεία των Επτά στη Θήβα. Ο αναγνώστης των τραγωδιών, βιώνει την εντύπωση ότι αυτή γίνεται αμέσως μετά τη φυγή του Πολυνείκη από τη γη του.
Στην πραγματικότητα, η εκστρατεία αυτή θα γίνει περίπου δέκα χρόνια αργότερα. Τα δύο αδέλφια έχουν παντρευτεί και έχουν από δύο γιους. Ο Πολυνείκης τον Θέρσανδρο και ο Ετεοκλής τον Λαοδάμαντα. Τα δύο αυτά πρόσωπα είναι απόλυτα "άφαντα" στα έργα των τραγικών. Θα εμφανιστούν ιστορικά στον δεύτερο Θηβαϊκό κύκλο, στην εκστρατεία των "Επιγόνων", όπου θα τεθούν αντίμαχοι τα παιδιά των πρώτων αντιπάλων.
Η προσέγγιση των αντιφάσεων στην πλοκή
Θα προχωρήσω τώρα σταδιακά σε ανίχνευση των αντιφάσεων που παρατηρούμε στους ιστορικούς μύθους ανάλογα με τα έργα των τραγικών.
Ιοκάστη:
Η Ιοκάστη, αποτελεί κύριο πρόσωπο στον Θηβαϊκό τραγικό κύκλο. Το όνομά της σύνθετο από τις λέξεις "ίον" και "κάζω" (στολίζω) προσεγγίζει την έννοια "Όμορφη σαν μενεξές". Κόρη του Μενοικέα, αδελφή του Κρέοντα, γυναίκα του Λάιου, μητέρα του Οιδίποδα και παράλληλα σύζυγός του.
Η αντίφαση που παρατηρούμε αφορά τον θάνατό της. Στον "Οιδίποδα τύραννο" του Σοφοκλή, η Ιοκάστη, η τραγική αυτή γυναίκα, θα αυτοκτονήσει μόλις μάθει την τραγική της πραγματικότητα. Μόλις δηλαδή ο μάντης Τειρεσίας πληροφορεί τον Οιδίποδα για την πραγματική του ιστορία, στην οποία η Ιοκάστη εκτός από σύζυγος είναι και η πραγματική του μητέρα.
Στις "Φοίνισσες" του Ευρυπίδη, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Η Ιοκάστη θα αυτοκτονήσει μπροστά στα δύο της παιδιά, τον Πολυνείκη και Ετεοκλή, λίγο μετά την θανάσιμη μονομαχία τους έξω από τις πύλες της Θήβας.
 |
| Οιδίπους και Αντιγόνη, Γλυπτό του Γιαννούλη Χαλεπά, 1930 |
Ισμήνη:
Η δεύτερη κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης. Το αμέσως επόμενο πρόσωπο, στο οποίο έχουμε σοβαρές αντιφάσεις. Σύμφωνα πάντα με τους τραγικούς και συγκεκριμένα με τον Σοφοκλή στην "Αντιγόνη", η Ισμήνη παραμένει κοντά στην αδελφή της, αμέσως μετά τα τραγικά γεγονότα του θανάτου των αδελφών τους. Μάλιστα προσπαθεί να σταθεί συμπαραστάτρια στην Αντιγόνη όταν η τελευταία ρίχνεται στην σπηλιά με την απόφαση του Κρέοντα που την καταδίκασε γιατί απέδωσε, παρά τη διαταγή του, νεκρικές τιμές στον Πολυνείκη.
Οι ιστορικές όμως αναφορές είναι εντελώς διαφορετικές για την Ισμήνη. Και μάλιστα τραγικές ως προς την τύχη της. Είχε ερωτικό δεσμό με τον Περικλύμενο, Θηβαίο πολέμαρχο, (γιο της Χλωρίδας και του Ποσειδώνα λέγανε). Ήταν ακόμα και Ιέρεια στον ναό της Αθηνάς στη Θήβα. Τη μέρα της μεγάλης μάχης μπροστά στα τείχη της πόλης από την επίθεση των "Επτά", η Ισμήνη κάποια στιγμή ήταν σε ερωτικές περιπτύξεις με τον αγαπημένο της μέσα στον ναό. Ο μύθος αναφέρει ότι η θεά Αθηνά την είδε, εξεμάνη και οδήγησε τον προστατευόμενό της τον Αιτωλο Τυδέα, πολέμαρχο των Αργιτών μέσα στο ναό. Ο Περιλύμενος την εγκατέλειψε ελεεινά στα χέρια του μανιασμένου Τυδέα, ο οποίος και την σκότωσε.
Ο Παυσανίας, στις περιηγήσεις του, (Βοιωτικά), αναφέρει ότι βρήκε την κρήνη στην οποία και έχει ταφεί.
Αντιγόνη:
Και για την πρώτη θυγατέρα του Οιδίποδα έχουμε σοβαρή αντίφαση μεταξύ Σοφοκλή και Ευρυπίδη.
Ο μεν πρώτος "οδηγεί" την Αντιγόνη, πρώτα στον Κολωνό, να συνοδέψει τον πατέρα της ως ικέτη στην Αθήνα του Θησέα και μετά τον θάνατό του επιστρέφει στη Θήβα, πριν τα γεγονότα της αλληλοσφαγής των αδελφών της. Γεγονός που αποτελεί και την πιο αληθινή ιστορική προσέγγιση.
Ο Ευρυπίδης την έχει παρούσα στην θανάσιμη μονομαχία των αδελφών της, στις Ήλεκτρες πύλες της Θήβας, μαζί με τη μητέρα της. Και ύστερα ακολουθεί τον πατέρα της στον Κολωνό μετά την απόφαση του Κρέοντα. Ο Ευρυπίδης, με λίγα λόγια, στις "Φοίνισσες" αγνοεί εντελώς το θάνατο της Αντιγόνης.
 |
| Η Αντιγόνη τιμά τον Πολυνείκη. Ελαιογραφία του Jules Eugene Lenepveu, 1835 |
Οιδίποδας:
Η βασική αντίφαση που συναντάμε ανάμεσα στους τραγικούς Σοφοκλή-Ευρυπίδη όσον αφορά τον Οιδίποδα, έχει να κάνει με την στιγμή του θανάτου του.
Κατά τον Σοφοκλή στο "Οιδίπους επί Κολωνώ", ο τραγικός βασιλιάς της Θήβας θα έρθει ικέτης στην Αθήνα, στο ιερό άλσος του Ιππίου Κολωνού, των Ευμενίδων. Εκεί θα πεθάνει, πριν την θανάσιμη σύγκρουση των δύο γιων του. Μάλιστα ο Πολυνείκης, θα τον επισκεφτεί προσπαθώντας να τον πείσει να τον ακολουθήσει στην εκστρατεία του αλλά ο πατέρας του θα τον καταραστεί για τρίτη και ολική φορά.
Στον Ευρυπίδη, στις "Φοίνισσες" ο Οιδίποδας θα είναι στη Θήβα όταν γίνει η μεγάλη επίθεση των "Επτά" στην πόλη, θα πληροφορηθεί το θάνατο των παιδιών και της γυναίκας-μάνας του και ύστερα θα αποχωρήσει για την Αθήνα.
Ετεοκλής-Πολυνείκης:
Μια ακόμα αντίφαση θα έχουμε και εδώ ανάμεσα στους δύο κορυφαίους τραγικούς. Δευτερεύουσας πλην όμως ουσιαστικής. Αφορά την ηλικία των παιδιών του Οιδίποδα.
Ενώ, στην ιστορία, ρητά ο Ετεοκλής είναι ο πρωτότοκος, για αυτό και αναλαμβάνει πρώτος το θρόνο της πόλης μετά την αποχώρηση του πατέρα του, ο Σοφοκλής, στον "Οιδίπους επί Κολωνώ", εμφανίζει τον Οιδίποδα να κατηγορεί τον Πολυνείκη και να θεωρεί ότι έχει ήδη κυβερνήσει στην πόλη, γεγονός μη αληθές. Προφανώς ο Σοφοκλής, για δικούς του λόγους πλοκής, θέλει να εμφανίσει φαυλότερο τον Πολυνείκη για να δικαιολογήσει την οξύτατη οργή του πατέρα του επάνω του.
 |
| Θεά Αθηνά, Κάδμος και Σπαρτοί, έργο του Jacob Jordaens |
Συμπέρασμα
Για δικούς τους λόγους πλοκής, οι αρχαίοι τραγικοί, παρουσίασαν πολλές φορές αντιφατικά και αλληλοσυγκρουόμενα μεταξύ τους στοιχεία σχετικά με τα γεγονότα του Θηβαϊκού τραγικού κύκλου. Ένας μελετητής των γεγονότων οφείλει να τα λάβει υπ' όψη του στις προσεγγίσεις που θα κάνει.
Τι ετοιμάζω:
Φίλες και φίλοι, έχω την τιμή να μοιραστώ μαζί σας μια σκέψη για μια δημιουργία. Αφορά το γράψιμο ενός μυθιστορήματος, που πιθανά θα πάρει τη μορφή βιβλίων, (Διλογία ή τριλογία). Ένα μυθιστόρημα που θα αφορά έναν πολύ μεγάλο μυθολογικό-ιστορικό κύκλο. Θα ξεκινά από την ίδρυση της Θήβας, (Το πρώτο βασιλικό ζευγάρι: Κάδμος και Αρμονία), θα πορεύεται στην ιστορία της πόλης. Θα περνάει μέσα από τα τραγικά γεγονότα που έχουν να κάνουν με την κατάρα του οίκου του Οιδίποδα. Την εκστρατεία των "Επτά" πολέμαρχων του Άργους και των συμμάχων του κατά της Θήβας, τα όσα ακολούθησαν. Η σκέψη μου για το δεύτερο βιβλίο θα έχει τη συνέχειά του με την εκστρατεία των αποκαλούμενων "Επιγόνων" στη Θήβα. Και θα συνεχίσουν τον κύκλο τους σε άλλα γεγονότα που θα σας παρουσιάσω σε επόμενη ανάρτηση πιο αναλυτικά και συγκροτημένα για να διαμορφώσετε μια εικόνα.
Οι ήρωες-πρωταγωνιστές αυτού του μυθιστορήματος, θα είναι τα ιστορικά και μυθολογικά πρόσωπα που αναφέρονται στα πραγματικά γεγονότα. Η πλοκή, η αφήγηση και τα δραματοποιημένα στοιχεία, θα έχουν την μορφή ενός κλασικού ιστορικού μυθιστορήματος σε εκείνη την εποχή.
Είναι μια προσπάθεια εξαιρετικά τολμηρή, πολύ δύσκολη, έστω πειραματική. Για αυτό, όλον αυτόν τον καιρό, μελετώ, διαβάζω, γράφω, σημειώνω καθώς πρέπει το ιστορικό υλικό να συγκεντρωθεί και να μπει σε μια αφηγηματική σεναριακή σειρά. Το έργο έχει ήδη ξεκινήσει, βρίσκεται σε προχωρημένη ήδη μορφή σε ένα υλικό ήδη 200 σελίδων.
Αν με ρωτήσετε το λόγο που το κάνω όλο αυτό, η πρώτη μου απάντηση θα είναι: το κάνω για μένα! Για να αφεθώ εγώ σε ένα τέτοιο έργο όπως θα ήθελα να το έχω στην σύγχρονη λογοτεχνία. Είναι κρίμα πραγματικά τέτοιο συγκλονιστικό δραματικό υλικό να παραμένει αραχνιασμένο, ξεχασμένο, υποτιμημένο, σε μια ύλη αυστηρά εκπαιδευτική και να μην έχει γίνει κτήμα ολάκερου του λαού μας, ως κομμάτι της ιστορίας και της παράδοσής του.
Θα έχω την ευκαιρία, σε επόμενες αναρτήσεις να μιλήσουμε διεξοδικότερα πάνω σ' αυτό.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
 |
| Οιδίποδας και Σφίγγα. Αττική μελανόμορφη λήκυθος, 480 π.Χ. |
Γιάννη φίλε μου, ευχαριστήθηκα το άρθρο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπεριστατωμένο και πληθωρικό. Όλη η έρευνα για το βιβλίο σου είναι μοναδική και σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι εκπληκτικό.
Τα στοιχεία και οι αναφορές που παραθέτεις κινούν την περιέργεια και την ανάγκη να ανακαλύψει κάποιος αυτά τα αρχαία κείμενα.
Μπράβο Γιάννη.
Ξέροντας την αγάπη σου και τη συγγραφή σου, Γιώργο μου, πάνω στην λογοτεχνία φαντασίας, είμαι σίγουρος ότι συμμερίζεσαι το είδος, την ατμόσφαιρα και την προσπάθεια. Θέλω να σε ευχαριστήσω απ την καρδιά μου για όλο αυτό. Για την συμπόρευσή σου στην προσπάθεια και στα όνειρα.
ΔιαγραφήΠάμε λοιπόν παρέα στο όνειρο Γιώργο μου, να είσαι καλά.
Καλημέρα φίλε Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάζω τις γνώσεις σου.
Αν και μου αρέσει η μυθολογία μας κι όλες οι αρχαίες ελληνικές ιστορίες, μπερδεύω τα πρόσωπα όσες φορές κιαν τα διαβάσω. Θυμάμαι τα βασικά.
Πολύ θα μου άρεσε ένα τέτοιο βιβλίο που άρχισες να γράφεις.
Περιμένω και τις επόμενες αναφορές σου σ αυτό .
Καλή δύναμη στο έργο σου και καλή επιτυχία.
Είθε να σε βοηθήσουν όλοι οι αρχαίοι ιστορικοί να τους φέρεις πιο κοντά σε μας .
Καλή συνέχεια.
Ρένα μου ευχαριστώ αγαπημένη μου φίλη για την συμπαράσταση και τα καλά σου λόγια. Μαζί με τις σκέψεις σου. Όλα τούτα είναι σκέψεις μέσα στο μυαλό μας και απόπειρες. Πιστεύω ότι αξίζει όλο αυτό και θα δούμε πως θα το χειριστούμε.
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο να έχουμε.
Πολύ εντυπωσιακή η ανάρτησή σου, Γιάννη. Εμπεριστατωμένη φιλολογική μελέτη με πολλές πληροφορίες που πρώτη φορά συναντώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο εντυπωσιακό το κουράγιο σου να προχωρήσεις στη συγγραφή μυθιστορήματος αξιοποιώντας αυτό το πολύτιμο υλικό. Πολύ δύσκολο πράγματι το εγχείρημα. Και μόνο το πλήθος των ονομάτων αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα.
Όμως είναι εμφανής η συγκίνηση που σε διακατέχει από αυτές τις τραγικές ιστορίες. Και αυτή η συγκίνηση είναι το ισχυρό κίνητρο που θα σε οδηγήσει στην πραγματοποίηση αυτής τής εξαιρετικής ιδέας.
Σίγουρα απολαμβάνεις ήδη το αποτέλεσμα αυτής τής προσπάθειας, παρότι λίαν κοπιαστική. Η χαρά τής δημιουργίας ξεπερνάει τον κόπο, και αυτό είναι το ωραίο στη ζωή μας.
Καλή αντοχή λοιπόν στον αγώνα σου.
Μεταξύ των άλλων χάρηκα ιδιαίτερα που έμαθα την ετυμολογία τής Ιοκάστης. Είναι απολαυστικά τα αρχαία ονόματα με τη σημασία τους. Και είναι κρίμα που ελάχιστα σώζονται στα ονόματα των Ελλήνων σήμερα. Πάλι καλά βέβαια που σώθηκαν κι αυτά κάτω από τον μονοθεϊστικό οδοστρωτήρα που κατέστρεψε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Άρη μου, κάθε αρχαίο Ελληνικό όνομα έχει μια πολύ συγκεκριμένη ετυμολογία. Συνήθως είναι σύνθετη επωνυμία που αναφέρεται περιφραστικά σε κάποια ιδιότητα του ανθρώπου.
ΔιαγραφήΓια παράδειγμα:
"Οιδίπους"= Ο άντρας με τα πρησμένα πόδια. (Χαρακτηριστικό του μικρού Οιδίποδα ως βρέφος)
"Πολυνείκης"= πολύ + νεικής= Πολύ εριστικός
"Ετεοκλής"= ετεός (αληθινός) + κλης (κλέος=δόξα), αυτός που έχει αληθινή δόξα.
Είναι πραγματικά υπέροχο.
Όλα αυτά τα όμορφαχάθηκαν Άρη μου. Και χάθηκαν βίαια, στο διάβα του χρόνου και στην επέλαση με κακό τρόπο του χριστιανισμού στον Ελλαδικό χώρο.
Η Χαρά της δημιουργίας είναι ανεκτίμητη. Έστω αν αφορά μονάχα εσένα. Σε γαληνεύει, σε γεμίζει χαρά, σε κάνει να νιώθεις πολύ όμορφα.
Θέλω να σε ευχαριστήσω για όλες αυτές τις σκέψεις σου πάνω σε αυτό το θέμα και εγχείρημα. Είναι πολύτιμη η βοήθειά σου.
Εδώ θα είμαστε να το μοιραστούμε αγαπητέ φίλε.
Γιάννη, την Καλημέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθινά με εξέπληξες με την επιλογή του θέματος για τη νέα συγγραφική σου προσπάθεια. Μέχρι τώρα σε ήξερα πιο κοντά στην αστυνομική λογοτεχνία με τις απαραίτητες κοινωνικές προεκτάσεις της, (νουάρ).
Το νέο σου εγχείρημα, μια τριλογία με θέμα τον απίστευτο πλούτο της αρχαίας γραμματείας, ειδικά με τον κύκλο της Θήβας, θα είναι είναι κοπιώδες έργο, θα πρέπει να βρεις τη δική σου εκδοχή των πραγμάτων αν δεν θέλεις να πατήσεις πάνω στις ήδη γνωστές, είμαι σίγουρος ότι δεν θα σε αφήσουν ασυγκίνητο οι κοινωνικές προεκτάσεις της όλης ιστορίας... γενικά σου έχω εμπιστοσύνη ότι θα μας προσφέρεις κάτι διαφορετικό αλλά συνάμα και ποιοτικό όπως μας έχεις συνηθίσει.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία, καλή δύναμη και πολλές πολλές μικρές εμπνεύσεις μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο σου!!!!
Με αγωνία θα περιμένω τον πρώτο τόμο!!!!
Βασίλη αγαπητέ φίλε,
Διαγραφήτο άνοιγμα σε αυτό το είδος δεν σημαίνει τον αποκλεισμό των άλλων. Κάθε άλλο. Όλα τα είδη παραμένουν ανοιχτά στη δημιουργία και έμπνευση.
Η αναφορά σου στις κοινωνικές προεκτάσεις με βάζει σε ενδιαφέρουσες σκέψεις. Δύσκολο εγχείρημα να τις αναδείξεις μέσα από τέτοια έργα. Θέλει να μπεις βαθύτατα στην αναζήτηση. Η αφήγηση και η πλοκή θα πατήσει πάνω στην κοινά αποδεκτή πορεία των γεγονότων. Να φέρει πιο κοντά τους χαρακτήρες. Να τους κάνει πιο προσιτούς σε μας, πιο κοντινούς. Να τους συμπαθήσουμε, να συγκινηθούμε μαζί τους. Να θυμώσουμε, να συγκινηθούμε. Ξέρω ότι θα είσαι εδώ δίπλα σε όλην αυτήν την προσπάθεια Βασίλη μου. Και σ ευχαριστώ πολύ ειλικρινά. Καλησπέρα, καλό Σαββατοκύριακο.
Να τα όμορφα!!Για τις αντιφάσεις να πω αυτά που γνωρίζω εγώ ναι; Είναι μυθολογικές οι αναφορές σε όλα αυτά τα συμβάντα ή και σε πολλά πρόσωπα. Ό,τι δεν έχει βρεθεί πχ τάφος, ή επιγραφές ανήκει στη σφαίρα του μύθου. ''Ο Παυσανίας είδε''...αλλά έτσι του είπαν δεν είναι απόδειξη αυτό. Και κάθε τραγικός ποιητής μας που δεν είναι σύγχρονος των ηρώων του σίγουρα μετέφερε τους μυθους που λέγονταν για τα πρόσωπα αυτά. Εξ ου και οι αντιφάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά η δουλειά που κάνεις είμαι σίγουρη ότι θα είναι αξιόλογη και θα δούμε σπουδαία εργα από σένα. Αναμένω εναγωνίως και μπράβο σου
Φιλιά πολλά
Καλώς την αγαπημένη μου φίλη.
ΔιαγραφήΆννα μου, ο Παυσανίας έχει ένα εξαιρετικό καλό! Όταν έχει δει κάτι το αναφέρει ρητά, "το είδα με τα μάτια μου", όταν του έχουν διηγηθεί, λέει "όπως μου είπαν".
Άρα έχεις σαφή εικόνα τι συμβαίνει.
Για παράδειγμα, τις κρήνες εκεί που σκοτώθηκε ο Λάιος, η Ισμήνη, τις έχει δει. Το σπίτι του Άδραστου, της Εριφύλης τον τάφο, τα έχει δει, λέει και την τοποθεσία ακριβώς. Το περιβόητο "σύρμα της Αντιγόνης", εκεί δηλαδή που "έσυρε" τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη πάνω στην πυρά αφού τον έρανε με χοές, το είδε και το αναφέρει.
Δεν έχω ποτέ τόσο συγκλονιστικά από την επαλήθευση τόσων πραγμάτων και προσώπων από τον Παυσανία. Βάλε και τους χάρτες του, τα μονοπάτια του και μεταφέρεσαι σε έναν εκπληκτικό κόσμο.
Φυσικά υπάρχουν και μύθοι. Φαντασίες και πλάσματα εξωπραγματικά. Εκεί θα ψάξεις για συμβολισμούς ή κάτι απ τη φύση που να μοιάζει με αυτά τα πλάσματα. Εκείνης της πρωτόγονης εποχής όπου τα θηρία της πανίδας ήταν ακόμα και για μας σήμερα, εξωπραγματικά.
Ευχαριστώ καλή μου φίλη για όλα. Ειλικρινά ευχαριστώ για τη βοήθειά σου. Θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε ξανά πάνω σ' αυτά.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Ναι Γιάννη μου δεν αντιλέγω ότι τα είδε ο Παυσανίας. Αλλά τι είδε; Πώς ήξερε ότι το σπίτι αυτό που είδε ήταν του Άδραστου; Είδε επιγραφές; Έγιναν ανασκαφές και επιβεβαίωσαν; Είδε την κρήνη και πώς ήταν σίγουρος ότι η κρήνη αυτή ήταν πχ ο τόπος θανάτους του Λάιου; Θέλω να πω ότι ακολούθησε τους μύθους και ρωτώντας ''πας στην Πόλη'' αλλά δεν αποτελεί στοιχείο επιβεβαίωσης. Εγώ δηλ αν σου δείξω ένα ταφικό μνημείο της εποχής του Μ Αλεξάνδρου και το δεις και σου πουμε όλοι ότι είναι ο τάφος του Μ Αλεξάνδρου θα πει πως είναι στ'αλήθεια; Θέλω να πω ότι πολλοί μύθοι δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Αλλά και ως μύθοι γοητεύουν, διδάσκουν, φανερώνουν στοιχεία της εποχής, γράφουν πολιτισμό.
ΔιαγραφήΚαι ναι να ξαναμιλήσουμε
Περιμένουμε με ενδιαφέρον
Σίγουρα Άννα μου δεν θέλω να πω ότι κάθε τι που "είδα" σημαίνει ότι είναι αυτό που μου υπέδειξαν ότι είναι. Φυσικά, ανάμεσα στα πολλά "είδα" πιθανά να υπάρχει προφορική παράδοση μη αποδεικτέα.
ΔιαγραφήΕκείνο που μπορούμε να πούμε είναι το εξής:
Οι μεγάλες ανασκαφές του 19ου αιώνα, που επιστημονικά απέδειξαν την ύπαρξη του Μυκηναϊκού κύκλου, που έφεραν στο φως την ακρόπολη της Θήβας και τις πύλες της, έγιναν βάσει και στο έργο του Παυσανία. Αυτό πήραν οι αρχαιολόγοι και έσκαψαν.
Επίσης, η αρχαία Ρώμη, είναι μια ολάκερη πολιτεία. "Ζωντανή" στα μάτια του επισκέπτη. Μια τεράστια έκταση. Για να δούμε πως το κράτος αντιμετώπισε την Αθήνα και τους αρχαιολογικούς της χώρους; Όταν τα μπετά σκέπαζαν την Ιερά οδό, ήξεραν πολύ καλά ότι από κάτω, στα έγκατά της, είναι μια ολάκερη ιστορία θαμμένη. Ουδέποτε ήρθε στο φως παρά αποσπασματικά και τυχαία. Αν δεν ήταν το μετρό, το παλιό, του 19ου αιώνα, τίποτα δεν θα είχε έρθει στο φως απ την Αρχαία Αθήνα.
Θα μου πεις, ακόμα και τώρα είναι καιρός. Αλλά που; Τέλος πάντων.
Μερικές φορές, νιώθω, να έχω την ανάγκη περισσότερο να βουλιάξω στο μύθο παρά στην ....ιστορία. Ίσως να είναι δείγμα κατάθλιψης αλλά είναι.
Ευχαριστώ πολύ που βάζεις τα όμορφα φωτεινά σου φιτιλάκια σε όλο αυτό Άννα μου.
Να σε συγχαρώ για το επίπονο και απαιτητικό εγχείρημά σου Γιάννη! Θέλει δουλειά και σκληρή μελέτη, για να πατήσεις σε ιστορικά γεγονότα και να χτίσεις ένα μυθιστόρημα εποχής. Μπράβο σου πάντως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' το κείμενό σου, πήρα πολλές πληροφορίες που αγνοούσα.
Να ευχηθώ ολόψυχα καλή συνέχεια στο πόνημά σου, το οποίο περιμένουμε όλοι μας με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Για άλλη μια φορά, μας εξέπληξες πολύ ευχάριστα!
Την καλησπέρα μου...
Χαίρομαι Μαρία μου που μπόρεσα κάτι να δώσω ή να προσφέρω θετικά μέσα στο μουντό κλίμα της εποχής. Νιώθω τις ευχές σου ολοζώντανες και ζεστές. Θα προχωρήσουμε να δούμε μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε καλή μου φίλη.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα με φιλιά.
Χαρά στο κουράγιο σου κύριε Πιτ, που τα ψάχνεις όλα αυτά και τα μελετάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ευχαριστώ που τα μοιράζεσαι εδώ πέρα μέσα και μαθαίνω και κάτι!
Και να ευχηθώ καλή συνέχεια στο νέο εγχείρημα, αλλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Το μοίρασμα είναι το ομορφότερο βίωμα στον άνθρωπο Αρτίστα μου. Δίνει μια χαρά που δεν συγκρίνεται με τίποτα. Δίνει ένα αίσθημα γεμάτο υγεία και ζωή. Πραγματικά ανεκτίμητο. Προσπαθώ και χαίρομαι για τη συμμετοχή σας. Καλή μου φίλη, να είσαι καλά και σε ευχαριστώ ειλικρινά για τη συμμετοχή σου.
ΔιαγραφήΜεγαλόπνοο έργο Γιάννη μου! Μπαίνεις σε βαθιά νερά και νομίζω καλείσαι να αντιμετωπίσεις σημαντικές προκλήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν θα σταθώ στο μύθο, στο αν υπήρξαν τα πρόσωπα ή όχι, αλλά στις έννοιες που μας αφορούν σαν άνθρωπο, σαν ηθικό νόμο και σαν πολίτευμα. Στο πάθος, στη πράξη, στο δίκιο και το άδικο, στην οδύνη, στη συνείδηση, στην εξουσία. Στα πρόσωπα θύτες και θύματα. Φιλόδοξο και απαιτητικό τόλμημα αλλά σαν κάποιος με ιδιαίτερο ταλέντο μπορείς να ακουμπήσεις την ιστορία, ψηλαφώντας την τραγικότητά τους. Εν αναμονή λοιπόν και με τις καλύτερες ευχές μου. Καλή επιτυχία!
Καλό ξημέρωμα και καλή Κυριακή!
Αννίκα μου ειλικρινά ψηλαφείς μεγάλα ζητήματα. Τα περιγράφεις, τα αναδεικνύεις, τους δίνεις διάσταση και βάρος. Δεν ξέρω τι θα βγει από όλο αυτό ειλικρινά. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα και θα το δούμε. Μέσα από αυτή τη διαδρομή περνούν πολύ μεγάλα ζητήματα καλή μου φίλη. Είναι χαρά μου που σε νιώθω κοντά μου σε όλη αυτήν την προσπάθεια. Την καλησπέρα μου από καρδιάς.
ΔιαγραφήΠολύ ωραίο, σοβαρό και σπουδαίο το εγχείρημα σου Γιάννη μου! Στην αρχαιολογία λέμε για υπαρκτό κάτι που αποδεικνύεται με ευρήματα! Πολλά έχουν έρθει στην επιφάνεια και έχουν ρίξει φως σε πτυχές άγνωστες μέχρι τότε. Και σίγουρα πολλά ερωτήματα δεν θα απαντηθούν και κενά δεν θα καλυφθούν. Αυτό προϋποθέτει πολύ χρήμα, χρόνο και ειδικευμένο προσωπικό ανά τον κόσμο. Οι μύθοι πάλι είναι αγαπημένο από παλιά δημιούργημα του ανθρώπου που όμως πιστεύω πως στηρίζονται πάντα σε κάποιο υπαρκτό έρεισμα που έκανε την φαντασία και τη μεταφορά από στόμα σε στόμα να γεννήσει τους μύθους. Πάντα βέβαια χωρίς αποδείξεις δεν ξέρουμε πού σταματάει ο μύθος και πού αρχίζει η αλήθεια και το ανάποδο. Ωστόσο γνωρίζοντας την υπευθυνότητα σου και την μανία σου για μελέτη και ψάξιμο πιστεύω πως θα έχει ενδιαφέρον το αποτέλεσμα αυτού που γράφεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δημιουργία λοιπόν καλό Φθινόπωρο και τα φιλιά μου!
Καλώς την αγαπημένη μας φίλη. Να πω καλό Φθινόπωρο; Ή καλό αποκαλόκαιρο; Τα λέω όλα μαζί.
ΔιαγραφήΞέρεις, αυτή η αναζήτηση του ορίου ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα είναι όλη η μαγεία. Εκεί είναι η γοητεία και η ένταση των συναισθημάτων. Σίγουρα η αρχαιολογία είναι μια επιστήμη που απαιτεί χρήμα και οργάνωση. Πάνω απ όλα σεβασμό και αγάπη προς το αντικείμενο και την κληρονομιά κάθε λαού. Και προσωπικά πιστεύω ότι αξίζει κάθε οικονομικής στήριξης γιατί αναδεικνύει την ιστορία κάθε λαού και στο τέλος θα αποσβέσει και το κόστος με την ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού.
Μαίρη μου, σε ευχαριστώ πολύ καλή μου για την εμπιστοσύνη αλλά και τη συμμετοχή. Εδώ θα είμαστε μαζί να τα βλέπουμε. Περιμένουμε "σκυτάλη" να το ξέρεις!
Φιλιά.
Ως Λάτρης της μυθολογίας απόλαυσα πάρα πολύ την ανάρτηση αυτή και τις πληροφορίες κι αναφορές στα αγαπημένα πρόσωπα που "γνώρισα" διεξοδικά στο λύκειο. Οφείλω να ομολογήσω ότι μου προκάλεσε πολύ ευχάριστη έκπληξη η είδηση για τη συγγραφή του νέου σου βιβλίου. Μετά την ανακοίνωση αυτή, ελπίζω να το έχεις σύντομα στη διάθεσή μας για να το "ξεκοκκαλίσουμε" όπως του πρέπει. Να είσαι καλά αγαπημένε μου φίλε! Καλή συνέχεια στην συγγραφή σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας Ειρήνη μου. Υπομονή και διάθεση να έχουμε. Χαίρομαι που ενώνουμε την αγάπη μας για την μυθολογία και τον υπέροχο αυτό κόσμο που τυλίγει.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ που ακολουθείς, στηρίζεις και συμμετέχεις. Δεν έχω λόγια. Καλή βδομάδα.
Γιάννη μου, ξεκίνησα από χθες να διαβάσω, αλλά σήμερα τελείωσα, οπότε σήμερα θα σχολιάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι λάτρης της ιστορίας και της μυθολογίας, οπότε πραγματικά απόλαυσα αυτή σου την ανάρτηση.
Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, γιατί για μια τέτοια ανάρτηση χρειάζεται κόπος και χρόνος.
Κι είναι άξια συγχαρητηρίων, γιατί διδάσκει. Και θα σου πω πως το εννοώ. Ακόμα κι αν γνωρίζεις για όλα αυτά που καλύπτεις στην ανάρτηση σου και τα πρόσωπα και τις έννοιες, παίρνεις σίγουρα παραπάνω πληροφορίες κι αυτό είναι αξιοσημείωτο.
Ευχαριστούμε για την έρευνα και την σύνταξη αυτής της ανάρτησης. Καμαρώνω το ακούραστο πνεύμα σου Γιάννη μου!
Καλή εβδομάδα!
Μαρίνα μου, κοίτα τώρα πόσοι ανακαλύπτουμε ότι ανήκουμε σε αυτό το "κλαμπ" των φίλων και των ανθρώπων που αγαπούν το αντικείμενο. Ένας συνεκτικός κρίκος χρειάζεται για να ενωθούμε και να πορευτούμε ενιαία στις αναζητήσεις και στα όνειρά μας.
ΔιαγραφήΔεν ξέρεις πόσο χάρηκα που μπόρεσα να φανώ χρήσιμος, με την ανάρτηση αυτή, στις όποιες αναζητήσεις σου για τα πρόσωπα και τις ιστορίες εκείνων των αρχαίων χρόνων.
Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ, που θα αγαπήσεις αυτή τη στράτα.
Και πάνω απ όλα για τη δύναμη που μου δίνουν οι ευχές σου.
Καλησπέρα και καλή βδομάδα.
Ήρθα για μια καλή μέρα και για μια καλή βδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιφυλάσσομαι να επιστρέψω (ελπίζω σύντομα) για το β' μάθημα που μας ετοίμασες!
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς! :)
Καλώς την αγαπημένη μας φίλη. Στεφανία μου καλησπέρα και καλή βδομάδα. Πάρε το χρόνο σου καλή μου, εδώ είμαστε και σε περιμένουμε όποτε θέλεις. Φιλιά πολλά.
ΔιαγραφήΠροχωράει όπως βλέπω το έπος σου Γιάννη. Έτσι μπράβο! Ο καλός συγγραφέας ρίχνει το διάβασμά του, κάνει την έρευνά του. Το έχεις πάρει ζεστά και δίνεις πόνο. Θα πάει τέλεια. Άντε με το καλό να το τελειώσεις και μετά...θα σου λείπει :) Aλήθεια. Θα σου λείπει. Θα δεθείς πολύ με την ιστορία και τα πρόσωπα. Έτσι γίνεται συνήθως. Καλή συνέχεια Γιάννη μου και απόλαυσέ το.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα.
Η σχέση μας με τα όποια πνευματικά μας έργα, κάθε μορφής, Μαρία μου είναι ιδιαίτερη που πολλές φορές γίνεται και παράξενη ίσως εμμονική.
ΔιαγραφήΕίναι ένας αλλόκοτος έρωτας που σε πάει μακριά στο αντικείμενο που δουλεύεις. Είτε αυτό είναι ένας καμβάς ζωγραφικής είτε ένα ακατέργαστο μάρμαρο που παίρνει ζωή και μορφή είτε ένα βιβλίο που γράφεται.
Με νιώθεις άλλωστε το ξέρω.
Σε ευχαριστώ που συμμετέχεις σε όλη αυτήν την πορεία Μαρία. Και το κάνεις με τόσο όμορφο τρόπο. Να είσαι καλά καλή μου φίλη για όλα.
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρθρο ποταμός. Χαρά στο κουράγιο και την υπομονή σου Γιάννη και ένα ευχαριστώ για τον κόπο και τη διάθεση να το μοιραστείς μαζί μας.
Να είσαι Καλά :)
Αγαπητέ φίλε, ειλικρινά σε ευχαριστώ για το χρόνο και την παρουσία. Να, για μένα αυτό είναι ότι καλύτερο. Το μοίρασμα στιγμών, θεμάτων, πραγμάτων με φίλους εδώ. Και εσύ καλή συνέχεια να έχεις.
ΔιαγραφήΠοτέ δεν μας διαψεύδουν οι επισκέψεις μας εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη η χαρά και η τιμή μου Ευρυτάνα μου. Σε ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια αγαπητέ φίλε.
ΔιαγραφήΩωωωω τί θέμα έπιασες, Γιάννη μου! Και δεν ξέρω από πού να πρωτοαρχίσω! Κατά το Μεγάλο Ετυμολογικό (Etymologicon Magnum) "Μύθος: Σημαίνει δύο' τον τε σκοτεινόν λόγον, παρά το μύω, το καμμύω" και "τον τε απλώς λόγον, παρά το μυώ, μυήσω, το διδάσκω, μύηθος και μύθος". Και (Πλατ.Πολ.)"μυθολογία γαρ αναζήτησις παλαιών".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, Γιάννη μου, την μυθολογία φυσικά δεν τη θεωρώ παραμύθι. Υπάρχουν όμως τόσα επίπεδα προσέγγισης και ερμηνείας, τόσα επίπεδα αποσυμβολισμού που με πιάνει κάποιο δέος όταν προσπαθώ να τα τοποθετήσω κάπως στη σκέψη μου! Γεγονότα που μπορούν να θεαθούν ως ιστορία του απώτατου παρελθόντος, αλλά και που στην πορεία, με τις τόσες ζυμώσεις και παραλλαγές που έχουν υποστεί στο διάβα των αιώνων μέχρι να φτάσουν κάποια μόνο στοιχεία τους σε εμάς, είναι αδύνατον να τα κατατάξει κανείς σαν απλή αλληλουχία γεγονότων ή να φτάσει στην αρχή του νήματος. Μην ξεχνάς ότι από την αρχαιοελληνική γραμματεία έχει διασωθεί ένα ελάχιστο ποσοστό έργων! Ακόμη κι από τους τραγικούς μας, που υπήρξαν νεότεροι! Π.χ. απόσπασμα από τη χαμένη τραγωδία του Ευριπίδη "Οιδίπους" που διασώζεται από κάποιον σχολιαστή δίνει λόγο στο θεράποντα: "[Θεράπων:]Κι εμείς τυφλώσαμε τον γιο του Πόλυβου, ξαπλώνοντάς τον χάμω, και του βγάλαμε τα μάτια." Άλλη δηλαδή παραλλαγή σχετική με την τύφλωση του Οιδίποδα... αλλά η τραγωδία έχει "χαθεί"... Υπάρχουν τόσες παραλλαγές που έχουν διασωθεί, συχνά από σημειώσεις σχολιαστών ή από μεταγενέστερους συγγραφείς που είχαν στη διάθεσή τους υλικό που εμείς πλέον δεν έχουμε, αλλά δε θεωρούνται επίσημες για πολλούς λόγους. Για παράδειγμα, αναφέρει ο Κακριδής ("Ελληνική μυθολογία") σε μια από τις επτά παραλλαγές που παραθέτει σχετικά με την ιστορία του Οιδίποδα: "Υπάρχει μια πιο παλιά παράδοση που λέει ότι από το γάμο του Οιδίποδα με την Επικάστη, όπως την ονομάζει, δε γεννήθηκαν παιδιά. Άλλοι όμως έλεγαν ότι ο Οιδίποδας με την Ιοκάστη απέκτησαν τον Φράστορα και τον Λαόνυτο, που σκοτώθηκαν στον πόλεμο με τους Μινύες. Όταν πέρασε χρόνος από τον θάνατό τους, παντρεύτηκε την Ευρυγάνεια, την κόρη του Περίφαντα και από αυτήν απέκτησε την Αντιγόνη και την Ισμήνη, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη.[...]" η οποία - για να μην μεταφέρω εδώ όλο το κείμενο- καταλήγει πως ο Οιδίποδας καταράστηκε τα παιδιά του να βασιλέψουν μες στο αίμα γιατί η επόμενη σύζυγος τα κατηγόρησε ότι της επιτέθηκαν ερωτικά. Από την άλλη κι ο αρχαιότατος Όμηρος (τον οποίον να μην αγνοούμε κι ας αναφέρει μονάχα αποσπασματικά "σημεία" των μύθων) Επικάστη ονοματίζει τη μητέρα του Οιδίποδα (με ό,τι μπορεί να σημαίνει η ετυμολογία του ονόματος... και, πρόσεξε, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση η ετυμολόγηση) και την παρουσιάζει στον Άδη ως εξής: "έπραξε εν άγνοια του νου μεγάλο έργο, σμίγοντας με το γιο, κι αυτός σκότωσε τον πατέρα του, την πήρε κι οι θεοί γνωστό το έκαμαν στον κόσμο. Κι αυτός στην πολυπόθητη Θήβα πάσχοντας άλγη, με ολέθριες βουλές θεών άνασσε στους Καδμείους. Κείνη στον Άδη τράβηξε, τον φύλακα πυλών και στο δοκάρι το ψηλό πέρασε βρόχο, έχοντας λύπη στην ψυχή κι άφησε πίσω άλγη, πάρα πολλά, όσα τελούν της μάνας οι κατάρες." Τέλος πάντων, μη σε ζαλίζω... εύχομαι κι ελπίζω να μη σε κούρασα! Απλώς θεωρώ πως καταπιάστηκες με μέγα θέμα και καλά έκανες κι ήθελα να σου δώσω μια παραπάνω διάσταση, επειδή τρέφω μια ιδιαίτερη αγάπη προς τη μυθολογία μας... Καλή επιτυχία εύχομαι και καλή δύναμη!!!
(Μια απορία, Γιάννη μου! Από που προκύπτει πως ο Παυσανίας δεν ήταν Έλληνας;; Δεν τό'χω ξανακούσει αυτό.)
Καλό βράδυ!
Κατ' αρχήν να εισπράξεις τον θαυμασμό μου και αμέριστη την ευγνωμοσύνη μου για την αποφασιστική σου συμβολή σε αυτό μου το πόνημα Όλγα μου.
ΔιαγραφήΒλέποντας όχι μόνο την αγάπη σου αλλά και την συγκρότησή σου πάνω στο αντικείμενο, θα σε παρακαλέσω για την συνεργασία μας πάνω σε τέτοια θέματα. Έχεις ελεύθερο το χώρο εδώ να αναρτήσεις ότι θέλεις πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Με μάγεψες στην κυριολεξία. Έχω "ψώνιο" με την μυθολογία μας, την οποία και εγώ δεν θεωρώ "μύθο" ή παραμύθι παρά κάτι "άλλο", πιο μεγάλο όπως το λες. Και δεν είμαι και κανένα σωβινιστικό αρχαιολατρικό ψώνιο να εξηγηθούμε. Οι ιδέες μου είναι γνωστές.
Για να πάω να σταθώ σε κάποια πράγματα που θα χρειαστώ:
1) Σε ποιο έργο του Ομήρου μπορώ να βρω τέτοια στοιχεία όπως αυτά που αναφέρεις Όλγα μου;
2) Για τον Παυσανία: Έχω όλο το έργο του, από τις εκδόσεις "Κάκτος". Από μια επανεξέταση θαρρώ ότι έχω κάνει λάθος και ναι, η καταγωγή του είναι Ελληνική, γηγενής εκ Λυδίας. Προφανώς παρεξήγησα την Μικρασιατική του καταγωγή ως "μη Ελληνική" γεγονός λαθεμένο.
3) Ναι πραγματικά γνωρίζω τις αναφορές για τη ζωή του Οιδίποδα και τα ονόματα με τα οποία εμφανίζεται η σύζυγός του στη ζωή του. Βέβαια τα γνωρίζω επιφανειακά, από διαβάσματα "εδώ και εκεί"
Θα σε ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά αγαπητή μου φίλη. Θα ήθελα ότι βιβλιογραφία έχεις πάνω στο αντικείμενο του Θηβαϊκού κύκλου να την δούμε.
Συνεχίζουμε.
Να είσαι καλά.
Αμάν τι να πω κι εγώ εδώ πέρα. Έχω χάσει τόσα πράγματα. Μπράβο για την όρεξη και το μεράκι. Μου φαίνεται έχω πολύ διάβασμα να ρίξω για να πω κάτι της προκοπής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όνομα του Θεού Χριστίνα μου. Το ότι μας λείπουν γνώσεις από κάπου δεν σημαίνει ότι χάνουμε κάτι από την σημαντικότητά μας. Για μένα μετράει πολύ η παρουσία σου εδώ. Τι θέμα είναι ιδιαίτερο ναι. Και θα χαρώ στο μέλλον να το δούμε παρέα όλοι μαζί εδώ.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα καλή μου φίλη και σε ευχαριστώ πλύ.