Ετήσιος απολογισμός ευγνωμοσύνης

 ** Ετήσιος απολογισμός ευγνωμοσύνης **

(Δικτυακό δρώμενο)

Μια ματιά στο χρόνο που σχεδόν πέρασε

Στα βήματα ενός διαφορετικού αλλά συνάμα εξελισσόμενου, με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, δικτυακού δρώμενου, που η αγαπημένη μας φίλη Μαρίνα Τσαρδακλή, δημιούργησε για φέτος και οργανώνει στο προσωπικό της blog, Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή, έρχομαι, με τη σειρά μου, να μιλήσω για το δικό μου πέρασμα στη χρονιά, που φεύγει σιγά-σιγά.

Είχα πιστέψει και εγώ αλλά και όλοι μας ότι το 2022, θα ήταν μια καλύτερη χρονιά σε συλλογικό επίπεδο. Η πραγματικότητα όμως διέψευσε τις ελπίδες μας με τρόπο οικτρό. Τόσο οι διεθνείς εξελίξεις, πόλεμοι, ανταγωνισμοί, προσφυγιά, όσο και οι εξελίξεις στην πατρίδα μας, διαμόρφωσαν μια πάρα πολύ δύσκολη χρονιά με σοβαρές γκρίζες αποχρώσεις. Και σκιές που κηλιδώνουν το κορμί και του νέου χρόνου, που ανατέλλει σε λίγο.

Το ίδιο ακριβώς είχα πιστέψει και σε προσωπικό-οικογενειακό επίπεδο. Και εκεί όμως η πραγματικότητα μάς διέψευσε. Έτσι βιώσαμε μια πολύ δύσκολη χρονιά, ασφυκτική, πιεστική, στα όρια του καθολικού ραπίσματος ακόμα και με κρίσεις πανικού. Ευτυχώς, η πίεση αυτή δεν αφορούσε θέματα υγείας, κάτι που είναι και το υπέρτατο σημαντικό αγαθό. Αφορούσε θέματα διαβίωσης, κάτι πλέον, που αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερη μερίδα του λαού μας. 

Όμως, αυτή η διαδρομή δεν ήταν μόνο τα προβλήματα. Ήταν και ευγνωμοσύνη, που νιώθει κανείς στο διάβα των ημερών. Μια ευγνωμοσύνη, που έχει ανάγκη να εκφραστεί, να καταγραφεί, να μοιραστεί. Γιατί αποτελεί και τη φωτεινή πλευρά της ίδιας της ζωής μας.

Ξεκινώ λοιπόν το ξεφύλλισμα αυτού του ετήσιου απολογισμού, μήνα το μήνα

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Ιανουάριο: Απουσία

Γιατί: Στις 6 του Γενάρη, ανήμερα των Φώτων, η πεθερά μου, για μένα, μάνα μου, έκλεισε ένα ολάκερο χρόνο απουσίας. Ένα ολάκερο χρόνο πριν, τη βρήκα, γαλήνια στο κρεβάτι της. Της πήγαινα, όπως κάθε χρόνο αγιασμό αλλά εκείνη τη μέρα της έκλεισα τα μάτια.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη τον Ιανουάριο είναι: η φλόγα εκείνη, που κρατά συνεκτικά τον άμεσο κύκλο μιας οικογένειας, εξακολουθούσε να καίει και να ζεσταίνει την καρδιά μου. Η παρουσία των "δικών της" ανθρώπων στο μνημόσυνό της ήταν για μένα μια επιβεβαίωση ότι μένει ζωντανή ανάμεσά μας.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε το Φεβρουάριο: Άγχος

Γιατί: μπορεί να φαντάζει κοινότυπο πλέον στη ζωή μας, καθώς αποτελεί καθημερινό μας βίωμα. Όμως όταν παίρνει διαστάσεις αποκρουστικές γίνεται πρόβλημα. Μια βασική μας εκκρεμότητα, που έχει να κάνει με το πατρικό μου σπίτι, κρίσιμης σημασίας, αρχίζει και πλατιάζει επικίνδυνα.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη το Φεβρουάριο είναι: η αλληλεγγύη της οικογένειας. Η αγάπη των δικών μου ανθρώπων. Η στήριξή τους, το χαμόγελό τους, η παρουσία τους καθολική και καταλυτική

ΜΑΡΤΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Μάρτιο: Κρύο

Γιατί: ο πιο κρύος και παγωμένος Μάρτης των τελευταίων χρόνων. Μέρες τυλιγμένες στην παγωνιά και στο κρύο. Χωρίς κεντρική θέρμανση στο σπίτι. Ένα απέραντο, διαπεραστικό κρύο παντού. Ρίγη στο κορμί και στην ψυχή. Για πρώτη φορά ένιωσα ρίγη να οργώνουν το κορμί μου για ώρες ολάκερες.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη το Μάρτη είναι: ένα ζευγάρι παπούτσια! Ναι! Ένα ζευγάρι παπούτσια, δώρο από τις κόρες μου γιατί δεν μπορούσαν πλέον να με βλέπουν "σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα", καθώς είπε η μεγάλη. Η αγάπη τους, η έγνοια τους, η ...συνωμοτική τους συνεννόηση για την αγορά τους.

ΑΠΡΙΛΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Απρίλιο: Συγκίνηση

Γιατί: Πάντα οι μέρες και το κλίμα της Μεγάλης Βδομάδας, ασκούν μέσα μου πολύ μεγάλη επιρροή. Με γεμίζουν συγκίνηση και συναισθηματική φόρτιση. Πόσο μάλλον σε μια περίοδο ζωής, ιδιαίτερα πιεσμένη έως ασφυκτική. 

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη τον Απρίλη είναι: ότι μετά από δύο ολάκερα χρόνια απουσίας, βρεθήκαμε τρεις άμεσα συγγενικές οικογένειες, να γιορτάσουμε το Πάσχα, εκεί που παραδοσιακά το κάναμε. Στην μεγάλη αυλή του παλιού σπιτιού της πεθεράς μου. Ήταν μια πραγματική σπονδή στη μνήμη της και μια ημέρα γεμάτη φως, χαμόγελο και ξεγνοιασιά.

ΜΑΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε το Μάη: Ανησυχία

Γιατί: έντονα προβληματικές εξετάσεις της συζύγου μου, ανέδειξαν σοβαρότατο πρόβλημα σακχάρου, χοληστερίνης και πίεσης. Ένα τρίπτυχο, που αποτελεί κατάρα για τη σύγχρονη ζωή μας.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη το Μάη είναι: ότι οργανωθήκαμε άμεσα απέναντι στο ιατρικό αυτό ζήτημα, ξεκίνησε ιατρική θεραπεία και αγωγή. Μια αίσθηση βάσιμης αισιοδοξίας εγκαταστάθηκε στη σκέψη μας. 

ΙΟΥΝΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Ιούνη: Τρυφερότητα

Γιατί: 30 χρόνια γάμου! Δεν το λες και ασήμαντο για να το προσπεράσεις; Μια ολάκερη πορεία ζωής. Είναι που νιώθεις μια τρυφερότητα, μια αίσθηση σεβασμού και αγάπης. Βέβαια, θα μπορούσε να "τιμηθεί" πιο εμφαντικά, όπως της αξίζει μια τέτοια επέτειος. Όμως, πολλές φορές, η ζωή δεν σε αφήνει να χαρείς αυτά που δικαιούσαι.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη τον Ιούνη είναι: η θεραπεία της συζύγου μου αλλά και η ιατρική παρακολούθηση εξελίχτηκαν άριστα, παρά τα γραφειοκρατικά προβλήματα. Έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και την οικονομική ασφυξία, που εμπόδιζε τη χρησιμοποίηση ιδιωτικών κέντρων υγείας. Ένιωσα ευγνωμοσύνη για το προσωπικό των δημοσίων φορέων υγείας, που ανταποκρίνονται με το ανθρώπινο χαμόγελο στα εξεταστικά κέντρα, με δύσκολες συνθήκες και δίνουν το καλύτερο στους πολίτες. Κέντρα υγείας και Νοσοκομεία, λοιπόν. Ευγνωμοσύνη και αναγνώριση.

ΙΟΥΛΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Ιούλη: Οργή

Γιατί: το τέρας της διοικητικής γραφειοκρατίας είναι ο "δράκος" εκείνος, που μπορεί να σε ωθήσει στα όρια της καταστροφής. Έπρεπε να "αντιμετωπίσουμε", για τρίτη φορά, το ...Κτηματολόγιο. Σας εξορκίζω να μην βρεθείτε ποτέ στην ανάγκη του! Μαύρο φίδι που σάς έφαγε! Φροντίστε να έχετε έγκαιρα διεκπεραιώσει τυχόν εκκρεμότητές σας γιατί θα τις βρείτε κάποια στιγμή μπροστά σας.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη τον Ιούλη είναι: η αλληλεγγύη των φίλων. Όχι των συγγενών αλλά των φίλων. Ναι, εκείνοι ήταν που έβαλαν τη δική τους "πλάτη" να μάς στηρίξουν στο οικονομικό έρεβος, που είχαμε περιπέσει. Και γι' αυτούς θα νιώθω ευγνωμοσύνη.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Αύγουστο:  Μαγεία

Γιατί: είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω δύο συναυλίες, που διοργάνωσε ο Δήμος της περιοχής μας σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον, στη λίμνη του δάσους μας. Μία με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και μία με το Μίλτο Πασχαλίδη. 

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη τον Αύγουστο είναι: έστω αυτές οι λίγες, μετρημένες στα δάχτυλα, καλοκαιρινές στιγμές μικρής δραπέτευσης, που έδωσαν μια άλλη εικόνα στην καθημερινότητα. Αυτό ακριβώς που περιέγραψα παραπάνω δηλαδή. Το μόνο στενάχωρο ήταν που ήμουν μόνος. Ναι, ήταν ένα θέμα. Κανείς δεν με ακολούθησε. Η Αθήνα τον Αύγουστο λειτουργεί εν μέρει ιαματικά.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Σεπτέμβρη: Χαμόγελο

Γιατί: η μικρή μας κόρη, μετά από αναζήτηση, βρήκε επιτέλους δουλειά. Εντάξει 4ωρη ημιαπασχόληση σε σούπερ-μάρκετ! Δεν το λες και "θρίαμβο". Το λες όμως μια αφετηρία για να μπορέσει να πατήσει πάνω της και το κυριότερο να εξασφαλίσει την ασφάλισή της.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη το Σεπτέμβρη είναι: για μια ακόμα φορά, η ευγνωμοσύνη και η αγάπη των παιδιών μου. Ένα μικρό ιδιόχειρο σημείωμα σε ένα πρόχειρο χαρτί, αφημένο μπροστά στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή: "Μπαμπάκο σ' αγαπώ πολύ". Από τις πιο φωτεινές στιγμές της προσωπικής μου ζωής με ένα ατέλειωτο "ευχαριστώ".

ΟΚΤΩΒΡΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Οκτώβρη: Ασφυξία

Γιατί: τα οικονομικά προβλήματα πλέον έχουν αποκτήσει πρωτοφανή πίεση. Ποτέ δεν περίμενα, εν έτει 2022, να ζήσουμε στιγμές χειρότερες της δεκαετίας του 1970. Πραγματικά δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ όλο αυτό.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη τον Οκτώβρη είναι: η ουσιαστική βοήθεια των φίλων. Είναι κάτι, που το επισημαίνω δεύτερο φορά και είναι μεγάλο και σημαντικό

ΝΟΕΜΒΡΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Νοέμβρη: Προσμονή

Γιατί: ο μεγάλος αναθεωρημένος στόχος, που είχαμε βάλει, ως οικογένεια, ήταν μια ανάσα πριν την ολοκλήρωσή του. Οπότε η αγωνία και η προσμονή ήταν στα κόκκινα. Σαν να νιώθεις να βαστάς μια απεγνωσμένη γραμμή άμυνας.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη το Νοέμβρη είναι: Μπορώ να αποδώσω τα εύσημα λίγο στον εαυτό μου. Παλεύω συνέχεια να διατηρώ τη φυσική μου κατάσταση καλή, για λόγους υγείας. Νομίζω το κατάφερα, δίνοντας στη διάθεσή μου μια ευγνωμοσύνη, θα έλεγα.

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ

Η λέξη που χαρακτήρισε το Δεκέμβρη: Ανακούφιση και τέλος ενός ονείρου

Γιατί: θα είμαι λίγο εκτενέστερος εδώ για να το εξηγήσω αυτό καθώς ακούγεται και είναι αντικρουόμενο. Ανακούφιση ναι! Και μάλιστα πανηγυρική! Στα όρια της λύτρωσης και της προσωρινής σωτηρίας. Όμως απ' την άλλη έχουμε και την κατάρρευση οριστικά ενός ονείρου χρόνων, που χτίστηκε με πολύ όμορφες αναφορές και παραστάσεις. Και μιλάω για την τύχη του πατρικού μου σπιτιού, το οποίο χάθηκε! Μια απώλεια, που ακόμα δεν έχει εκτιμηθεί αλλά συναισθηματικά αφήνει πίσω της μια πολύ επώδυνη και αιματηρή μαχαιριά.

Ένα πράγμα, για το οποίο ένιωσα ευγνωμοσύνη το Δεκέμβρη είναι: ότι αντέξαμε! Ναι! Ήταν για μάς μια ανυπολόγιστα δύσκολη χρονιά. Βαδίσαμε σε μονοπάτια πρωτόγνωρα. Όμως αντέξαμε! Και για αυτή τη μεγάλη κατάκτηση, νιώθω απέριττη ευγνωμοσύνη.

Φίλες και φίλοι μου, θα κλείσω αυτό το ημερολόγιο μ' αυτό το θρυλικό εμβληματικό τραγούδι,μιας και το τέλος αυτού του χρόνου, κλείνει ένα κεφάλαιο και γυρίζει μια καινούργια σελίδα. Μια σελίδα, την οποία ελπίζουμε οικογενειακά, με την εμπειρία που συνολικά προστίθεται αλλά και με δεδομένη την αγάπη, την αλληλεγγύη και το δέσιμο, να τη γράψουμε με όμορφα γράμματα.

Το "μετατραυματικό σοκ" όλης αυτής της εξέλιξης, μού έχουν αφήσει "κουσούρια" μεγάλα στο ψυχολογικό θέμα. Κρίσεις πανικού και φοβίες κάνουν μόνιμα τις επισκέψεις τους, κάτι που οφείλω να αντιμετωπίσω και να παλέψω. 

Εύχομαι σε όλες και όλους, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. Μάς περιμένει δουλειά και αγώνας να γυρίσουμε τον ήλιο σε φωτεινή πλευρά. Η δικτυακή μας συντροφιά αποτελεί μια μεγάλη εγγύηση για αυτό το όμορφο που ζούμε και πιστεύουμε.

Τέλος, να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην αγαπημένη μας Μαρίνα που εμπνεύστηκε, σχεδίασε, οργάνωσε, στήριξε αυτό το πρωτότυπο και όμορφο δικτυακό δρώμενο-ημερολόγιο. Να της ευχηθώ νέες εμπνεύσεις από το άπλετο φως της καρδιάς της.