H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019

"Το ραδιοφωνάκι" (Αφήγημα συμμετοχή στο 20ο "Παίζοντας με τις λέξεις'")



Το Ραδιοφωνάκι

Η Μεγάλη ελιά λύγισε κάτω από την ωμή δύναμη του εκσκαφέα. Η Σκόνη σκέπαζε τα πάντα. Το παλιό σπίτι έκλεινε αγέρωχα τον κύκλο ζωής του. Κάθε τι μετατρέπονταν σε σωρό από ερείπια. 
Στεκόμουν συγκινημένος με ανάμικτα συναισθήματα. Το παλιό έφευγε δίνοντας τη θέση του στο όνειρο του αύριο. Συγκίνηση, νοσταλγία, προσδοκία. Όλα μαζί ανάμικτα.
Περπατώντας στα ερείπια άξαφνα στραβοπάτησα σε έναν τσιμεντόλιθο. Το πόδι μου γύρισε και ένας καθαρός μεταλλικός ήχος ξεχώρισε. Ένα παλιό σιδερένιο κουτί έστεκε κάτω απ το πόδι μου. Για τα καλά παραμορφωμένο, γερμένο στο πλάι. Έσκυψα να το τραβήξω πέρα και τότε το είδα να πέφτει.
Ένα μικρό ραδιόφωνο. Ένα τρανζίστορ εποχής 1970. Ένα λευκό Phillips με ασημένια πλάκα και μια κόκκινη βελόνα που ξεχώριζε μέσα στην απλότητά του. Κάπου το ήξερα αυτό το τρανζίστορ! Το κράτησα στο χέρι μου, φύσηξα τις σκόνες που το σκέπαζαν και τα μάτια μου έμειναν πάνω του. Το έφερα στην αγκαλιά μου. Σαν να ήθελα να το κρύψω σ’ αυτήν. Σαν να ήθελε και αυτό να με πάρει πίσω μακριά…  46 ολάκερα χρόνια.

“Εδώ Πολυτεχνείο… Εδώ Πολυτεχνείο”
“Πατέρα τι γίνεται;”
Με κοίταξε τρίβοντας τα γένια με το χέρι του.
“Ξεσηκωμός παιδί μου! Δεν ακούς;”
“Ποιος;”
“Φοιτητές και Λαός”
Στα μαύρα χρόνια της χούντας, από τα επτά μου, είχα ήδη μυηθεί σε εκείνες τις βασικές έννοιες.  Ολάκερη οικογένεια, μητέρα, γιαγιά, ο πατέρας και εγώ εκεί! Γύρω από το μικρό ραδιόφωνο. Που εκείνη τη νύχτα της 17ης Νοέμβρη είχε μια ξεχωριστή θέση και σημασία στη ζωή μας. Ήταν ο κοινωνός μας με εκείνους που μάχονταν και τους συντρόφους τους.
“Έβγαλαν τα τανκς στους δρόμους!” είπε πνιχτά η μητέρα μου.
“Καταραμένοι”, συμπλήρωσε η γιαγιά από δίπλα.
“Τα παιδιά πατέρα! Τι θα γίνουν τα παιδιά!”
Μας κοίταξε με μάτια υγρά, κόκκινα απ την ένταση και το ξενύχτι. Με τρεμάμενα χείλη ψιθύρισε.
“Απόψε είναι η βραδιά τους! Άκούστε! Γράφουν τη δική τους ιστορία!”
“Αδέλφια μας στρατιώτες! Πως είναι δυνατόν…..” ούρλιαζε ο εκφωνητής. Οι καρδιές σφίχτηκαν. Οι γροθιές μελάνιασαν στα χέρια. Το ραδιοφωνάκι έτρεμε στην αγκαλιά μας, στην παγωμένη ανάσα μας.
“Πατέρα θα τολμήσουν; θα γίνει σκοτωμός!” ψέλισσα.

Ύστερα…. φωνές… ο Εθνικός ύμνος, σιωπή! Αυτή η απέραντη θανάσιμη σιωπή. Το ραδιοφωνάκι έστεκε σιωπηρό, βουβό. Μόνο κάτι παράσιτα σφύριζαν δαιμονισμένα διαπερνώντας τα αυτιά μας.

“Μπάρμπα Γιάννη!”
Η Φωνή των εργατών με γύρισε πίσω.
“Τραβήξου ο εκσκαφέας ! Τι βρήκες εκεί;”
Είχε δίκιο. Παραμέρισα. Στην αγκαλιά μου κρατούσα πάντα το μικρό ραδιοφωνάκι. 
“Κάτι απ τα παλιά μάστρο Θόδωρα”
“Κοίτα να δεις! Τρανζίστορ;”
“Ναι! Το παλιό μας ραδιοφωνάκι”
Με κοίταξε για λίγο. Πρέπει το πρόσωπό μου να ήταν σφιγμένο.
“Καταλαβαίνω…” είπε.
“Σ’ αφήνω με τις αναμνήσεις, πάω να μαζέψω τα μπάζα, πρόσεχε!”

Στάθηκα με τη πλάτη στον απέναντι τοίχο. Μέσα απ τις σκόνες έβλεπα το σιδερένιο δράκο να ισοπεδώνει τα υπόλοιπα. Στα χέρια μου εξακολουθούσα να κρατώ ευλαβικά εκείνο το μικρό λευκό ραδιοφωνάκι σπονδή στο πέρασμα του χρόνου και στις αναμνήσεις. Κάτι απ το χθες ενώθηκε με το σήμερα. Είχε επιστρέψει ξανά στη ζωή μας.


Αγαπητές Φίλες και Φίλοι. " Το ραδιοφωνάκι" ήταν συμμετοχή μου, στο αγαπημένο λογοτεχνικό δρώμενο "Παίζοντας με τις Λέξεις-20ο Παιχνίδι", που διοργανώνει υπέροχα η αγαπημένη φίλη MeMaria στο προσωπικό της ιστολόγιο εδώ:

Μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα εδώ:  Βράβευση και αποτελέσματα του 20ου Παιχνιδιού

Μπορείτε να απολαύσετε την υπέροχη "Δημουργική απασχόληση" της Μαρίας Κανελλάκη που πρώτευσε στον διαγωνισμό καθώς επίσης και να διαβάσετε όλες τις εξαίρετες συμμετοχές που κρατούν την ποιότητα του δικτυακού λογοτεχνικού δρώμενου σε μεγάλα ύψη.
Συγχαρητήρια στη Μαρία Κανελλάκη για την πρωτιά αλλά και σε όλες και όλους για τις δημιουργίες τους για την κατάθεση της ψυχής και τους.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην MeMaria για την διοργάνωση, την υποστήριξη του δρώμενου που μας δίνει πάντα την ευκαιρία να εκφράσουμε τις εμπνεύσεις μας.





50 σχόλια:

  1. Τελικά, Γιάννη μου, καρφώθηκες και πάλι! Κι αυτό διότι, ακόμα κι όταν δεν σχολιάζουμε, να ξέρεις ότι σε διαβάζουμε! Έτσι, όταν άρχισα να διαβάζω τη συμμετοχή σου, θυμήθηκα αμέσως την ανάρτησή σου για το γκρέμισμα του πατρικού σου σπιτιού και κατάλαβα ότι αυτό που διάβαζα ήταν δικό σου.
    Ένα θα σου πω: μπράβο σου που πάτησες επάνω στα προσωπικά σου βιώματα και που μπόρεσες να χωρέσεις μέσα σε αυτά τις πέντε λέξεις του παιχνιδιού, τόσο όμορφα! Ήταν ένα πολύ καλογραμμένο και τρυφερό κείμενο και μου άρεσε πάρα πολύ, γι'αυτό και το ψήφισα.
    Μεταξύ μας, πέρα από τα αστεία, δεν με ενοχλεί καθόλου που καρφώνεσαι, ειδικά αν είναι να διαβάζουμε τέτοια κείμενα από εσένα.
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Pippi μου,
      είναι φυσικό νομίζω κάθε "γραφιάς" να έχει το δικό του ύφος και στυλ στη γραφή. Κάτι που αποτυπώνει και την ταυτότητά του. Σίγουρα η θεματολογία του μπορεί να διαφέρει αλλά το ύφος δύσκολα αλλάζει.
      Δεν με ενοχλεί και εμένα εννοείται να είναι αναγνωρίσιμη η ταυτότητά μου στα όποια γραπτά μου. Πιστεύω κάθε αναγνώστης αγαπά κάθε ξεχωριστή ταυτότητα, αγκαλιάζει αυτό που ξεχωρίζει και δένεται μαζί του.
      Εστιάζεις σωστά στα προσωπικά βιώματα. Τελευταία έχουν ανέβει κατακόρυφα στην "ατζέντα" μου με έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Έτσι προκύπτουν αυτά τα αφηγήματα.
      Θέλω να σε ευχαριστήσω για τα λόγια σου, την προτίμησή σου, όποια και νάναι αυτή, την κριτική σου, γενικά την αποδοχή σου.
      Να είσαι καλά αγαπητή μου φίλη.
      Φιλιά.

      Διαγραφή
  2. Γιάννη μου πολλά πολλά συγχαρητήρια για την εξαιρετική σου συμμετοχή!
    Γεμάτη συναίσθημα και συγκίνηση σίγουρα άφησε το στίγμα της!
    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Μαρία μου. Τα λόγια σου είναι μια ζεστή αγκαλιά στη σκέψη μου. Σε ευχαριστούμε πολύ για την υπέροχη αυτή ευκαιρία που μας δίνεις. Να είσαι καλά. Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  3. Ανέσυρες μνήμες με το νοσταλγικό σου αφήγημα Γιάννη....και είσαι ο πρώτος που ψυχανεμίστηκα πίσω από την ιστορία σου, η δεύτερη ήταν το Κανελλάκι μας, τρίτη μαντεψιά δεν υπήρξε....Τα συγχαρητήριά μου γιά το απαράμιλλο ταλέντο σου να φτιάχνεις το σκηνικό των ιστοριών σου τόσο παραστατικό και να μας βάζεις μέσα να "ζούμε" τη δράση και να παρακολουθούμε από κοντά τους ήρωες....εδώ "ακούσαμε" ακόμη και το παλιό ραδιοφωνάκι....Καλό βράδι φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου σε ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που "εντόπισες" το στίγμα μου! Η αίσθηση που ζούμε μέσα από το όμορφο δρώμενό μας είναι μοναδική. Και την απολαμβάνουμε. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  4. Μας φέρνουν δάκρυα στα μάτια οι αναμνήσεις Γιάννη μου. Στιγμές από το παρελθόν, ολόδικα μας κομμάτια.
    Να το κρατήσεις το ραδιοφωνάκι και να το βάλεις σε περίοπτη θέση, γιατί αυτή η σύνδεση με τα όσα περάσαμε, ευχάριστα ή δυσάρεστα, είναι η χροιά μας, το άρωμα μας αν θέλεις. Το παρελθόν δείχνει αυτό που ζήσαμε κι αυτό που είμαστε.

    Πολύ ωραία η συμμετοχή σου, μπράβο σε όλη την ομάδα
    καλό βράδυ
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βέβαια Στέλλα μου. Το ραδιοφωνάκι αυτό είναι σε περίοπτη θέση. Επιβίωσε μέσα από τόσα χρόνια. Μόνο που δεν λειτουργεί πια αλλά δεν έχει σημασία. Κουβαλά τις δικές του μνήμες. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και σε περιμένουμε την επόμενη φορά ναι; Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  5. Αχ τι μου θύμισες να ξερες με το αφήγημά σου. Εννοείται ότι σε κατάλαβα μπαρμπα Γιάννη!! Καλογραμμένο και συγκινητικό το διήγημά σου
    Καλή συνέχεια Γιάννη μου
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχαχαχα Μπάρμπα Γιάννης!!! Είδες τελικά Άννα μου πως ακούγεται; Σαν το πρωτοάκουσα από τους μαστόρους κάπως μου φάνηκε. Ένα ξάφνιασμα το ένιωσα. Όμως μετά μπήκα στο κλίμα. Και μπήκα όμορφα. Γιατί σου δημιουργεί όμορφα συναισθήματα. Ναι, αυτό το ραδιοφωνάκι, εκείνων των γεγονότων φέρνει μνήμες.
      Ευχαριστώ πολύ Άννα μου. Να είσαι καλά. Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  6. Το μικρό ραδιοφωνάκι είναι ένα κείμενο τιμής στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και μια ανάγκη να σώσουμε την ιστορία στη μνήμη μας, όταν αρχίζει να ξεχνά.
    Εκείνο το βράδυ, κολλημένοι στο ραδιόφωνο νομίζαμε πως ο ηρωισμός είναι κάτι απλό γραμμένος μόνο στα βιβλία. Αλλάξαμε γνώμη στην πορεία.
    Μια ανάμνηση-βίωμα από εκείνα τα πολύτιμα που μας σημάδεψαν.
    Καλογραμμένο Γιάννη μου το κείμενο, άρτιο, γεμάτο συγκίνηση και έντονα συναισθήματα για όσους ξεχνούν από ηθελημένη άγνοια ή διαστρέβλωση, ή τους αρέσει να μετρούν την εποχή με τα δικά τους μέτρα.
    Αυτό το ραδιοφωνάκι θα σου θυμίζει....πολλές απώλειες.
    Να είσαι καλά!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου,
      ένα απλό αφήγημα βγαλμένο μέσα από εκείνες τις μέρες. Εκείνες τις μέρες που έγιναν μεγάλες χωρίς κανένας να το έχει σχεδιάσει ή προβλέψει. Όπως ακριβώς ξεσπά η μεγάλη καταιγίδα.
      Τότε βλέπεις δεν είχαμε πολλά μέσα. Αρκούμασταν σε λίγα και φτωχά. Έπρεπε να αποκτούμε βλέπεις φυσική άποψη για τα γεγονότα. Δύσκολες εποχές.
      Και να που ήρθε στο φως αυτό το ραδιοφωνάκι.
      Ευχαριστώ Αννίκα μου για τα όμορφα και ζεστά σου λόγια. Χάρηκα πολύ που μπόρεσε κάτι να σου δώσει.
      Τη ζεστή μου καλησπέρα να έχεις και την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  7. Να γιατί έδωσα τους 3 βαθμούς μου στο ραδιοφωνάκι σου, Γιάννη μου. Γιατί δεν ήταν ένα απλό αφήγημα. Ήταν ένα κείμενο δυνατό, με σαφείς παραπομπές σε γεγονότα. Καλές εμπνεύσεις να έχεις πάντα, φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μου,
      σε ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες. Με συγκινείς. Όπως και το κάνει κάθε σου παρουσία όλα αυτά τα χρόνια εδώ. Να είσαι καλά καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  8. Όπως έγραψα όταν το ψήφισα, μου θύμισε την ημέρα που γκρέμισαν το δικό μας σπίτι.
    Δύσκολες στιγμές, που δεν ξεχνιούνται.
    Είχαμε κι εμείς ραδιοφωνάκι παρόμοιο και θυμάμαι τον θείο μου που άκουγε Deutsche Welle το βράδυ την εποχή της 7ετίας.
    Ήμουν μικρή, αλλά το θυμάμαι.
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου φίλε Γιάννη.
    Είναι εξαιρετική.
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
      Να λοιπόν που μοιραζόμαστε τόσο όμοιες εμπειρίες και βιώματα. Θα το έλεγε κανείς πολύ σημαντικό γιατί βοηθάει παραπάνω να κατανοήσουμε τα συναισθήματα που παράγονται.
      Σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή και τα λόγια σου ακριβή μου φίλη.
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  9. Συγχαρητηρια Γιαννη μου
    Θαυμαστη η συμμετοχη σου
    Ξυπναει μνημες και θυμιζει γεγονοτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου, ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου. Ακριβώς αυτό. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  10. Γιάννη μου παιδικές μνήμες ανάλογες με τις δικές σου και συγκίνηση μου έφερε η ιστορία σου. Πάρα πολύ ωραία και καλογραμμένη.
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου χαίρομαι πολύ για αυτό! Γιατί αφουγκράζομαι τι είπε στην καρδιά σου το αφήγημα και τι σου ξύπνησε. Να είσαι καλά και να κρατάμε τις μνήμες ζωντανές.

      Διαγραφή
  11. Πάρα πολύ συγκινητικό. Μα τι δημιουργίες έχετε σε αυτόν τον διαγωνισμό! Ότι έχω διαβάσει μεχρι τώρα από τα μπλογκ των φίλων είναι εξαιρετικό. Μπραβο σου Γιάννη μου! Μοναδική η συμμετοχή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου,
      σε ευχαριστούμε για τα τόσο γλυκά σου λόγια. Ναι, οι συμμετοχές των φίλων είναι πολύ όμορφες, αυθεντικές. Βγαίνει απ την ψυχή του καθένα και την έκφρασή του. Θα σε ήθελα ενεργή συμμέτοχο την επόμενη φορά. Να το ζήσεις. Είναι όμορφο. Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  12. Το "μυρίστηκα" σε μελλοντικό χρόνο, ενθυμούμενη πως είχες γκρεμίσματα και χτισίματα. Όχι ότι έχει καμιά σημασία, η συγκίνηση και ο σεβασμός σ' αυτό που έγραψες, είναι δεδομένα. Απ' την πρώτη λέξη ως την τελευταία, είναι ένας φόρος τιμής στην νεώτερη ιστορία μας και μια αναδρομή στις μέρες εκείνες που στα σπίτια μας επικρατούσε ο φόβος αλλά και η ελπίδα.
    Να είσαι καλά βρε Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου,
      εκλεκτή συνοδοιπόρισσα και όχι μόνο. Το "μυρίστηκες" και καλά έκανες. Μου αρέσουν αυτές οι "μαντεψιές" που όλοι μέσα μας κάνουμε. Είναι ένα ταξίδι στις ψυχές κάθε δημιουργού να βρούμε και να συναντηθούμε με την ταυτότητά του.
      Προχωράμε Μαρία μου. Στέλνω φιλιά.

      Διαγραφή
  13. Ήρθε και η σειρά να διαβάσω τι έγραψε ο Γιάννης στο δρώμενο της Μαρίας!
    Τώρα διαβάζω τα κείμενα στα σπιτικά των φίλων μου, μια και η έλλειψη χρόνου μ' εμπόδισε να τα διαβάσω τότε και να ψηφίσω και ομολογώ πως πολύ το απολαμβάνω!
    Το νοσταλγικό σου ύφος, φάνηκε και αυτή την φορά όπως και η κοινωνική σου ευαισθησία. Το τρανζίστορ υπήρξε ο βραδινός μου σύντροφος για πολλά χρόνια και ειδικά "εκείνες" τις μέρες και σ' ευχαριστώ που με συνέδεσες τόσο παραστατικά με το τότε που δεν θα σβήσει ποτέ...

    Καλό βραδάκι να έχουμε και καλές γιορτές με πολλά ΑΦιλιά καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την καλή μας φίλη και "μαγισσούλα" μας.
      Χαίρομαι πολύ που μπορώ να συντονίζομαι και με τις δικές σου αναμνήσεις Στεφανία μου. Έτσι όλο αυτό λειτουργεί σαν "κοινωνία" σε μνήμες, βιώματα και γεγονότα άλλης εποχής. Σε ευχαριστώ πολύ για ότι μοιράζεσαι μαζί μας αγαπημένη μου φίλη. Να είσαι καλά.
      Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  14. Καλογραμμένη κι αυτή η ιστορία σου Γιάννη μου.
    Δεν σε υποπτεύτηκα ( η Πίπη με ξεπέρασε-στις αναγνωρίσεις- και σκάω! ☺)
    Πολύ όμορφη συμμετοχή, από αυτές που κόπηκαν στο φωτοφίνις, χωρίς ιδιαίτερο λόγο,
    πέρα του ότι δεν έφθασαν τα κουκιά!
    Συγχαρητήρια καλέ μου φίλε!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου καλή μου φίλη,
      δεν είναι μια βαθμολογία που μας συνδέει με ένα κείμενο, έργο, γραπτό. Είναι και άλλα πράγματα. Συνεπώς δεν σηματοδοτεί κάτι η όποια επιλογή μας.
      Δεν με βρήκες ε; Χαχαχαχαχα η Pippi είναι ...ζουζούνι. Ντέτεκτιβ παιδί μου.
      Να είσαι καλά Αριστέα μου, όμορφες μέρες να έχεις. Ετοιμάζομαι για το "Συμπόσιο".

      Διαγραφή
  15. Πολύ καλή συμμετοχή, Γιάννη μου, στο αγαπημένο μου δρώμενο. Δυστυχώς, δεν πρόλαβα ούτε να γράψω ούτε να διαβάσω...
    Φιλιά στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου,
      ξέρουμε ότι παλεύεις με σημαντικά ζητήματα και κοινωνικό έργο. Καλή δύναμη να έχεις κορίτσι μου. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και την παρουσία σου.
      Φιλιά.

      Διαγραφή
  16. Γιάννη μου πολύ όμορφη η ιστορία σου με θύμησες του παρελθόντος μα όχι ξεχασμένες!
    Ωστόσο με τα γκρεμίσματα έχεις μια μανία τελευταία ε; χαχα Ωστόσο πάντα γεννάς συναισθήματα με αυτά που γράφεις και το ξέρεις! Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου,
      χαμογελώ! Ναι, είναι μια περίοδος σημαντική. Με μεγάλη φόρτιση και αποφάσεις. Και ολοένα και αποκτά μεγαλύτερη. Έτσι εξηγείται ένα κομμάτι αυτής της παρόρμησης.
      Σε φιλώ και σε ευχαριστώ καλή μου φίλη. Φιλιά.

      Διαγραφή
  17. Γιάννη μου, τι να πω γι' αυτό το εξαιρετικό κείμενο! Τόσο πυκνό στη γραφή, τόσο τρυφερό μέσα από τη σκληρότητα του γκρεμίσματος, τόσο άμεσο στους συμβολισμούς και τα μηνύματά του! Το αγάπησα τόσο, το ραδιοφωνάκι σου που μόνο το θαυμασμό μου, χρειάζεται να προσθέσω ακόμα!
    Σε φιλώ καλέ μου φίλε
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου τι να πω τώρα εγώ! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή των λόγων σου. Χάρηκα τόσο που το απλό ραδιοφωνάκι μίλησε τόσο στην καρδιά σου. Έχεις τις ευχές μου για όμορφες γιορτινές μέρες.
      Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  18. δυνηθως αργω να περασω και αυτο οφειλεται οχι στην αμέλεια μου αλλα στο οτι τωρα τελευταια ο χρονος μου ηταν πολύ περιορισμενος θα το καταλαβες και απο τον δικο μου χωρο ποσο αργησα να απαντησω.. αυτα για να διακολογησεις το αργό της επισκλεψης μου..
    Και τώρα παμε στα ουσιαστικα μας.. κατα την αναγνωση εδω στον δικμο σου χωρο η συμμετοχη σου αποκτα αλλη διασταση.. οπως και ολων των συμμετεχοντων νομιζω..
    Το τραντζιστορακι σου ..εγω εχω ακομα το δικο μου..μας θυμησε εποχες που εχουν γινει πια η ιστορια μας..υπεροχη η συμμετοχη σου..
    Εγω παλι καθε φορα που διαβαζω δεν μπορω να μαντεψω ποιος και τι εχει γραψει...οποτε απολαμβανω τις εκπληξεις ..
    Μακαρι να μπορουσαμε να ειχε κι αλλους βαθμους..να μοιραζαμε απλωχερα σε ολους .. αλλα αν δεν ειχε κανονες τι παιχνιδι θα ηταν ε;
    Εξ αλλου νομιζω οτι ολοι μας για το κεφι μας γραφουμε και αν δεν το θελαμε δεν θα το καναμε,..ετσι δεν ειναι;
    Χαιρομαι που συναντιομαστε σε τοσο ωραια δρωμενα..καλη συνεχεια σε οτι κανεις να εισαι καλα και να περασρεις ομορφες γιορτινες μερες με τους αγαπημενους σου.. καλο βραδυ..🎄✨

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου,
      σου έχω ξαναπεί να μην αγχώνεσαι με το χρόνο εδώ. Δεν σε πιέζει κανείς και μήτε θα σε ελέγξει κάποιος αν άργησες ή δεν σχολίασες. Αλίμονο.
      Είναι και χαρά και τιμή μου να συναντιόμαστε σε δρώμενα και σε αναρτήσεις εδώ στην δικτυακή γειτονιά Ρούλα μου. Και φυσικά η όποια βαθμολογία είναι καθαρά συμβολική.
      Σε ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου για κάθε σου παρουσία. Για μένα είναι υπέροχη. Καλές γιορτές καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  19. Γιάννη σου εύχομαι καλές γιορτές με υγεία και δημιουργικότητα! νομίζω ότι γέρασα.. βαρέθηκα το έξω τα πολλά φώτα και στολίδια, τον πολύ κόσμο. Την αράζω στο στολισμένο Χριστουγεννιάτικο σπίτι διαβάζοντας κάποιο καλό βιβλίο και βλέποντας καμιά ταινία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι γηρατειά αυτό Κώστα. Είναι μια διάθεση ηρεμίας και γαλήνης. Απλά να μην το κάνεις μόνιμο. Γιατί θέλουμε και την επικοινωνία με τον έξω κόσμο.
      Θέλω να σου ευχηθώ και εγώ Καλά Χριστούγεννα φίλε μου και σε ευχαριστώ πολύ για τις ζεστές σου ευχές.

      Διαγραφή
  20. ΑΧ ΑΥΤΌ ΤΟ ΤΡΑΝΖΊΣΤΟΡΑΚΙ PHILLIPS ΑΦΟΎ Η ΜΗΤΈΡΑ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕ ΕΚΕΊ.
    ΜΙΚΡΌ ΜΑΥΡΟ ΜΕ ΑΣΗΜΊ ΚΑΙ ΘΗΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΊΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ, ΤΟ ΕΒΑΖΑ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΩ.
    ΤΕΛΕΙΩΝΑΝ ΟΜΩΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΙ ΜΠΑΤΑΡΊΕΣ ΟΜΩΣ.
    ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΊΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΡΟΛΟΓΑΚΙ ΣΤΟ ΠΙΚΠΑ ΒΟΥΛΑΣ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΙΟΡΤΈΣ.
    ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΈΣ ΓΙΆΝΝΗ ΜΟΥ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου τι λες τώρα! Αυτό δεν το περίμενα! Κοίτα να δεις ε; Η Μητέρα δούλευε εκεί, άρα ήξερες αυτό το συγκεκριμένο ραδιοφωνάκι. Συγκίνηση και νοσταλγία έτσι; Πόσο όμορφο.
      Ελένη μου καλές γιορτές να έχεις καλή μου φίλη. Με όλη μου την καρδιά.

      Διαγραφή
  21. Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχαχαχαχα Μάνια μου να είσαι καλά. Ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  22. Μου άρεσε πάρα πολύ, εξαιρετικά καλογραμμένο, πυκνό σε νοήματα, σκιαγραφεί την εποχή με λιτότητα που του προσθέτει μεγάλη συγκινησιακή δύναμη, η γραφή σου έχει εξελιχθεί πολύ. Μπράβο Γιάννη! (ή μαστρο Γιάννη, αν το επιθυμείς :)).
    Καλά Χριστούγεννα και φιλιά από μένα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάστρο-Γιάννη! Ναι Μαρία μου, μου αρέσει! Το απολαμβάνω! Νιώθω μια ζεστασιά να το περιβάλλει. Προσπαθώ Μαρία μου και οι γνώμες σας με ενδιαφέρουν άμεσα.
      Η Εμπειρία και η εσωτερική σου δύναμη για μένα χρήσιμος οδηγός σε κάθε μου συγγραφικό βήμα. Καλά Χριστούγεννα καλή μου με όλη μου την καρδιά.

      Διαγραφή
  23. Γιάννη μου καλά, γιορτινά, λαμπερά χριστούγεννα!
    Μα κυρίως αγαπησιάρικα!!!

    στέλνω την αγάπη μου
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Στέλλα μου για την τόσο γλυκιά σου ευχή. Και ανταποδίδω. Να είσαι καλά και να περάσεις όμορφα.

      Διαγραφή
  24. Έντονες μνήμες σκάλισες με την ανάρτηση αυτή, Γιάννη.
    Εκείνες οι ανεπανάληπτες μέρες Πολυτεχνείου, που εγώ τις άκουγα μέσω Ντόιτσε Βέλε στα γεμάτα παράσιτα βραχέα κύματα.
    Μεγάλης αξίας συσκευή αυτό το μικροσκοπικό ραδιόφωνο. Μας έφερνε τις απαγορευμένες ειδήσεις μέσω ιονόσφαιρας, κι ας συνέβαιναν κοντά μας.
    (Αρκετές μέρες οριζόντιος, μ’ εμπόδισαν να κινηθώ στο διαδίκτυο). Καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη μου,
      Χρόνια πολλά και σιδερένιος αγαπητέ φίλε! Γρήγορα πάλι "μάχιμος".
      Deutsche welle ναι! Μαζί μια μια σειρά εκπομπών: BBC, Παρίσι, Μόσχα, Βουκουρέστι, Βουδαπέστη (ναι τότε που δεν κυνηγούσαν ...ομοφυλόφιλους όπως τώρα...), Σόφια, Φωνή της Αλήθειας, Τίρανα παρακαλώ!
      Όλα αυτά σε ένα άλλο ραδιόφωνο. Μεγάλο, τεράστιο. Το οποίο δυστυχώς χάθηκε μέσα απ τα χέρια μου με δική μου ευθύνη! Δυστυχώς.
      Καλές γιορτές φίλε μου και σε ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου.

      Διαγραφή