H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Κυριακή 11 Απριλίου 2021

"Η επιστροφή" (Δικτυακό δρώμενο: "Τα γνωμικά εμπνέουν #2")

 "Η Επιστροφή"


"Αυτοπεποίθηση δεν είναι το να "αρέσω", 
Αυτοπεποίθηση είναι το "δεν πειράζει και αν δεν αρέσω"


Η Ειρήνη άνοιξε την πόρτα του δωματίου. Ένα όμορφο άρωμα ξύλου πλημμύρισε τις αισθήσεις της. Το φως απ’ το λιόγερμα έλουζε το χώρο με όμορφα χρώματα. Γύριζε πάλι σ’ αυτό το γραφείο. Ήταν όλα όπως τότε. Καλαίσθητα όπως άρεσαν στον παππού της και τακτοποιημένα. Κάθε μέρος της επίπλωσης, η βιβλιοθήκη και τα προσωπικά του αντικείμενα πάνω στο σκαλιστό δρύινο γραφείο του. Η πολυθρόνα,  η γραφομηχανή του. Τα πάντα εκτός από τον ίδιο. Τη θέση της ζωντανής του παρουσίας προσπαθούσε να πάρει η φωτογραφία του στα δεξιά όπως έστεκε χαμογελαστός και προσιτός όπως πάντα. 

Χάιδεψε με συγκίνηση κάθε αντικείμενο. Ένιωσε τα μάτια της υγρά. Ήρθε και έκατσε στην καρέκλα μπροστά στο γραφείο. Όπως ακριβώς πέντε χρόνια πριν. Για μια στιγμή τον είδε απέναντί της, άκουγε τη ζεστή φωνή του. 


“Τι σε πονάει Ειρήνη μου;” ρώτησε με το γαλήνιο ύφος του. Τον κοίταξε μελαγχολική. “Άνοιξέ μου την καρδιά σου  ελεύθερα!”

“Παππού!” του είπε και άπλωσε το χέρι της. Η ζεστή αφή της παλάμης του λειτούργησε αναζωογονητικά.

“Μίλα παιδί μου!”

“Παππού τα γραπτά μου, τα έργα μου. Δεν αρέσουν! Σε όποιον εκδοτικό οίκο να τα έδωσα τα απέρριψαν…”

“Πως νιώθεις γι αυτό;”

“Χάλια παππού! Νιώθω κάθε κόπο μου χωρίς αντίκρισμα. Δεν κατάφερα τίποτα! Παντού συναντώ αρνήσεις. Κάτι κάνω λάθος”

“Τι σου λένε για εξήγηση;”

“Ότι τα έργα μου δεν είναι εμπορεύσιμα. Ότι είναι εκτός κλίματος. Ότι δεν θα τα διαβάσει κανείς. Δυσπρόσιτα, ακατανόητα. Ίσως να έχουν δίκιο! Θα πρέπει να αλλάξω ύφος και θεματογραφία. Να κάνω κάτι να εκτιμηθεί, να το δεχτούν”

Την κοίταξε ίσια στα μάτια με εκείνο το βαθύ, σαν δειλινό, βλέμμα του.

“Τι τους έστειλες;”

“Αυτά που θεωρώ καλά μου έργα. Ένα φαντασίας, δύο κοινωνικά και ένα σενάριο. Κανένα παππού! Δεν άρεσε τίποτα. Ξέρεις πως νιώθω; Σαν ένα μηδενικό, λες και δεν υπάρχω!”

“Σσσστ μη λες ανοησίες! Εσύ πως νιώθεις για αυτά σου τα έργα; Με δεδομένο ότι έχεις ήδη μια εμπειρία”

Δίσταζε να απαντήσει.

“Σου αρέσουν κορίτσι μου; Τα δέχεται η καρδιά σου;”

“Πολύ! Στο καθένα από αυτά ακούμπησα τα συναισθήματά μου. Τις εικόνες, τα θέματα, τους χαρακτήρες που έφτιαξα, τα μηνύματα που ήθελα να περάσω”

“Τα έχω διαβάσει όλα, έχω άποψη. Αλλά με νοιάζει η δική σου! Τι λέει η καρδιά σου!”

“Παππού…”

“Μην ετεροκαθορίζεσαι καρδιά μου. Μην απορρίπτεις τον εαυτό σου επειδή στο είπαν εκείνοι. Εντάξει είχαν την άποψή τους. Είναι έργα σου! Παιδιά σου! Τα αγαπάς, τα πονάς. Να νιώθεις όμορφα για αυτά. Δεν θα σε κρίνει η ευαρέσκεια των άλλων. Δεν θα σε κλονίζει η δική τους απόρριψη. Η ζωή μας δεν κρέμεται στα θέλω των άλλων. Πίστεψε σε σένα! Δεν θα χάσεις ποτέ!”


Θυμήθηκε τα τελευταία του λόγια σαν να ήταν τώρα αυτή τη στιγμή. Έβγαλε από την τσάντα της ένα έγγραφο. Το ακούμπησε αργά με σεβασμό εκεί μπροστά στην πολυθρόνα του. Ένα δάκρυ αβίαστο κύλησε από τα μάτια της.

“Σ’ ευχαριστώ!” ψέλλισε. 

Έφυγε με αργά βήματα. Το έγγραφο έγραφε:

“Βραβείο σεναρίου Φεστιβάλ κινηματογράφου για την Ειρήνη Π.”

Πως της φάνηκε ότι είδε το διάφανο πρόσωπό του στο καθρέφτη απέναντι, να της χαμογελά.




Φίλες και φίλοι,
το παραπάνω μικρό διήγημα, είναι η προσωπική μου συμμετοχή στον δεύτερο κύκλο του  νέου μας λογοτεχνικού δικτυακού δρώμενου, που έχει ξεκινήσει η αγαπημένη μας φίλη Mary Pertax. Μια πρόταση έμπνευσης ανοιχτής και ελεύθερης με περιορισμό όγκου μέχρι τις 500 λέξεις, με πηγή έμπνευσης, κάθε φορά και ένα γνωμικό. που το σημειώνω στην κορυφή της ανάρτησης.

Συμμετείχα με μεγάλο ενθουσιασμό μαζί με άλλους φίλους bloggers και ζήσαμε, μία ακόμα φορά,  εξαίρετες στιγμές δημιουργίας. Νικήτρια στον διαγωνισμό αναδείχτηκε, για δεύτερη συνεχόμενη φορά, η αγαπημένη μας φίλη Μαρία Κανελλάκη και την νικήτρια υπέροχη συμμετοχή της θα την διαβάσετε εδώ: "Οι ευεργετικές ιδιότητες της σόδας"
Εδώ θα διαβάσετε την τελετή λήξης και την ανακήρυξη των αποτελεσμάτων καθώς και όλες τις συμμετοχές: "Τα γνωμικά εμπνέουν #2" Λήξη

Να ευχαριστήσω την Mary Pertax, μία ακόμα φορά, για την δυνατότητα που μας δίνει να εμπνευστούμε και να δημιουργήσουμε. Να συγχαρώ τη Μαρία Κανελλάκη για την επάξια διάκρισή της.  Να ευχαριστήσω όλους τους συμμετέχοντες που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και στον δεύτερο αυτό κύκλο του διαγωνισμού μας. Και να καλέσω σε ευρύτερη συμμετοχή στον Τρίτο κύκλο που περιμένω με μεγάλη χαρά.

Να είστε γεροί, να προσέχετε τον εαυτό σας, να ζείτε τις στιγμές σας.


Trailer υπενθύμισης:



Ακολουθείστε την δημοσίευση του Μυθιστορήματός μου φαντασίας "Το δάσος της λήθης" στις "Μουσικές Ιστορίες", που διοργανώνει ο αγαπητός μας φίλος Γιώργος Δερβεντλής, εδώ:


36 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου φίλε Γιάννη.
    Ήταν μια από τις επιλογές μου.
    Σίγουρα δεν πρέπει να εγκαταλειπουμε τα όνειρά μας κι ας μην αρέσουν στους άλλους.
    Χάρη στη Μαίρη, διαβάζουμε τόσο ωραίες ιστορίες.
    Συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά Ρένα μου, χάρη στη Μαίρη συνεχίζουμε τις δημιουργικές μας εμπνεύσεις. Να σε ευχαριστήσω για την τιμή που μου έκανες αλλά και πάντα για τη στήριξη και την αγάπη καλή μου φίλη. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  2. Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου Γιάννη. Σημαντική η παραίνεση του παππού και ευτυχώς την ενέπνευσε να συνεχίσει!
    Η επιμονή και η δουλειά από καρδιάς πάντα ανταμείβεται!
    Συγχαρητήρια για την πολύ όμορφη συμμετοχή σου και με το καλό να ανταμώσουμε στα επόμενα δρώμενα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το καλό Μαρίνα μου γλυκιά μας φίλη. Πάντα σε δημιουργικές και όμορφες στιγμές. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και πάντα για την ευγένεια και τη στήριξή σου καλή μου. Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  3. Γιάννη μου η συμμετοχή σου υπέροχη. Μπράβο φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Γιώργη μου. Πορευόμαστε στα γνωστά μας μονοπάτια αγαπητέ φίλε. Σε ευχαριστώ από καρδιάς.

      Διαγραφή
  4. "Καλαίσθητα, όπως άρεσαν τον παππού της"
    Κρατώ αυτή τη φράση και σου στέλνω ένα μεγάλο ευχαριστώ, όχι γιατί τη χρειαζόμουν για να μου θυμίσει, αλλά έτσι, απλά επειδή γράφτηκε, επειδή την έγραψες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάρρη μου, ευχαριστώ πολύ που στάθηκες σε μία συγκεκριμένη φράση με νόημα όμορφο και συμβολικό. Μου αρέσει ο τρόπος που παρατηρείς πράγματα. Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη βδομάδα.

      Διαγραφή
  5. Το ξέρω καλά αυτό το συναίσθημα Γιάννη μου.
    Πονάει όταν νιώθεις την απόρριψη, όταν το έργο σου δεν γίνεται αποδεκτό, όταν μια απάντηση μπορεί να γίνει εφιάλτης καταστρέφοντας το όνειρο. Και που αλλού θα στραφείς σε τέτοιες ώρες παρά στο στήριγμά σου, στον παππού που ξέρεις πως θα σε ακούσει, κι ας μην είναι δίπλα σου, θα τον νιώθεις να εγκρίνει την προσπάθειά σου και με τον τρόπο του θα σε παρακινεί να μην τα παρατήσεις. Δεν είναι μια απλή ανάμνηση Γιάννη μου σε μια στιγμή που ο κόσμος σου καταρρέει. Είναι ο κόσμος όλος σε μια ανάμνηση.
    Είναι ο παππούς που γνωρίζει τόσο καλά την ψυχή μας, ο παππούς που δεν λαθεύει το ένστικτό του...και στο τέλος δικαιώνεται.
    Γιάννη μου απολαυστική η πένα σου καταφέρνει κάθε φορά να μας συγκινεί.
    Συγχαρητήρια πολλά!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου πολλές φορές νιώθουμε το βάρος μιας αποτυχίας να μας καθηλώνει και να μας ακυρώνει σαν ανθρώπους. Εκεί προσπαθούμε να κρεμαστούμε στις γνώμες κάποιων τρίτων που θα καθορίσουν τη δική μας στάση. Λάθος μας και παραίτησή μας. Εκεί πρέπει να στηρίξουμε την αυτοπεποίθησή μας. Και εκεί έρχονται οι μεγάλες παρουσίες στη ζωή μας των ανθρώπων εκείνων που θα στέρξουν σε βοήθειά μας. Μία από αυτές ο Παππούς ναι!
      Χάρηκα Αννίκα μου που ένιωσες αυτή τη συγκίνηση και ευχαριστώ που ταξίδεψες με τη σκέψη μου στην επιστροφή αυτή, με τόση ευγένεια και γλυκά αισθήματα. Καλή βδομάδα καλή μου.

      Διαγραφή
  6. Δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί ένας καλλιτέχνης στα θέλω του κόσμου Γιάννη. Αν προσαρμοστεί, παύει να είναι καλλιτέχνης. Η δουλειά του είναι να αφουγκράζεται τους χτύπους της καρδιάς του και να εκφράζεται μέσα από αυτήν. Ώσπου μια μέρα να αναγνωρισθεί το έργο του και να πάρει τα βραβεία που του αρμόζουν. Δεν ξέρω βέβαια πως θα λυθεί το βιοποριστικό κομμάτι της καθημερινότητας του μέχρι τότε αλλά ας υποθέσουμε πως έχει τον τρόπο του.

    Όσο για το γνωμικό εξαιρετικά ουσιαστικό και βαθύ, αξία ζωής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάρα πολύ σωστή η προσέγγισή σου Στέλλα μου! Ο καλλιτέχνης ακολουθεί το δρόμο της καρδιάς του. Δεν δημιουργεί για να αρέσει αλλά για να πει και να εκφράσει τις δικές του ανησυχίες. Από εκεί και πέρα όλα γίνονται μια σύνθετη διαδικασία πορειών που κάπου πρέπει να συναντηθούν. Όσο δε για το βιοποριστικό κομμάτι, δυστυχώς πολύ μεγάλο και αυτό, ως τροχοπέδη μερικές φορές.
      Ευχαριστώ Στέλλα μου που είσαι εδώ. Στέλνω τα φιλιά μου καλή μου.

      Διαγραφή
  7. Γιαννάκη μου (και τώρα είδα την ανάρτηση μπράβο μου!), το αγάπησα το διήγημά σου. Πολλοί είναι εκείνοι που βιώνουν την απόρριψη και τους κόβονται τα φτερά αλλά η αισιοδοξία και η αίσια κατάληξη στο διήγημά σου έδωσε πνοή πιστεύω σε κάθε άτομο που προσπαθεί και τον απογοητεύουν οι κλειστές πόρτες. Ειδικά οι συγγραφείς περνούν πολλά ως να καταξιωθούν, αν το κατορθώσουν τελικά. Πάντως είναι τόσο καλογραμμένο που ήταν σαν να ήμουν εκεί και είδα το διάφανο πρόσωπο του παππού στον καθρέφτη
    Μπράβο Γιάννη μου
    Πάμε γι άλλα ήδη η Μίνι σκυτάλη βγήκε στον αέρα
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Άννα μου, πάμε για άλλα! Πάμε για τα επόμενα! Σειρά έχει η Μίνι Σκυτάλη με τις όμορφες εικόνες.
      Όσον αφορά για την καταξίωση του δημιουργού είναι μεγάλη υπόθεση Άννα μου. Πόνος ψυχής, σαράκι. Μεγάλο! Που αν δεν το διαχειριστείς μπορεί να σε κατασπαράξει.
      Ευχαριστώ γλυκιά μου για τη συντροφιά σου. Να είσαι καλά, όμορφη βδομάδα.

      Διαγραφή
  8. Το διήγημά σου είναι πραγματικά πανέμορφο, φίλε Γιάννη. Θυμίζει σε όλους μας ότι δεν πρέπει να τα παρατάμε με την πρώτη αποτυχία. Πρέπει να επιμένουμε και στο τέλος, αργά ή γρήγορα, θα νικήσουμε, όπως ακριβώς και η ηρωίδα σου. Να είσαι πάντα καλά, φίλε μου, και να μας χαρίζεις τόσο όμορφα κείμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μου, καλή μου φίλη, σε ευχαριστώ πολύ. Ναι, αυτό το μήνυμα ήθελα να περάσω. Της επιμονής και της πίστης σε ένα σκοπό και αγώνα. Να είσαι καλά κοπέλα μου.

      Διαγραφή
  9. Συγχαρητήρια αγαπημένε μου!
    Υπέροχη και η δικη σου συμμετοχη!
    Ειλικρινα, ολες οι συμμετοχες ηταν μια προς μια!
    Ευχαριστουμε για οσα μας προσφερατε!
    Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ήταν όμορφες οι συμμετοχές Κική μου. Και οι 11 είχαν κάτι ξεχωριστό να δώσουν και να εκφράσουν. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την παρουσία σου. Προχωράμε δημιουργώντας μάτια μου.

      Διαγραφή
  10. Πόσο χαίρομαι Γιάννη μου, που έλαβες τόσο δυναμικά μέρος σ' αυτό το δρώμενο και έτσι μπορέσαμε και διαβάσαμε ένα αισιόδοξο κείμενο!
    Ναι καλέ μου φίλε, πάντα μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες της ζωής!

    ΑΦιλιά πάντα καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, υπάρχει θετική πλευρά στη ζωή Στεφανία μου. Και οφείλουμε να τη δούμε, να την πιστέψουμε και να την αναδείξουμε. Αυτό προσπάθησα να κάνω μέσα σε ένα περιβάλλον συναισθημάτων. Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη για τα λόγια σου. Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  11. Πόσες δημιουργικές προσπάθειες θα καταποντίστηκαν άραγε, επειδή δεν βρέθηκε ένας τέτοιος παππούς να ενθαρρύνει το εγγόνι του; Η συγκινητική ιστορία σου αντανακλά τον προσωπικό αγώνα που δίνει κάθε δημιουργός και που πολλές φορές ακυρώνεται, γιατί δεν ταιριάζει στα καλούπια του συστήματος.
    Γιάννη μου, θερμά συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρία μου, μιλάς απόλυτα σωστά και αληθινά. Ακόμα και μέσα στην ίδια μας την οικογένεια πνίγηκαν τέτοια πετάγματα στο όνειρο. Για μια σειρά λόγους. Όχι πάντα με πρόθεση αλλά με λάθος προσέγγιση. Το έχω ζήσει και εγώ πίστεψέ με από δικούς μου με φτερά τσακισμένα. Τα δε καλούπια του συστήματος παίζουν και αυτά τεράστιο και καταλυτικό ρόλο σε όλο αυτό.
      Καλησπέρα Μαρία μου και σε ευχαριστώ πολύ. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  12. Γιάννη, ούτε μέσα στο μυαλό μου να ήσουν. Είχα την συζήτηση με φίλους γι' αυτό ακριβώς το θέμα, την απόρριψη από τους άλλους, ή μάλλον για αυτό που νιώθουμε εμείς ως απόρριψη, θέλει όμως απλά λογική σκέψη για να καταλάβουμε την ουσία και τη θέση μας μέσα σε αυτό το συναίσθημα. Σε ευχαριστώ για αυτό το ανάγνωσμα! Να είσαι καλά και πολλά συγχαρητήρια για το τόσο όμορφο μίνι αλλά μεστό, διήγημά σου! 🌸🌺🌷

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με γεμίζει χαρά η σκέψη σου Πέτρα αλλά και το γεγονός ότι μπόρεσα να βοηθήσω τη σκέψη σου σε γόνιμα μονοπάτια. Η δύναμη της απόρριψης είναι ισοπεδωτική μέσα μας και ασκεί μεγάλη και σκληρή επιρροή. Θέλει μεγάλο αγώνα να αντισταθούμε και να την ξεπεράσουμε. Ευχαριστώ για τα συναισθήματά σου καλή μου φίλη. Να είμαστε καλά.

      Διαγραφή
  13. Μόλις το διάβασα. Πολύ όμορφο, πολύ ανθρώπινο. Αφήνει ένα ζεστό συναίσθημα να φανεί. Πολύ σημαντική η ερώτηση του παππού στην εγγονή: "τα δέχεται η καρδιά σου" - αυτά που είναι κομμάτια του εαυτού της, της ταυτότητάς της. Που οι άλλοι μπορεί να δυσκολεύονται να καταλάβουν ή να εκτιμήσουν. Κάποιοι, όχι όλοι. Κάποια στιγμή, θα βρεθούν αυτοί που εκτιμούν το έργο μας. Αρκεί να μην χάσουμε την πίστη στον εαυτό μας. Και να συνεχίσουμε να προσπαθούμε όπως η Ειρήνη. Τυχερή πάντως που είχε τον παππού να την στηρίζει και δεν χρειάστηκε να το κάνει η ίδια, μόνη της.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η πίστη στον εαυτό μας είναι ναι, απόλυτα αναγκαία Τζοάννα μου. Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτή. Καλό θα ήταν να είχαμε και κάποιον να μας στηρίξει πραγματικά δίπλα σε αυτόν τον αγώνα.
    Πράγματι η Ειρήνη είχε αυτό το λιμάνι την κρίσιμη στιγμή που πήγε να λυγίσει. Και αυτό ήταν πολύ σημαντικό.
    Καλή μου φίλη, σε ευχαριστώ για την καλή σου παρουσία και την κατάθεση της άποψης. Την καλησπέρα μου με ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πόσο όμορφη και ουσιαστική η παραίνεση του παππού στην εγγονή, πόσα φτερά ελπιδοφόρα
    και δύναμη της έδωσε!!
    Τυχερή η ηρωίδα σου που είχε ένα στήριγμα να της δώσει κουράγιο να συνεχίσει να προσπαθεί και στο τέλος να δικαιωθεί!!
    Πόσες πολλές σκέψεις μπορεί να εμπνεύσει ενα γνωμικό ε;
    Τα συγχαρητήρια μου καλή συνέχεια και στην σκυτάλη με το καλό!! καλο σου βράδυ! 🌙🌼

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βέβαια Ρούλα μου. Ένα γνωμικό κρύβει στις λέξεις του μια ολάκερη σοφία ζωής. Με μηνύματα, σύμβολα και αξίες. Που πολλές από αυτές είναι γεμάτες αλήθεια.
      Τυχερή η Ειρήνη στο διήγημά μας. Αν έχεις κοντά σου παραστάτες όπως ο παππούς της τότε μπορεί να νιώθεις μια σιγουριά στη ζωή σου.
      Ευχαριστώ Ρούλα μου για την παρουσία σου. Να είσαι καλά κορίτσι μου. Σε ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  16. Μην απορρίπτεις τον εαυτό σου επειδή στο είπαν εκείνοι... κάτι μου θυμίζει!!
    Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου. Ήταν υπέροχο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι πράγματι Σταυρούλα μου! Πόσο μεγάλη κουβέντα. Και πόσες φορές την έχουμε συναντήσει μπροστά μας ως πρακτική ε;
      Χάρηκα πολύ που σε είδα εδώ μάτια μου, να είσαι καλά και σε ευχαριστώ από καρδιάς.

      Διαγραφή
  17. Αυτόν τον παππού τον αγάπησα.....τρυφερός, υποστηρικτικός, ενθαρρυντικός, στήριγμα ....τυχερή η εγγονή !!! Μακάρι όλοι να μπορούν να έχουν ένα τέτοιο άτομο/στήριγμα στη ζωή τους....Ολα τα εμπόδια, οι απορρίψεις, οι ατυχείς προσπάθειες σίγουρα μπορούν να έχουν καλύτερη διαχείριση όταν υπάρχει στήριξη και ενθάρρυνση....Αλίμονο , αναλογίζομαι πόσα θαυμάσια πράγματα στον κόσμο μας δεν θα είχαν επιτευχθεί αν οι δημιουργοί τους είχαν σταματήσει τις προσπάθειες αποκαρδιωμένοι από την αρνητική αντιμετώπιση του συστήματος... Συγχαρητήρια Γιάννη μου γιά την εξαιρετική συμμετοχή !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου είναι μερικά πρόσωπα στη ζωή μας που αποκτούν, με κάποιο τρόπο, ρόλο καταλύτη. Είτε απογειώνοντας τις προσπάθειες μας και την αυτοπεποίθησή μας είτε βυθίζοντάς μας στα Τάρταρα.
      Ο συγκεκριμένος παππούς του διηγήματος ήταν ένας φάρος στη ζωή της Ειρήνης καθώς ήταν αυτός που την πήρε από το χέρι για να σηκώσει ψηλά, να σύρει τα βήματά της, να αγωνιστεί και να καταξιωθεί.
      Άρα το μήνυμα είναι: Παλεύουμε, αγωνιζόμαστε, πιστεύουμε σε μας.
      Ευχαριστώ κοπέλα μου, όμορφη Κυριακή να έχεις.

      Διαγραφή
  18. Στις τέχνες δεν υπάρχει συνήθως Ιθάκη Γιάννη μου.
    Κατά κανόνα υπάρχουν μόνον δρόμοι. Άλλοι είναι χωματόδρομοι άλλοι λεωφόροι. Το ευτύχημα θα ήταν να μπορεί κανείς να τους περπατήσει. Και η ηρωίδα σου τους περπάτησε!
    Κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτό είναι που έχει σημασία.
    Συγχαρητήρια! Πολύ ωραία η συμμετοχή σου!
    Να είσαι καλά και φιλιά από μένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο σοφά τα λόγια σου Μαρία μου! Και με πόση γαλήνη ψυχής τα αποδίδεις. Τελικά φαίνεται η ζεστασιά της ψυχής σου. Το πόσο έχεις ζήσει τέτοια συναισθήματα. Πράγματι. Σημασία έχει το ταξίδι, να το νιώσεις βαθιά μέσα σου. Ναι! Η πίστη, το χαμόγελο.
      Πόσο σε ευχαριστώ πάντα για την παρουσία και το λόγο σου. Την αγάπη μου καλή μου.

      Διαγραφή
  19. Τα όνειρα μας μας ανήκουν και ότι και αν συμβεί θα είναι δικά μας.
    Πολύ ωραίο Γιάννη, υπέροχη συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτά τα όνειρά μας Νικολέτα μου ναι. Ας είναι δικά μας, έστω αυτά. Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη, να είσαι καλά. Καλό ξημέρωμα.

      Διαγραφή