"Το καλοκαίρι ήταν στιγμές..."
Η παλιά γειτονιά,
η προχωρημένη εφηβεία,
ο καυτός αέρας του Ιούλη
με τους αδειανούς δρόμους.
Τι πονούσε άραγε περισσότερο;
αυτή η δολερή αίσθηση της μοναχικής καρδιάς;
για οι χυμοί της ζωής παγωμένοι στο ψυγείο;
Κλειδωμένο ήταν να μην τους φτάσεις
και το κλειδί κρατημένο καλά
απ΄ αυτό που έστρωσαν στο διάβα σου.
"Υποχρέωση" το είπαν και "καθήκον" το ονόμασαν.
Και να δεις που το πίστεψες!
Το έκανες κτήμα σου, το μπόλιασες υπόθεσή σου!
Το άφησες να σε αφυδατώσει σύγκορμο
και να σε ευνουχίσει πάνω στα μυρωμένα ρόδα του καλοκαιριού.
Αμ δεν λογάριασες πως το τίμημα της ζωής θέλει βιασμό όλων εκείνων,
που σε κρατούσαν δεμένο.
Τι ήταν το καλοκαίρι για το δικό σου άνθισμα;
Μια άσφαλτος να τη σεργιανάς πέρα-δώθε,
στο ίδιο δρομολόγιο κάθε απόγευμα.
Με την “πίκρα σήμερα” να απλώνει τα ακκόρντα της
στην καρδιά σου, ίδια λειτουργία αναμονής.
Ήταν οι μοναχικές ιδρωμένες στιγμές σε εκείνο το πλίνθινο καμαράκι,
εκεί που το δικό σου καλοκαίρι γινόταν
των δικών σου χαμένων ηδονών ο βωμός.
Οι φαντασιώσεις κόντρα στο “πρέπει”.
Οι “αμαρτίες” κόντρα στις δικές τους “επιταγές”.
Ήταν το καλοκαίρι της εγκαρτέρησης,
όταν οι φίλοι έφευγαν για να γυρίσουν
κουβαλώντας τις δικές τους στιγμές,
για να τις ζήσεις και εσύ κοντά τους.
Ήταν σαν εκείνες τις νύχτες,
που τους ξεπροβόδιζες στου κήπου τα περάσματα,
τότες που φόρτωνες στη ράχη τους και τα δικά σου όνειρα,
για να τα περιμένεις να γυρίσουν πολλαπλά
να τα καρπολογήσεις.
Οι θάλασσες που δεν πήγες,
τα ακρογιάλια που δεν στάθηκες,
οι αγκαλιές που δεν έδωσες,
οι ηδονές που δεν έζησες,
τα ταξίδια που δεν διάβηκες,
τα γλέντια που απέμειναν μισά κι ανολοκλήρωτα.
Όλα τούτα τα “δεν”
Ναι… το καλοκαίρι ήταν στιγμές.
.gif)
Γουάου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη μου, ανατρίχιασα!
Ρίγος με διαπέρασε ιδίως με τους τελευταίους σου στίχους! Όλα αυτά τα "δεν" !
Εξαιρετικός!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Να, όταν διαβάζω τις δημιουργίες σας χαίρομαι αφάνταστα για τη σκέψη του δρώμενου αυτού! Τι ομορφιές διαβάζουμε που ίσως να μην είχαν γραφτεί ποτέ!
Σε φιλώ, καλέ μου φίλε!
Το φυτίλι της δημιουργίας φέρνει στο φως τα καλύτερα κομμάτια του εαυτού μας, Αριστέα μου. Και εδώ είναι η σημασία σε όλες αυτές τις συλλογικές πρωτοβουλίες.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ, κορίτσι μου.
It really makes you think about the summers of our past and the choices we make. The imagery of the "juices of life frozen in the fridge" and "the altar of your own lost pleasures" is particularly striking. Thank you for sharing such a raw and honest piece.
ΑπάντησηΔιαγραφήMelody, my dear friend. You are always here, close to my thoughts, close to my steps. You are a lovely member of this beautiful company. Thank you very much, my dear.
ΔιαγραφήΜπράβο Γιάννη . Όλα αυτά τα ''ΔΕΝ'' με μελαγχόλησαν. Ωραία δοσμένες οι στιγμές οι καλοκαιρινές. Στιγμές είναι η ζωή μας εξάλλου. Αυτά τα ανεκπλήρωτα αφήνουν μια χάσκουσα πληγή κι εδώ στο ποίημά σου την νιώσαμε ολοκληρωτικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Γιαννάκη
H αλήθεια είναι, Άννα μου ότι οι στίχοι σε αυτό το ποίημα, αυθόρμητα ντύθηκαν μια θλίψη και μια μελαγχολία φευγάτων και ανεκπλήρωτων πραγμάτων. Είναι ένα κομμάτι των στιγμών παλιών καλοκαιριών, που ανεβαίνουν πολλές στη μνήμη μου γυρεύοντας διέξοδο. Η ποίηση πάντα είναι όμορφος οδηγός σε όλο αυτό. Θέλω να πιστεύω το επόμενο να βγει διαφορετικό. Σε ευχαριστώ, αγαπημένη μου φίλη. Τα φιλιά μου.
ΔιαγραφήΈνα υπέροχο ποίημα που αγγίζει όχι ψυχή, όχι καρδιά, αλλά το ίδιο μας το είναι, τον πυρήνα της ύπαρξής μας. Όλα αυτά που ονομάσαμε υποχρέωση και καθήκον και μας κράτησαν μακριά από τους χυμούς της ζωής, που τους βάλαμε στο ψυγείο να παγώσουν. Και τα καλοκαίρια περνάνε και φεύγουν σε ένα βλεφάρισμα. Συγχαρητήρια Γιάννη μου! Ένας καταρράκτης συναισθημάτων είναι το ποίημα σου, που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν που ονομάζεται άνθρωπος, ασυγκίνητο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ (Δεν άφησες ένα όνομα να ξέρω τι να ονομάσω, αγαπητέ φίλε/φίλη). Ναι, πολλές ετικέτες αλλά και "καθήκοντα" σημάδεψαν τις ζωές. Έτσι τις αφυδάτωσαν, τις στέρησαν από τους χυμούς της. Αχ ναι αυτό το φευγιό των καλοκαιρών, φοβάμαι ειλικρινά. Και το φοβάμαι πολύ! Ευχαριστώ για το υπέροχο σχόλιο. Με την αγάπη μου.
ΔιαγραφήΑγαπημένε μου φίλε, katerinabunny εδώ. Ενώ κάνω κανονικά log in με φέρνει σαν ανώνυμο, δεν καταλαβαίνω γιατί. Και πάλι πολλά συγχαρητήρια φίλε μου!
ΔιαγραφήΑχ, κορίτσι μου. Ναι, δεν το έχεις μόνο εσύ αυτό το θέμα αλλά και άλλοι εδώ. Δεν ξέρω γιατί αυτή η πλατφόρμα μάς κάνει τέτοια ....καψόνια. Ενώ στην wordpress δεν έχουμε τέτοιο θέμα. Σε κάθε περίπτωση, Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ με την καρδιά μου, κοπέλα μου.
ΔιαγραφήΠόσο όμορφα και ζωντανά αποτυπώνεις τις στιγμές του καλοκαιριού μέσα από το ποίημά σου! Με άγγιξε η ειλικρίνεια και η νοσταλγία που εκπέμπει κάθε στίχος. Ευχαριστώ που μοιράστηκες αυτές τις σκέψεις και συναισθήματα – πραγματικά νιώθω σαν να ξαναζώ εκείνες τις μοναδικές, γλυκόπικρες καλοκαιρινές στιγμές. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου στο ποιητικό δρώμενο, και ανυπομονώ να διαβάσω κι άλλες δημιουργίες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μερικά καλοκαίρια, Κική μου, που έχουν αυτήν την γλυκόπικρη γεύση. Ξέρεις τα απόνερα της ώριμης εφηβείας συν όλα αυτά γύρω-γύρω, δημιουργούν μια ανάλογη ατμόσφαιρα. Μουσική, ποίηση, συναισθήματα, καρδιοχτύπια. Πόσο όμορφες στιγμές, Κική μου. Σε ευχαριστώ κορίτσι μου για κάθε σου σχόλιο και παρουσία. Ναι εδώ θα είμαστε να δημιουργήσουμε, να μοιραστούμε.
ΔιαγραφήΕξαιρετικό Γιάννη!! Μου αρέσει πάρα πολύ!! Η πράσινη νεράιδα στάθηκε πολύ γενναιόδωρη μαζί σου. Συγχαρητήρια, έ γ ρ α ψ ε ς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ καρδούλα μου, που τώρα εστίασες! Από σένα την έμαθα αυτήν την πράσινη νεράιδα, το θυμάσαι; Δική σου ήταν η αρχική έμπνευση, Μαρία μου. Δικός σου ο οδηγός. Να που η παρέα μαζί της μάς οδηγεί σε όμορφα μονοπάτια. Ευχαριστώ, κορίτσι μου για τη γνώμη σου.
ΔιαγραφήΚαι η φωτογραφία που συνοδεύει τη συμμετοχή σου τα λέει όλα για σένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ήταν συνειδητή "παραμόρφωση" δική μου σε αυτή τη φωτογραφία. Ένα καλοκαιρινό δειλινό, με το συγκεκριμένο φίλτρο. Νομίζω τα λέει όλα. Φιλιά και πάλι.
ΔιαγραφήΤι ωραία η συμμετοχή σου Γιάννη μου, μπράβο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοσμένη με μια εσάνς μελαγχολίας, αλλά με ροή που θυμίζει εσωτερικό διάλογο, σε συνεπαίρνει στις εικόνες που σου φτιάχνει και σε ωθεί να χαθείς στην αλήθεια τους.
Και πόσο δίκιο έχεις. Ναι τα καλοκαίρια είναι στιγμές.
Μπράβο σου πραγματικά.
Καλό ξημέρωμα!
Τα καλοκαίρια είναι στιγμές, Μαρίνα μου. Στιγμές διαφορετικές με διαθέσεις που αλλάζουν και ποικίλουν. Χαίρομαι, που σου άρεσε, καλή μου φίλη. Να στείλω την αγάπη μου και να ευχηθούμε να περνάμε καλά.
ΔιαγραφήΌλα αυτά τα ''δεν'' πόσο πιο οδυνηρά είναι το καλοκαίρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Γιάννη.
Αχ, Μαρία μου, ναι έχεις δίκιο. Βλέπεις το καλοκαίρι ντύνεται σε χρώματα γεμάτα υποσχέσεις και σε μια ατμόσφαιρα μοναδική. Κάθε αποκλεισμός από όλα αυτά πληγώνει πολύ, είναι η αλήθεια. Την καλησπέρα μου, αγαπημένη μου φίλη και το ευχαριστώ μου.
ΔιαγραφήΝαι μπορούν τα καλοκαίρια να είναι και θλιμμένα, όπως μπορούν να είναι και χαρούμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι οι στιγμές με φίλους και στιγμές χωρίς αυτούς
Είναι και αυτές οι στιγμές που τα καλοκαίρια μας γυρίζουν πίσω στις αναμνήσεις μας.
Ναι οι καλοκαιρινές στιγμές είναι...Γιάννης!
Τα συγχαρητήριά μου για την συμμετοχή σου. Καλό σου ξημέρωμα.
Πάντα τα γλυκά και ευγενικά σου λόγια, Ρούλα μου. Το καλοκαίρι έχει το δικό του μαγικό ραβδί να πυροδοτήσει μνήμες, εμπειρίες, συναισθήματα. Με πολλές όψεις όντως. Τις αποδεχόμαστε ως κομμάτι ζωής μας. Ευχαριστώ πολύ, Ρούλα μου, να είσαι καλά, μάτια μου.
ΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι Γιάννη με υγεία και πολλές βουτιές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ φίλε για τις ευχές, να είσαι καλά και αντεύχομαι.
ΔιαγραφήΈνα τρυφερό ποίημα γεμάτο χρώμα, άρωμα και γλυκές νοσταλγικές στιγμές. Αναδρομές σε στιγμές δυσάρεστες κάποτε, ευχάριστες άλλες, εμπειρίες όμως της νιότης, πότε με στυφή γεύση, πότε γλυκές σαν ένα τσαμπί σταφύλι. Πολυαγαπημένα κι ανέμελα τα νεανικά καλοκαίρια! Το λάτρεψα Γιάννη μου! Υπέροχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο!
Και εγώ μαζί σου σε αυτά τα συναισθήματα, Αννίκα μου. Τα λατρέψαμε αυτά τα γλυκόπικρα καλοκαίρια, αγαπημένη μου φίλη. Είναι η ίδια μας η ζωή. Κομμάτι της, φωτεινό ή σκοτεινό, χαρούμενο ή θλιβερό. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, κορίτσι μου, να είσαι καλά. Την αγάπη μου.
ΔιαγραφήΤι όμορφα που απέδωσες τις στιγμές, τις αναπολήσεις και όλα αυτά τα ''δεν'' που υπάρχουν στον καθένα μας! Τελικά έγινες και καλός ποιητής Γιάννη μου! Κι ας έλεγες ότι δεν το είχες. Αν ο άνθρωπος ''νοιώθει'' και έχει και ενσυναίσθηση το έχει πάντα! Τα φιλιά μου! Ευχές για ένα όμορφο καλοκαίρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαίρη μου, αγαπημένη μου φίλη. Έχεις βάλει και εσύ το χεράκι σου σ' αυτό, το έχετε βάλει όλοι σας. Ακολουθώντας και τα δικά σου υπέροχα λυρικά μονοπάτια, μαθαίνει κανείς, κινητοποιείται, γράφει.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ, κοπέλα μου. Όμορφο καλοκαίρι να έχουμε. Φιλιά.
Σαν να ήμουν εκεί Γιάννη μου, σε όλες τις στιγμές, σε όλα τα "δεν"....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά, είμαστε οι στιγμές μας, οι ιστορίες μας - όμορφες ή άσχημες, ενδιαφέρουσες ή ανιαρές, είμαστε τα τραύματά μας ή οι όμορφες αναμνήσεις μας, και κυρίως, είμαστε η στιγμή που τα "δεν" γίνονται θέληση, γίνονται "έχω", "είμαι", "μπορώ", "ζω"...
Καλή Κυριακή!!
Ακουμπώ σε μια τρυφερή αγκαλιά, που δημιουργούν οι τελευταίες σου λέξεις, Κάλλη μου. Τα "δεν", που γίνονται θέληση, που γίνονται "μπορώ", "ελπίζω", "συνεχίζω".
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ, αγαπημένη φίλη, για το σχόλιο και την παρουσία σου, να είσαι καλά, να έχεις όμορφες καλοκαιρινές μέρες.
Πικρά νοσταλγικό το ποίημά σου, Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια εμάς που ζήσαμε εκείνη την εποχή, γεμάτη «υποχρέωση» και «καθήκον»…
Σε συνθήκες άγνοιας και ανέχειας για τους περισσότερους.
Τα λεκτικά σχήματα που χρησιμοποιείς, όπως:
«οι χυμοί της ζωής παγωμένοι στο ψυγείο;»
«Το άφησες να σε αφυδατώσει σύγκορμο»
«Μια άσφαλτος να τη σεργιανάς πέρα-δώθε»
είναι πολύ προσεκτικά διατυπωμένα και αποδίδουν τον ψυχικό κόσμο εκείνης τής «προχωρημένης εφηβείας».
Είναι μια περιεκτική κατάθεση που αγγίζει όσους έζησαν παρόμοιες καταστάσεις. Άραγε πόσοι ξεπέρασαν εκείνη την βαριά πικρία;
Αχ Άρη μου, αγαπημένε φίλε και δάσκαλε. Η γενιά μας με τα βιώματά της. Τότε που τα δικά μας "θέλω" και όνειρα θάβονταν κάτω από τα πολλαπλά "πρέπει" και τα "καθήκοντα" που μάς ανέθεταν εργολαβικά οι άλλοι γύρω μας.
ΔιαγραφήΚαταλαβαίνεις και μάλιστα πολύ καλά. Σε ευχαριστώ φίλε μου για το σχόλιο, να είσαι καλά.
Γλυκόπικρη αναδρομή στα παλιά καλοκαίρια και σ' όλες τις ματαιώσεις που όλοι λίγο-πολύ ζήσαμε... Πόσο οικείες οι καλοκαιρινές στιγμές που περιγράφεις και πόσο μελαγχολικές οι διαπιστώσεις για όσες έμειναν σε αναμονή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη η συμμετοχή σου, Γιάννη μου. Νομίζω πως ήταν απ' τις καλύτερες (ποιητικές) σου δημιουργίες. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, εύχομαι ολόψυχα!
Αυτό εδώ το ποίημα, Μαρία μου, βγήκε με τον πιο άμεσο και αυθόρμητο τρόπο από όλα μου τα ποιήματα. Σε μια ευαίσθητη και γλυκόπικρη στιγμιαία διάθεση, γεννήθηκε αυτούσιο, με μια ανάσα. Άρα εξέφρασε πολλά μαζεμένα συναισθήματα, που έψαχναν μια αφορμή να εκδηλωθούν. Χαίρομαι πάρα πολύ, που σού άρεσε καλή μου φίλη, να είσαι καλά. Όμορφες καλοκαιρινές στιγμές να έχουμε.
ΔιαγραφήΤο ποίημα αυτό είναι μια βαθιά, σπαρακτική εξομολόγηση – ένας λυγμός ντυμένος με τις σιωπές του καλοκαιριού. Με λέξεις που καίνε σαν τον αέρα του Ιούλη, ξεδιπλώνει την απώλεια των ανεκπλήρωτων, το βάρος του «πρέπει», την αφόρητη μοναξιά της εφηβείας, εκεί που οι παρορμήσεις συγκρούονται με τις κοινωνικές επιταγές. Κι όμως, μέσα από τον πόνο και τα «δεν», γεννιέται μια τρυφερή ευαισθησία· ένα βλέμμα που δεν ξεχνά, αλλά αγκαλιάζει όλα τα ανείπωτα με γενναιότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ποίημα σαν ξεχασμένο γράμμα στον εαυτό – εκείνον που άξιζε να ανθίσει, αλλά τον κράτησαν πίσω. Και παρ’ όλα αυτά, η ομορφιά του σπαραγμού είναι που το κάνει σπουδαίο.
Συγχαρητήρια Γιάννη!
Αναστασία μου, είναι μεγάλη τιμή για μένα, να μοιραστείς και να καταθέσεις εδώ τις σκέψεις σου. Και φυσικά επαληθεύονται, ναι έτσι είναι ακριβώς. Νομίζω η διορατικότητά σου είναι απόλυτα σωστή, κορίτσι μου.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για την έγνοια, για αυτήν την εσωτερική "επικοινωνία". Τα λόγια σου για μένα σημαντικά.
Καλή συνέχεια, αγαπητή μου.
Χτύπησες φλέβα στους περισσότερους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως είχε πει και ο Καβάφης "σημασία έχουν αυτά που δεν ζήσαμε". Και για να συμπληρώσουμε με Ναζίμ Χικμέτ "η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει, τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα".
Έτσι συμβολικά θα πάρω και το δικό σου υπέροχο ποίημα ,μέσα από τα δεν, τις αρνήσεις και το ανεκπλήρωτο, όχι μελαγχολικά.
Γιατί όλα αυτά μς οδηγούν σε κάτι καλύτερο, μεγαλύτερο και βαθύτερο.. αρκεί να είμαστε έτοιμοι να το εκτιμήσουμε!
Πολύχρονος και πάλι Γιάννη μου!!
Η σπουδή σου πάνω στην ποίηση, Κατερίνα μου, κοίτα τώρα, μάς ανοίγει δρόμους σκέψεις να ξεπεράσουμε κάθε αρνητική σκέψη. Δίνεις διέξοδο, θετική αύρα. Γιατί όλα αυτά τα "δεν" μπορούν να μετατραπούν σε μια παρακαταθήκη για το αύριο.
ΔιαγραφήΠόσο σε ευχαριστώ για αυτή σου τη συμβολή, κορίτσι μου. Ευχαριστώ και για τις γλυκές σου ευχές, να είσαι καλά.
Γιάννη μου, πολύ όμορφη η γραφή σου, όμως μου στάθηκε σα γροθιά στο στομάχι, καλέ μου άνθρωπε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία, πολλά δεν έζησαν πολλοί άνθρωποι, τα οποία ο καθένας μπορεί να τα πενθήσει στο δικό του χρόνο και με τον δικό του τρόπο, αλλά... το αύριο είναι μπροστά κι αυτό οφείλουμε να κοιτάμε! Τα πίσω είναι τελειωμένα και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτά. Για το αύριο όμως; Εγώ θα στο έβαζα ως υποχρέωση...:)) (Δασκάλα είμαι, οπότε;)
Πιάσε, λοιπόν, τα καλοκαίρια που έρχονται από τα φύκια, τα αρμυρίκια, τον αφρό του κύματος, τα ηλιοβασιλέματα κι ό,τι άλλο θες και... πλάσε τα όσο πιο κοντά σε αυτά που επιθυμείς. Πάντα υπάρχουν τρόποι.
Πέρα από το "10 λεπτά κήρυγμα" που σου έκανα, μου άρ3εσε πολύ το ποίημα σου! Γνήσιο, μελαγχολικό, γεμάτος εικόνες όλων των ειδών και μιλά στην ψυχή!
Φιλιά καλοκαιρινά!
Δεκτός και αγαπημένος ο λόγος σου, Γλαύκη μου. Και δεν τον θεωρώ κήρυγμα. Τον θεωρώ αλληλέγγυο και απόλυτα υποστηρικτικό. Είναι ένα θέμα, που σηκώνει μεγάλες κουβέντες, κορίτσι μου. Να πιάσω το "αύριο". Ο μινιμαλισμός στη ζωή μας έχει απογειωθεί, Γλαύκη. Μόνο η υγεία είναι το κυρίαρχο. Στα άλλα είμαστε ελειμματικοί. Για να δεις το αύριο πρέπει το σήμερα να στέκεται σε καλές βάσεις. Άστο λοιπόν.
ΔιαγραφήΦιλιά επίσης καλοκαιρινά και σε ευχαριστώ πολύ.
Πέρασα να δω πώς είσαι και έπεσα σε δρώμενο καλοκαιρινό. Υπέροχη η γραφή σου γιατί κατάφερες να δούμε κάπου εκεί ανάμεσα στους στίχους σου και το δικό μας εαυτό! Και τι κρίμα που δεν γνώριζα για αυτό το δρώμενο θα μου άρεσε πολύ να συμμετέχω με την τελευταία μου ανάρτηση, απίστευτη σύμπτωση χρόνου. Καλή επιτυχία φίλε μου, όλες μου οι ευχές είναι μαζί σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα αγαπητή μου φίλη και χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι πάλι ανάμεσά μας. Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις και τα αισθήματά σου.
ΔιαγραφήΤο παρόν δρώμενο, είναι σε ισχύ μέχρι τέλος Αυγούστου. Όπως γράφω το διοργανώνει η αγαπημένη μας φίλη, η Αριστέα. Έχω και σύνδεσμο να δεις την αναγγελία του. Εγώ σε προτρέπω να γράψεις ναι και να το αναρτήσεις στο μπλογκ σου ενημερώνοντας απλά και την Αριστέα. Σε φιλώ.