Φθινοπωρινά χαϊκού
![]() |
Φωτογραφία από προσωπικό αρχείο |
Στη γκρίζα πόλη
χορεύουν οι σκιές,
φώτα ανάβουν.
Αίμα σταλάζει,
φθινοπώρου το δείλι,
τη νύχτα καλεί.
Σύννεφα σβήνουν,
αγέρας σηκώνεται,
φύλλα που πέφτουν.
Ανεξίτηλες,
στης καρδιάς τα παλάτια,
μένουν οι μνήμες.
Στο στόμα ηχεί
φθινοπώρου τραγούδι
με στίχο πικρό.
Βήμα μου παίρνω,
να βαδίσω στο χρόνο
με βλέμμα γλυκό.
Τα παραπάνω χαϊκού, φίλες και φίλοι, είναι η προσωπική μου συμμετοχή στο όμορφο εποχιακό δικτυακό δρώμενο:
που διοργανώνει η αγαπημένη μας φίλη, Αναστασία στο προσωπικό της blog
Αναστασία μου, σε ευχαριστούμε για την έμπνευσή σου και την παρότρυνσή σου να συμμετάσχουμε με οποιαδήποτε δική μας έμπνευση σε ένα όμορφο Φθινοπωρινό δρώμενο.
Η εποχή βοηθάει για τη δική μας περισυλλογή, έμπνευση και δημιουργία.
Το εύχομαι σε όλους σας, είναι σημαντικό στους καιρούς μας.
Υ.Γ. Ορίστε... με βάλατε στην πρίζα με τα χαϊκού. Είπα και εγώ να κάνω την προσπάθειά μου. Να με κρίνετε με ...ανεκτικότητα, ναι;
Σας φιλώ.
Είδες; Στην αρχή φαίνεται δύσκολο, αλλά μετά γίνεται εθιστικό! Αυτό ακριβώς είπα και στη Μαρία μας, που από τη στιγμή που έγραψα το πρώτο, μετά σκεφτόμουν συνέχεια κι άλλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερή η προσπάθειά σου, Γιάννη, μου άρεσε πάρα πολύ, και δεν έγραψες μόνο ένα, αυτό κι αν είναι επίτευγμα! Μπράβο σου! Εν τω μεταξύ αυτά τα βαριά σύννεφα υπόσχονται μια καλή φθινοπωρινή βροχή - ελπίζω να έγινε όντως έτσι αργότερα.
Σε ευχαριστώ θερμά για τη συμμετοχή σου στο δρώμενο 🍂🍁
Καλή συνέχεια της Κυριακής σου 🧡
Εγώ σε ευχαριστώ, Αναστασία μου για τη ...σπίθα που μας άναψες. Και μάλιστα με μεγάλα περιθώρια έκφρασης και δημιουργίας.
ΔιαγραφήΝαι είπα να το δοκιμάσω, έχει την ομορφιά του και την παιδεία του το χαϊκού.
Η φωτογραφία είναι παλιά αλλά έχει πάντα διαχρονική ισχύ.
Να σε ευχαριστήσω, κορίτσι μου για τα καλά σου λόγια και την ενθάρρυνση.
Χαϊκού με άρωμα Φθινόπωρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Γιάννη!