H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2018

"Ραίημοντ και Ναντίν"


"Ποιος μπορεί να καθορίσει το σημείο όπου η έκσταση γίνεται Κακό, κι όπου το Κακό εξακολουθεί να είναι εκστατικό ;
Και τι είναι η τρέλα αν όχι μια υπερβολή της επιθυμίας ή της ισχύος ;"

Ονόρε ντε Μπαλζάκ  ("Το δέρμα της θλίψης")

                                                                                                                                                 
 Λονδίνο 1893

Οι μπορντό βελούδινες κουρτίνες έστεκαν ανοιχτές στον νυχτερινό ουρανό. Ο πίνακας με την βαρύτιμη κορνίζα και τα έπιπλα έντυναν το χώρο.
Ο κόμπος την έπνιγε. Φωτιά ηδονής θέριευε στο κορμί της. Καμία σκέψη αναστολής μπροστά στην αγκαλιά του.
Ο Γκάμπριελ. Απόψε την συνάντησε στη γκαλερί και η νύχτα τους βρήκε να παλεύουν με τον πόθο τους.
Η Ναντίν. Εκτυφλωτική και λάγνα !
Το στόμα του ταξίδεψε από τα πόδια στο στήθος της. Υγρό ερωτικό μονοπάτι. Η Δέσμη του φωτός των κεριών αποκάλυψε μια πράσινη νεράιδα τατουάζ στην ωμοπλάτη της. Γεύτηκε με τη γλώσσα της την φλόγα των χειλιών του. Στο λαιμό της τα σημάδια του πάθους του. Και έναν βίαιο οργασμό σαν εκπομπή ζωής.
“Ναντίν”, ψιθύρισε ξεψυχισμένα.

Το κόκκινο φόρεμά της φάνταξε ,παράξενο στοιχειό στην ερημιά του δρόμου. Η Βαριά ομίχλη σκέπαζε τα πάντα, μαζί κι αυτά που έγραψαν οι ώρες στο κορμί της. Η Άμαξα που την πήρε την φυγάδευσε στη λήθη.

Στεκόταν μπροστά στον μεγάλο σκαλιστό καθρέφτη. Ο Ρέημοντ. Καθηγητής ψυχολογίας με τίτλους τιμής ανάγλυφο καμβά στους τοίχους του γραφείου. Μάτια θολά και βηματισμός ασταθής.
“Κύριε, το αψέντι σας πειράζει ! Πίνετε πολύ !” ήχησε ήρεμα η φωνή του μπάτλερ .
“Ο κρυφός μου κόσμος Έντουαρντ”
“Με παράξενο προορισμό όμως Κύριε...”
“Και άγνωστη αποκατάσταση !”
“Άκουσα άμαξα έξω, μια Κυρία κατέβηκε, πήγα να ανοίξω αλλά δεν ήταν κανείς, ήρθα να σας ειδοποιήσω αλλά δεν σας βρήκα”
“Δεν ήρθε κανείς Έντουαρντ !”
“Σας συμβαίνει κάτι απόψε Κύριε ;”
Χαμογέλασε παράξενα, λίγο απόμακρα.
“Τίποτα που να αλλάζει τη ρουτίνα της νύχτας”
“Κύριε επιτρέψτε μου να σας πω κάτι. Έχετε ανάγκη από μια γυναίκα, σας λείπει η ζωή”
Ο Ραίημοντ χαμογέλασε χωρίς να απαντήσει. Ο Μπάτλερ έφυγε διακριτικά.
Ένα ακόμα αψέντι έβαλε στα σωθικά του την ομίχλη του δρόμου. Ο χώρος στο βαρύ σαλόνι με τις πολυθρόνες και τα φανάρια άρχισε να χάνει την σταθερότητά του. Μύρισε το άρωμά της. Ένιωσε την παρουσία της.
“Ναντίν !” ψιθύρισε εκστασιασμένος.
“Γύρισα Ραίημοντ”
“Λατρεμένε μου δαίμονα”
“Γέννημα της ανάγκης σου αγαπημένε”
Την έβλεπε διάφανη εκεί αντίκριστά του. Ώριμη και ποθητή.
“Η Εικόνα των πόθων μου...” της είπε.
“Η φαντασίωσή σου..” απάντησε εκείνη και τον πλησίασε.
“Είσαι εγώ στα μάτια μου Ναντίν”
“Είμαι εσύ στα δικά μου”
Τα φανάρια του γκαζιού λαμπύριζαν παράξενα στα μάτια τους. Η Ομίχλη του Λονδίνου, τα κεριά. Τα μάτια του λάγνα χάιδεψαν τη γυμνή της σάρκα. Ένιωθε “κάτι” να βγαίνει από μέσα του. Ένα άλλο πλάσμα, με τη δική του ύπαρξη.
Θες η λάμψη από το αψέντι, το άρωμα του ξύλου και των βιβλίων, η φωτιά των σωμάτων. Στον ερχομό του βάθους της νύχτας έσμιξαν σε μια αμάχη της υγρής σάρκας.
Και ω ναι τότε, καθώς τα γυμνά σώματα σμιλεύονταν στο χορό τους, ή πράσινη νεράιδα κι οι αμυχές του έρωτα φάνηκαν ολόιδιες με εκείνης, στο λαιμό του.
Οι λέξεις τους ακούστηκαν λες βγήκαν μ’ ένα στόμα:
“Ραίημοντ σε θέλω..!”
“Ναντίν σε ποθώ…!”

Ο Έντουαρντ απρόσμενα χτύπησε την πόρτα. Μια πανέμορφη γυναίκα στάθηκε μπροστά του. Ο Ραίημοντ πουθενά ! Μόνο στα μάτια της ολόιδια εκείνου τον θωρούσαν.

*************************

 “Κάθε ημέρα, και από τις δύο πλευρές της νόησής μου, την ηθική και τη διανοητική, κατευθυνόμουν σταθερά πιο κοντά στην αλήθεια, ότι ο άνθρωπος δεν είναι πραγματικά ένα, αλλά δυο”
Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον

  
Λίγα λόγια για το μικρό αφήγημά μου: Αυτή τη φορά, επέλεξα ένα δραματικό αφήγημα φαντασίας και μυστηρίου, εποχής, για να θίξω το βαρύ ζήτημα του διχασμού της ανθρώπινης ψυχής ειδικά στο θέμα της σεξουαλικότητας και του ερωτισμού. Ποια είναι άραγε η πάλη και ποιες δυνάμεις είναι εκείνες που ο Ραίημοντ διχάζεται στην κυριολεξία, περνώντας από τον κόσμο του ρεαλισμού στον κόσμο της φαντασίωσης και των ονείρων. Και ποια από τις δύο είναι η δική του πραγματικότητα ; Αυτή που ορίζει η φύση του ή άραγε αυτή που αναζητά για να την αναπληρώσει. Γιατί το σώμα του, η ψυχή του γίνεται διχασμένη προβολή μιας άλλης φύσης.

Δυστυχώς δεν μπορώ μέσα σε στενά χρονικά περιθώρια να αναπτύξω αφηγηματικά και σεναριακά μια τέτοια πλοκή. Προσπάθησα όσο μπορούσα εκφραστικά. Η Πηγή της έμπνευσής μου ανήκει στον μεγάλο συγγραφέα Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον, βαθύτατο στοχαστή του σκότους και της διαπάλης της ανθρώπινης ψυχής.









Φίλες και Φίλοι, το 17ο "Παίζοντας με τις λέξεις", το λογοτεχνικό μας δρώμενο στον blogo-χώρο ανήκει και αυτό στην ιστορία. Ένα δρώμενο, που διοργανώνει, επιμελείται και συντονίζει με αγάπη, μεράκι και έμπνευση η Μαρία εδώ:



Το διήγημα που μόλις διαβάσατε, ήταν η προσωπική μου συμμετοχή στον διαγωνισμό. 
Μπορείτε να διαβάσετε και να απολαύσετε όλες τις υπέροχες συμμετοχές εδώ:




Εδώ μπορείτε να διαβάσετε:


Θέλω και από εδώ να δώσω, μία ακόμα φορά, τα συγχαρητήριά μου, στην Μαρία Κανελλάκη, για την ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ που πήρε το εξαίρετο "Άριος Πάγος (*)"

Τα θερμά μου επίσης συγχαρητήρια στην Μαριάννα για το εξαίρετο "Καρδιά μου" και την Αννέτα για την "Αποδόμηση"

Επίσης ιδιαίτερα συγχαρητήρια σε κάθε μία από όλες τις συμμετοχές για την ποιότητα, την συγκίνηση, το πάθος που έδωσαν με τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά τους.



















55 σχόλια:

  1. Ωραία παρουσίαση Γιάννη μου και συμμετοχή. Συγχαρητήρια σε ολους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου καλησπέρα σου, σε ευχαριστώ πολύ. Πραγματικά ένας πολύ όμορφος διαγωνισμός με εξαίρετες συμμετοχές. Όμορφη μέρα να έχεις.

      Διαγραφή
  2. Γιάννη μου ένα παθιασμένο ερωτικό κείμενο που δείχνει το συναίσθημα έντονο και αδιαμφισβήτητα ανικανοποίητο. Όταν ψάχνεις την τελειότητα πιστεύω ότι ούτε το αψέντι δεν θα σου τη δώσει απλά θα σε κυλήσει σε ονειρικές παθιασμένες στοές χωρίς άκρη.Διαβάζοντας όλα σου τα..μπλοκόσπιτα αναρωτιέμαι κάθε φορά ποιο είναι το καλύτερο..ΟΛΑ ..το καθένα με την ομορφιά και το πάθος του. Τα φοβάμαι τα πάθη..μα ξέρω πως τα έχω μέσα μου καλά κρυμμένα ώστε να τα αναγνωρίζω και να τα συγκρατώ. Μετά η ..άλλη μου πλευρά αναρωτιέται πως θα ήταν η ζωή χωρίς πάθος!! δίδυμος παιδί μου..άντε να βρεις άκρη με μένα.Καλημέρα γλυκέ μου και Καλές Γιορτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου,
      θεωρώ αυτό σου εδώ το σχόλιο-συμμετοχή, υπέροχο για μια σειρά λόγους.
      Πρώτα γιατί δεν φοβάσαι να μιλήσεις για τα πάθη που κρύβουμε όλοι σε καλά κρυμμένα κελάρια στην ψυχή μας. Τα οριοθετείς, τα αναγνωρίζεις και φυσικά ξέρεις να τα διαχειρίζεσαι.
      Δεύτερον, διακηρύττεις, "ζωή χωρίς πάθος γίνεται ;" μια υπέροχη ομολογία, ανθρώπινη, φυσιολογική, συναισθηματική.
      Τρίτον, ναι η αναζήτηση της τελειότητας είναι μια απατηλή χίμαιρα που δεν οδηγεί πουθενά.
      Τι να πω για τα λόγια σου καλή μου φίλη. Σήμερα με συγκίνησες πάρα πολύ ειλικρινά.
      Καλές γιορτές με υγεία σας εύχομαι.

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Γιάννη μου!
    Εκπληκτικο το κείμενο σου και Συγχαρητηρια για την υπέροχη συμμετοχή σου στο δρώμενο της Μαριας μας! Εξαιρετική η γραφή σου!Πραγματικά εντυπωσιάστηκα διαβάζοντας το!
    Νασαι καλα ,και καλή συνέχεια! Καλο μηνα!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμητρα καλησπέρα κορίτσι μου !
      με τιμούν και με ενθαρρύνουν τα λόγια σου καλή μου φίλη. Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό απ την καρδιά μου. Καλό μήνα να έχεις εύχομαι.

      Διαγραφή
  4. Ένα διαφορετικό και δύσκολο διήγημα είναι αυτή η συμμετοχή σου. Δύσκολο γιατί καταπιάνεται με τον εσωτερικό κόσμο και τα πάθη του ανθρώπου που τον έχουν καταβάλλει και δεν μπορεί να διαχειριστεί. Καλογραμμένο με ζωντανια και ρεαλισμό, και οι σκηνές είναι τόσο περιγραφικές που τις ''βλέπεις'' μπροστά σου. Τελικά ο καθηγητής ψυχολογίας χρειαζόταν το δικό του ψυχίατρο. Ή οι περγαμηνές που είχε τον είχαν κάνει να εντρυφήσει βαθιά στον ψυχισμό του ανθρώπου και να επηρεαστεί. Ποιος ξέρει;
    Καλή συνέχεια Γιάννη μου
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου,
      λατρεύω κάθε φορά τον τρόπο σου που προσεγγίζεις κάθε αφήγημα, κάθε διήγημα. Προσπαθείς να ανοίξεις τις πόρτες του, να διαβείς τα σκαλιά στα καλά κρυμμένα μυστικά της ψυχής μου. Το διαπερνάς εξετάζοντας και βασανίζοντας με τα ερωτήματά σου.
      Σίγουρα ο καθηγητής κινείται σαν εκκρεμές. Σε μια θύελλα που τον παρασύρει στα όρια της λογικής.
      Δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω για το χρόνο και τη συμμετοχή σου.

      Διαγραφή
  5. Μου αρέσει η εποχή που διάλεξες για να ξεδιπλώσεις κινηματογραφικά μια πολύ ατμοσφαιρική "νουάρ" ιστορία...
    Δεν είχα προλάβει να διαβάσω τις συμμετοχές στο blog της Μαρίας γιατί είμαι σίγουρη πως θα σε είχα "αποκαλύψει" και ας μην υπάρχει στο τέλος έγκλημα με την γνωστή μας έννοια αλλά υπάρχει η Γιαννήσια ατμόσφαιρα ερωτισμού και μυστηρίου!
    Μπράβο και για αυτή τη συμμετοχή σου και πολλά τρυφερά ΑΦιλιά, σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Α! ξέχασα να σχολιάσω και τον Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο του blog σου και αυτός καλόγουστος, ατμοσφαιρικός και Γιαννήσιος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Γιαννήσιος" !!!!
      Στεφανία μου ! χαίρομαι ναι ! χαίρομαι γιατί ο καθένας μας εδώ έχει τη δική του "ταυτότητα", το ύφος του, την ατμόσφαιρα έκφρασής του.
      Ναι, στον Ραίημοντ και στην Ναντίν δεν έχουμε έγκλημα. Έχουμε κάτι βαθύτερο, κάτι πιο μυστήριο, κάτι που κινείται έξω απ τη λογική. Ίσως στη σφαίρα της φαντασίας και του μεταφυσικού.
      Ένας άνθρωπος, δύο προσωπικότητες, δύο ταυτότητες, μία αναζήτηση. Από εκείνα τα πάθη που μπορεί να σε στείλουν σε ανεξερεύνητα νερά.
      Ευχαριστώ καλή μου φίλη για όλα και χαίρομαι που σου άρεσε και ο διάκοσμος.

      Διαγραφή
  7. Δύσκολο να μιλήσουμε για τα πάθη μας φίλε Γιάννη, πόσο μάλλον να τα παραδεχθούμε.
    Ωραία ιστορία, καθηλωτική.
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλήθεια λες Ρένα μου ! θέλει δυνατή εσωτερική περισυλλογή να το κάνουμε. Σε καλησπερίζω καλή μου φίλη και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  8. Μπράβο για την τόλμη σου Γιάννη να εισδύσεις στο άβατο των φαντασιώσεων και μαεστρικά να περνάς από αυτή τη διάσταση στην πραγματική. Όπως προειπώθηκε ζωή χωρίς πάθος δεν είναι ζωή. Αλλά και δεν υπάρχει εγκεφαλικότερο πράγμα από τον σεξουαλισμό!Αν δεν πατηθεί το "power" δεν ενεργοποιείται ο ζωοποιός πόθος της σμίξης. Όσο για τον υπηρέτη ( που μου άρεσε η διακριτική του προστασία) ήταν σε ρόλο ακριβώς αντίθετο του αψεντιού. Το ένα φτενάρει, το άλλο λύνει. Όμορφη διήγηση με φαντασίωση- πραγματικότητα, αρμονικότατα δεμένες μεταξύ τους, σου πάει αυτό το στυλ γραφής, μπράβο ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αννέτα μου !
      πάντα η κάθοδος στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής, στον κόσμο των φαντασιώσεων και του ασυνείδητου, ήταν ένα ταξίδι που κέντριζε τον ενδιαφέρον και τη γραφή μου. Ανέκαθεν αφιέρωνα μεγάλο χρόνο της σκέψης και μελέτης μου.
      Μου άρεσε πάρα πολύ που έμεινες στον καταλυτικό ρόλο του μπάτλερ, ένα είδος "φρένο" απέναντι στην μετάλλαξη.
      Να σε ευχαριστήσω ολόψυχα για τις παρατηρήσεις σου, που σέβομαι και εκτιμώ και φυσικά αναζητώ.
      Να είσαι καλά κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  9. Το θεωρώ άθλο να χωρέσεις σε 500 λέξεις ένα τέτοιο "σενάριο". Γιάννη, τολμάς και κάνεις πάντα την υπέρβαση, με το "χειρουργικό νυστέρι" σου σκάβεις βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή και βγάζεις στην επιφάνεια ανομολόγητα πάθη και φαντασιώσεις. Το έχεις ξανακάνει στο παρελθόν και τολμώ να πω πως το έχεις εξελίξει θεαματικά.
    Μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου,
      να πω το εξής. Υπάρχει ένα θέμα στον χειρισμό τέτοιων "σεναρίων" στο όριο των 500 λέξεων. Πρόσεξε το πλεονέκτημα και το μειονέκτημα.
      Στις 500 λέξεις, αν το χειριστείς καλά, μπορεί να σοκάρεις συναισθηματικά και να προκαλέσεις έκρηξη συναισθημάτων. Αυτό είναι το πλεονέκτημα. Στο όριο των 500 λέξεων, δεν χρειάζεται να εξηγήσεις, να αιτιολογήσεις, να περιγράψεις χαρακτήρες.
      Το μειονέκτημα είναι ότι αφήνεις κενά στην πλοκή, δεν μπορείς να επεξηγήσεις καταστάσεις και θέματα.
      Θυμάσαι την Ελουάζ ; είχε αρέσει.
      Σε λίγο καιρό η "ΕΛΟΥΑΖ" είναι μια έτοιμη μεγάλη Νουβέλα. Έτοιμη να παραδοθεί σε σας για διάβασμα.
      Εκεί θα δεις την αλλαγή και το πως φαίνεται.
      Σε ευχαριστώ πολύ για τη γνώμη σου και την κριτική σου. Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  10. Καλησπέρα, Γιάννη.
    Μ' αρέσει που τολμάς στα δύσκολα. Θεματικά, ατμοσφαιρικά, εννοιολογικά. Δύσκολο και να ισορροπήσεις την ιστορία σου σ' αυτό τον ανάμεσα χώρο. Το επιχείρησες, όμως, και το καταφέρνεις.
    Η φράση του Μπαλζάκ που προτάσσεις τοποθετεί εύστοχα το θέμα. Μου θυμίζει τη φράση του Παπαδιαμάντη από τη Φόνισσα, εκείνο το φοβερό "Ψήλωσε ο νους της", της γριάς Χαδούλας που πνίγει τα μωρά, θεωρώντας ότι κάνει καλό.
    Η δε επιμονή σου να ανιχνεύεις ερωτικές, ανεξερεύνητες πτυχές μας,θέλει ιδιαίτερη μνεία, καθώς ένα τόσο βαθύ, υπαρξιακό θέμα, συνήθως το αφήνουμε στο περιθώριο των αναφορών μας.
    Όλα αυτά μεταφράζονται σε ένα μπράβο, αγαπητέ! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Διονύση, ξέρεις ε ; επέτρεψέ μου να "φουσκώσω" λίγο από χαρά στην σκιά των λόγων σου. Ξέρω ότι είσαι ένας αναγνώστης και επισκέπτης που βάζεις βαθιά το νυστέρι της σκέψης και παρατήρησής σου ! και έχεις πράγματα να πεις.
    Ναι ομολογώ, ότι ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητα, είναι μέρη της θεματολογίας μου. Ίσως να έχει παρεξηγηθεί αυτό. Όμως, πιστεύω ότι αυτή η πηγή φωτιάς είναι δημιουργός δύναμη ζωής και αξίζει της προσοχής μας.
    Ευχαριστώ πολύ Διονύση μου. Για όλα. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μόνο δεν έχει παρεξηγηθεί, Γιάννη, αντιθέτως το εκτιμώ πάρα πολύ. Πηγαίο, αληθινό και απροσποίητο.
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
    2. Η Γνώμη σου για μένα και οι παρατηρήσεις σου είναι διδασκαλία Διονύση μου, να το ξέρεις. Σε ευχαριστώ πολύ. Καλό μας βράδυ.

      Διαγραφή
  12. Άκουσα για ερωτισμό και μην χάσω ευκαιρία να επέμβω. Οι κρυμμένες φαντασιώσεις, που τείνουν πως ταύτιση μετάλλαξη. Ότι μου λείπει λοιπόν λες να είμαι τελικά ?
    Καλημέρα εκεί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Νεράιδα μας ! χαχαχαχα, χαμογελώ ! άκουσες ερωτική ατμόσφαιρα, ήρθες ! και καλώς έκανες !
      Στα σοβαρά Μάνια μου. Οι κάθε λογής κρυμμένη φαντασίωση επικρέμεται ως τάση μετάλλαξης σε κάποιες συγκεκριμένες στιγμές στον εαυτό μας.
      Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ. Όμορφες καλημέρες με φιλιά.

      Διαγραφή
  13. Όπως και σε προηγούμενα γραπτά σου, Γιάννη, διαπιστώνω την εξαιρετική ικανότητά σου να δημιουργείς μια πειστική ατμόσφαιρα στη διήγησή σου. Από τις πρώτες σειρές ο αναγνώστης τού κειμένου σου αρχίζει να απολαμβάνει μια καλογυρισμένη κινηματογραφική ταινία.
    Πέραν αυτών, στην ανάρτηση αυτή επιδίδεσαι επιτυχώς, παρά τον περιορισμό τού όγκου τού γραπτού, στην διείσδυση σε άδυτα του ψυχικού κόσμου τού ήρωά σου μέσα από έντονες αισθησιακές εικόνες.
    Όσο για τη διευκρίνιση στο τέλος τής ανάρτησης συμφωνώ πως ήταν απαραίτητη. Σε αρκετές ταινίες στις οποίες οι σκηνοθέτες χειρίζονται την εναλλαγή πραγματικότητας και φαντασίας, προκαλείται στο θεατή μια σύγχυση που μειώνει την αισθητική αξία τής δημιουργίας.
    Καλή συνέχεια, Γιάννη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη αγαπητέ φίλε και δάσκαλε καλησπέρα.
      Ο Κινηματογραφικός λόγος και η σεναριακή πλοκή πάντα με γοητεύουν, μου αρέσουν σαν είδος και ομολογώ αποτελούν αδυναμία επιλογής μου.
      Η Κάθοδος στα άδυτα της ψυχής ήταν ο ερέθισμα για αυτό το μικρό αφήγημα. Και έτσι γεννήθηκε και πλάστηκε. Ο Ερωτισμός ήταν το μοτίβο και ο κόσμος πάνω στο οποίο βασίστηκε. Η Εναλλαγή φαντασίας-πραγματικότητας ήταν σκόπιμη για να τονίσω την σύγχυση αλλά και την κατάργηση των ορίων μεταξύ πραγματικού και πλασματικού.
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για κάθε σου παρατήρηση, που αποτελεί και ένα σχολείο για μένα.
      Τις ευχές μου για όμορφο μήνα.

      Διαγραφή
  14. Ποσες φορες δεν μπερδευονται η φαντασιωση με την πραγματικοτητα...υπαρχει ομως αυτη η λεπτη γραμμη.. που ειναι πολλες φορες δισδιάκριτη και εσύ τα συνδιασες με τοση μαεστρια στην γραφη σου...
    Διάβαζα και οι εικονες διαδέχονταν η μία μετα την αλλη με κινηματογραφική ταχυτητα..
    Μπραβο σου για την ομορφη συμμετοχη σου Γιαννη.. να περνας ομορφα οτι και να κανεις.. καλο σου βραδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό σου το σχόλιο και την παρέμβασή σου εδώ. Την θεωρώ σημαντική πολύ. Αυτή η λεπτή δυσδιάκριτη γραμμή μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας ήταν το αντικείμενο αυτού του αφηγήματος.
      Μου αρέσει το κινηματογραφικό είδος, το ξέρεις, το παραδέχομαι.
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου που για μένα είναι μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη.
      Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  15. Πολύ ωραίο κείμενο γεμάτο συναίσθημα όπως πάντα! Και φυσικά τα ονόματα χαρακτηριστικό σου! Μπράβο Γιάννη μου γιατί απόλαυσα το κείμενο σου και ταξίδεψα έστω για λίγο! Πολλά φιλιά καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τα σχόλιά σου. Χαίρομαι που σου άρεσε καλή μου φίλη. Να είσαι καλά και να έχεις όμορφη συνέχεια.

      Διαγραφή
  16. Τι ωραίο κείμενο!
    Σαν μια σκηνή από ταινία!
    Και τι εποχή! Της εποχής μου!
    Και οποία έκπληξη το θέμα! Διότι πάνω που διάβασα "μπάτλερ", είπα "να κι ο δολοφόνος", αλλά έκαμα λάθος! Δεν υπήρξε φόνος!
    Τέλεια συμμετοχή κύριε Πιτ μου!
    Πολλά μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτίστα μου σε ξάφνιασα ; ναι, αυτή τη φορά δεν είχαμε φόνο. Είχαμε μια άλλη θεματολογία, μια διαφορετική πλοκή, ντυμένη στο παράξενο και στο φανταστικό.
      Με εύλογα τα μηνύματα. Χαίρομαι πάρα πολύ για τα ζεστά σου σχόλια και αισθήματα. Να είσαι καλά καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  17. Τώρα εγώ βρε Γιάννη μου τι να πω; Είναι ένα κείμενο που θα μπορούσε να σταθεί αυτόνομο, ή να είχε κι άλλο κεφάλαιο πριν, αλλά σίγουρα, να έχει πολλά κεφάλαια μετά! Από τη βαθμολογία μου θα κατάλαβες πόσο πολύ μου άρεσε, και το μόνο που με στενοχώρησε, είναι ότι δεν εκτιμήθηκε (βαθμολογικά εννοώ), δεόντως! Συναρπαστικό αφήγημα, "το 'χεις" βρε παιδί μου και τέλος! Καλή Κυριακή ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρα μου με τιμούν τα λόγια σου και σε ευχαριστώ πολύ.
      Όπως το λες, θα μπορούσε ένα οποιοδήποτε κεφάλαιο μιας νουβέλας. Όπως ήταν και η "Ελουάζ" αν θυμάσαι στην "Φωτοσυγγραφική Σκυτάλη". Εκείνη την συνέχισα, την αναβάθμισα και σήμερα είναι μια σχεδόν έτοιμη νουβέλα για να την παρουσιάσω. Το ίδιο ισχύει και με αυτό. Είναι μια σειρά τέτοια αφηγήματα που τα έχω κατά νου να τα αναβαθμίσω.
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Όμορφη ημέρα να έχεις.

      Διαγραφή
  18. Γιάννη μου πολλά συγχαρητήρια για την εκπληκτική σου συμμετοχή που μου άρεσε πολύ!
    Νομίζω ότι κατάφερες να αποτυπώσεις όσα είχες κατά νου και το έκανες με συναρπαστικό τρόπο!
    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου,
      χαίρομαι αν κατάφερα να σου δώσω κάτι ενδιαφέρον. Ειλικρινά.
      Πολλές καλησπέρες και ευχές για καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  19. ΑΥΤΌ ΜΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΈΤ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΕΠΕΙΣΌΔΙΑ ΓΙΆΝΝΗ ΜΟΥ!!!!!!
    ΩΡΑΊΑ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΟΛΛΈΣ ΦΟΡΈΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΕΕΕΕΕΕΕ;;;;;
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΛΉ ΒΔΟΜΆΔΑ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου καλησπέρα.
      Έχεις ακόμα προβλήματα με το δίκτυο ε ; μάλιστα ! κατάλαβα. Υπομονή κορίτσι μου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές σου. Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  20. Εγώ πάντως φίλε Γιάννη θα ζητούσα και ένα επόμενο μέρος, να ξέρεις... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριε,
      καλησπέρα αγαπητέ. Με βάζεις στην ...πρίζα τώρα ! το έκανα και με την "Ελουάζ", είναι και αυτό, είναι και άλλα. Δεν το απορρίπτω. Απλά θέλω να συγκεντρώσω το μυαλό μου και να το κάνω.
      Σε ευχαριστώ θερμά για την ενθάρρυνση.

      Διαγραφή
  21. Ξαναγράφω μια που το πρώτο σχόλιο μου δεν πέρασε λόγω απουσίας σύνδεσης, έλεγα λοιπόν πως δεν είμαστε ούτε ένας, ούτε δύο αλλά πολλοί και πως η φαντασία μας έπαιζε και παίζει τρελλά παιχνίδια. Επίσης πως μου άρεσε η περιγραφή του τατουάζ, σχεδόν είδα / άγγιξα το δέρμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω αγαπητό ...Ψαρόματο ! δεν το περίμενα να σου αρέσει μια τέτοια λεπτομέρεια. Πραγματικά με εκπλήσσει ευχάριστα. Όπως λες, η φαντασία παίζει τρελά παιχνίδια στη ζωή και σε όλα τα επίπεδά της. Αλήθεια είναι. Και μας παρασύρει σε απίστευτες καταστάσεις. Ευχαριστώ καλή μου φίλη. Την καλησπέρα μου. !

      Διαγραφή
  22. Γιάννη μου, εγώ δεν διάβασα, είδα! Είναι τόσο δυνατό κείμενο και με τέτοια κινηματογραφική αμεσότητα που οι εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη με ταχύτητα οθόνης. Με καθήλωσε η γραφή και το θέμα σου και τολμώ να πω, πως η διευκρίνηση για μένα ήταν περιττή, αφού τέτοιο δυνατό κείμενο αποτελεί πολλή καλή τροφή για σκέψη και προβληματισμό!
    Όμορφο βράδυ να έχεις, καλέ μου φίλε
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση για μένα τα λόγια σου. Χαίρομαι ειλικρινά αν σου άρεσε και μπόρεσα να μεταδώσω κάτι στον αναγνώστη μου. Ξέρεις ότι η κινηματογραφική αμεσότητα είναι η αδυναμία μου.
      Φιλιά πολλά Μαρίνα μου.

      Διαγραφή
  23. Όλο και πιο ευχάριστα με εκπλήσσεις φίλε μου Γιάννη! Δεν είναι μόνο η μυστηριώδης ατμόσφαιρα, το σκοτεινό παρασκήνιο κι οι αινιγματικοι χαρακτήρες. Είναι τα θέματα που τολμάς να αγγίζεις κάθε φορά με την πενα σου! Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα μου !
      σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια. Είναι για μένα σπίθα να συνεχίσω να βελτιώνομαι, να πειραματίζομαι και να επεκτείνομαι σε θέματα. Να είσαι καλά ψυχή μου.

      Διαγραφή
  24. Με το που είδα να ρέει το σμαραγδί υγρό, ήξερα πως εσύ ήσουν από πίσω, Γιάννη μου. Το αψέντι το έχω πολύ ψηλά μέσα μου ως πάτημα δημιουργίας. Φαντασιώσεις, απωθημένα, ερωτισμός... όλα με φόντο το σμαραγδί χρώμα. Και το δικό σου κείμενο ήταν ένα αριστουργηματικό κείμενο. Σίγουρα είναι απ' αυτά που το λεκτικό περιθώριο, τ' ανεβάζει ακόμα πιο πολύ. Οπότε περιμένω να το αναπτύξεις ακόμα περισσότερο, γιατί, πραγματικά, θα απογειωθεί. Εύγε! ☺️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου,
      οφείλω να πω, το έχω ξαναπεί, ότι το σμαραγδί αψέντι, το πρωτοδιάβασα ως γραφή και δημιούργημα στο δικό σου το μικρό διήγημα πριν καιρό, που με συγκλόνισε. Άρα τη φωτιά αυτήν την οφείλω σε εσένα !
      Πράγματι έτσι λειτουργεί, ως αναφέρεις.
      Θα ήθελα ναι να το αναπτύξω σε μια ξέφρενη πορεία φαντασίωσης και ερωτισμού. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το κάνω. Το κρατώ όμως σαν επιθυμία.
      Σε ευχαριστώ πολύ για κάθε σου λόγο.

      Διαγραφή
  25. Ντάξει ειλικρινά ένα ατμοσφαιρικό-σοκαριστικό διήγημα. Πειργράφει γλαφυρά τα ανθρώπινα πάθη. Ειδικά αυτα της σάρκας είναι αυτά που δύσκολα αποφεύγουμε.

    Και βέβαια ο Ραίημοντ, παλεύει με... γυναίκες και δαίμονες! Εξαιρετικό Γιάννη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάκη αγαπητέ !
      πολύ εύστοχη και καίρια η παρέμβασή σου. Ο Ραίημοντ που παλεύει με γυναίκες και δαίμονες της ψυχής του και του πάθους του. Μια κεντρική φιγούρα σημαντική.
      Σε ευχαριστώ πολύ για την "διάγνωση" αυτή και την παρέμβασή σου,
      Θα ήθελα πολύ να το δουλέψω αυτό το διήγημα και το κρατώ ....παρά δίπλα.
      Την καλησπέρα μου φίλε.

      Διαγραφή
  26. Πάθος, πάθη, πάθημα, καθόλου παθητικό, πολύ παθιασμένο... Παίζω με τις λέξεις.
    Πόσα κρύβουμε μέσα μας! Άλλα τα ξέρουμε, τα νιώθουμε κι άλλα όχι. Άλλα εκδηλώνονται κι άλλα καταπιέζονται. Άλλα δεν γίνεται να μείνουν κρυφά κι άλλα δεν γίνεται να φανερωθούν. Πηγή απόλαυσης ή πηγή πόνου. Και όλα αυτά φτιάχνουν ένα όλον - τον εαυτό μας. Τι ον αυτός ο άνθρωπος...
    Τέλεια ατμόσφαιρα, εικόνες και συναισθήματα για ακόμα μια φορά, Γιάννη μου! Συγχαρητήρια για την έμπνευση και την εκτέλεση (πολύ ψυχρή ακούγεται η διατύπωση, ε; ). Θαυμάζω το μυαλό σου!
    Φιλιά, φίλε μου, και θέλουμε κι άλλα τέτοια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου,
      σεβόμενος τον πολύτιμο χρόνο σου, θέλω να σε ευχαριστήσω, από καρδιάς, για αυτή σου την εξαίρετη, συγκροτημένη και γεμάτη συναισθήματα παρέμβασή σου.
      Τι να πω πραγματικά !
      Πραγματικά, να πούμε "ο Εαυτός μας, αυτός ο άγνωστος...". Με τα φωτισμένα "δωμάτιά" του και τα σκοτεινά του "κελάρια". Μια συνεχής διαπάλη προς την ισορροπία και την αρμονία των παθών, των απωθημένων και των φαντασιώσεων.
      Τις ευχές μου για ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή
  27. Μένοντας στήν εικόνα.Φορούσε βράδινο φουστάνι.Λιγες λέξεις μετά από σκέψη...Ίσως πρέπει να το ξαναδιαβάσω.Δεν με θλίβει ,δεν βλέπω πάθος.Μάλλον φταιω εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάνε την ανάγνωσή σου χωρίς πίεση Κική. Σε ευχαριστώ πολύ. Όντως δεν δίνεται έμφαση εδώ στο μεταξύ "τους" πάθος. Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή