H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2019

Το γύρισμα της σελίδας




1970

Σε ηλικία δέκα ετών.
Η Αυλή του πατρικού σπιτιού τυλιγμένη στο άρωμα των τριανταφυλλιών. Μέσα σε μια αγκαλιά.
Σε μια γειτονιά γεμάτη ανθισμένες αλάνες, φτωχικά σπίτια και ανοιχτό ορίζοντα.


Καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. Ένα μικρό παιδί στην τελευταία ημέρα του πρώτου του σχολικού έτους.
Στο ίδιο σπίτι, στο πατρικό. Με την αγαπημένη μου Γιαγιά. 

Τα χρόνια πέρασαν.....

Οι άνθρωποι μεγάλωσαν...

Εκείνα τα αγαπημένα πρόσωπα δεν είναι πια ανάμεσά μας.

Τα όνειρα έγιναν ζωγραφιές.

Ένας παλιός μεγάλος κύκλος κλείνει και ένας καινούργιος καρτερά το εναρκτήριο λάκτισμά του.


19 Ιούνη 2019

Μισός αιώνας μετά.

Η Φθορά του χρόνου είναι εμφανής....

Το γέρικο κορμί του περιμένει καρτερικά....


Έρημο, μόνο.....


Κάθε του γωνιά γεμάτη αναμνήσεις.....



Η Αποθηκούλα μου....!
Εδώ ήταν το βασίλειο των παιδικών μου χρόνων. Τα επιτραπέζια παιχνίδια μου,
η ζωγραφική μου, τα κουρσάκια μου, τα στρατιωτάκια μου.
Οι εφηβικές ανησυχίες....
Όλα εδώ....

Ο Τελευταίος χαιρετισμός
32 χρόνια ζωής με καρτερούσαν χθες εδώ, μέσα σε αυτά τα πληγωμένα δωμάτια.
Από εδώ έφυγα γαμπρός για τον νέο κύκλο της ζωής μου.


Από αυτήν την πόρτα διάβηκα για την νέα πορεία της ζωής μου. Τη δική μου οικογένεια.

Όλα με καρτερούσαν χθες εδώ.
Στην απόλυτη μοναξιά!
Μπήκα να αποτείσω φόρο τιμής....

Φώναξα τα ονόματά τους!
Ένα προσκλητήριο στις μνήμες τους...
Ο Πατέρας, η θετή Μάνα, η Γιαγιά, η Αδελφή...

Και ένα κάλεσμα να δώσουν την Ευχή τους για τη σελίδα που γυρνάει. Με πολλά δάκρυα και αγάπη.

Ύστερα.......η φυγή......η πόρτα που έκλεισε για τελευταία φορά
η έσχατη ματιά σε κάθε γωνιά...

Αποχαιρετισμός

Η Επόμενη μέρα:  Πέμπτη 20 Ιούνη


Οι πρώτες πληγές.....



Το σιδερένιο πουλί.....
Οι ανατριχιαστικοί θόρυβοι από το σπάσιμο των τζαμιών, το τσίριγμα των μετάλλων που λυγίζουν, η γη που τρέμει....


Το τέλος.....


Σαν να μην υπήρξε ποτέ.....
Πέντε μεγάλα φορτηγά αυτοκίνητα το πήραν μαζί τους, 
απίστευτο δεν είναι ε;

Ο νόμος της ζωής....
Το γύρισμα της σελίδας

Ένα όνειρο ξεφυλλίζει ήδη τις πρώτες δικές του σελίδες...
Το καινούργιο καρτερά...


30 σχόλια:

  1. Με συγκίνησες Γιάννη!
    Πρώτα που ένιωσα το περιβάλλον που έζησες σαν μικρός.
    Κι έπειτα, ο αποχαιρετισμός και μετά το τίποτα.
    Είδες πώς είναι; Πώς έρχεται η ζωή, πώς κυλάει το ποταμάκι ε;
    Εγώ πόνεσα, φαντάζομαι εσύ.
    Είναι όμως και μια κάθαρση, ένα ξεκαθάρισμα, πόσο μπορεί να μείνει το παλιό ειδικά όταν δεν είναι πια βιώσιμο;
    Ας μπούνε κάποια πράγματα όμορφα όμορφα στα κουτάκια των αναμνήσεων.
    Να χαρείτε αυτό που έρχεται εύχομαι κι εσύ και η οικογένεια σου.

    Τί ωραία που το περιέγραψες όλο αυτό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To σχόλιό σου είναι γεμάτο αληθινά συναισθήματα και αγάπη Στέλλα μου. Για αυτό και σε ευχαριστώ από καρδιάς για όλα αυτά. Ναι κάθε πράγμα φτάνει σε ένα όριο. Από εκεί και πέρα οφείλει να γεννηθεί κάτι καινούργιο. Όσο γίνεται δηλαδή.
      Θα χρειαστώ την συγκίνησή και τις ευχές σου. Όλοι μας.
      Να είσαι καλά κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  2. Ποσο συγκινητικο... ειμαι σιγουρη σε ακουσαν
    Ειμαι σιγουρη οι ψυχες τους καπου εκει γυρω περιμενουν το νεο σου ονειρο να ανθισει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα μου να είσαι καλά καλή μου φίλη. Κάπως έτσι νιώθω και εγώ ναι. Σε ευχαριστώ ειλικρινά για όλα. Τα φιλιά μου και ευχές για όμορφη μέρα.

      Διαγραφή
  3. Πόση συγκίνηση Γιάννη.....αυτός ο αποχαιρετισμός, τα βιώματα μιάς ζωής,τ αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει, οι στιγμές χαράς και λύπης σε κάθε γωνιά , οι παιδικές εικόνες....κι έπειτα το παλιό χάνεται γιά να δώσει τη θέση του στό νέο , γιά να ξεκινήσει ο νέος κύκλος !!! Εχω ζήσει ανάλογους αποχαιρετισμούς και το βίωσα πολύ έντονα αυτό το γύρισμα σελίδας....Να είσαι καλά φίλε Γιάννη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παίρνω και νιώθω αυτά σου τα αισθήματα Κλαυδία μου.
      Και σε ευχαριστώ καθώς είναι γεμάτα ζεστασιά και ανθρωπιά. Να είμαστε καλά να δημιουργούμε. Τις ευχές μου κοπέλα μου και όμορφο Σ/Κ να έχουμε.

      Διαγραφή
  4. Βαθιά συναισθήματα πηγάζουν από αυτή σου την ανάρτηση, Γιάννη. Πόνος γι αυτό που φεύγει κι ελπίδα για το μέλλον. Έτσι είναι η ζωή. Κρατάμε τις αναμνήσεις στη ψυχή μας και αυτό είναι τελικά το πιο σημαντικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά Ειρήνη μου,
      η ζωή κάνει κύκλους. Γέννηση, θάνατος, ακμή-παρακμή. Τίποτα δεν χάνεται αγαπητή μου φίλη. Όλα κάνουν τον κύκλο τους, αλλάζουν μορφή αλλά συνεχίζουν.
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ καλή μου φίλη για το σχόλιό σου. Όμορφο βράδυ να έχεις.

      Διαγραφή
  5. Καταλαβαίνω τη συγκίνησή σου Γιάννη, μόλις αντίκρυσες να το καταβροχθίζουν οι δαγκάνες της μπουλντόζας. Εδώ και ξένο σπίτι να είναι, πάντα κοντοστέκομαι στο κουφάρι που έχει απομείνει, στα πλακάκια που στέκουν ακόμα σ' ένα ντουβάρι και φαντάζομαι τι βιώθηκε σ' αυτό το σπίτι. Λοιπόν, γυρίζουμε σελίδα, πάμε να βάλουμε θεμέλια για κάτι καινούργιο, που θα είναι στημένο στην κληρονομιά και στις παρακαταθήκες των προγόνων σου. Οι ευχές τους να σε συνοδεύουν πάντα. Καλή δύναμη να έχεις και να κρατάς τα καρέ απ' τα στάδια ανέγερσης, για να έχεις να θυμάσαι μετά.
    Υ.Γ. Πολύ συγκινήθηκα επίσης με τις παιδικές σου φωτογραφίες και τις μνήμες απ' τα χρόνια εκείνα. Αχ βρε Γιάννη, όλα καλά κι ευλογημένα. Με το καλό να διαβείς το κατώφλι του νέου σπιτιού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο με αγγίζει, Μαρία, ο λόγος και οι ευχές σου. Πόσο ζεστά λόγια από έναν άνθρωπο σαν και σένα που καταλαβαίνω ότι είναι στο πλευρό μου. Πόσο με συγκινείς. Το έκανες πάντα άλλωστε.
      Ναι, έτσι είναι αυτές οι στιγμές, αυτήν την ένταση βγάζουν. Η Δύναμη των αναμνήσεων είναι μεγάλη. Αλλά και το πάθος για την δημιουργία μεγάλο.
      Μαρία μου ευχαριστώ. Για όλα, για κάθε σου λέξη.
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  6. Πολύ χαίρομαι! Φυσικά η συναισθηματική φόρτιση είναι μεγάλη αλλά κάθε τι έχει το χρόνο ζωής του. Οι αναμνήσεις από την παιδική σου ηλικία δεν έφυγαν μαζί με τις μπουλντόζες. Είναι μέσα σου και μένουν εκεί.
    Τώρα κάτι νέο ετοιμάζεται και χαίρομαι αφάνταστα. Έτσι πρέπει. Το παλιό να παραμερίζει και το νέο να έρχεται στη θέση του,διψασμένο να γεμίσει αναμνήσεις.
    Εύχομαι από καρδιάς με το καλό το όνειρό σου να γίνει αληθινό.
    Κράτα φώτο για να χαιρόμαστε μαζί σου
    Τα φιλιά μου και ήρεμα...Όλα θα γίνουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου,
      ξέρω τι χαρά σου. Αφουγκράζομαι τα συναισθήματά σου. Είμαι σίγουρος ότι συνταξιδεύεις μαζί μας σε αυτό το ονειρικό ταξίδι. Ότι πονάς αυτήν την προσπάθεια. Ξέρω και νιώθω τις ευχές σου και τη θετική σου αύρα.
      Έτσι είναι η ζωή πράγματι Άννα μου. Κάνεις κύκλους. Και όλα βαδίζουν σαν σπείρα μπροστά.
      Φυσικά και θα έπεται φωτογραφικό υλικό.
      Καλά να περνάς στις καλοκαιρινές σου στιγμές αγαπημένη μου φίλη.

      Διαγραφή
  7. Λένε, και όμως το πιστεύω Γιάννη μου, πως για να γεννηθεί το νέο, το παλιό πρέπει να πεθάνει και όπως κάθε θάνατος αυτό πονάει, πολύ...
    Το νέο που θα έρθει όσο φρέσκο και να είναι, να ξέρεις πάντα θα κουβαλά την αύρα των παιδικών σου χρόνων αλλά πιο πολύ αυτών που έζησαν σ' αυτό!
    Με το καλό να δούμε και τις πρώτες φωτό του νέου σας σπιτικού!

    ΑΦιλιά συγκεχυμένα και από θλίψη αλλά και από την χαρά της προσμονής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου, πάντα οι προσεγγίσεις σου μεταφέρουν την "σοφία" της σκέψης σου. Μελετημένη, αρμονική, ισορροπημένη, γεμάτη συναισθήματα και ανθρωπιά.
      Σίγουρα έτσι συμβαίνει. Κάθε αποχωρισμός από το παλιό, συγκινεί. Εύλογο είναι καθώς εκεί κρύβονται τόσες αναμνήσεις. Εν αναμονή λοιπόν του νέου ως δημιούργημα νέων ονείρων και προσδοκιών. Ένας δύσκολος δρόμος.
      Ευχαριστώ μέσα απ την καρδιά μου γλυκιά μου.

      Διαγραφή
  8. Απ' ότι κατάλαβα στις στάχτες του παλιού θα αναπηδήσει η γέννηση του καινούργιου κι αυτό είναι καλό. Νέες σελίδες περιμένουν άγραφες να γεμίσουν με νέα συναισθήματα και στιγμές! Μη ξεχνάς πόσα χρόνια πέρασαν για να εξελιχθεί στο σήμερα αυτό το παιδί με το κοντό παντελονάκι και το παπιγιόν! Και οι εξελίξεις είναι καλές όταν βγαίνουν από την καρδιά μας κι όχι μόνο από το μυαλό. Φυλάκισε τις όμορφες αναμνήσεις σου στην καρδιά και άνοιξε την ψυχή σου για τις καινούργιες! Σου εύχομαι το καλύτερο φίλε μου καλέ! Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου,
      μεγαλώσαμε. Και κουβαλάμε τις αναμνήσεις μας. Μαζί με τα όνειρα και τις προσδοκίες μας. Να τα βάλουμε σε μια λογική ακολουθία να μπορέσουμε να τα υπηρετήσουμε.
      Δεν έχω μεγάλους στόχους και επιδιώξεις. Κάτι απλό, προσιτό, να στεγάσει τα όνειρά μας. Πατάμε στη Γη και εκεί θα μείνουμε.
      Ευχαριστώ για κάθε σου ευχή και γλυκό λόγο.
      Την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  9. Έρημο στου καιρού την κρίση και αφημένο ορφανό,
    χωρίς φωτιά μες στους χειμώνες, μαραζωμένο καρτερώ.
    Το τέλος τώρα περιμένω, χωρίς ζωή, χωρίς ρυθμό,
    στον πόλεμό μου με το χρόνο δεν έχω πια έναν βοηθό.
    Αυτοί που μ’ έχτισαν με κόπο και με φροντίζαν σαν παιδί,
    έχουνε φύγει απ’ το χρόνο, με αγαπήσανε πολύ.

    Κατανοώ πλήρως τα αισθήματα που σε κατέκλυσαν, Γιάννη. Οι εικόνες ενός εγκαταλειμμένου σπιτιού, σχετικού με την οικογένειά μου, με είχαν …υποχρεώσει να γράψω ένα μεγάλο ποίημα. Ένα μέρος του είναι οι στίχοι που καταθέτω παραπάνω.
    Ιδιαίτερα συγκινητική η ανάρτηση αυτή. Και σίγουρα έκανες πολλές περικοπές ως την τελική μορφή. Τι να πρωτογράψει κανείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ότι έκανα περικοπές είναι γεγονός Άρη μου. Προσπάθησα να είμαι όσο το δυνατόν λιτός και περιεκτικός.
      Το ότι όμως μπροστά μου θα έβλεπα δικούς σου στίχους, παρμένους από δικό σου προσωπικό βίωμα, το οποίο ταιριάζει απόλυτα με το δικό μου, δεν το περίμενα.
      Είναι μια σύμπτωση από αυτές που η ζωή παίζει μαζί μας.
      Ευχαριστώ αγαπητέ φίλε για όλα. Για κάθε μοίρασμα των συναισθημάτων σου.
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  10. Γιάννη μου, ειλικρινά με συγκίνησες. Είναι δύσκολο να βλέπεις το πατρικό σου γκρεμισμένο. Όμως ένας νέος κύκλος αρχίζει. Είμαι βέβαιη ότι θα γίνει πανέμορφο. Άλλωστε οι αναμνήσεις θα μείνουν πάντα ζωντανές στην καρδιά σου. Πολλά φιλιά, φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπως έτσι είναι Μία μου,
      χαίρομαι που είσαι εδώ κοντά μου, προσθέτεις τα συναισθήματά σου σε αυτή τη διαδρομή. Και τα αφουγκράζομαι με τη θετική τους αύρα και την αγάπη σου. Έχουμε μεγάλο δρόμο μπροστά μας αγαπημένη μου φίλη.
      Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα.

      Διαγραφή
  11. Τα σπίτια ερημώνουν, γερνούν, αλλά μέσα απ’ τις αναμνήσεις ξαναζούν ακόμη κι αν έχουν γίνει μια άμορφη μάζα υλικών.
    Γιατί Γιάννη μου τα ίχνη ζωής δεν χάνονται. Ακόμη και η χαρά του καινούργιου δεν μπορεί να επισκιάσει την ανάμνηση μιας αγκαλιάς, τις υπέροχες αυλές με άρωμα τριαντάφυλλων, γιασεμιού και νυχτολούλουδου.
    Δεν μπορεί να επισκιάσει το λικεράκι της γιαγιάς και το γλυκό του κουταλιού, τα θραύσματα από εικόνες μιας τρυφερής ηλικίας που γελούσε, αγαπούσε, ονειρευόταν κι άπλωνε χρώματα στον ήλιο.
    Αυτά τα συναισθήματα μελαγχολίας και τρυφερότητας, τα αναλλοίωτα στο χρόνο, είναι ο πιο ισχυρός δεσμός μιας ιστορίας που θα κουβαλά το ίδιο άρωμα κάθε φορά που θα ανοίγεις το σεντούκι του χρόνου. Η πιο τρυφερή ανάμνηση για ό,τι έφυγε αλλά ζει στην καρδιά μας.
    Γιάννη μου πάντα με συγκινεί η γραφή σου. Τρυφερή, συγκινητική και ελπιδοφόρα γιαυτό το νέο που έρχεται. Εύχομαι από καρδιάς η ευχή του παλιού να γίνει χαρά και ευλογία για τις νέες γενιές, ώστε να υφάνουν με τη σειρά τους όμορφες αναμνήσεις.
    Πάντα με υγεία!

    Άρτι αφιχθείσα από Λευκάδα (ελαφρώς φρυγανισμένη)
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου,
      Λευκάδα! καλώς όρισες κορίτσι μου. Κουβαλάς λοιπόν το άρωμα της πανέμορφης Λευκάδας. Την είχαμε ζήσει οικογενειακά το 2007 σε όμορφες διακοπές και περιηγήσεις. Έτσι νομίζω ξέρω το κουβαλάει η καρδιά σου. Φρυγανισμένη λοιπόν ε; αχ αυτό το καλοκαίρι πάντα κουβαλάει τη δική του επίδραση στο κορμί μας φουντώνοντάς και αλλάζοντάς το.

      "Το σεντούκι του χρόνου ε;" Τι λες τώρα. Τι όμορφη έκφραση. Πόσα μπορεί να κρύβει στο εσωτερικό του; μα πόσα! και τι δύναμη αυτά κουβαλούν και επιδρούν επάνω μας.

      Και μένα με συγκινεί η παρουσία σου αγαπημένη μου φίλη και συνοδοιπόρισσα. Με συγκινεί πάντα η αύρα σου, τα λόγια και τα αισθήματα που έχεις τη δύναμη να μεταβιβάζεις.
      Τόσο που αλλάζεις την ψυχολογία.
      Καλό ξημέρωμα καλή μου και όμορφη συνέχεια καλοκαιριού.

      Διαγραφή
  12. Kαλό καλοκαίρι !! johnpi :) Καλόδροσερόαπόγευμα !
    Η κατεδάφιση δεν είναι καλή γιατί συνδέεται με γεγονότα της ζωής μας αλλά όταν δεν γίνεται διαφορετικά συμβαίνει . Είναιωραίο που αποχαιρετάς το παλιό σου σπίτι , με τις τελευταίες φωτο και γυρίζοντας μία νέα σελίδα .
    Εύχομαι ολόψυχα όλες οι προσδοκίες για αυτό το χώρο να πραγματοποιηθούν ευοίωαν !!
    Καλή δροσιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κυριακή μου,
      ειλικρινά σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές, τα συναισθήματα και τα καλά σου λόγια. Αγαπητή μου φίλη, να περνάς όμορφα το καλοκαίρι σου.

      Διαγραφή
  13. Αναπνοή στη γη να φυτρώσει νέο και να δώσει τους καρπούς του, όπως και αυτό έδωσε καρπούς που έδωσαν νέους καρπούς, με την ευχή όλων λοιπόν γιατί ξέρεις κάτι? οι ρίζες είναι ακόμη εκεί, σε αυτό το οικόπεδο :)
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μάνια μου!
      Όπως και στους αγρούς δίνουμε ένα δικαίωμα αγρανάπαυσης για να πάρει ανάσες η Γη και να καρπίσει απ την αρχή, έτσι και εδώ, σε τούτο το κομμάτι γης, που τόσο άψυχο φαντάζει τώρα, προσμένει μια νέα σπορά. Μια καινούργια δημιουργία.
      Μακάρι ο καρπός να είναι γόνιμος και δημιουργικός.
      Κρατώ τις ζεστές σου ευχές μέσα στην καρδιά μας και σε ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  14. Μολις είδα την πρώτη φωτογραφία, έπαθα σοκ.
    Σαν να έβλεπα το πατρικό μου σπίτι.
    Φαντάζομαι ολα ίδια τα έχτιζαν, δεν εξηγείται αλλιώς.
    Αυτή την κατεδάφιση την έζησα στα 17 μου χρόνια κι επειδή περίμενα το καινούργιο, δεν πόνεσα τόσο πολύ.
    Μετά όμως, όσο περνούσαν τα χρόνια, μου έλειπε αυτό το σπίτι με τα λουλούδια και τα δεντράκια του.
    Ακόμη βλέπω στον ύπνο μου ότι ζω μέσα σ αυτό, το πιστεύεις;
    Εύχομαι στο καινούργιο να ζήσετε πολλές χαρές.
    Περιμένουμε τα στάδια για να χαρούμε κι εμείς μαζί σου.
    Να είσαι καλά και καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου καλησπέρα σου.
      Ε ναι φαντάζομαι οι γονείς μας, στην δεκαετία 1960, ακολουθούσαν μια πάγια "δόμηση" στα λαϊκά σπίτια. Μια τεχνική βγαλμένη απ την παράδοση και τα χεράκια τους αγαπημένη μου φίλη.
      Άρα έχεις περάσει αυτήν την εμπειρία και ξέρεις, νιώθεις.
      Κρατώ τις ευχές σου Ρένα μου. Οι παιδικές μας αναμνήσεις δεν αντικαθίστανται. Παραμένουν να μας συνοδεύουν σε κάθε μας βήμα ως το τέλος της ζωής μας.
      Πόσο γλυκά και νοσταλγικά τα λόγια σου.
      Καλό απόγευμα Ρένα μου και ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  15. Γιάννη μου, με συγκίνησες όσο δεν φαντάζεσαι! Δεν ξέρω πώς άντεξες να το δεις πριν το τελευταίο αντίο... έχεις τον απόλυτο σεβασμό μου, γι' αυτό! Εγώ δεν κατάφερα να αντέξω, σε ανάλογη περίσταση. Ήθελα να κρατήσω την εικόνα όπως την είχα στο μυαλό μου, γιατί με λύγιζε, με πονούσε πολύ! Συμμερίζομαι κάθε σου λέξη και κάθε σου συναίσθημα που άνοιξε και το δικό μου ψυχικό ντουλαπάκι αφήνοντας να ξεπηδήσουν αβίαστα συναισθήματα, αναμνήσεις, δάκρυα...
    Να είσαι καλά να προχωράς, καλέ μου φίλε και να συναντάς στο διάβα σου αμέτρητες χαρές!!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου η ζωή έχει φάσεις και αντιφάσεις. Νόμους. Όταν κάτι τελειώνει, κάτι άλλο γεννιέται παράλληλα και αντίστοιχα. Συνεπώς όφειλα να είμαι εκεί! Ήταν μια μεγάλη και ιδιαίτερη στιγμή. Μια παρουσία που την όφειλα σε μια σειρά πράγματα. Να κλείσω έναν κύκλο και να ανοίξω έναν καινούργιο για μας αλλά και τα παιδιά μας. Αυτό ήταν νομίζω το καθήκον μου. Να αφήσουμε στα παιδιά μας κάτι ζωτικό και όμορφο, όσο μπορούμε.
      Τιμή μου να μοιράζεσαι τέτοια συναισθήματα μαζί μου, ειλικρινά με συγκινείς και σε ευχαριστώ.
      Στέλνω καλησπέρες ζεστές.

      Διαγραφή