H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2025

"Φθινοπωρινό καλωσόριμα" /Ποίημα/ Δικτυακά δρώμενα

 Φθινοπωρινό καλωσόρισμα

Πηγή εικόνας: Διαδίκτυο

Τα φύλλα γύρω μου, σωρός μαραζωμένος,

αγέρας σέρνεται στην όψη αγριωπός.

Το βήμα σέρνω μοναχός και κουρασμένος,

σαν τον καιρό κι εγώ, βαρύς και σκυθρωπός.

Ο ουρανός επάνω μου μια ζωγραφιά μεγάλη,

με χρώματα και ανταύγειες πολλές και ζωηρές,

ο ήλιος παίζει το κρυφτό, σε ομίχλης την αγκάλη

χαμογελάει στα σύγνεφα με όψεις θαλερές.

Η γη κι αυτή αρπάζεται, μονάχη της ζηλεύει,

και τα δικά της χρώματα έρχεται να ντυθεί,

τα κάλλη της, το σφρίγος της αρχίζει να λαξεύει,

στου Φθινοπώρου την αχλή νοιάζεται να χυθεί.

Η θάλασσα το σκέφτεται και εκείνη να αλλάξει,

με χρώματα της εποχής κοντά τους να ζυγώσει,

με κύματα πιο ζωηρά τους άλλους να τρομάξει,

στη συντροφιά από κοντά να θέλει να στεριώσει.

Βλέπω τα δέντρα γύρω μου τα φύλλα τους να χάνουν

και τα λιβάδια ντύνονται σε πράσινο χαλί,

την κάψα του καλοκαιριού όλο χαρά να χάνουν,

σειρά να πάρουν θέλουνε στη νέα εποχή.

Στα πρωτοβρόχια αφήνομαι και στης βροχής τις στάλες,

ακούω το τραγούδι της, τη γη σα μαλακώνει,

η προσμονή της ξέχωρη, δεν είναι σαν τις άλλες,

μια νέα τώρα εποχή στη φύση ξημερώνει.

...

Την αγκαλιά μου απλόχερα Φθινόπωρο σ’ανοίγω,

να γείρω στη γαλήνη σου και στη γλυκιά σου θλίψη

με της καρδιάς μου τις ευχές στην εποχή σου σμίγω

και στη καρδιά σου βάλε μας, το φόβο μας να κρύψει.



Φίλες και φίλοι, το παραπάνω ποίημα είναι μια ακόμα συμμετοχή μου 

σε δύο όμορφα δικτυακά δρώμενα για την εποχή του Φινοπώρου.

Ένα είναι ποιητικό και φυσικά αναφέρομαι στο:


που αγόγγυστα τρέχει η αγαπημένη μας φίλη, Αριστέα στο μπλογκ της.


Και το δεύτερο είναι ένα γενικότερο, στο:



που διοργανώνει με έμπνευση η επίσης αγαπημένη μας φίλη, Αναστασία στο μπλογκ της

Στους παραπάνω συνδέσμους, μπορείτε να δείτε και να χαρείτε όλες τις πανέμορφες συμμετοχές.




Νομίζατε, τελικά ότι δεν αγαπώ το ...Φθινόπωρο ε; Σας γέλασα. Κάθε άλλο! Πώς είναι δυνατόν να μην αγαπήσει κάποιος αυτά τα υπέροχα γήινα χρώματα αλλά και αυτά τα γκριζογάλανα του συννεφιασμένου ουρανού.
Η ποίηση, τελευταία, έχει κερδίσει περισσότερο ειδικό βάρος στις συγγραφικές μου αναζητήσεις και το χρωστώ σε εσάς εδώ. Στις Κυρίες με τα δρώμενα αλλά και όλους εσάς με τη συλλογικότητά σας.

Εύχομαι να συνεχίσουμε να βιώνουμε τη σπάνια ομορφιά αυτής της διαδικασίας, πολύτιμης για τους καιρούς μας.


32 σχόλια:

  1. Γιάννη μου, καλημέρα!
    Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου στα φθινοπωρινά δρώμενα και παρόλο που η μοναξιά και η κούραση είναι έντονο στοιχείο του ποιήματος αλλά και του συναισθήματος που αποπνέει, δεν είναι καθόλου θλιβερό με αρνητικό τρόπο. Έχει δηλαδή μια γαλήνη, σαν να σε προσκαλεί να περπατήσεις μαζί με τον ήρωά του ανάμεσα στα φύλλα και να χαλαρώσεις με τη φύση. Σε όλες τις εικόνες δηλαδή που τόσο αρμονικά έπλεξες και μας έδωσες.
    Την αγάπησα τη συμμετοχή σου όπως κατάλαβες!
    Σε φιλώ καλέ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κατάλαβα και σε ευχαριστώ πολύ, Κική μου. Ακολουθείς με τόσο εκφραστικό τρόπο κάθε συμμετοχή μας. Η ανάγνωση, το σχόλιό σου μπαίνει στην καρδιά μας γυρεύοντας απαντήσεις. Να είσαι καλά, ψυχή μου.

      Διαγραφή
  2. Tι θαλπωρή το ποίημα σου, ποσο όμορφες εικόνες! Πολύ ωραίος κι ο έμμετρος λόγος σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι και χαμογελώ, καλή μου φίλη, που σου αρέσει. Να είσαι καλά και να απολαμβάνω τα γλυκά σου σχόλια και τη συμμετοχή. Τα φιλιά μου και την καλημέρα μου.

      Διαγραφή
  3. Γιάννη μου, τι όμορφο ποίημα!
    Γεμάτο εικόνες και συναισθήματα που ξεπηδούσαν ολοζώντανα σε κάθε στροφή.
    Οι πρώτες στροφές είχαν μια εσάνς μελαγχολίας, αλλά ταυτόχρονα και μια γαλήνη.
    Προς το τέλος, ένιωσα την αλλαγή να έρχεται φυσικά και ισορροπημένα, με έναν γλαφυρό τρόπο. Η μελαγχολία έδωσε σιγά σιγά τη θέση της στην αποδοχή και στο καλωσόρισμα της φθινοπωρινής ομορφιάς.
    Με άγγιξες με τους στίχους σου. Μπράβο σου.
    Καλό απόγευμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς το κύμα ήθελα να αποδώσω, Μαρίνα μου. Αυτό που και προσωπικά νιώθω κάθε Φθινόπωρο. Το πρώτο σοκ της αλλαγής της εποχής, ενίοτε απότομα, ο αποχαιρετισμός της λάμψης του καλοκαιριού και ο ερχομός με την συνειδητοποίηση του "μαρασμού" της φύσης. Μετά όλα παίρνουν τη δική τους ισορροπία για να νιώσουμε την καινούργια ομορφιά.
      Με ένιωσες απόλυτα, καλή μου φίλη. Σε ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  4. Εκτός των άλλων, κάθε φορά θαυμάζω και το πλούσιο λεξιλόγιό σου! Πως σιγά σιγά μαλάκωσε η μελαγχολία του φθινοπώρου στις τελευταίες στροφές.. Να απολαμβάνουμε όλα όσα θεωρούμε δεδομένα. Κάθε εποχή κρύβει και την μαγεία της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βέβαια, Κατερίνα μου. Κάθε εποχή έχει τη μαγεία της, μη βλέπεις που αρχικά εμμένουμε σε κάποιες, που μιλάνε περισσότερο μεσα μας. Σε ευχαριστώ καλή μου, για τα καλά σου λόγια. Μεγάλη υπόθεση να απολαμβάνουμε τα πάντα. Γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  5. Ένας σκυθρωπός περπατητής τι όμορφα που επηρεάζεται από την ομορφιά του φθινοπώρου. Εικόνες, χρώματα, συναισθήματα μας γέμισες με τους στίχους σου. Και στο τέλος ευχή στο Φθινόπωρο να κρύψει το φόβο. Πόσο όντως επηρεάζει την ψυχοσύνθεσή μας μια εποχή και μάλιστα το φθινόπωρο που έχει σημαντική διαφορά από το Καλοκαίρι. Μπράβο Γιάννη Ωραία και η ομοιοκαταληξία
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να μια ακόμα διάσταση, που βάζει το σχόλιό σου, Άννα μου. Το Φθινόπωρο περιέχει μια αίσθηση φόβου και μελαγχολίας για τη φύση που "αποχωρεί" για να "κοιμηθεί". Μα η ομορφιά του καινούργιου που γεννιέται, της σιωπής ολόγυρα λίγο πριν "αγριέψει" ο χειμώνας, έχει μεγάλη ομορφιά.
      Πόσο χαίρομαι, που σου άρεσε, Άννα μου. Σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  6. Εδώ μελαγχολικός όπως και η ίδια η εποχή άλλωστε. Το ποίημα σου γεμάτο όμορφες εικόνες και μια πάρα πολύ καλή ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία που διατηρεί τον ρυθμό!
    Αφήνεις όμως σημάδια φωτός κι ελπίδας κι αυτό προσφέρεται μέσα από μια ιδιαίτερη γλυκύτητα!
    Να είσαι καλά, Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, ακολούθησα Γλαύκη μου ένα μονοπάτι από μια γλυκιά μελαγχολία στην ομορφιά της φύσης και στη θετική ματιά γιατί έτσι νομίζω πρέπει να κάνουμε.
      Σε ευχαριστώ πολύ, που το αγάπησες και ήσουν κοντά του. Τα φιλιά και την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  7. Γιάννη μας, το ποίημά σου είναι μια ζωντανή εικονογράφηση του Φθινοπώρου, γεμάτη συναισθηματική τρυφερότητα και λυρικές εικόνες. Δίνεις στη φύση ανθρώπινη ψυχή και φτιάχνεις μια γλυκιά μετάβαση από τη μελαγχολία στη γαλήνη. Η τελευταία στροφή αγγίζει ιδιαίτερα, σαν να μας καλεί σε μια ήρεμη εποχική αγκαλιά. Μπράβο για την ατμόσφαιρα που δημιούργησες, και σε ευχαριστώ θερμά για την όμορφη συμμετοχή σου 😍🍂🧡

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σε ευχαριστώ, Αναστασία μου για το κάλεσμά σου, τη συμμετοχή σου και τις εμπνεύσεις σου. Με αγγίζουν τα λόγια και η προσέγγισή σου, καλή μου φίλη. Προσπάθησα να δώσω τη μετάβαση που περιγράφεις ναι σε μια θετική αύρα.
      Καλό πρωινό, κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  8. Ευθύβολη γραφή με όμορφες εικόνες τόσο για την απώλεια, τη φθορά, όσο και τη διάθεση. Φευγαλέα συναισθήματα όσο κρατάει η πτώση ενός κιτρινισμένου φύλλου στη γη, αλλά και αποδοχή και αισιοδοξία. Ποιητική ουσία που μας ταυτίζει με τις σκέψεις σου.
    Συγχαρητήρια Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές σκέψεις, που έρχονται να συναντήσουν τις δικές σου, Αννίκα μου. Στο ίδιο στοχαστικό μονοπάτι. Σε ευχαριστώ, καλή μου φίλη πάντα για την καλή σου καρδιά και παρουσία.

      Διαγραφή
  9. Το φθινόπωρο έχει μια μελαγχολία που με κατατρέχει από τα νεανικά μου χρόνια. Δεν είναι μόνο η αλλαγή της φύσης, αλλά κυρίως, ότι χάνουμε όλα εκείνα που μπορούσαμε ανέμελα, τα μικρά σήμερα, να χαιρόμαστε.
    Η ποίηση σου φιλοσοφημένη, πώς αλλιώς εξάλλου θα μπορούσε να είναι!
    Την Καλημέρα μου, Γιάννη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τον αγαπημένο μου φίλο, Βασίλη, εξ όσων διαπιστώνεις παραμένουμε οι δύο ...πιστοί άντρες στο μπλογκ εδώ κατά βάση.
      Τελικά βλέπω ότι έχουμε κοινή ψυχολογία στο θέμα του Φθινοπώρου. Κάπως έτσι νιώθω και εγώ φίλε μου, ειδικά τις πρώτες μέρες μετάβασης. Αυτή η απώλεια των ιδιαίτερων χαρών του καλοκαιριού δίνει έναν πόνο. Σε ευχαριστώ φίλε μου, να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  10. Πανέμορφα μας γεμίζεις με φθινοπωρινές εικόνες και μας χαρίζεις μια υπέροχη θαλπωρή με τους όμορφους στίχους σου! Μπράβο Γιάννη μου! Την καλημέρα μου και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαιρούλα μου, καλησπέρα κορίτσι μου. Χαίρομαι που σε βλέπω και σε νιώθω παράλληλα. Σε ευχαριστώ πολύ για τη ζεστασιά σου. Καλή συνέχεια στη μέρα σου.

      Διαγραφή
  11. Γιάννη αυτά το ποίημα και τα υπόλοιπα που γράφεις θα πρέπει αν γίνουν τραγούδια πάραυτα!
    Είναι εξαιρετικό! Όταν το διάβαζα σκεφτόμουν να το τραγουδάει ο Θηβαίος. Θα του ταίριαζε.
    Το έχεις σκεφτεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το Φθινοπωρινό ταξίμι έγινε τραγούδι, Μαρία μου. Το έχω ιδιωτικά ηχογραφήσει πρόχειρα (μην φανταστείς...). Δεν είναι εύκολο καρδιά μου. Πρέπει να σπουδάσεις σύνθεση για να στήσεις ένα τραγούδι ή να έχεις απύθμενη έμπνευση σαν τους παλιούς αλλά δεν αγγίζουμε τέτοια επίπεδα. Αλλά το παλεύουμε πάντα.
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα, Μαρία μου.
      Μου αρέσει ο Θηβαίος, έχει ιδιαίτερα ζεστή και εκφραστικη φωνή.

      Διαγραφή
  12. Συγχαρητήρια Γιάννη.
    Θαυμάσιοι οι στίχοι σου.
    Ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ, αγαπητέ Ευρυτάνα για την παρουσία και τη στήριξη, φίλε μου. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  13. "και στη καρδιά σου βάλε μας, το φόβο μας να κρύψει"
    Πόσο αληθινό αυτό!
    Γιάννη μου, συγχαρητήρια! Μεγαλείο το ποίημά σου, με άψογη ομοιοκαταληξία και με έξοχες περιγραφές της εποχής, αλλά και του συναισθήματος.
    Καλή συνέχεια στις δημιουργίες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, αγαπημένη μου φίλη, να είσαι καλά. Το να αγγίζω μέρος της καρδιάς σου είναι για μένα πολύ σημαντικό και όμορφο. Συνεχίζουμε, κορίτσι μου. Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  14. Μελαγχολικός πρόλογος, διαδοχή πλούσιων εικόνων τής εποχής,
    ζυγισμένος επίλογος προσμονής.
    Ευχάριστο ποίημα, προκαλεί ωραία συναισθήματα, που τα ανυψώνει ο έμμετρος λόγος με τις επιτυχείς ρίμες.
    Χαίρομαι, Γιάννη, που γράφονται έμμετρα ποιήματα μέσα στην κυριαρχία τού ελεύθερου στίχου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα δάσκαλε και αγαπητέ φίλε. Αγαπάμε και οι δύο τον έμμετρο λυρικό λόγο, Άρη μου. Δεν υποβαθμίζουμε τον ελεύθερο στίχο, κάθε άλλο. Η αλήθεια είναι ότι το ποίημα, ξεκινησα να το γράφω με μελαγχολική διάθεση. Μετά όμως η ψυχολογία μου γύρισε και έφερε τη μεταστροφή στη θετική ματιά.
      Να σε ευχαριστήσω για την αύρα της γνώμης και της παρουσίας, αγαπητέ μου φίλε.

      Διαγραφή
  15. Εντάξει...τι να πω; Είσαι ποιητής!!! Όχι μόνο μου άρεσε, με ενθουσίασε!
    Έχει όλα τα χρώματα που αγαπώ: τα γήινα! Το κόκκινο του πάθους( απομεινάρι του καλοκαιριού), το πράσινο του αποχαιρετισμού (την Άνοιξη πάλι...), το κίτρινο της αποδοχής (τελείωσε η σειρά μου, αυτό ήταν) και το καφέ της φθοράς.
    Κι έλα μετά να μου πεις πως δεν αγαπάς το φθινόπωρο, αγαπητέ. Στην καρδιά σου το έχεις και δεν το ξέρεις.
    Να είσαι καλά βρε Γιάννη μου και να μας χαρίζεις πιο συχνά τα ποιήματά σου.
    Καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, κοίτα τώρα, πώς φαίνεσαι ότι ζωγραφίζεις! Πώς φαίνεσαι ότι ξέρεις τη ψυχολογία και το συμβολισμό των χρωμάτων! Έδωσες αμέσως το συμβολισμό του καθένα.
      Το αγαπώ το Φθινόπωρο. Απλά στην αρχή, καθώς συνήθως πλέον οι εποχές εισβάλλουν βίαια κλιματολογικά, με πιάνει μια μελαγχολία, που όμως μετά βρίσκει τις ισορροπίες και την αποδοχή της.
      Τι να πω για τα αισθήματά σου, βρε καρδιά μου. Σε ευχαριστώ τόσο πολύ. Για μένα δώρα όλα αυτά. Καλό βράδυ αγαπημένη μου.

      Διαγραφή
  16. Και ρίμα και μέτρο, κι έναν κατεξοχήν φθινοπωρινό ποίημα! Σε όλα άψογος, Γιάννη μου.
    Ένα ωραίο δημιούργημα!
    Πολλά φιλιά, Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιος να το φανταζόταν βρε Αριστέα μου όταν πριν χρόνια, με έσπρωξες να συμμετάσχω στο "Συμπόσιο" ότι θα ακολουθούσα ταπεινά. Μου έβγαλες την αγάπη της ποίησης, διάβασα βιβλία, διαβάζω ακόμα, γράφω ταπεινά. Και περνάω καλά βρε κορίτσι μου, αυτό δεν είναι που μετράει τελικά; Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου σχόλια και την παρουσία, Αριστέα μου. Μια αγκαλιά.

      Διαγραφή