"Αυλαία" (Διήγημα-συμμετοχή στο 19ο Παίζοντας με τις Λέξεις)

Ακούστε την Εισαγωγή στην Α' Πράξη της συγκλονιστικής Όπερας "Τριστάνος και Ιζόλδη", αυτού του συγκλονιστικού λυρικού μύθου με τη μαγική μουσική του Ριχάρδου Βαγκνερ

"Αυλαία"

“Ηρώ, άσε να σου εξηγήσω...”, προσπάθησε να την ηρεμήσει.

“Να εξηγήσεις τι Αλέξανδρε ; νομίζεις ότι έχεις μόνιμα το χάρισμα να κρύβεσαι ;”

“Είναι καιρός που εμείς οι δύο έχουμε τελειώσει...”

Σηκώθηκε οργισμένη μπροστά στον καθρέφτη.

“Έχεις την εξουσία να ορίζεις τις καρδιές όλων όπως θες ;”

“Γιατί δεν θες να το παραδεχτείς ;

“Να παραδεχτώ τι ; το ότι εσύ ο πρίμος Τενόρος της όπερας, ο υπέρτατος γόης της σκηνής έχεις άφεση από κάθε ανομία ; ότι μπορείς να παίζεις με τις καρδιές όλων ;”

“Μην γίνεσαι υστερική !”

“Ω… υστερική λοιπόν ! Χρόνια δίπλα σου. Σου έδωσα τα πάντα, τη ζωή μου, την ψυχή μου, το κορμί μου, για να εισπράξω τι ; μια προδοσία ;”

Βημάτισε νευρικά μπροστά της. Στο καμαρίνι του θεάτρου η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη ένταση.

“Ηρώ, δεν είμαστε παιδιά...”

“Το είχα καταλάβει. Έβλεπα πως σε κοίταζε από το θεωρείο. Τα πήγαινε-έλα στο καμαρίνι σου. Μάθαινα ! Η Ερμούπολη είναι μικρή. Όμως πίστευα ότι θα ακούσω μια εξήγηση από τα χείλη σου….” τον πλησίασε, άπλωσε τα χέρια της. Το όμορφο πρόσωπό της φόρεσε μια μάσκα πίκρας.

“Σκέψου τι κάνεις Αλέξανδρε πριν γίνουν όλα στάχτη...”

Κατέβασε τα χέρια της από πάνω του ενοχλημένος.

“Σταμάτα, δεν ωφελεί. Με την Βαλεντίνη μετά την παράσταση ανακοινώνουμε τους αρραβώνες μας. Είσαι η πρώτη που το μαθαίνει”

Ένιωσε τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια της. 

“Φύγε !!!” ακούστηκε το πρόσταγμά της, κραυγή σε όλο το θέατρο.

Έμεινε μόνη. Στα μάτια της πέρναγαν όλες οι δικές τους στιγμές. Η γνωριμία στη σχολή, ο έρωτας στο θέατρο, η λατρεία στην Όπερα. Κάποια δάκρυά της έγιναν στάλες στο πρόσωπό της.

“Αν δεν σε έχω εγώ, δεν θα σε έχει καμία Αλέξανδρε”

………………………………………

“Τριστάνος και Ιζόλδη”.

Σάββατο 25 Φλεβάρη 1903.

Το μεγάλο μουσικό δράμα του Βάγκνερ. Λαμπερή πρεμιέρα στο ανακαινισμένο Θέατρο “Απόλλων”. Πριν επτά χρόνια, το 1896, είχε ανακαινιστει και ήταν το καμάρι της καλλιτεχνικής ζωής. 

Ηρώ Φέρρη στο ρόλο της Ιζόλδης.

Αλέξανδρος Γιαβάσης στο ρόλο του Τριστάνου.

Όλα ήταν έτοιμα. Το πλήθος ασφυκτιούσε παντού. Η Βαλεντίνη, πανέμορφη ξεχώριζε στο πρώτο θεωρείο, επιφανής κόρη των Βάνδιων στο νησί.

Η Παράσταση ξεκίνησε. Το δράμα εξελίσσονταν. Η Ηρώ ως Ιζόλδη ήταν υπέροχη όπως και ο Αλέξανδρος. Το πλήθος εκστασιασμένο. Το δράμα κορυφώνεται. Η ουράνια μουσική του Βάγκνερ καθηλώνει. Οι άριες των πρωταγωνιστών συγκλονίζουν. 

Στο τέλος της τρίτης πράξης ο Τριστάνος πεθαίνει. Ο Βασιλιάς Μάρκος τον θρηνεί. Η Ιζόλδη δεν ξέρει. Το δράμα στην κορύφωσή του. 

Η Βαλεντίνη πετά ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στη σκηνή, στα πόδια του Αλέξανδρου. Το βλέμμα τους φωτιά. Για την Ηρώ μαχαίρι στην καρδιά της. Τους βλέπει, το συνειδητοποιεί. Δεν υπάρχει επιστροφή.

Η Ιζόλδη βλέπει τον Τριστάνο νεκρό. Στα μάτια της δάκρυα και απόγνωση. Αργά για να προλάβει. Ξεψυχά και η ίδια στην αγκαλιά του νεκρού αγαπημένου της ενώ με τα λόγια της, υμνεί την αιώνια αφοσίωση.

Η Αυλαία πέφτει. Το πλήθος παραληρεί. Ο Φροντιστής τρέχει να τους συγχαρεί ακόμα ξαπλωμένους. Οι κόκκινες πληγές στο λαιμό τους. Το δαχτυλίδι της Ηρώς με το υδροκυάνιο. Νεκρική αγκαλιά και για τους δυό τους.

Αγαπητές Φίλες και Φίλοι. " Η Αυλαία" ήταν συμμετοχή μου, στο αγαπημένο λογοτεχνικό δρώμενο "Παίζοντας με τις Λέξεις-19ο Παιχνίδι", που διοργανώνει υπέροχα η αγαπημένη φίλη MeMaria στο προσωπικό της ιστολόγιο εδώ:

My Trips On Blog-Μ' ένα χάρτινο καραβάκι

Μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα εδώ:  19ο Παίζοντας με τις Λέξεις-Βράβευση και αποτελέσματα

Μπορείτε να απολαύσετε το συγκλονιστικό "Ευ θνήσκειν" της Μαρίας Κανελλάκη που πρώτευσε στον διαγωνισμό καθώς επίσης και να διαβάσετε και τις 23 εξαίρετες συμμετοχές που κρατούν την ποιότητα του δικτυακού λογοτεχνικού δρώμενου σε μεγάλα ύψη.

Συγχαρητήρια στη Μαρία για την πρωτιά αλλά και σε όλες και όλους για τις δημιουργίες τους για την κατάθεση της ψυχής και τους.