“Του στερνού σου ταξιδιού η μεγάλη νύχτα” (23ο Συμπόσιο Ποίησης)

“Του στερνού σου ταξιδιού η μεγάλη νύχτα”

Πόσα βήματά σου τρεμοστέναξαν στο διάβα του χρόνου.
Λες και η ζωή, σου έταξε ένα μαυροπόρφυρο ταξίδι στους αναστεναγμούς της.
Σαν οι μοίρες, εκείνη την ώρα που γλυκοχάραξε η πρώτη αυγή στα μάτια σου
να ζωγράφισαν πάνω σου τα δικά τους ξόρκια.
Ριγμένος αχόρταγα στο φέγγος της, άπλωσες με τα στιβαρά σου χέρια τα όνειρά σου.
Στης βιοπάλης στενάζοντας τα απομεσήμερα ακούμπησες τον ιδρώτα σου.
Όμορφα, απλά, σαν το γήτεμα της πρώτης νιότης σιγοκυλούσαν στο αίμα σου.
Αξίες, ιδανικά, οράματα, φλόγα και φέγγος. Όλα στη ματιά σου, στης λαλιάς σου 
την απαλόθερμη ηχώ. Οι φράσεις της απαίτησης, της διεκδίκησης ο κόσμος.

Και να που πρώιμα άγουρος ο πρώτος έρωτάς σου.
Μεγάλο το ταξίδι του, αφηνιασμένιο άτι.

Εκεί κι ο πρώτος σου καρπός, η πρώτη σου η κόρη.
Που να’ βρει άραγες τη διάταξη η ράγα της ζωής σου; 
σε ποιο συρμό να φορτωθεί; Σε ποιο ταξίδι να κυλίσει;
Αμάχη δύσκολη, πικρή,  τον χωρισμό τον έφερε στου δρόμου σου καρτέρι.

Όμως, οι Μοίρες έγνεθαν ιστό,στης στράτας σου τη ρότα,
ήρθαν απρόσκλητα ξανά του έρωτα τα βέλη,
φέγγος καινούργιο δυνατό να δώσουν στην καρδιά σου.
Και ήρθε εκείνη, όμορφη, ζεστόχρωμη καρδιά 
ασάλευτα αισθήματα και πάλι να ξυπνήσει.
Και να σωπάσει θέλησε της πίκρας σου τα λόγια.
Εκείνη! Αφροσταλίδα όμορφη, με το γλυκό το πρόσωπο και τ’ άλικα τα χείλη.
Μια αγκαλιά γεμάτη φως αλάργα να σε πάρουνε στο νέο σου ταξίδι.

Μια ολόθερμη αγάπη, ένας έρωτας να κρυφοζεί παντού σε κάθε ρούγα της ζωής.
Κυνηγημένος! Αδιέξοδος! Απ όλους και με όλα. Καταδικασμένος απ τις κενές
ψυχές μιας άδειας ηθικής.
Μολύβι, βαρυστέναγος ο Θάνατος κατηφορίζει.
Στην ώρα εκείνη της ζωής της, την πιο μεγάλη,
μες στα μαβιά του χέρια άρπαγας χωρίς σκέψη καμία,
στου Άδη τις μαβιές αυλές τη νιότη της κουρσεύει.

Πως γίνεται  η αγάπη κάδρο ακίνητο κι ανέκφραστο να γίνει;
Πως είναι ο θάνατος να παίρνει τη ζωή σου;
Πως είναι εκείνη η ρόδινη αγκαλιά ανάμνηση να γίνει;

Το παιδί σου. Το φέγγος της αγάπης σας, 
Η ζεστόχρωμη ανάσα της, της αγκαλιάς ο πόθος.
Και στη δική σου την καρδιά το απάνεμο λιμάνι.
Σε εκείνο οι στερνές σου εικόνες, της σκέψης σου οι προσμονές,
του λογισμού σου οι ορισμοί για τις μεγάλες ώρες.
Όμως οι μοίρες οι παράξενες, όριζαν τα δικά τους.
Και το δικό τους γέλιο ύστερο, στο μέλλον ακουμπούσαν
λες και εκείνες έγνεθαν του δρόμου σου το διάβα.
Κρυφογελούσαν ένοχα στης σκέψης σου τον πόθο.

Και σαν εκεί, ο Θάνατος ήρθε με τη σκιά του
καρτέρι να στήσει ατέρμονο στης ζήσης σου το χρόνο,
χρωμάτισε τη νύχτα που όρισε στερνό σου το ταξίδι.
Μια νύχτα μολυβόμαβια στου φεγγαριού τη θλίψη.

Και δες στην απονύχτερη αίσθηση της τελευταίας ματιάς σου,
ω στην ώρα τούτη  που αποζητάς την ύστατη τη σμίξη
μες στο θολό σου όνειρο τη μορφή του γιου σου καρτεράς τα μάτια σου να κλείσει.

Πόθος ύστατος, για της ζωής σου το δείλι εκφρασμένος.
Όμως γελασμένος εκείνος που θαρρεί πως των στιγμών 
το όρισμα μπορεί να διαφεντεύει.

Πατέρα! Που να το περίμενες στου νου σου τις ορμήνιες.
Η πρώτη κόρη σου εκείνη, στη λήθη ξεχασμένη,
απ της ζωής σου την ηχώ παράμερα αφημένη.
Δικά της χέρια σφάλισαν για πάντα τη ματιά σου.
Δικό της φιλί ολόθερμο σου σφράγισε τα χείλη.
Και η δική της αγκαλιά εξόδιος στο ύστερο το τέλος.
Ενάντια στο όρισμα παλιάς της θέλησής σου. 
Το γιο σου οδηγητή καρτέραγες στο μακρινό ταξίδι.
Εκείνη όμως έστερξε να σ’ αποχαιρετίσει.

Τα δύο παιδιά σου αντίκρυ σου, στης μνήμης σου το σέβας.
Κάθε που γέρνοντας τιμούν  φλογόφεγγο το  δείλι,
αγάπης γεννήματα και τα δυό, ευλαβικά ταγμένα
την νύχτα σου να μερέψουνε στο έσχατο ταξίδι.

Αγαπητές Φίλες και Φίλοι,
το παραπάνω ποίημα ήταν η προσωπική μου συμμετοχή, η 4η, στο "23ο Συμπόσιο Ποίησης", που διοργανώνει εδώ και χρόνια, με εξαίρετη επιτυχία και καταξίωση, η αγαπημένη φίλη Αριστέα, στο Ιστολόγιό της εδώ:
Η Ζωή είναι ωραία

Αυτή τη φορά το "Συμπόσιο", συνέπεσε χρονιά μέσα στην Μ. Βδομάδα και το θέμα του ήταν ο Θάνατος.

Ένα θέμα ιδιαίτερα βαρύ, φορτισμένο έντονα τόσο συναισθηματικά όσο και φιλοσοφικά. 

Η Έμπνευση για το ανωτέρω ποίημα ήταν καθαρά βιωματική και όπως εξήγησα και στον πρώτο μου σχολιασμό στο ιστολόγιο της Αριστέας, αφορούσε τρία πολύ μεγάλα πρόσωπα στη ζωή μου.

Τον Πατέρα μου, την φυσική μου Μητέρα και την ετεροθαλή αδελφή μου. Πρόσωπα που έχουν αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στη ζωή μου και κανένα εξ αυτών δεν βρίσκεται στη ζωή.

Οι συμπτώσεις στη ζωή παίζουν παράξενα παιγνίδια. Μεγάλη Παρασκευή δόθηκαν στην δημοσιότητα όλες οι συμμετοχές των 29 υπέροχων ποιημάτων όπως και τα αποτελέσματα του όμορφου αυτού διαγωνισμού.

Έτσι, η ετήσια επίσκεψή μας οικογενειακά στο Κοιμητήριο το απόγευμα της μεγάλης αυτής μέρας είχε έναν ακόμα ιδιαίτερο φορτισμένο λόγο για μένα να τους μεταφέρω τους στίχους του ποιήματος αυτού.

Θέλω να ευχαριστήσω όλες τις φίλες και τους φίλους που ψήφισαν στο 23ο Συμπόσιο Ποίησης για το ότι είχα την τιμή να βρεθώ ανάμεσά τους. Ανάμεσα σε φίλους/φίλες ποιητές και ποιήτριες. Γεγονός για μένα με μεγάλη μυσταγωγία στην μύηση προς τα ανώτερα μονοπάτια της ποίησης.
Θέλω να τους ευχαριστήσω γιατί ναι, ένιωσα σαν μικρό παιδί. Έτσι αυτή η μεγάλη μέρα απέκτησε ξεχωριστό χρώμα και συναισθηματική φόρτιση.

Λήξη 23ου Συμποσίου Ποίησης-Η γιορτή μας

Στον ανωτέρω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε, ακολουθώντας αντίστοιχα τους συνδέσμους, 29 πανέμορφα ποιήματα στα οποία κάθε δημιουργός έχει ακουμπήσει, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τη γραφή και τα συναισθήματα του.

Να ευχαριστήσω την Αριστέα γιατί η δική της φλόγα της παρότρυνσης με ώθησε να βρεθώ και εγώ, ταπεινός προσκυνητής, στον μαγικό κόσμο της ποίησης.

Διαβάστε τα ποιήματα ΟΛΑ! Αξίζουν δικαιωματικά το χρόνο σας.

Ανακοίνωση-Ενημέρωση

Θυμάστε το διήγημα-συμμετοχή μου στην "Φωτοσυγγραφική Σκυτάλη #3". Ως πρώτη δημοσίευση είχε αναρτηθεί εδώ:   "Ακροπατώντας στο όνειρο" / Φωτοσυγγραφική Σκυτάλη #3

Μπορείτε, όσοι το επιθυμείτε, να διαβάσετε συνολικά το διήγημα σε μια επανέκδοσή του στην προσωπική μου σελίδα στο WATTPAD στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://www.wattpad.com/story/185035606-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AC%CE%BA%CF%81%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%BF%CF%85

Τρόπος σύνδεσης στην πλατφόρμα WATTPAD:

Χρησιμοποιείτε τον λογαριασμό σας Google account για να κάνετε log in στην πλατφόρμα ανάρτησης.

Χριστός Ανέστη και πολλές ευχές σε όλες και όλους.