H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Τετάρτη 26 Μαΐου 2021

Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης: Ταξίδι στις μνήμες, το "δικό μας" Φεστιβάλ

 Μάης φίλες και φίλες, έτοιμος να μας αποχαιρετίσει. Ίσως με περισσότερες ελπίδες για το καλοκαίρι που έρχεται. Ας τις υποδεχτούμε με τις αγκαλιές μας ανοιχτές και την προσοχή μας οργανωμένη.

Τι σας έχω σήμερα λοιπόν! Δεν έχει κοπάσει ακόμα ο ...ορυμαγδός της EUROVISION. Ναι! του γνωστού "θεσμού", που απασχολεί, κύρια για το γκρίζο και διαπλεκόμενο παρασκήνιό του, το κοινό, αυτές τις μέρες. Όχι! Δεν θα σταθώ περισσότερο σε όλο αυτό. Έχουν ειπωθεί νομίζω πολλά. Εγώ, κλασικό "Καρκινάκι", άνθρωπος των αναμνήσεων και εραστής-νοσταλγός των παλιών όμορφων στιγμών, θα σας ταξιδέψω σε ένα "ΔΙΚΟ ΜΑΣ" φεστιβάλ τραγουδιού που, δεν ξέρω πόσοι από εσάς το θυμάστε.


ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ 

Ναι, δεν κάνατε λάθος. Το "δικό μας" φεστιβάλ τραγουδιού αγαπημένοι μου! Το δικό μας "Σαν Ρέμο", γιατί πάνω στα πρότυπα αυτού του μεγάλου φεστιβάλ, χτίστηκε και το αντίστοιχο Ελληνικό. Μια λαμπερή διοργάνωση που ξεκίνησε το 1959 και άφησε την τελευταία του πνοή το 2009 καθώς η ΕΡΤ ανακοίνωσε τον θάνατό του κάτω από βάρος της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων.

Πέρασαν 50 ολάκερα χρόνια, μισός αιώνας, που ήταν κοντά μας. Ένα φεστιβάλ που σημάδεψε την Ελληνική μουσική, το τραγούδι, τη στιχογραφία αλλά και τις προσωπικές μας στιγμές. Η πρώτη επαφή μου με τον όμορφο αυτό κόσμο ήρθε κάπου το 1969-70, σε μαύρη περίοδο χούντας. Και μιας και αναφέρθηκα στην ....επάρατο, να πω ότι-ευτυχώς, δεν τόλμησε να πειράξει το φεστιβάλ αυτό! Δεν έβαλε δηλαδή το χυδαίο της χέρι πάνω στην ποιότητα της δημιουργίας. Σίγουρα παρασκήνιο έπαιξε, σίγουρα παρεμβάσεις, καπελώματα, αλλά να χαλάσει την ποιότητα δεν τα κατάφερε.



Και τι δεν ζήσαμε μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια. Ποια "ιερά τέρατα" της μουσικής σκηνής μας δεν πέρασαν από τα σανίδια του! Θα έχουμε την ευκαιρία να θυμηθούμε αποσπασματικά μερικά από αυτά.

Μερικά πράγματα για το Φεστιβάλ

Η επίσημη ονομασία της διοργάνωσης ήταν: "ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ". 
Η πρώτη του μορφή ήταν ως διαγωνισμός ελαφρού τραγουδιού. Ξεκίνησε το 1959 από το τότε Ε.Ι.Ρ. (Δημόσια ραδιοφωνία) και τα τρία πρώτα χρόνια έγινε στην Αθήνα.

Το 1962 μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη. Διοργανωτές ήταν πάλι το ΕΙΡ και η ΔΕΘ (Διεθνής έκθεση) και ανανεώθηκε ως τον τρόπο που γινόταν με νέα αρίθμηση. Έμεινε εκεί για πάντα μέχρι το τέλος. Βασίστηκε στα πρότυπα του μεγάλου Φεστιβάλ Σαν Ρέμο Ιταλικής μουσικής. Στο πέρασμα του χρόνου, ήταν λογικό να γνωρίσει πολύ μεγάλες διακυμάνσεις, αλλαγές, ακμές και παρακμές. Ενδεικτικά αναφέρω:
  • Η ορχήστρα ήταν ζωντανή στο βάθρο.
  • Μέχρι το 1971 το μπουζούκι δεν ήταν αποδεκτό στην ορχήστρα.
  • Δεν ήταν αποδεκτά τα συγκροτήματα επί σκηνής.
  • Στην δεκαετία του 1960 τα τραγούδια ερμηνεύονταν 2 φορές από διαφορετικούς καλλιτέχνες (!) για να τονισθεί η σύνθεση και όχι η ερμηνεία.
  • Το 1997 διακόπηκε και ξεκίνησε πάλι το 2005 με νέα αρίθμηση. Από το 2008 προστέθηκε διοργανωτής και το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.

Κρατήστε στην καρδιά σας κάποια από τα ονόματα των ανθρώπων που κράτησαν το μικρόφωνο στο πέρασμα των διοργανώσεων:

Νάνα Μούσχουρη, Γιάννης Βογιατζής, Γιοβάννα, Μαίρη Λω, Νάντια Κωνσταντοπούλου, Μαίρη Λίντα, Καίτη Μπελίντα, Τζένη Βάνου, Κλειώ Δενάρδου, Σούλα Μπιρμπίλη, Ζωή Κουρούκλη, Σώτος Παναγόπουλος, Γιάννης Πετρόπουλος, Δώρος Γεωργιάδης, Τώνης Στρατής, Μιχάλης Βιολάρης, Δημήτρης Κοντολάζος, Τώνης Βαβάτσικος, Αλέκα Κανελλίδου, Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, Δάκης, Ελπίδα, Γιώργος Πολυχρονιάδης, Γιάννης Δημητράς και τόσοι άλλοι.



Μεγάλη μορφή στην πορεία του φεστιβάλ, η αεικίνητη μορφή του παρουσιαστή του, ποιου άλλου, του γνωστού Άλκη Στέα, που συνέδεσε το πέρασμά του με το φεστιβάλ. 20 διοργανώσεις έγιναν με τη δική του παρουσίαση, το λες και μια ολάκερη ζωή.


Θα σας καλέσω λοιπόν να αφεθούμε λίγο χαλαρά στην νοσταλγική αγκαλιά του χρόνου και να θυμηθούμε κάποια από αυτά τα μεγάλα τραγούδια. Είμαι σίγουρος ότι θα συγκινηθείτε, θα νιώσετε διαφορετικά. Θα δείτε μέσα από αυτήν την αναδρομή πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα γύρω μας. Τι "αξίες" και "είδωλα" έχουν προταχθεί. Να σας ευχηθώ καλή ακρόαση λοιπόν. 

Το 1959, όλα ξεκινούν με τον καλύτερο τρόπο καθώς τα πρώτο βραβείο του φεστιβάλ γράφει μια πολύ μεγάλη ιστορία, αποτελώντας το βάθρο για το ξεκίνημα μιας λαμπερής καριέρας για την καλλιτέχνιδα που το τραγούδησε. Ο μεγάλος Μάνος Χατζηδάκης γράφει και συνθέτει το θρυλικό:

"Κάπου υπάρχει η αγάπη μου"

και η Νανά Μούσχουρη γράφει ιστορία με το τραγούδι της


Η Νανά Μούσχουρη με το "Τριό Καντσόνε" θα κερδίσει και το δεύτερο βραβείο με ένα επίσης εκπληκτικό τραγούδι.
Σε μουσική Μίμη Πλέσσα το:

"Ξέρω κάποιο αστέρι"



Στην επόμενη χρονιά, το 1960, η Νανά Μούσχουρη με τον Μάνο Χατζηδάκη, θριάμβευσε ξανά ("Κυπαρισσάκι") αλλά εγώ θα σταθώ στο δεύτερο βραβείο που το θεωρώ καλύτερο τραγούδι. Με την γλυκιά φωνή της Γιοβάννας, έρχεται το αξέχαστο:

"Καλοκαιράκι" του Σπύρου Μεντή



Η επόμενη επιλογή μου είναι δύο χρόνια μετά, το 1962, στο Τρίτο βραβείο, που πήγε πάλι στο προηγούμενο δίδυμο του Σπύρου Μεντή και της Γιοβάννας. Ο Σπύρος Μεντής ήταν πατέρας της γνωστής ηθοποιού Νένας Μεντή και αδελφός του γνωστού ηθοποιού Κώστα Μεντή.

"Κι όμως υπάρχει χαρά"



Το 1963, τα τέσσερα πρώτα βραβεία μας έδωσαν εκπληκτικά και αξέχαστα τραγούδια. Να σας θυμίσω τουλάχιστον τα δύο από αυτά:

Το πρώτο βραβείο πάει σε ένα τραγούδι του Κώστα Κλάβα, σε στίχους της Νινής Ζαχά. Με την υπέροχη φωνή του Γιάννη Βογιατζή έχουμε το:

"Πέταξε ένα πουλί"



Το δεύτερο βραβείο σε ένα αισθαντικό τραγούδι σε στίχους του Κώστα Κινδύνη και μουσική του Μίμη Πλέσσα. Οι φωνές της Τζένη Βάνου και Ζωή Κουρούκλη, δίνουν το συγκλονιστικό:

"Εδώ τελειώνει ο ουρανός"


Το 1964 σειρά για το πρώτο βραβείο είχε μια τραγουδίστρια της ελαφράς μουσικής σκηνής που αποτέλεσε ένα καλλιτεχνικό διαμάντι για την πατρίδα μας. Η Νάντια Κωνσταντοπούλου, σε συνεργασία με τον μεγάλο συνθέτη Τάκη Μωράκη, άφησαν εποχή πίσω τους με το μουσικό τους στίγμα

Με το τραγούδι "Ποιος" ήρθε η στιγμή να ανέβουν στην κορυφή ανοίγοντας μια τεράστια καριέρα στην ελαφρά ποιοτική μουσική.



Στο Β' βραβείο πάλι η Τζένη Βάνου με μια ακόμα εκπληκτική της ερμηνεία στο τραγούδι του Μίμη Πλέσσα-Κώστα Πρετεντέρη

"Τώρα"



Ανεβαίνω στα 1967 όπου ξεχωρίζω δύο πολύ μεγάλα τραγούδια και καλλιτέχνες. Στο πρώτο βραβείο θριαμβεύει μια μεγάλη κλασική εμβληματική μορφή. Ο Σώτος Παναγόπουλος με το τραγούδι του Γιώργου Μουζάκη σε στίχους Γιάννη Φερμάνογλου. Ένα τραγούδι που άφησε πολύ μεγάλη ιστορία.

"Καλώς όρισες έρωτα"

Ακούστε το τραγούδι σε ζωντανή ηχογράφηση την ώρα του φεστιβάλ



Στο Β' βραβείο ξανά το δίδυμο Τάκη Μωράκη, Νάντιας Κωνσταντοπούλου, σε στίχους Φ. Μιχαλάτου. Ένα τραγούδι που λατρεύω!

¨Εκείνον"



Το 1968 ένα τραγούδι ντυμένο με έναν πιο σύγχρονο αέρα κέρδισε το πρώτο βραβείο. Αγαπήθηκε και αυτό όσο λίγα στο πέρασμα του χρόνου. Σε μουσική Τώνη Στρατή, στίχους Χρήστου Ντούβη και ερμηνεία του ίδιου του Τώνη Στρατή, ενός πολύ αξιόλογου μουσικού.

"Το καλοκαίρι εκείνο"



Στο φεστιβάλ της επόμενης χρονιάς, το 1969, θα σταθώ στο Β' βραβείο. Εκεί θα δούμε τον Γιάννη Βογιατζή, να τραγουδά ένα υπέροχο ερωτικό τραγούδι σε μουσική Τόλη Βοσκόπουλου παρακαλώ και στίχους Ηλία Λυμπερόπουλου. Ένα τραγούδι που στη συνέχεια απογειώθηκε ως τεράστια επιτυχία με τη φωνή του ίδιου του Τόλη.

"Εκείνη"



Το 1970, θριαμβεύει στην πρώτη θέση ένα ακόμα τραγούδι του Τόλη Βοσκόπουλου, σε στίχους πάλι Ηλία Λυμπερόπουλου, με τη φωνή πάλι του υπέροχου Γιάννη Βογιατζή σε μια μοναδική εκτέλεση.
Είναι το ακουστό:

"Αδέλφια μου αλήτες πουλιά"



Το 1971 ποιος δεν θυμάται ένα νεαρό παλικάρι, πρωτοεμφανιζόμενο τότε, τον Γιάννη Πετρόπουλο, να κερδίζει το πρώτο βραβείο με ένα τραγούδι σε μουσική Αλέκου Γεωργιάδη και στίχους του Γιώργου Μαυρομουστάκη. Μήπως θυμάστε το υπέροχο;

"Παλιό κανόνι"



Όπως βλέπουμε στα τραγούδια που βραβεύονται είναι εμφανής πλέον και η παρουσία του μπουζουκιού σε ένα πιο ελαφρολαϊκό μουσικό στυλ.

Το Β' βραβείο πήρε ένα επίσης εξαίρετο τραγούδι του Γιώργου Χατζηνάσιου σε στίχους Νίκου Ελληναίου, με την αξέχαστη μεγάλη φωνή της Κλειώς Δενάρδου.

"Αλίμονο"



Το 1972 σειρά έχει να κερδίσει το πρώτο βραβείο ένας νέος συνθέτης και τραγουδιστής, ο Κύπριος Δώρος Γεωργιάδης. Πολύ καλός μουσικός και καλλιτέχνης. Ένα τραγούδι γλυκύτατο που αγαπήθηκε πάρα πολύ στο πέρασμα των χρόνων. Όσο λίγα!

"Αν ήμουν πλούσιος" 



Το 1973, δύο τραγούδια κέρδισαν τα δύο πρώτα βραβεία, εκ διαμέτρου διαφορετικά μεταξύ τους σαν μουσικά είδη. Το πρώτο βραβείο πήρε ένα ελαφρολαϊκό τραγούδι σε μουσική του Πέτρου Ζέρβα σε στίχους Δημήτρη Καραστάθη, με τη φωνή ενός μετέπειτα επιτυχημένου τραγουδιστή στο είδος. Του Δημήτρη Κοντολάζου που εμφανίστηκε τότε

"Ο Μπαρμπαλιάς"


Το Β' βραβείο πήγε σε ένα ποπ τραγούδι που τόσο άκμαζε εκείνη την εποχή. Με το συγκρότημα των Τσαρμς, έρχεται το:

"Να μείνουμε πάντα παιδιά" 
να κλέψει τις καρδιές μας ανέμελα, όμορφα, ερωτεύσιμα




1974. Μπαίνουμε σε τροχιά μεταπολίτευσης και μια νέα περίοδος για το φεστιβάλ ξεκινά. Αυτή τη χρονιά πρώτευσαν τρία τραγούδια, τα οποία προσωπικά, τα θεωρώ υπέροχα και μάλιστα διαφορετικά μεταξύ τους σε είδος και άκουσμα.

Α' Βραβείο στον Τώνη Βαβάτσικο που έγραψε και τραγούδισε ένα όμορφο τραγούδι.

"Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας"

Σε ζωντανή παρακαλώ ηχογράφηση



Β' βραβείο σε ένα διαφορετικό αλλά υπέροχο τραγούδι του Γιώργου Κριμιζάκη σε πολύ μεγάλους στίχους της Σώτιας Τσώτου, με την εκπληκτική φωνή ενός αγαπημένου καλλιτέχνη του νέου κύματος, Μιχάλη Βιολάρη

"Αν"



Και στην τρίτη θέση ένα ατμοσφαιρικό τραγούδι που άφησε και αυτό εποχή. Σε μουσική Γιώργου Μανίκα και στίχους Νίκου Ελληναίου. Η εκπληκτική και μοναδική φωνή της Αλέκας Κανελλίδου, τραγουδά το:

"Άσε με να φύγω"




Ανεβαίνω στο 1976 με τα δύο πρώτα βραβεία. Δύο πολύ όμορφα τραγούδια. Στο Α' βραβείο, ένα τραγούδι του Αντώνη Πετρίδη σε στίχους του Κωστή Χρήστου, Ρόνης Σοφου. Η γλυκύτατη φωνή της Μαρίας Δουράκη

"Άσπρα πουλιά"



Β' βραβείο ένα γλυκό τραγούδι σε μουσική και στίχους του Σάκη Τσιλίκη. Ο Δάκης με τη φωνή του έχει μια εξαιρετική εκτέλεση. Μια μπαλάντα γεμάτη αισθήματα.

"Παλιέ μου φίλε"




Το 1977 θα λάμψει το άστρο της Άννας Βίσση! Η μεγάλη μας τραγουδίστρια, ξεκινά τη μεγάλη καριέρα της με ένα πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ. Ένα όμορφο τραγούδι του Δώρου Γεωργιάδη

"Ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή"



Στο Β' βραβείο, ο Ρόμπερτ Ουίλλιαμς γράφει ένα πολύ αισθαντικό ερωτικό τραγούδι. Μια μπαλάντα που άφησε εποχή. Με τη φωνή της Τζίνας Σπηλιωτοπούλου, νεαρής τότε κοπέλας και του Αντώνη Πολίτη

"Εσύ"



Το 1978 θα σταθώ στο Β' βραβείο που μου άρεσε πάρα πολύ όχι μόνο σαν τραγούδι αλλά, κύρια, σαν μήνυμα και μάλιστα αντιπολεμικό. Ο Γιάννης Πετρίτσης και η Σόφυ Παππά γράφουν το:

"Ετούτη την ώρα ας γίνουμε ένα"
Τραγουδά η Σόφυ Παππά



Το 1979, το πρώτο βραβείο μας έδωσε ένα πολύ σημαντικό και ιδιαίτερο τραγούδι. Μία ακόμα μπαλάντα με μια χαρακτηριστική φωνή του Γιώργου Πολυχρονιάδη με στίχους δικούς του και της Σάσας Μανέτα. Ένα τραγούδι που περιέχει σαφέστατα αντιπολεμικά και ανθρωπιστικά μηνύματα.

"Αν ξανακαταβείς Χριστέ στη γη"



Η επόμενη χρονιά, το 1980, βρίσκει ένα επίσης καλό τραγούδι στην πρώτη θέση. Η αποκάλυψη του 1977, Τζίνα Σπηλιωτοπούλου έρχεται σε μια ακόμα διάκριση. Σε μουσική της ίδιας και του Σπύρου Ιωαννίδη έχουμε το:

"Της γιαγιάς τα παραμύθια"
Ένα γλυκύτατο τραγούδι με άπειρα μηνύματα παιδαγωγικής κυρίως


Από εκεί και πέρα, φίλες και φίλες, σιγά-σιγά, το μεγάλο αυτό φεστιβάλ, άρχισε να ξεθωριάζει. Η εισβολή της τηλεόρασης στις παραγωγές και στα σπίτια μας, σκέπασε την ακροματικότητά του και τη διείσδυσή σου στα ακουστικά και μουσικά μας δρώμενα. 
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι χάθηκαν καλά τραγούδια ή εξαλείφτηκαν εντελώς. Κάθε άλλο. Απλά, είχε αρχίσει τότε, στη βιομηχανία της μουσικής η υποστήριξη άλλων ειδών μουσικής, που έβγαιναν έξω από τα ήθη και τα ακούσματα του φεστιβάλ.
Παρ' όλα αυτά εκείνο συνέχισε να παραδίνει σκυτάλη και όμορφες δημιουργίες.

1984  "Χαμένη ισορροπία" μια υπέροχη μπαλάντα με τη φωνής της Σοφία Βώσσου, κατά δικό της δημιούργημα




Στέκομαι ενδεικτικά στο 2006 όπου ένα τραγούδι, Α' βραβείο, κέρδισε κατά κράτος σε ποιότητα με έναν σεμνό και υπέροχο νέο καλλιτέχνη. Τον Σταύρο Σιόλα με το υπέροχο:

"Της Άρνης το νερό"
και την ανεπανάληπτη ερμηνεία του επί σκηνής



Με αυτό το συγκλονιστικό τραγούδι θα κλείσω την αναφορά μου στο μεγάλο αυτό φεστιβάλ Ελληνικής μουσικής. Με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ανοίξει ξανά τις πύλες της η διοργάνωση για να μπορέσουν και πάλι νέοι δημιουργοί να παρουσιάσουν το όποιο τους ταλέντο. Να μην χρειάζεται το ξεπούλημα κάθε νέου μουσικού στις διαθέσεις της μουσικής βιομηχανίας και εμπορίου. Μακάρι.

Επίσης, δεν σας καλώ να ακούσετε υποχρεωτικά την μεγάλη μουσική λίστα που σας έδωσα. Εδώ θα είναι να σας κρατάει συντροφιά, όποτε εσείς θέλετε να ακούσετε κάποιο από τα παλιά τραγούδια του φεστιβάλ που αγαπήσατε. Έχει την αξία του να έχετε μια τέτοια συλλογή στο συρτάρι σας και ελπίζω να έκανα καλές επιλογές.

Σας ευχαριστώ για το υπέροχο αυτό μουσικό ταξίδι.



Αν σας άρεσε η ανάρτηση και θέλετε να ακολουθείτε το "Ηδύποτον" μπορείτε να γραφτείτε με το e-mail σας εδώ: follow.it 









































































22 σχόλια:

  1. Γιάννη καλησπέρα.
    Γνωρίζω σχεδόν όλους όσους αναφέρεις. Εξαιρετικοί καλλιτέχνες!
    Δε μπορώ να σου πω ότι έχω παρακολουθήσει το φεστιβάλ. Της Άρνης το νερό το είχα λατρέψει από την αρχή που είχε ανέβει στο youtube. Η ερμηνεία του είναι ανατριχιαστική!
    Η ποιότητα στις μέρες μας δυστυχώς δεν "πουλάει". Δεν έχω ιδιαίτερες ελπίδες να δω κάτι ποιοτικό σε κοινή θέα. Και αν το δω, θα ξέρω πως είναι σπάνιο φαινόμενο.
    Υπέροχη η μουσική λίστα που δημιούργησες στα πλαίσια της ανάρτησης.
    Καλό απόγευμα. Με χαμόγελο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου,
      το ότι έχεις γνώση για τα τραγούδια αυτά ενισχύεις την άποψη που έχω για σένα. Την ποιότητα που κρύβεις. Δεν συναντάς νέους ανθρώπους της γενιάς σου να ακολουθούν ή να γνωρίζουν αυτούς τους καλλιτέχνες. Με εντυπωσιάζεις μία ακόμα φορά.
      Ναι, μήτε και εγώ προσμένω να δούμε κάτι οργανωμένο και ποιοτικό σε επίπεδο φεστιβάλ. Πολλά τα χρήματα και όλοι επενδύουν σε ...reality shows. Μέχρι εκεί πάει το επίπεδο και ...πολυ μας είναι.
      Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, να είσαι καλά. Την αγάπη μου.

      Διαγραφή
    2. Θα διαφωνήσω. Πολλοί νέοι τα ξέρουν τα τραγούδια και τα τραγουδάνε κιόλας. Φυσικά δεν είναι της εποχής τους ναι; Αλλά τα γνωρίζουν και μου αρέσει πολύ αυτό. Και οι καλλιτέχνες έγιναν γνωστοί οι περισσότεροι μετά από αυτές τις επιτυχίες. Όσο για τη Γουροβίζιον Γιάννη μου, αλλάζουν οι καιροί,αλλάζουν οι τρόποι σκέψεις και ποιότητας και εμφάνισης. Εδώ οι περισσότεροι ήταν τσιτσιδωμένοι λες και αυτό ήταν το ζητούμενο για να πάνε μπροστά. Και τι δεν βλέπουμε στη Γιουροβίζιον...απλά τις απόψεις και νοοτροπίες του κόσμου ειδικά των νέων. Όσο για τα παρασκήνια αστα παντού η ίδια δυσωδία

      Διαγραφή
    3. Άννα μου, ιδιαίτερα ελπιδοφόρο αυτό που τονίζεις! Μακάρι οι νέες γενιές παιδιών να έχει πρόσβαση ακούσματος στα όμορφα αυτά τραγούδια. Βέβαια, γίνονται πολλές διασκευές τους, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Τα φέρνει πιο κοντά στα νέα παιδιά.
      Εντάξει η Γιουροβίζιον έχει ξεφύγει τα τελευταία χρόνια σε διαγωνισμό trash! Μην το συζητάμε.
      Ευχαριστούμε για την ουσιαστική σου παρέμβαση καλή μου φίλη. Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  2. Μας πιάσανε οι αναμνήσεις; Ε καλοκαίρι μπήκε γι αυτό!!!!
    Τραγούδια που τραγουδήθηκαν από όλους. Το πρώτο βήμα για να γίνουν γνωστοί οι καλλιτέχνες που πραγματικά μετέπειτα εξελίχθηκαν σε μεγάλα ονόματα. Πιστεύω ότι η χούντα έβαζε το χεράκι της και εκεί όσο μπορούσε. Ξέρεις κανένα ολοκληρωτικό καθεστώς να μην το κάνει;
    Αλλά τελείωσε κι αυτό όπως τόσα άλλα.
    Δεν το παρακολουθούσα με μανία είναι η αλήθεια. Αλλά τα τραγούδια τα ξέρω όλα τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν
    Ωραίες επιλογές από αυτές που μ'αρέσουν
    Καλό καλοκαίρι με αναμνήσεις μπόλικες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ βάζουν χέρι κοτζάμ ...."δημοκράτες" εκλεγμένοι βρε Άννα μου και με τον ίδιο ωμό τρόπο, δεν θα έβαζε η χούντα. Φυσικά και είχε τα "δικά της" παιδιά αλλά το επίπεδο του φεστιβάλ απέχει παρασάγγας από τη σημερινή "δημοκρατία". Και δεν καταλαβαίνω γιατί πολεμήθηκε από τους "προοδευτικούς" αργότερα. Μάλλον για να ανεβάσουν το επίπεδο της μουσικής σκηνής όπως και το βλέπουμε σήμερα.
      Μπα δεν φταίει το καλοκαίρι για τις αναμνήσεις. Φταίει η ....Eurovision και το επίπεδό της σε σχέση με το παρελθόν.
      Τέλος πάντων. Μελαγχολία παντού σε αυτά τα θέματα.
      Να έχουμε ένα όμορφο καλοκαίρι κορίτσι μου και σε ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  3. Γιάννη μου, με κατασυγκίνησες απόψε.. Δεν μπορούσα να σταματήσω τη "λίστα" με τα υπέροχα αυτά τραγούδια. Δεν σου κρύβω όμως Γιάννη, πως όσες "φιλότιμες" προσπάθειες κι αν έκανα, για μια ακόμη φορά για εμένα το υπ' αριθμόν ΕΝΑ τραγούδι μέσα από αυτή τη διοργάνωση, παραμένει αιωνίως το ίδιο: "Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει ο θεός για μας"!!! ...ποιος να ξέρει πώς έχει μοιράσει τις μέρες μας της χαράς.. ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει ο θεός για μας.. Είναι α-ξε-πέ-ρα-στο! Και σε ζωντανή ηχογράφηση ήταν και πολύ ανατριχιαστικό! Πόσο θα ήθελα να γινόταν και να βρισκόμουν μέσα σε αυτή την αίθουσα όταν ακουγόταν αυτό το τραγούδι;! Πριν σε ευχαριστήσω και σε καληνυχτήσω, πάω πιο πάνω να το ακούσω άλλη μια! 🌺🌸🌷

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκινείς Πέτρα μου! Ναι! Πολύ ξεχωριστό τραγούδι και πολύ ιδιαίτερη η φωνή του Βαβάτσικου στην ερμηνεία. Δεν έβαλα τυχαία τη ζωντανή εκτέλεση. Είδες συμμετοχή κόσμου; Ξεσηκωμός, ταύτιση. Ένας ιδιαίτερος ξεχωριστός καλλιτέχνης. Έχει πολύ παρασκήνιο η μετέπειτα ιστορία του ξέρεις ε; Μεγάλη η ρήξη του με τον Μίνω Μάτσα, στα δικαστήρια πήγαν, για το τραγούδι "Σε αγαπώ" που αργότερα έστειλε ο Ρακιντζής στην eurovision.
      Μακάρι να βρισκόμασταν σε τέτοιες εκδηλώσεις Πέτρα μου αλλά δυστυχώς η ζωή μας έχει φέρει απόντες από παντού.
      Σε ευχαριστώ πολύ για τη συγκίνηση που μας χάρισες. Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  4. Τι υπέροχο μουσικό ταξίδι! Πόσο όμορφες μελωδίες! Νοσταλγικές, με ρυθμό, με ηχόχρωμα, με συναισθηματικές επιρροές που σε συνεπαίρνουν όσες φορές κι αν τις ακούσεις. Σπουδαίοι συνθέτες, στιχουργοί, προικισμένοι ερμηνευτές, έγραψαν ιστορία. Κι ας χαμήλωσαν τα φώτα, σίγησαν οι νότες, κι ας ράγισαν καρδιές. Εκείνη η μουσική πάντα θα μας συγκινεί, πάντα θα μας ταξιδεύει, πάντα θα συντροφεύει την καθημερινότητά μας. Γιατί τότε η μουσική είχε ποιότητα, είχε ταλέντο, είχε χημεία, είχε επικοινωνία.
    Συγκινητικό το αφιέρωμά σου Γιάννη μου! Να είσαι πάντα καλά να μας χαρίζεις τέτοιους πολύτιμους θησαυρούς!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπα Αννίκα μου, να δώσουμε τη δική μας "απάντηση" στον μήνα του φεστιβάλ, τον Μάη. Βλέποντας την ...eurovision είπα να θυμηθώ τα δικά μας όμορφα και νοσταλγικά πράγματα. Πόσα και πόσα τραγούδια δεν πέρασαν στην ψυχή και φωλιάζουν στις αναμνήσεις μας καλή μου φίλη. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια της καρδιάς σου, να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  5. Γιάννη φίλε μου. Υπέροχη ιστορική και μουσική διαδρομή, από αυτές που τόσο καλά ξέρεις να μας χαρίζεις.
    Εξαίρετοι όλοι οι καλλιτέχνες και τα τραγούδια φυσικά.
    Μπράβο σου Γιάννη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω Γιώργο μου, θα συμφωνήσω. Ιστορική η αξία αυτής της αναδρομής. Για αυτό και την παρουσίασα να την έχουμε πρόχειρη, διαθέσιμη για να θυμόμαστε. Ευχαριστώ αγαπητέ φίλε για την κουβεντούλα και τα λόγια σου. Καλή σου συνέχεια.

      Διαγραφή
  6. Αναμνήσεις, ομορφιά, μελωδία, αξέχαστοι ερμηνευτές, συνθέτες, αξέχαστες εποχές, όλα σε μια ανάρτηση!! Νοσταλγός του παρελθόντος; καθόλου Γιάννη μου. νοσταλγός μιας χαμένης αισθητικής; εντελώς!! τα χρόνια στα οποία αναφέρεσαι τα φεστιβάλ (περιλαμβανομένου και αυτού της πολύπαθης πλέον eurovision) ήταν ένα βήμα για δημιουργούς, τώρα ήταν μια πασαρέλα εντυπωσιασμού αλλά εντελώς άσχετου με τη μουσική/τον στίχο/την ερμηνεία... Το μόνο παρήγορο είναι ότι σε δύο χρόνια κανείς δεν θα θυμάται τον φετεινό νικητή του πανηγυρακίου, αλλά όλοι θυμόμαστε αυτά που ανέφερες παραπάνω στα 'δικά μας" ή το l' oiseau et l' enfant για ν' αναφέρω το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό, το poupee de cire, poupee de son και πάει λέγοντας...
    Γιάννη, ευχαριστώ γιατί παρότι ξεκινάς επικίνδυνα - συναισθηματικά - ταξίδια, δίνεις φως στους άχρωμους κι ενίοτε σκοτεινούς αισθητικά καιρούς!!
    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάρρη μου καλησπέρα καλή μου φίλη. Επικίνδυνα συναισθηματικά ταξίδια ε; Ναι, το ξέρω, το νιώθω και εγώ ότι είναι πολύ φορτισμένο το κλίμα σε ανάλογες περιπλανήσεις. Αλλά νομίζω τις χρειαζόμαστε όλοι. Μικροί μεγάλοι εν δράσει.
      Χαίρομαι που νέα παιδιά, νέοι άνθρωποι κρατούν τέτοιες αναμνήσεις. Είναι ελπιδοφόρο.
      Είναι καιρός να βάλουμε λίγο αισθητική στη ζωή μας. Όχι μόνο "θέαμα" και ενίοτε φτηνό και περαστικό.
      Ειλικρινά σε ευχαριστώ που συναντήθηκες καλή μου φίλη σε αυτήν εδώ την αναζήτηση.
      Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  7. Πολύ όμορφο αφιέρωμα, με γεύση γλυκιάς νοσταλγίας.
    Δεν ήξερα πως ο Βοσκόπουλος συνέθετε τραγούδια - ενδιαφέρον. Ούτε πως η μεγάλη επιτυχία της Κανελλίδου, "Ασε με να φύγω", ακούστηκε πρώτη φορά το 1974. Θυμάμαι να το τραγουδάμε στο δημοτικό, στα διαλείμματα, φτιάχνοντας δικούς μας στίχους.. Ώστε η Τζένη Βάνου περιορίστηκε στο Β' βραβείο, κρίμα. Στεναχωριέμαι που δεν γνώρισε, δεν χάρηκε όσα της άξιζαν..
    Καλό και μελωδικό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Τζοάννα!
      Ο Τόλης Βοσκόπουλος είναι συνθέτης ναι! Και έχει συνθέσει υπέροχα ερωτικά ελαφρολαϊκά τραγούδια καλή μου φίλη. Ναι, το "Άσε με να φύγω" είναι παλιό τραγούδι. άφησε μεγάλη εποχή πίσω του και αγαπήθηκε πάρα πολύ. Όσο για τη Τζένη Βάνου, παρουσίες της διακρίθηκαν στο φεστιβάλ. Εντάξει, μεγάλη παρουσία, απίστευτη φωνή και ερμηνεία από τις λίγες. Μπορεί να μην είχε πρώτα βραβεία στο φεστιβάλ αλλά η Τζένη αγαπήθηκε όσο λίγες στο είδος αυτό.
      Καλησπέρα κορίτσι μου, καλό σου Σαββατοκύριακο και ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  8. Την πολλή Καλημέρα μου Γιάννη μου!!
    Και Χριστός Ανέστη (γιατί δεν τα έχουμε πει) ;)

    Μεγάλη χαρά μου δίνει η εγγραφή σου! Για το ταξίδι, για το 'μάθημα', για τις θύμισες..
    Δεν το παρακολούθησα ποτέ το Φεστιβάλ, αλλά όλα του τα τραγούδια (με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις) τα ξέρω και αρκετά ήταν και από τα αγαπημένα μου! (σε μετάφραση: γνωρίζω όλους τους στίχους τους..) :D

    Τώρα που σου γράφω, ξαναπαίζει για τρίτη φορά το 'Νερό της Αρνης'...
    Και πάμε πάλι για τα υπόλοιπα!...

    Εχω διαβάσει και τις προηγούμενες εγγραφές σου --αλλά δυστυχώς χωρίς την ευκαιρία χρόνου να αφήσω το σχόλιο που θα ήθελα..
    Οπότε θα ακουμπήσω αυτό εδώ με αγάπη: "σε ευχαριστώ για τα υπέροχα Διαμάντια σου".
    Είναι πολύ γλυκιά κι ενθαρρυντική παρηγοριά, να υπάρχουν τόσο όμορφα αναγνώσματα στις γωνίτσες του τόσο-'θορυβώδους' διαδικτύου....

    Σε χαιρετώ και σου εύχομαι καλό υπόλοιπο Σαββατοκύριακο
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαραγδούλα μου, αγαπημένη μου φίλη, ειλικρινά να σε ευχαριστήσω για την κατάθεση ψυχής σου εδώ. Διαχρονικά την νιώθω την παρουσία σου και μην αγχώνεσαι σε παρακαλώ με αυτό. Να σε ευχαριστήσω απ' την καρδιά μου για κάθε σου λέξη.
      Καλή συνέχεια καλή μου.

      Διαγραφή
  9. Αχ βρε Γιάννη, τι αναμνήσεις ξυπνάς μ' αυτό το θρυλικό φεστιβάλ! Θυμάμαι ότι ο κόσμος ήταν καθηλωμένος τις βραδιές του διαγωνισμού και υπήρχε μια άλλη ποιότητα τότε, αφού υπήρχαν ορχήστρες και μουσικοί, που συνόδευαν τα τραγούδια. Έχοντας ένα μέτρο σύγκρισης με τους σύγχρονους διαγωνισμούς που κυριαρχεί η τεχνολογία και τα εφέ, και λιγότερο η μουσική και ο στίχος, καταλαβαίνουμε και την αξία των τραγουδιών που είχαν διακριθεί. Πολλά τραγούδια αποδείχτηκαν διαχρονικά κι ακούγονται και σήμερα.
    Ξεχωρίζω ιδιαίτερα τη συμμετοχή του Σιόλα, εκπληκτική ερμηνεία και υπέροχο τραγούδι!
    Τους χαιρετισμούς μου Γιάννη μου! Και συγχαρητήρια για το ταξιδάκι πίσω στο χρόνο, ακόμα κι αν περιλαμβάνει τη σκοτεινή εποχή της χούντας που η αλήθεια είναι, πως καπέλωσε το διαγωνισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κακό είναι Μαρία μου ότι τα χρόνια της επάρατης χούντας, το φεστιβάλ σκιάστηκε άμεσα και έμμεσα με το ειδεχθές καπέλο της. Παρ' όλα αυτά δεν μπόρεσε να ευτελίσει την ποιότητα, όπως έκανε με πιο έντονο τρόπο στο αντίστοιχο φεστιβάλ κινηματογράφου. Όμως είναι και το διάστημα εκτός χούντας που έδωσε τραγούδια σταθμό στην ιστορία της μουσικής μας.
      Χαίρομαι που σε πήρα παρέα σε αυτό το ταξίδι καλή μου φίλη. Ειλικρινά χαίρομαι.
      Φιλιάκια πολλά και καλό Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή
  10. Τι λες τώρα!!!!! κάτι όμορφες θύμησες που ξέθαψες από το ντουλάπι των αναμνήσεων!!!
    Από το πρώτο χρόνο του το φεστιβάλ το παρακολουθούσα πιτσιρίκα τότε στην θεσσαλονίκη...
    Τα περισσότερα ήταν υπέροχα και μέχρι σήμερα ακόμα και μετά από 50 χρόνια τα θυμόμαστε και τα τραγουδάμε, θα πει ότι η ποιότητα δεν χάνεται όταν υπάρχει...
    Αλλες εποχές φίλε μου άλλες αξίες, μεγάλοι συνθέτες, εκπληκτικές ερμηνείες που έχουν αφήσει εποχή...
    Τι ωραίο αφιέρωμα που έκανες σε αυτό τον θεσμό ,που μπορεί να έσβησε, αλλά έμεινε μέσα στις καρδιές μας, γιατί χωρίς αυτό το φεστιβάλ δεν θα είχαμε ακούσει αυτά τα διαχρονικά τραγούδια...
    Σε ευχαριστούμε πολύ γ αυτό το μουσικό ταξίδι να είσαι καλά, καλο ξημερωμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, το κακό είναι ότι φεύγουν αυτές οι διοργανώσεις αλλά πεθαίνουν μαζί. Ποιος ο λόγος να μην ζωντανέψει ξανά; Να δώσει βήμα και κίνητρο σε νέους δημιουργούς. Στη δισκογραφία, σε όλα! Τι λέμε τώρα.
      Χάρηκα που σου θύμισα όμορφες στιγμές καλή μου φίλη. Είναι γεμάτες αναμνήσεις οι μουσικές που βγήκαν από εκεί.
      Καλή Κυριακή καλή μου φίλη, ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου χάρισες και μοιράστηκες μαζί μας.

      Διαγραφή