H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

"Ελουάζ" (Κεφάλαια 1 & 2)



Αγαπημένες Φίλες και Φίλοι, ξεκινάω από σήμερα την δημοσίευση της Νουβέλας που σας είχα ήδη προαναγγείλει σε προγενέστερες αναρτήσεις. Η Δημοσίευση θα γίνεται εδώ, στο "ΗΔΥΠΟΤΟ" με την μορφή της συνέχειας ανάρτησης επεισοδίων αλλά και το όλο έργο θα ανεβαίνει παράλληλα και στην προσωπική μου σελίδα στην πλατφόρμα συγγραφής URNOVL στους συνδέσμους που θα σας παραθέτω στο τέλος κάθε κεφαλαίου.


Περίληψη:  
Ένα ψυχιατρείο με εξαίρετη φήμη. Μια αποθήκη ψυχών κάτω από το πολυτελές περιτύλιγμα. Εκείνη. Μια νεαρή γυναίκα, φορτωμένη με τους εφιάλτες της εφηβείας και την ψυχολογική κατάρρευση στη νιότη της. Το όνομα ενός πορτραίτου:  "Ελουάζ". Με το χέρι εκείνου που λάτρεψε αλλά και μίσησε απόλυτα. 
Για τον διαπλεκόμενο διευθυντή της κλινικής και τους συνεργάτες του δεν είναι παρά ένα σκουπίδι που πρέπει να ξεφορτωθούν άμεσα. Και εκείνη βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα του θανάτου. 
Όλα θα ξεκινήσουν εκείνη τη σκοτεινή χειμωνιάτικη νύχτα. Την νύχτα της φωτιάς.

1.  Δύο χρόνια πριν…

Η Ομίχλη της νύχτας έμπαινε στο δωμάτιό της από παντού σκεπάζοντας τα πάντα με το πέπλο της. Η ανατριχίλα του φόβου την αγκάλιαζε σε όλο της το σώμα κάνοντας τις αισθήσεις της να παραλύσουν.
Το τρίξιμο της πόρτας ακούστηκε στα αυτιά της σαν τσεκούρι που έπεφτε απειλητικό πάνω στο δικό της χώρο, έτοιμο να παραβιάσει τον ίδιο της τον εαυτό. Είδε με τα έντρομα μάτια της την πόρτα να ανοίγει αργά και βασανιστικά και στο κενό να προβάλλει η αποκρουστική εικόνα εκείνου. Του μόνιμου εισβολέα των τελευταίων καιρών. Στο πρόσωπό του ήταν αποτυπωμένη η αρρωστημένη και διεστραμμένη λαγνεία του. Η μυρωδιά του νοθευμένου ποτού, της έφερνε αναγούλα. Τυλίχτηκε στα σκεπάσματα του κρεβατιού της με τρόμο και απόγνωση. Εκείνος πλησίαζε με αυτό το κτηνώδες χαμόγελο στο χαλασμένο μούτρο του. Έτρεμε σύγκορμη. Όλα έχαναν την ταυτότητά τους.
“Μην φοβάσαι”, άκουσε την αηδιαστική έκφραση της φωνής του καθώς την πλησίαζε προσεκτικά αλλά αποφασισμένα.
“Θα περάσουμε καλά… όπως εμείς ξέρουμε… έτσι κοριτσάκι μου ;” της ψιθύριζε όλο και πιο κοντά της, όλο και πιο άμεσα στο εφηβικό της κορμί που το έβαλε κάτω απ την κουβέρτα λες και εκεί θα εύρισκε το καταφύγιο της λύτρωσης που μάταια γύρευε.
“Έλα μην μου κάνεις τη δύσκολη !” τον άκουσε μέσα στο αυτί της και ανατρίχιασε. Ήθελε να φωνάξει, ήθελε να κραυγάσει άναρθρα. Να σκίσει με την κραυγή της τα σκοτάδια της νύχτας αλλά δεν έβγαινε λαλιά από μέσα της. Σαν όλα να είχαν νεκρώσει. Σαν να μην υπήρχε. Σαν να ήταν άυλη καθώς εκείνος ξεγύμνωνε το τρεμάμενο κορμί της με το μάτι του θολό στα πόδια και το στήθος της.
“Μη !”, τόλμησε να πει σαν μάταια ικεσία . Είδε το πρόσωπό του, ολάκερη τη μορφή του να παραμορφώνεται μέσα στο σκοτάδι. Να μεταβάλλεται, να αποκτά δαιμονική μορφή, να γίνεται τέρας, να μετουσιώνεται σε μίασμα και να κυριεύει βίαια το κορμί της. Όλα τυλιγμένα στην ομίχλη, στον άναρχο χρόνο, στον πόνο, στο φόβο και την ντροπή.
Άκουσε το γέλιο του σαρκαστικό την ώρα που τη βίαζε, τα μουγκρητά του χειρότερα από ζώο, να δυναμώνουν, να γίνονται εκκωφαντικά, να σπάνε τα αυτιά της.
“Μη Πατέρα όχι !” 

Πετάχτηκε λουσμένη στον ιδρώτα, βουτηγμένη στον τρόμο και στην αγωνία. Σάλευε σαν μανιασμένη να απαλλαχτεί απ τον Εφιάλτη. Έναν εφιάλτη που ερχόταν συχνά τον τελευταίο καιρό σε αυτό που έμοιαζε με ύπνο της και την βασάνιζε χωρίς έλεος. Έναν εφιάλτη που τον ζούσε από τα δεκαέξι μέχρι τα δεκαεπτά της χρόνια. Με βιαστή τον δημιουργό της. Ω Θεέ μου ύβρις ! Μια αρρώστια που την υπέμενε σιωπηρά τυλιγμένη στον πόνο αλλά και στην άδικη ενοχή. Μέχρι που ο μέθυσος λυτρωτικά έφυγε απ τη ζωή τους αφήνοντας πίσω του δυό ρημαγμένες ψυχές. Τη δική της και της Μάνας της.
Σηκώθηκε απ το κρεβάτι της καθιστή, τρέμοντας. Έβαλε τα χέρια της στο πρόσωπό της σαν να ήθελε να κρυφτεί, να φυλαχτεί, να διώξει αυτό που ερχόταν πίσω απ τις ζοφερές εκείνες αναμνήσεις των εφηβικών της χρόνων στο νεανικό της δωμάτιο. 
Έκανε κάποια βήματα. Δεν μπορούσε να ανάψει το φως. Αν το έβλεπαν ήξερε ότι θα ήταν ένας ακόμα λόγος να την τιμωρήσουν. Όπως “αυτοί” ήξεραν και το έκαναν συνεχώς για την παραμικρή αφορμή. Περπάτησε στο μισοσκόταδο πηγαίνοντας στο μοναδικό παράθυρο. Εκεί όπου το φεγγάρι όπως κρυφόπαιζε με τα χειμωνιάτικα σύννεφα σκορπούσε λίγες ικμάδες φωτός για να διακρίνει έστω τη μορφή της και το περίγραμμα των αντικειμένων στο χώρο της. 
Έπιασε με τα χέρια της τα σιδερένια χοντρά κάγκελα του παραθύρου και κόλλησε το πρόσωπό της έξω. Με τέτοια αγωνία σαν να προσπαθούσε λες να ρουφήξει τον κρύο αέρα που έμπαινε απ το σπασμένο τζάμι.
Ένιωσε το πρώτο δάκρυ να πέφτει αβίαστα από τα μάτια της και να βρέχει με πίκρα τα χείλη της. Και μετά τα ένιωσε να πολλαπλασιάζονται και να γίνονται κλάμα. Ένα κλάμα βουβό αλλά με δύναμη ανεξέλεγκτη απελπισμένη λες και έβγαινε από μέσα της φωτιά που την έκαιγε. Ω πόσο ήθελε να φωνάξει. Αλλά ποιος τολμούσε.
Εγκατέλειψε το παράθυρο και πήγε στον μικρό νιπτήρα του δωματίου της. Στάθηκε μπροστά στον σκουριασμένο καθρέφτη. Είδε το πρόσωπό της. Είχε πάψει από καιρό να τρομάζει στην εικόνα του. Τρία χρόνια τώρα κλεισμένη στην Ψυχιατρική κλινική, σ’ αυτήν την αποθήκη ψυχών, είχε συνηθίσει την εικόνα της μορφής της και όχι μόνο. Πέρασε στα δάχτυλά της λίγο νερό και σκούπισε τα δάκρυά της. Προσπάθησε να καθαρίσει το αίμα στην άκρη των χειλιών της. Οι γροθιές του δεσμοφύλακα άφησαν το αποτύπωμά τους μία ακόμα φορά. Άλλωστε δεν είχε σημασία. Είχε χάσει το μέτρημα. Στον καθρέφτη της η εικόνα της άρχισε να αλλάζει. Σιγά-σιγά έβλεπε μια άλλη εικόνα να σχηματίζεται μπροστά στα μάτια της. Η Εικόνα μιας όμορφης κοπέλας εικοσιτριών ετών. Με καρέ καστανά μαλλιά, με γραμμένα χυμώδη κόκκινα χείλη, όμορφο πηγούνι αλλά και εκφραστικά καστανοπράσινα μάτια που στο βάθος τους έκρυβαν πολύ σκοτάδι και πόνο. 
Όπως ήταν τότε, μόλις είχε αποφοιτήσει από τη Σχολή Καλών Τεχνών ανοίγοντας την πόρτα των ονείρων της για να φύγει απ τους εφιάλτες του παρελθόντος.
Τα βήματα στο διάδρομο άξαφνα την γέμισαν απερίγραπτο φόβο. Ήξερε ότι μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να εισβάλλουν στο δωμάτιο και αν την έβλεπαν όρθια να πρόσθεταν μια ακόμα “ποινή” στην επιβαρυμένη λίστα. Ένα ηλεκτροσόκ ίσως, ξύλο στην καλύτερη περίπτωση και το χειρότερο ο “ΤΟΜΕΑΣ ΜΗΔΕΝ”. 
Ο Απόλυτος τρόμος. Ένα τμήμα της Κλινικής εντελώς σε διαφορετικό χώρο από τα υπόλοιπα. Καλά κρυμμένο από τον έξω κόσμο. Εκεί που δεν υπάρχει μήτε καν ο δαίμονας του σκοταδιού παρά μόνο η ανυπαρξία, και το πλιάτσικο στο κορμί. Μέχρι τώρα είχε επιβιώσει. Αύριο δεν ήξερε. 
Γύρισε στο κρεβάτι της γρήγορα, ξάπλωσε, τυλίχτηκε στα βρώμικα σκεπάσματα και έκλεισε τα μάτια της προσπαθώντας να πάει ξανά σε εκείνο το στούντιο της ζωγραφικής. Εκεί που ποζάρισε για πρώτη φορά ως μοντέλο . Το πορτραίτο της, εκεί που πήρε το δεύτερό της όνομα, αυτό που ο ζωγράφος του έδωσε: “Ελουάζ”. 


2.  Εννέα Χρόνια πριν...

“Τράβα λίγο την κουρτίνα, έχει όμορφο ήλιο έξω και θέλω να έχουμε φως εδώ”, της είπε.
Εκείνη συμμορφώθηκε και ένας φωτεινός ήλιος απ’ αυτόν που μεσουρανεί στις Αλκυονίδες μέρες του Γενάρη μπήκε ασυγκράτητος στο στούντιο. Όλα έγιναν πιο φωτεινά και τα χρώματα πήραν την εκφραστική τους δύναμη ολόγυρα. 
Ο Σέργιος έβαλε τον μεγάλο πίνακα με τον μουσαμά στο καβαλέτο. Αντίκρυ στον τοίχο. Τοποθέτησε τα χρώματα, τα πινέλα δίπλα του και στο τραπέζι, στα δεξιά, τα υπόλοιπα.
“Είμαστε έτοιμοι” της είπε με χαμόγελο αυτοπεποίθησης.
Η Κατερίνα, το μοντέλο του, στα εικοσιτρία της χρόνια, ζούσε στη ζωή της μια μοναδική εμπειρία. Είχε πάρει το πτυχίο της στη Σχολή Καλών Τεχνών εδώ και πέντε χρόνια ύστερα από σκληρή δουλειά. Είχε ήδη ξεκινήσει δειλά τα πρώτα της βήματα αλλά τώρα θα ζούσε μια καινούργια εμπειρία.
“Λοιπόν ; είναι έτοιμο το μοντέλο μας ;” τη ρώτησε πηγαίνοντας κοντά της. Αγκαλιάστηκαν τρυφερά. Τα στόματά τους σφραγίστηκαν σε ένα παθιασμένο φιλί. 
“Είμαι έτοιμη αγάπη μου”, του είπε συγκινημένη. 

Ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής της. Τα ταραγμένα εφηβικά της χρόνια, οι αρρωστημένες καταστάσεις που είχαν αφήσει τις πληγές τους στην ψυχή της την έκαναν να βγει στον κόσμο ένα μικρό αγρίμι. Με φόβο και επιφύλαξη. Οι σπουδές της ήταν αυτοσκοπός για να ξεχάσει και  να αφοσιωθεί στο δρόμο της. Δούλευε σκληρά κάποια χρόνια εδώ και εκεί με την  προσωπική της ζωή φορτωμένη με τις ψυχώσεις που κουβαλούσε μέσα της.

Ο Σέργιος ήρθε στη ζωή της με την εμπειρία των χρόνων του. Μεγαλύτερός της κατά οκτώ χρόνια, ζωγράφος. Χωρίς να πιέζουν καταστάσεις ξαφνικά βρέθηκαν να είναι μαζί,  ερωτικό ζευγάρι. Η Πρώτη της σοβαρή σχέση. Και συνάμα το μοντέλο του.
“Είμαι καλά έτσι ;” τον ρώτησε με τα μεγάλα εκφραστικά της μάτια να λάμπουν από χαρά.
“Μια χαρά είσαι, για να δω...”, διόρθωσε τη θέση της και ξεκίνησε. Τα πινέλα του άρχισαν να γλιστρούν πάνω στον καμβά του. Τα χρώματα άρχισαν το δικό τους χορό και έτσι σιγά-σιγά άρχισε να παίρνει μορφή το Πορτραίτο της.
Ένα πορτραίτο το οποίο αντανακλούσε τα όμορφα μάτια της, το μετρημένο χαμόγελό και το φως του προσώπου της.
Δούλεψαν καιρό πάνω σ’ αυτό. Μέρες και νύχτες. Και έβλεπε τον εαυτό της να “μεταφέρεται” εικαστικά πάνω στον καμβά. Ένα είδωλο. Ο καθρέφτης της. Και ανάμεσα στη ζωγραφική και στο ποζάρισμα ήταν και ώρες που η έμπνευση αυτή έδινε τη θέση της στο καυτό ερωτικό τους σμίξιμο, κάτι που για πρώτη φορά ένιωσε με τέτοια θέρμη και έκφραση στο σώμα και στην ψυχή της.
Στα έμπειρα και επιτήδεια χέρια του. 

“Τελειώσαμε” ! Γύρισε και της είπε εκείνο το απόγευμα γεμάτος έπαρση.
“Να δω ! να δω !”, αποκρίθηκε με έναν ενθουσιασμό σχεδόν παιδικό. Άφησε τη θέση της και έτρεξε προς τον πίνακα. Κοντοστάθηκε με το βλέμμα της επάνω του. Μια μάσκα θαυμασμού και έκπληξης απλώθηκε στο πρόσωπό της.
“Είναι υπέροχο !” του είπε μαζεύοντας όλα της τα αισθήματα σε δύο λέξεις.
Την αγκάλιασε, έμειναν εκεί μπροστά στο πορτραίτο σαν να έδιναν φόρο τιμής σ’ αυτό.
“Πως θα το ονομάσουμε ;” την ρώτησε.
“Πρέπει;” απάντησε απορημένη.
“Φυσικά. Δεν μπορεί να είναι ανώνυμο, πρέπει να του δώσουμε ένα όνομα”
Δεν είχε τι να απαντήσει και τον κοιτούσε σκεφτική. Εκείνος έκανε διάφορες γκριμάτσες αλλάζοντας σκέψεις ώσπου.
“Ελουάζ” !
Τον κοίταξε ίσια στα μάτια.
“Ελουάζ” της είπε αποφασιστικά. “Αυτό θα είναι το όνομά του !” . Δεν είπε τίποτα, μόνο τον κοίταξε με φανερή επιδοκιμασία.
“Σ’ Αρέσει ;” την ρώτησε.
“Πολύ !” αποκρίθηκε.
Έτσι, η “Ελουάζ”, το όμορφο πορτραίτο της, με το χρόνο απέκτησε τη δική του οντότητα τέτοια που η Κατερίνα πήρε το όνομά του. Η φυσική της παρουσία πέρασε μέσα στο πορτραίτο της, ταυτίστηκε μ’ αυτό. Το όνομά της μπήκε στο παρασκήνιο για να αντικατασταθεί μέρα με τη μέρα με το καλλιτεχνικό της. 

“Ελουάζ” ! Αυτή ήταν πλέον. Για πρώτη φορά στη ζωή της ένιωθε ικανή να εμπνεύσει, να γίνει ερωτεύσιμη.




Συνεχίζεται...




Στον σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να έχετε την Νουβέλα στο σύνολό της για να την παρακολουθείτε ενιαία.

URNOVL/Giannis Pit-"ΕΛΟΥΑΖ"

50 σχόλια:

  1. Κάνω ποδαρικό;;; Την περίμενα με ανυπομονησία την Ελουάζ σου!! Είχε διαπρέψει στη Σκυτάλη και ήθελα να δω πώς έγινε νουβέλα. Λοιπόν κ Γιάννη Πιτ...η αρχή προδιαγράφει ότι θα είναι αριστούργημα. Εντυπωσιακή πλοκή υπόσχεσαι και καλογραμμένο. Θαυμάσιο.
    Μπράβο σου!!!
    Καλή συνέχεια και όνειρα γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Άννα μου ! ναι, κάνεις ποδαρικό σχολίων και καλόδεχτη να είσαι.
      Σε ευχαριστώ πολύ ! με την καρδιά μου. Θέλω και χρειάζομαι την κριτική και την άποψή σου. Ξεκινάμε λοιπόν.
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  2. Επ! Να ' μαστε, καλή χρονιά κι από 'δω!

    Καλά ξεκινήσαμε, Γιάννη!Μ' αρέσει η περιγραφή που είναι τόσο όσο, ώστε να μη χαλάει ο ρυθμός, μ' αρέσει η εναλλαγή των χρονικών επιπέδων, μ' αρέσει που περιμένω να δω πώς θα πάει. (Και έχει αρχίσει να μου γεννιέται και η απορία: Μπορεί το όνομα να μας ορίσει αλλαγές; Έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου κάποιους ανθρώπους που στην πορεία "άλλαξαν" το όνομά τους -π.χ, από Γίτσα Τζίνα, από Σούλα Διονυσία κοκ - και αναρωτιόμουν αν αυτό τους βοηθάει να προβάλλουν κάποια άλλα στοιχεία της προσωπικότητάς τους. Στη φίλη μας την Κατερίνα μάλλον ήδη συνέβη αυτό, πριν από εκείνα τα 9 χρόνια, ε;)

    Καλή συνέχεια, φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διονύση αγαπητέ δάσκαλε και φίλε καλησπέρα,
      πόσες φορές έχουμε ταυτιστεί στη ζωή μας με ένα όνομα ε ; πόσες φορές αυτό το όνομα, ακόμα και ένα παρατσούκλι δεν καθόρισε το διάβα μας. Είναι μια αλήθεια. Και εδώ στην πρωταγωνίστριά μας, την Κατερίνα, το "Ελουάζ" είναι εκείνο που σημάδεψε τη δική της πορεία.
      Σε ευχαριστώ για την παρουσία σου Διονύση μου και τα σχόλιά σου. Σε ευχαριστώ πολύ. Θα πορευτούμε στη συνέχεια.

      Διαγραφή
  3. Γιάννη εξαιρετικά εξελίσσεται η νουβέλα σου και το βίντεο που την συνόδευσε πολύ ωραίο.
    Μου αρέσει η πλοκή κι είμαι σίγουρη ότι η συνέχεια θα είναι εξίσου υπέροχη.
    Σου εύχομαι τα καλύτερα.
    Καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου χαίρομαι για την πρώτη σου αντίδραση. Ειλικρινά θέλω την κρίση σου. Θα με βοηθήσει. Σαν νέα γυναίκα αναγνώστρια, η άποψή σου είναι πολύ σημαντική για μένα.
      Ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα αισθήματα. Φιλιά.

      Διαγραφή
  4. Σίγουρα ερωτεύσιμη η Ελουάζ σου, Γιάννη Πιταροκοίλη! ;-)
    Μας έχεις ετοιμάσει ένα ερωτικότατο ψυχολογικό θρίλερ που όπως σου έχω ξαναγράψει, από e-βιβλίο ελπίζω να γίνει ταινία, μια και διαθέτει όλα τα στοιχεία!
    Εύχομαι να μην αργείς να δίνεις τις συνέχειες γιατί ήδη είμαι όλο περιέργεια για το πώς θα εξελιχθεί η ιστορία!
    Πολλά και τα ΑΦιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου τι λες ; 2 μέρες είναι καλά ; ή να πάμε σε 3 ; θαρρώ έπρεπε να βάλω ένα τέτοιο ερώτημα εδώ στους φίλους αναγνώστες.
      Με συγκινεί η προσμονή και ο πολύτιμος χρόνος σου. Είμαι γεμάτος τρακ που στον δαπανώ. Ελπίζω να φανεί αντάξια επιλογή.
      Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
    2. Το τρία, μια και ζούμε τη χρονιά του 3!!!
      Καλό μας τρυφερό Σ/Κ!

      Διαγραφή
    3. Καλή και λογική η πρόταση Στεφανία μου. Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον ειλικρινά. Καλό ξημέρωμα.

      Διαγραφή
  5. Πολύ ωραίο! Τρόμος και έρωτας μαζί. Σου κινεί την περιέργεια, σε βάζει μέσα που λένε. Καλή αρχή Γιάννη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου ευχαριστώ πολύ !!! κάπως έτσι θα πάμε ναι ! και με ενδιαφέρει η άποψή σου πολύ.
      Καλό Σαββατοκύριακο και σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  6. Το ξεκίνημα άκρως ενδιαφέρον, βάζεις τον αναγνώστη στην αναμονή, σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους, ειδικά η πρώτη "σκηνή" δημιουργεί το "σοκ", που χρειάζονται τέτοιου είδους κείμενα. Με ενδιαφέρον ( κ αγωνία ) θα το παρακολουθήσω, όλα θα κριθούν στο τέλος... ( όπως πάντα ).
    Την καλημέρα μου Γιάννη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βασίλη μου,
      ναι στην πρώτη σκηνή έχουμε το σοκ του εφιάλτη. Η Ελουάζ αντιμέτωπη με το παρελθόν της που την στοιχειώνει και στο παρόν.
      Να είσαι καλά αγαπητέ φίλε για τα καλά σου λόγια. Σε ευχαριστώ για την συμπόρευση. Καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  7. Καλημερα Γιάννη μου!!
    Εξαιρετικό κείμενο με πλοκή ,σασπένς και περιμένω να διαβάσω την συνέχεια!!
    Μπραβο και πάλι!!! Καλή Κυριακή!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμητρα ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου. Ευχαριστώ για τα αισθήματά σου. Χαίρομαι ειλικρινά αν σου άρεσε. Συνεχίζουμε δριμύτεροι να ξετυλίγουμε το κουβάρι.
      Καλή συνέχεια να έχεις.

      Διαγραφή
  8. Πολύ μεγάλο το δράμα της κοπέλας Γιάννη μου, τη συμπονώ και περιμένω να δω τη συνέχεια της ιστορίας της.
    Ο ρυθμός του κειμένου πολύ καλός, η ατμόσφαιρα εφιαλτική αλλά θα την αντέξω!
    Προσδοκώ μια κάθαρση, για να δούμε τί μας περιμένει παρακάτω.
    Χρόνια Πολλά για την γιορτή σου που ξημερώνει αύριο.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου καλησπέρα,
      ευχαριστώ για τις εορταστικές σου ευχές ! να είσαι καλά κορίτσι μου.
      Θέλω την αυστηρή κριτική σου, το ξέρεις. Την σέβομαι. Ναι η Ελουάζ είναι ένα τραγικό πλάσμα που ζει μέσα σε ένα σκοτάδι. Θα το δούμε στη συνέχεια πως θα εξελιχθεί όλο αυτό και τι μας περιμένει. Χαίρομαι ειλικρινά για την συμμετοχή σου.
      Φιλάκια.

      Διαγραφή
  9. Γιάννη μου Γιάννη μου καλέ μου φίλε , τώρα τι να πω συγχαρητήρια . Διαβάζεται απνευστί προκαλώντας την περιέργεια του τι πρόκειται να συμβεί παρακάτω . Και πόσο μου αρέσει το όνομα που έδωσες στη νουβέλα σου ' Ελουάζ ' εξωτικό , αισθησιακό , θηλυκό !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου φίλη ! πόσο χαίρομαι ειλικρινά, να το ξέρεις. Το όνομα το δανείστηκα από την δεύτερη ηρωίδα ενός αστυνομικού μυθιστορήματος του Ντάσιελ Χάμμετ. Στο άκουσμά του έμεινα μαγεμένος. Δεν ξέρω γιατί έχω κολλήσει με αυτό. Σε ευχαριστώ πολύ. Κάθε 3 μέρες θα έχουμε τη συνέχεια της νουβέλας, καλά να είμαστε. Φιλιά και σε ευχαριστώ από καρδιάς.

      Διαγραφή
  10. Κρίμα που δεν υπάρχει στις σελίδες ενός βιβλίου. Καλή η τεχνολογία, αλλά τέτοιες ιστορίες παίρνουν άλλες διαστάσεις στο χαρτί. Συγχαρητήρια Γιάννη μου, εύχομαι να φτάσεις ακόμα παραπέρα! Το αξίζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία,
      αγαπημένη μου συνοδοιπόρισσα σε αυτό το όμορφο ταξίδι. Σε ευχαριστώ. Ναι, το χαρτί μοσχοβολάει διαφορετικά αλλά εντάξει. Ας είμαστε και έτσι, δεν πειράζει. Αρκεί η δική σας παρουσία εδώ. Άλλωστε θα υπάρχει και στην πλατφόρμα που αναφέρω ως σύνολο.
      Σε ευχαριστώ για όλα.

      Διαγραφή
  11. Γιάννη φίλε,καλή χρονιά με υγεία και πάντα όμορφες δημιουργίες, σαν αυτήν.
    Παρακολουθώ την γραφή σου και πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί.
    Keep going δυνατά. Μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο !!!! τι έκπληξη αγαπητέ φίλε !!! μας λείπεις, το ξέρεις. Σε περιμένουμε δριμύ.
      Σε ευχαριστώ φίλε μου για τη δύναμη που μου δίνεις, να είσαι καλά. Ειλικρινά.

      Διαγραφή
  12. Συγκλονιστική η ιστορία που ξετυλίγεις Γιάννη!
    Και με συγκλονιστικό βίντεο!
    Και αυτό και τα πρώτα δυο κεφάλαια προδιαθέτουν για ένα μεγάλο έργο!
    Καλή χρονιά κι από δω!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου γλυκιά καλησπέρα,
      ευχαριστώ για τις ευχές σου κορίτσι μου και το χρόνο σου. Συνεχίζουμε για να δούμε. Καλή βδομάδα να έχεις με την καρδιά μου.

      Διαγραφή
  13. "αποθήκη ψυχών" ... με αιχμαλώτισε
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάνια μου, νεράιδα μας !
      αν κατάφερα τέτοιο συναίσθημα το χαίρομαι. Σε ευχαριστώ καλή μου. Όμορφο το βράδυ σου.

      Διαγραφή
  14. το ξεκινησα απο το κινητο γιατι δεν κρατιομουν!!
    εξαιρετικο!!!
    ανυπομονω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου σε ευχαριστώ πολύ ! θέλω τη γνώμη σου και το ξέρεις. Συνεχίζουμε.

      Διαγραφή
  15. Μεθοδικό το ξετύλιγμα της ιστορίας σου, Γιάννη, με στρωτή γλώσσα, χωρίς εξεζητημένα σχήματα. Έντονες εικόνες, πειστική περιγραφή. Οποιοσδήποτε αναγνώστης αυτών των σελίδων, δεν υπάρχει περίπτωση να εγκαταλείψει την ανάγνωση του υπολοίπου.
    Καλή συνέχεια λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη μου, με κάνεις και χαίρομαι πολύ. Η Γνώμη σας μετράει όποια και να είναι. Ακόμα και απορριπτική. Σε ευχαριστώ πολύ. Αν κατάφερα να δώσω μια τέτοια αίσθηση ειλικρινά το θεωρώ θετικό. Συνεχίζουμε.

      Διαγραφή
  16. Γιάννη η αγωνία μεγαλώνει , δεν είδα ανακοίνωση που θα δεχθείς ευχές στο γραφείο, στο εργαστήρι ή κάπου αλλού...
    Πολύχρονος, να μας ζήσεις σαν τα ψηλά βουνά...!!
    Και να γράφεις , όμορφες δημιουργίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάσο μου σε ευχαριστώ αγαπητέ φίλε και συνοδοιπόρε ! χαχαχαχαχαχα που θα δεχτώ ευχές ε ; νομίζω ότι η παρουσία σας εδώ είναι ο καλύτερος χώρος. Ειλικρινά σε ευχαριστώ για τις απλόχερες ευχές σου. Να είμαστε γεροί.

      Διαγραφή
  17. Χρόνια πολλά Γιάννη με υγεία χαρά και πάντα τέτοιες δημιουργίες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χρόνια Πολλά καρδιάς και για την ονομαστική σου γιορτή!
    ΑΑΦιλιάαααααααααααα! <3 <3 <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου, ευχαριστώ για τις ευχές σου καλή μου φίλη, να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  19. Καλή Χρονιά !!Αγάπη , Ειρήνη , Υγειά !! Τις θερμότερες ευχές μου για την ονομαστική σου εορτή !! Ότι επιθυμείς να χαίρεσαι την οικογένειά σου υγεία , δημιουργία !! Καλή εβδομάδα καλή όμορφη ζεστή βραδιά :)
    το Ελουάζ δεν διάβασα λέξη , καλή επιτυχία ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κυριακή μου, σε ευχαριστώ πολύ για τις ζεστές σου ευχές. Καλή χρονιά να έχεις. Εδώ θα είναι η νουβέλα μπορείς να το κάνεις όποτε το θελήσεις. Φιλιά.

      Διαγραφή
  20. Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα Γιάννη με υγεία και εμπνέυση!!!! Ότι επιθυμείς να πραγματοποιηθεί!!!! Εύχομαι ο καινούργιος χρόνος να φέρει τα καλύτερα!!!!!
    Πρεπει να βγάλεις και εσυ βιβλίο!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεταξία μου ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και την ενθάρρυνσή σου. Να είμαστε καλά και έχει ο Θεός. Τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  21. Γιάννη,
    ευτυχώς που το έβαλα πείσμα και ξεκίνησα να το διαβάζω, ευτυχώς!
    Τι ωραίες οι περιγραφές σου και η ατμόσφαιρα αλλά και οι λέξεις που δημιουργείς. Νομίζω ότι είσαι έτοιμος για ένα πραγματικό πολυσέλιδο βιβλίο όχι;
    Με κάνει και καρδιοχτυπώ το έργο σου, θα διαβάσω τώρα και το πιο πρόσφατο ποστ σου!
    Μπράβο σου και πάλι μπράβο, νομίζω η Ελουάζ δείχνει αυτό ακριβώς που μπορείς να δημιουργήσεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου "Ψαρομάτα" ! χαίρομαι ιδιαίτερα που μπήκες στο "πετσί" και στην ατμόσφαιρα της Ελουάζ. Φυσικά δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι θα το κάνεις. Έχεις τη δυνατότητα και την ποιότητα. Να σε ευχαριστήσω θέλω απ την καρδιά μου.
      Η Νουβέλα αυτή είναι το δεύτερο σε μέγεθος έργο που έχω γράψει καθώς είναι ήδη έτοιμο και ένα μυθιστόρημα περίπου στις 300 σελίδες.
      Καλό διάβασμα στη συνέχεια καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  22. Φίλε Γιάννη να σου ευχηθώ και από δω χρόνια πολλά για τη γιορτή σου.
    Προσπαθώ να διαβάσω τη νουβέλα και δεν μπορώ γιατί από κάθε λέξη λείπουν γράμματα και είναι κουραστικό .
    Δεν το αναφέρει κανείς στα σχόλια οπότε μόνο εγώ το βλέπω έτσι ;
    Η καινούργια ανάρτηση είναι εντάξει αλλά θέλω να διαβάσω και την αρχή .
    Καλη συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου καλησπέρα !
      ευχαριστώ για τις ευχές ! άκου τι γίνεται:
      αυτή η γραμματοσειρά εδώ έχει θέμα με την εφαρμογή android δηλαδή τα κινητά και τα τάμπλετ. Σε υπολογιστή λειτουργεί κανονικά. Την άλλαξα στα επόμενα κεφάλαια και θα την αλλάξω και εγώ. Το αναφέρουν και άλλοι το ξέρω.
      Σε ευχαριστώ πολύ. Αύριο θα κοιτάξω ν το αλλάξω.
      Φιλιά

      Διαγραφή
  23. Με έχει συνεπάρει η Ελουάζ Γιάννη μου και πάω φουλαριστή για τα επόμενα δύο κεφάλαια! Μπράβο ξανά μπράβο! Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη Μαίρη μου. Την γενεσιουργό πηγή στην οποία γεννήθηκε η Ελουάζ με την ...Φωτοσυγγραφική σκυτάλη #2.
      Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που σου άρεσε. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  24. ευτυχώς που μπόρεσα τωρά να έρτω να τα διαβάσω όλα μαζεμένα να μην έχω αγωνία ως την επόμενη ανάρτηση
    πολλά καλή η αρχή και μου άρεσε που τα σκέφτεται τωρά και μας μεταφέρεις στο τότε
    ανυπομονώ να δω πως από μια χαρούμενη κοπελλίτσα που βρήκε το σκοπό της στη ζωή τις σπουδές της τη σχολή της και τον άνθρωπο της κατάληξε στο ψυχιατρείο με τα τέρατα που αφορμή εγύρευαν να την τιμωρήσουν

    πάω να διαβάσω τα επόμενα κεφάλαια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι μου,
      αγαπητή μου φίλη. Χαίρομαι για την παρουσία σου. Το ξέρεις. Ευχαριστώ για το χρόνο σου και την τιμή που μου κάνεις. Ξέρεις ότι σέβομαι και θέλω την κρίση σου και τις παρατηρήσεις σου. Να σου ευχηθώ καλή ανάγνωση.

      Διαγραφή